ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση
Πόσοι από τους δανειολήπτες καλύπτονται από το νέο νόμο; Έστω πενταμελής οικογένεια με μικτό εισόδημα 36 χιλιάδες (από τη φορολογική δήλωση). Με την παραδοχή ότι περίπου 20% πηγαίνει στην πληρωμή των φόρων, το διαθέσιμο εισόδημα είναι περίπου 30 χιλιάδες. Για πενταμελή οικογένεια με ένα παιδί άνω των 14 και δύο κάτω των 14 ετών, οι ισοδύναμοι ενήλικες είναι 3+0,5*2=4 (διότι κάθε παιδί άνω των 14 υπολογίζεται ως ενήλικος και κάτω των 14 ως μισός ενήλικο) και το διαθέσιμο εισόδημα είναι 7,5 χιλιάδες ανά ισοδύναμο ενήλικο. Από τον συνημμένο πίνακα, της ετήσιας έρευνας για το διαθέσιμο εισόδημα ανά ισοδύναμο ενήλικο (SILC, Eurostat) βλέπω ότι μόνο τα μισά πενταμελή νοικοκυριά εμπίπτουν στην ρύθμιση του νέου νόμου.
Για τετραμελή νοικοκυριά με ένα παιδί άνω των 14 και ένα κάτω των 14 είναι 30/3,5= περίπου 8,5 χιλιάδες ανά ισοδύναμο ενήλικα. Από τον πίνακα της Eurostat βρίσκω ότι μόνο το 60% των τετραμελών νοικοκυριών με τα παραπάνω χαρακτηριστικά μπορούν να ρυθμίσουν τα δάνειά τους με τον νέο νόμο.
Έστω μικτό εισόδημα 25 χιλιάδες τριμελούς οικογένειας με ένα παιδί άνω των 14. Μετά τους φόρους έστω ότι προκύπτει διαθέσιμο εισόδημα 21 χιλιάδων, ήτοι 7 χιλιάδων ανά ισοδύναμο ενήλικα. Από τον πίνακα βρίσκω ότι μόνο το 45% μπορεί να κάνει ρύθμιση. Εάν το παιδί είναι μικρότερο των 14 ετών, το ποσοστό ανεβαίνει στο 55%.
Για ένα ζευγάρι με εισόδημα προ φόρου εισοδήματος 20 χιλιάδων βρίσκω με τον ίδιο τρόπο περίπου 50%.
Για τον ανύπαντρο με εισόδημα προ φόρου εισοδήματος 8 χιλιάδες βρίσκω περίπου 50%.
Επομένως, η κάλυψη, αν πάρουμε υπόψη μας τα παραπάνω εισοδήματα, που πάνω-κάτω είναι στα αναμενόμενα πλαίσια, είναι μεταξύ 45% και 60% για όλες τις κατηγορίες. Μπορούμε να πούμε λοιπόν ότι μπορούν να ρυθμιστούν κατά προσέγγιση τα μισά δάνεια.
Εδώ όμως πρέπει να κάνουμε και μια διόρθωση: οι δανειολήπτες δεν κατανέμονται ισομερώς στο 50% των χαμηλότερων εισοδημάτων, τα οποία όντως αποκτούν δικαίωμα ρύθμισης, και στο 50% των υψηλότερων εισοδημάτων που δεν «προστατεύονται». Μάλλον οι περισσότεροι δανειολήπτες συγκεντρώνονται στο 50% των ανώτερων εισοδημάτων και επομένως ο νόμος Τσακαλώτου αφορά κυρίως σε νοικοκυριά με χαμηλά εισοδήματα τα οποία όμως έχουν πάρει λίγα δάνεια.
Ο νόμος «προστατεύει» νοικοκυριά που στην πλειονότητά τους δεν έχουν πάρει δάνεια. Άρα το ποσοστό που βρήκαμε παραπάνω 45% με 60%, πρέπει να διορθωθεί. Μια λογική διόρθωση είναι να πούμε ότι το 20% των πιο φτωχών νοικοκυριών δεν έχουν πάρει δάνειο και ότι μόνο οι μισοί από το τρίτο δεκατημόριο έχει πάρει.
Πρέπει να αφαιρέσουμε λοιπόν από το 45%-60%, έστω ένα 20% για τα δύο πρώτα δεκατημόρια, οπότε το ποσοστό κάλυψης πρέπει να βρίσκεται κάπου μεταξύ 25% και 40%, και αυτό με παραδοχές πολύ ευνοϊκές για όσους ισχυρίζονται πως ο νόμος δήθεν καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος των δανειοληπτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου