ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση
Του Νίκου Μπογιόπουλου
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια «εταιρεία» γαλλογερμανικών συμφερόντων από την οποία, παράλληλα, «αρδεύονται» και όλες οι κυρίαρχες τάξεις, τα μονοπώλια και οι πολυεθνικές των κρατών μελών της.
Η Γαλλία, ειδικότερα, αυτή που μας «έσωσε» από τον κακό Σόιμπλε και από τα σχέδιά του για «Grexit», είναι ο πλασιέ της Μέρκελ που μας έσπρωξε στο τρίτο Μνημόνιο με τον δικό της, τον γαλλικό – και πιο φινετσάτο είναι η αλήθεια – τρόπο.
Όσο για τον κ.Ολαντ, η «αριστερή» μας κυβέρνηση τον υποδέχτηκε και τον φιλοξένησε με όλους τους κανόνες της μπανανίας: Ντύνοντάς τον με τη φουστανέλα του «φιλελληνισμού» και μοιράζοντας «τσολιαδάκια» και «καθρεφτάκια» στους ιθαγενείς.
Όμως, την ίδια ώρα που ο Ολάντ αποβιβαζόταν στην Αθήνα και ενώ εδώ έδιναν και έπαιρναν τα «Ελλάς – Γαλλία – συμμαχία», στην Γαλλία η είδηση μεταδιδόταν με έναν… ελαφρώς διαφορετικό τρόπο.
Στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων των 8μμ, λοιπόν, στο τηλεοπτικό κανάλι «FRANCE 2» (και έχει σημασία ότι πρόκειται για κανάλι του κρατικού τηλεοπτικού δικτύου της Γαλλίας) ο τίτλος που δέσποζε στο ρεπορτάζ για τον ερχομό του Ολάντ στην Ελλάδα ήταν ο εξής: «LaFrance fait son marché». Μετάφραση: «H Γαλλία κάνει τα ψώνια της»…
Την ώρα που η γαλλική τηλεόραση έδειχνε τις εικόνες με τις αγκαλιές Τσίπρα – Ολάντ, ο τίτλος του ρεπορτάζ ήταν ακριβώς αυτός: «La France fait son marché» – «H Γαλλία κάνει τα ψώνια της»…
Όποιος θέλει να παρακολουθήσει – επιστρατεύοντας και τα μάτια του και τα αυτιά του – το πώς και το τί μετέδωσε η κρατική τηλεόραση της Γαλλίας για την επίσκεψη του Ολάντ στην Ελλάδα δεν έχει παρά να πάει στην ακόλουθη διεύθυνση:http://www.francetvinfo.fr/monde/grece/en-grece-la-france-vient-chercher-de-nouveaux-contrats_1140381.html
Εμείς περιοριστήκαμε σε μια απομαγνητοφώνηση του εν λόγω ρεπορτάζ. Θωρακιστείτε με εθνική περηφάνια και απολαύστε:
«Στις αποσκευές του Φ. Ολάντ 5 μεγάλοι Γάλλοι επιχειρηματίες ήρθαν να σφίξουν το χέρι του Α. Τσίπρα και να πάρουν το μερίδιό τους από την ελληνική πίτα.
Η χώρα είναι προς πώληση και υπάρχουν επιχειρηματικές ευκαιρίες. Πωλήθηκε ήδη ένα τμήμα του λιμένα του Πειραιά στους Κινέζους. Πωλήθηκαν επίσης 14 περιφερειακά αεροδρόμια στους Γερμανούς έναντι 1,23 δις ευρώ. Εκποιήθηκαν επίσης παραλίες και μαρίνες, όπως αυτή εδώ σε προάστιο των Αθηνών, σε Τούρκους και Άραβες επενδυτές έναντι 450 εκατ. Ευρώ. Αλλά δεν αρκούν για να αποπληρώσει η Ελλάδα τους δανειστές της. Πρέπει να πουλήσει κι άλλα κι εδώ ακριβώς είναι που θέλουν να μπουν οι Γάλλοι στο χορό. Απομένουν προς πώληση οι δρόμοι και οι αυτοκινητόδρομοι, μια μεγάλη αγορά που θα ενδιέφερε τη γαλλική κατασκευαστική εταιρεία VINCI. Προς εκχώρηση επίσης και ο σιδηρόδρομος. Ήδη η κορυφαία εταιρεία Alstom βρίσκεται σε ετοιμότητα για την ανάληψη της συντήρησής του».
Στην συνέχεια του ρεπορτάζ ακούμε και βλέπουμε τον κ.Philippe Delleur, πρόεδρος της «Alstom International» να δηλώνει: «Μελετάμε το φάκελο και περιμένουμε να οριστεί η ημερομηνία κατάθεσης προσφορών». Ακολούθως ο κ.Eric Ghebali, της εταιρείας «Suez», δηλώνει: «Αναμφισβήτητα, είναι η κατάλληλη στιγμή να έρθει κανείς να επενδύσει στην Ελλάδα»…
Και το ρεπορτάζ της κρατικής γαλλικής τηλεόρασης κλείνει έτσι: «Οι επενδυτές είναι σε θέση ισχύος. Η Ελλάδα υφίσταται πιέσεις. Δεσμεύτηκε να συγκεντρώσει 50 δισ. ευρώ από τις ιδιωτικοποιήσεις».
Αυτά μεταδίδονταν την περασμένη Πέμπτη στην Γαλλία από την (κρατική της) τηλεόραση για την επίσκεψη Ολάντ. Έτσι προσεγγιζόταν το ζήτημα της «ελληνικής εθνικής κυριαρχίας». Έτσι περιγραφόταν η Ελλάδα, σαν «μια χώρα προς πώληση»…
Aντίθετα, εδώ, η ελληνική (πρωτίστως η κρατική) τηλεόραση, προσέδωσε στην επίσκεψη Ολάντ εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο. Φρόντισε, δε, να επιμείνει στην προβολή της δήλωσης του κ.Τσίπρα για το Μνημόνιο. Μιλάμε για την εσωτερικής κατανάλωσης φράση του πρωθυπουργού κατά την κοινή συνέντευξη με τον Γάλλο πρόεδρο ότι «υπογράψαμε συμφωνία και όχι σύμφωνο παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας της χώρας».
Δυο διαφορετικές προσεγγίσεις, δυο διαφορετικές εκδοχές, δυο διαφορετικές απόψεις με αφορμή την ίδια επίσκεψη. Ποια λέτε να είναι η έχουσα μεγαλύτερη συγγένεια με την αλήθεια;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου