Αλλο Εορτασμός, άλλο Πανήγυρις, άλλο Οραμα (Πού είναι η Εθνική Ελλάδος;)

ardin-rixi

EUROKINISSI

ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ “ΕΛΛΑΔΑ 2021”

Καταρχήν οι εορτασμοί της Επετείου δεν θα μοιάζουν καθόλου με τις εκδηλώσεις του 2004. Τώρα η Αθήνα πρέπει να πείσει και να κερδίσει τον υπόλοιπο κόσμο.

Του Μάνου Στεφανίδη Συγγραφέα, κριτικού τέχνης και καθηγητή από την huffingtonpost.gr

Βρήκα πολύ συγκροτημένη και σοβαρή την τοποθέτηση  της κυρίας Γιάννας Δασκαλάκη Αγγελοπούλου κατά την επίσημη παρουσίαση της επιτροπής για τους εορτασμούς του 2021. Ιδιαίτερα μ′ ενδιέφερε ο στόχος του να επανασυστήσουμε την Ελλάδα στον κόσμο δηλαδή να προτείνουμε εκ νέου την πατρίδα μας στη διεθνή κοινότητα. Το κρίσιμο θέμα βέβαια είναι το πως. Και ακόμα ότι το ’21 έχει θετικές αλλά και αρνητικές πλευρές και αυτές οφείλουμε να μην τις ξεχνάμε. Όμως από όλες τις τοποθετήσεις έλειπε, φοβάμαι, η κεντρική ιδέα που θα οργανώσει και τις εκδηλώσεις αλλά και όλους, αυτούς τους πολύ σοβαρούς ανθρώπους της επιτροπής. Με άλλα λόγια θέλουμε ένα πανηγύρι απλώς, ένα πυροτέχνημα στο Παναθηναϊκό Στάδιο ή, έστω, ένα επιστημονικό συνέδριο και μία βαρυσήμαντη έκδοση ή πραγματικά ένα νέο όραμα, μια καινούργια αφετηρία που θα μας ξαναδώσει την χαμένη, την ταλαιπωρημένη περηφάνια μας έτσι ώστε το 2021 να λάμπει σαν το 1821;

Καταρχήν οι εορτασμοί της Επετείου δεν θα μοιάζουν καθόλου με τις εκδηλώσεις του 2004. Επειδή τότε η διεθνής κοινότητα ήταν υποχρεωτικά στραμμένη προς την Αθήνα ενώ τώρα η Αθήνα πρέπει να πείσει και να κερδίσει τον υπόλοιπο κόσμο. Οι εκδηλώσεις επίσης, νομίζω, πρέπει να στοχεύουν πρώτον στους νέους μας που οφείλουν και να μάθουν αλλά κυρίως να συγκινηθούν και έπειτα στην παγκόσμια κοινότητα ώστε να συνειδητοποιήσει τι σήμαινε για τον 19ο αιώνα και για την πολιτική ιστορία της Ευρώπης η εθνική μας Παλιγγενεσία. 

Ελλάδα - Τουρκία σε Γεωπολιτική Διελκυστίνδα

Γ. Κοντογιώργης - Η γεωπολιτική θέση της χώρας στη δίνη της κομματοκρατίας - 10.12.2019

Μάλλον εθελούσιος ο βιασμός

του Χρήστου Γιανναρά

Δύσκολο να πείσει η επιφυλλίδα, ή έστω να προβληματίσει τον αναγνώστη, αν το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι ικανό και ποιοτικά επαρκές για να αντιμετωπίσει την κρισιμότητα της καινούργιας τουρκικής απειλής. Προκαλεί η Τουρκία απροσχημάτιστα την ακεραιότητα του ελλαδικού κρατιδίου συνοδεύοντας τη θρασύτητα με επιδεικτική υπεροπλία.

Και την ίδια ώρα στην Ελλάδα, οι δημόσιες λειτουργίες πληροφόρησης των πολιτών (κυβερνητικές και ιδιωτικές - εμπορικές) λειτουργούν μάλλον με τη λογική της διαφημιστικής προπαγάνδας και καθόλου ή παρεμπιπτόντως με τη λογική κοινωνικού λειτουργήματος. Μεταφέρεται η λογική της εμπορικής διαφήμισης στο πεδίο της πολιτικής, μεταγγίζοντας στον πολίτη τη νοοτροπία πελάτη.

Τι σημαίνει «νοοτροπία πελάτη»: Να μετασχηματίζεται, στη συνείδηση του πολίτη, η πολιτική σε εμπόρευμα. Να μετέχουμε στα κοινά με κριτήρια χρηστικά, ωφελιμιστικά. Να είμαστε πελάτες των κομμάτων (που κυβερνούν ή αντιπολιτεύονται) και ως πελάτες της εξουσίας (αφού εμείς την εκλέγουμε) απαιτούμε ιδιοτελείς «εξυπηρετήσεις». Η ίδια η λογική του «συστήματος» μάς θέλει πελάτες, όχι πολίτες, μας θέλει μαντρωμένους σε κομματικά ποιμνιοστάσια, να μας δίνει ηδονή η κομματική ετικέτα.

ΓΕΩΕΛΛΗΝΙΚΑ: Έλληνες της διασποράς, οι ξεχασμένοι κλάδοι του εθνικού κορμού

ESTIA TV

Πως γίνεται η επιδότηση – κάλεσμα των μεταναστευτικών ροών υπό τις ευλογίες της Κυβέρνησης

ardin-rixi

Πως γίνεται η επιδότηση – κάλεσμα των μεταναστευτικών ροών υπό τις ευλογίες της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

Της Παγχιακής Επιτροπής Αγώνα

Πολλοί θα αναρωτιούνται: Πως είναι δυνατόν ένα κράτος να υποφέρει από τις μεταναστευτικές ροές, να βαφτίζει Εθνική κρίση την κατάσταση που βιώνουμε και που όλοι πρέπει να βάλουν ”πλάτη”, και από την άλλη να επιδοτούνται οι αιτούντες άσυλο;

Προσέξτε ΟΧΙ οι χαρακτηρισμένοι πρόσφυγες, αλλά ΟΛΟΙ !! Οι κάρτες με τα μετρητά που μοιράζονται σε όλους ανεξαιρέτως τους αιτούντες άσυλο μπορούν να φτάσουν έως τα 550€ μηνιαίως !! Μοιράζονται δε από τους φορείς. Ποιοι είναι αυτοί και σε ποιους πραγματικά τα μοιράζουν; Κανένας δε γνωρίζει ή απλά δεν υπάρχει πρόθεση να εναντιωθούν στους διαχειριστές της μεγαλύτερης ”ανθρωπιστικής” μπίζνας (ΜΚΟ) που στήθηκε στην Ευρώπη υπό Ελληνικού Εδάφους.

Αρχηγός όλων η Ύπατη Αρμοστεία, όπου όλα γίνονται υπό την αιγίδα της και την σφραγίδα της.

Στην παράγραφο 7 του συνημμένου αναφέρεται: Η κάρτα προορίζεται για χρήση ΜΟΝΟ στην Ελλάδα. Θα απενεργοποιηθεί ΜΟΝΙΜΩΣ αν χρησιμοποιηθεί ΕΚΤΟΣ Ελλάδος!

Ελληνοτουρκικά: Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης

Cretetv Antitheseis

Η Τουρκική Επιθετικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο και η στρατηγική βάθους για την Ελλάδα και την Κυπριακή ΑΟΖ, η πολιτική του κατευνασμού και η επιλογή της Αποτροπής. Τα φοβικά σύνδρομα, το Διεθνές Δίκαιο και η Ισχύς, η νέα στρατιωτική «επανάσταση» και η ελληνική αμυντική στρατηγική. Τι συνιστά το νέο πεδίο που διαμορφώνει νότια της Κρήτης , στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου, το Αιγαίο και την Κυπριακή ΑΟΖ, το μνημόνιο Τουρκίας και κυβέρνησης Τρίπολης της Λιβύης. Οι επιλογές βάθους της Τουρκίας, οι μεγάλοι παίκτες ισχύος και η πολύ-πολικότητα των κέντρων αποφάσεων σε ένα κόσμο γενικευμένης αστάθειας .

Ο καθηγητής Γεωπολιτικής στη Σχολή Ευελπίδων και το Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κωνσταντίνος Γρίβας σε μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη. Παρεμβαίνουν, από την Ουάσιγκτον ο Ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μέρυλαντ και «πατέρας» της Ελληνικής ΑΟΖ Θεόδωρος Καρυώτης.

Ο Αλέξανδρος Δρίβας , Διεθνολόγος Αναλυτής στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας και ο Ηλίας Κονοφάγος, μέλος της Επιτροπής Ενέργειας της Ακαδημίας Αθηνών, εκτελεστικός Αντιπρόεδρος Ανάπτυξης Υδρογονανθράκων της Εταιρίας Flow Energy S.A.

Το σύνδρομο της πολιορκούμενης χώρας και η «παράλυτη» Αθήνα

Ινφογνώμων Πολιτικά

Σάββας Καλεντερίδης

Η Τουρκία διακατέχεται από το σύνδρομο της πολιορκούμενης χώρας και αυτό την έχει ωθήσει να επεξεργαστεί ένα εθνικό σχέδιο διάσπασης το κλοιού πολιορκίας της. Αυτή η εκτίμηση ήταν που έκανε τους Τούρκους στρατηγιστές να πείσουν τον Ερντογάν να υιοθετήσει και να εφαρμόσει το δόγμα «για να μην μικρύνει η Τουρκία, πρέπει να επεκταθεί, να μεγαλώσει». Θεωρεί ότι η παρουσία των Κούρδων στα νοτιονατολικά σύνορά της και συγκεκριμένα στις βόρειες περιοχές του Ιράκ και της Συρίας και η δημιουργία δύο αυτόνομων κουρδικών κρατών, το ένα στο Β. Ιράκ αναγνωρισμένο από το σύνταγμα του 2005 και το άλλο στη ΒΑ Συρία, που λειτουργεί ντε φάκτο από το 2012, συνιστούν απειλή για τη δική της εδαφική ακεραιότητα.

Κι αυτό γιατί η ίδρυση και λειτουργία των δύο αυτών κρατών και μάλιστα με την υποστήριξη των ΗΠΑ και άλλων δυνάμεων της Δύσης, θα δημιουργήσει ένα προηγούμενο, το οποίο θα επεκταθεί ως φαινόμενο στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν.

Εξέλιξη που δυνητικά μπορεί να οδηγήσει την Τουρκία, πρώτα στην ομοσπονδοποίηση και μετά κανείς δεν ξέρει πού αλλού. Επίσης η Τουρκία θεωρεί ότι αυτός ο πολιορκητικός κλοιός επεκτείνεται στην Αν. Μεσόγειο και στο Αιγαίο, όπου Κυπριακή Δημοκρατία και Ελλάδα, υποστηριζόμενες από ΗΠΑ, Γαλλία, Ισραήλ, Αίγυπτο και τις λοιπές χώρες της ΕΕ και του NATO, επεξεργάζονται μια νέα Συνθήκη των Σεβρών στις θαλάσσιες ζώνες που την περικυκλώνουν και την αποκόπτουν από τις διεθνείς θάλασσες. Τα παραπάνω δεν αποτελούν εκτιμήσεις του γράφοντος, αλλά απαύγασμα αναλύσεων, εκτιμήσεων και δηλώσεων Τούρκων στρατηγιστών, κρατικών και πολιτικών αξιωματούχων.

Από το δίπολο Αριστερά-Δεξιά στο δίπολο πατριωτισμός-εθνομηδενισμός

ardin-rixi

Του Γιώργου Καραμπελιά από το slpress.gr

Μόνο σκάβοντας στο λαϊκό σώμα και στο κομμάτι της ψυχής µας που παραμένει συνδεδεμένο –έστω µε μια μικρή κλωστή– µε τη μεγάλη παράδοση, τις αξίες και τον πολιτισμό µας, μπορεί να βρει κανείς τις δυνατότητες μιας οποιασδήποτε ανάκαμψης. Είμαστε πεπεισμένοι πως έχει έλθει το οριστικό τέλος της Μεταπολίτευσης που, δυστυχώς, εξαιτίας της παρακμής της χώρας, σέρνεται επί 10 ολόκληρα χρόνια. Ξεκίνησε το 2010 με τα μνημόνια και μοιάζει να ολοκληρώθηκε με τις εκλογές του Ιουλίου του 2019.

Η μεταβατική περίοδο νεοδημοκρατικής φιλελεύθερης “κανονικότητας” θα κρατήσει λιγότερο από όσο φαντάζεται ο Μητσοτάκης και οι περί αυτόν. Μετά θα δώσει τη θέση του σε μια νέα ιστορική περίοδο, κατά την οποία η ελληνική κοινωνία, το ελληνικό έθνος, θα αγωνιστεί για την ίδια την ιστορική του επιβίωση. Και γύρω από αυτό το αίτημα θα τείνουν να αναδιαμορφωθούν στο σύνολό τους και οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας.

Μία τέτοια αναδιαμόρφωση απαιτεί μια σχετικά μακρά περίοδο, κατά την οποία οι πολιτικές δυνάμεις θα πάψουν σταδιακώς να διαχωρίζονται με βάση τον παλαιό άξονα Αριστερά-Δεξιά, τέτοιον που είχε διαμορφωθεί σε όλη τη μεταπολιτευτική εποχή. Και αυτό έχει ήδη συμβεί, ακόμα και με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ή με τη μαζική συμπερίληψη πασόκων στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Η ασχετοσύνη σε πανήγυρι

του Χρήστου Γιανναρά

Έγκαιρα κατατέθηκε από την κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη η πρόταση: Να γιορτάσουμε, στο μεθεπόμενο έτος, οι θεσμοί και οι πολίτες, τα διακόσια χρόνια από την Επανάσταση του 1821.

Η πρόταση δεν διευκρινίζει τι ακριβώς θα γιορτάσουμε: Την επιτυχία των στόχων της Επανάστασης ή απλώς τον ρομαντισμό του ξεσηκωμού; Θα είναι μια εθιμοτυπική φιέστα ο εορτασμός ή θα αφορά τη ζωή μας των Ελλήνων, σήμερα και στο μέλλον; Θυσίασαν τη ζωή τους χιλιάδες συμπατριώτες μας για την «εθνεγερσία», ήταν, όλοι όσοι πήραν τα όπλα, αποφασισμένοι να πεθάνουν για κάτι, που χωρίς αυτό η ζωή δεν έχει νόημα. Το πέτυχε αυτό το «κάτι» η Επανάσταση του 1821;

Ξέρουμε με βεβαιότητα ότι οι λέξεις, στην ίδια την «καθομιλούμενη» ελληνική μας γλώσσα, είχαν τότε άλλο νόημα και έχουν άλλο σήμερα. Παράδειγμα η λέξη «ελευθερία» ή η λέξη «πατρίδα». Σήμερα λέμε «ελευθερία» και εννοούμε θωράκιση ατομικών δικαιωμάτων, νομοθετημένο «άσυλο» που αμνηστεύει ακόμα και «κατά συρροήν», κάθε βράδυ, απόπειρες δολοφονιών εκ προθέσεως. Λέμε «πατρίδα» (αν τολμήσει κανείς τη λέξη) και εννοούμε το αντίπαλο του πολίτη, μισητό «κράτος». Η «ελευθερία» παραπέμπει στην αυτονόητη αντίσταση σε εξουσίες, εκλεγμένες μεν, αλλά ιδιοτελέστατες, και η «πατρίδα» σε κράτος συνώνυμο με τη φαυλότητα, τη διαπλοκή χυδαίων συμφερόντων.

Χώρα που αντιμετωπίζει καθημερινά στρατιωτικές απειλές και προκλήσεις προτιμά να μοιράζει επιδόματα και 13η σύνταξη

Ινφογνώμων Πολιτικά

Όσο επικίνδυνος, φιλόδοξος και αλλοπρόσαλλος κι αν είναι ο Τούρκος, αυτό που κυρίως πρέπει να μας απασχολεί είναι τι είμαστε εμείς και προς τα πού βαδίζουμε. Προκλήσεις και εξωτερικούς εχθρούς είχε ανέκαθεν ο λαός μας, έχει τώρα, και το πιθανότερο είναι πως θα συνεχίσει να έχει και στο μέλλον. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε εμείς για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις και τι ρόλο θεωρούμε ότι θα πρέπει να παίζουμε στην περιοχή που βρισκόμαστε. 

Πρώτα απ’ όλα πρέπει να απαλλαγούμε από τις αυταπάτες μας και τις ιδεοληψίες μας και να πάψουμε να πιστεύουμε ότι θα βρούμε το δίκιο μας σε διεθνείς οργανισμούς, φίλους, συμμαχίες ή διεθνή δικαστήρια. Το δίκιο μας φτάνει μέχρι εκεί που φτάνει η ισχύς μας, και τα κύρια συστατικά της ισχύος μας είναι η ενότητα, η ετοιμότητα και η αποφασιστικότητα. Τόσο οι εχθροί όσο και οι φίλοι θα μας σέβονται μόνο αν σεβόμαστε κι εμείς τον εαυτό μας. Ο κάθε Ερντογάν κοιτάζει τα συμφέροντα της χώρας του και θα διεκδικήσει όσο χώρο και όσα δικαιώματα είμαστε πρόθυμοι να του δώσουμε εμείς, είτε επειδή φοβόμαστε, είτε επειδή βαριόμαστε να προετοιμαστούμε σοβαρά είτε επειδή θεωρούμε ότι η υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων είναι ντεμοντέ και δεν αξίζει τον κόπο να ασχολούμαστε. 

Ελλάδα-Τουρκία: Η ιστορία διδάσκει πως μπορούμε να αλλάξουμε τα δεδομένα.

ESTIA TV

Η χώρα εάλω, κατά το «η πόλις εάλω»

ardin-rixi

Του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, συγγραφέα

Επισκέφτηκα την Θεσσαλονίκη μαζί με την σύζυγό μου στα πλαίσια των επετειακών εκδηλώσεων της Ένωσης Συμμάχων Πολεμιστών Μακεδονικού Μετώπου 1916 -18 που  λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο τέλη Σεπτεμβρίου στην Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στο μεγάλο Συμμαχικό Νεκροταφείο στο Ζέιτενλικ στο Πολύκαστρο.

Οργανωτής ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ποντίων Αξιωματικών «Αλέξανδρος Υψηλάντης», Γεώργιος Τσαλουχίδης, που είναι συγχρόνως ύπατος πρόεδρος της Ένωσης των Συμμάχων Πολεμιστών, τον οποίο συμπαραστέκομαι στην όλη οργάνωση ως γραμματέας.

Κατά την παραμονή μας και την μετάβασή μας συνέβησαν δύο δυσάρεστα γεγονότα. Επειδή κυκλοφορώ πάντοτε με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς χρησιμοποιούσα και στην Θεσσαλονίκη τις αστικές συγκοινωνίες, οι οποίες είναι αφόρητα επιβαρημένες. Οι πολίτες στριμώχνονται σαν σαρδέλες στα λεωφορεία. Χθες, 30 Σεπτεμβρίου, σε μια διαδρομή μου εκλάπη το κινητό μέσα στο λεωφορείο. «Πιθανόν» από τρεις μελαψούς αλλοδαπούς νεαρούς, που βρισκόταν δίπλα μου κοντά στην μεσαία είσοδο.

Γ.Κοντογιώργης : Εθνικές περιπέτειες από ανυπαρξία στρατηγικής και στα Εθνικά με την Τουρκία

984radio

Ο ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο , Γιώργος Κοντογιώργης , μιλώντας σήμερα στον 98.4 , εξήγησε γιατί η υποχωρητικότητα και στα εθνικά θέματα από το ελληνικό πολιτικό, οικονομικό και πνευματικό σύστημα των κρατικοδίαιτων ελίτ , είναι μια συστηματικά και επί χρόνια καλλιεργημένη κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας.

Γιατί το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν παράγει πολιτικές κοινού συμφέροντος, αλλά νομής και διατήρησης του στο κράτος. Ο ίδιος ανέλυσε γιατί η χάραξη εθνικής στρατηγικής είναι αντιστρόφως ανάλογη των πράξεων του πολιτικού συστήματος, οδηγώντας μαθηματικά σε διαλυτικά φαινόμενα και έναντι του κράτους των Αθηνών , το ίδιο τον εθνικό κορμό της χώρας.

Γιατί η Τουρκία προχώρησε τώρα σε Μνημόνιο με τη Λιβύη

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ. Ερντογάν κατά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο του του Προεδρικού Συμβουλίου της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας της Λιβύης Φαγιέζ αλ Σαράτζ (27 Νοεμβρίου 2019. (Photo by Mustafa Kamaci/Anadolu Agency via Getty Images)

Η αρχή της αναλογικότητας επιτρέπει επίσης να υιοθετήσουμε αντίμετρα εναντίον κάθε τουρκικής κίνησης που επιβουλεύεται την εθνική μας κυριαρχία.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΡΙΒΑ (*) 

Η Τουρκία και η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης έχουν υπογράψει συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα στη Μεσόγειο Θάλασσα καθώς και συμφωνία για ενισχυμένη ασφάλεια και στρατιωτική συνεργασία, ανακοίνωσε την Πέμπτη (28 Νοεμβρίου 2019) η τουρκική κυβέρνηση. Έντεκα λόγοι για τους οποίους η Τουρκία προχώρησε σε αυτή την κίνηση και τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα.

1. Η συγκεκριμένη κυβέρνηση της Λιβύης ζητά περαιτέρω de factο νομιμοποίηση και στρατιωτική στήριξη.
2. Η Τουρκία έχει φέρει έναν ανατολικό της σύμμαχο στην ανατολική Μεσόγειο, το Πακιστάν.
3. Στη Λιβύη έχει κάνει διείσδυση και η Ρωσία. Επομένως η Τουρκία νομιμοποιεί πολιτικά τις ενέργειές της δρώντας στα πλαίσια των ρωσικών συμφερόντων που ικανοποιούνται με την εγκατάσταση της Μόσχας στα θερμά ύδατα.

Γ. Κοντογιώργης στην εκπομπή του Γ. Καλαρύτη "Εμείς οι Έλληνες" 25/11/19

Ο Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και πρώην Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργος Κοντογιώργης στις 25.11.2019 στον ραδιοφωνικό σταθμό Παραπολιτικά FM 90.1 και στον δημοσιογράφο Λάμπρο Καλαρρύτη.

Κλασικός φιλελευθερισμός

Του David Conway

Ο φιλελευθερισμός είναι μια πολιτική ιδεολογία που διακρίνεται από τις υπόλοιπες ως προς το γεγονός ότι αποδίδει πολύ μεγαλύτερη πολιτική σημασία και αξία στην ανθρώπινη ελευθερία, την οποία και αντιλαμβάνεται ως μια συνθήκη όπου το άτομο υπόκειται σε όσο γίνεται λιγότερους επιβαλλόμενους από άλλους ανθρώπους περιορισμούς. Όλοι οι φιλελεύθεροι συμφωνούν ότι αν δεν υπάρχει κάποιο σύστημα νόμων που να περιορίζει την ισχύ του ενός ατόμου επί του άλλου, τότε οι άνθρωποι θα υφίστανται εσκεμμένους περιορισμούς από τους συνανθρώπους τους. Ομοίως, οι φιλελεύθεροι θεωρούν ότι οι νόμοι που απαγορεύουν αυτούς τους περιορισμούς προάγουν, και δεν καταστέλλουν, την ελευθερία.

Ο φιλελευθερισμός απέκτησε το όνομά του μόλις στις αρχές του 19ου αιώνα, περισσότερο από έναν αιώνα μετά την απαρχή της διαμόρφωσης της ιδεολογίας του. Ο κλασικός φιλελευθερισμός είναι η αρχική εκδοχή της ιδεολογίας αυτής. Έλαβε το επίθετο “κλασικός” μόλις σχετικά πρόσφατα, λόγω της ανάγκης να διακριθεί αυτή η αρχική εκδοχή από άλλες μετέπειτα μορφές φιλελευθερισμού που διαφέρουν σημαντικά απ’ αυτήν.

Η βασική διαφορά μεταξύ του κλασικού φιλελευθερισμού και των άλλων μετέπειτα εκδοχών της φιλελεύθερης ιδεολογίας αφορά τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίζει το κράτος στην επίτευξη και τη διατήρηση της ελευθερίας και της δικαιοσύνης. Ο κλασικός φιλελευθερισμός θεωρεί ότι η δικαιοσύνη και η ελευθερία προϋποθέτουν έναν πολύ πιο περιορισμένο ρόλο του κράτους απ’ ό,τι οι σύγχρονες μορφές του φιλελευθερισμού. Πράγματι, πέρα από την παροχή ενός περιορισμένου εύρους αγαθών τα οποία ωφελούν μεν τους πάντες αλλά, όπως πολλοί υποστηρίζουν, η κοινωνία φαίνεται να μην μπορεί να διασφαλίσει πέραν της κρατικής τους παροχής (τα λεγόμενα δημόσια αγαθά όπως οι δρόμοι, τα λιμάνια και, πιο αμφιλεγόμενα, η παροχή ανακούφισης από την εξαθλίωση), ο μόνος ρόλος του κράτος που ο κλασικός φιλελευθερισμός θεωρεί συμβατό με την ανθρώπινη ελευθερία και δικαιοσύνη είναι η παρεμπόδιση του περιορισμού των ατόμων από άλλα άτομα, καθώς και η προστασία της οποιασδήποτε δίκαιης ιδιοκτησίας των ατόμων. Ανάλογα με το συγκείμενο, ο όρος ‘libertarianism’ μπορεί να θεωρηθεί είτε το σύγχρονο όνομα του κλασικού φιλελευθερισμού που υιοθετήθηκε για την αποφυγή σύγχυσης στις χώρες όπου ως φιλελευθερισμός νοείται ευρέως η υποστήριξη εκτεταμένων κρατικών εξουσιών, είτε μια πιο ριζοσπαστική εκδοχή του κλασικού φιλελευθερισμού.

Το πείραμα Ελλάδα.Τρόποι αντίστασης στην νέα Παγκόσμια Δικτατορία.

ESTIA TV

Ο νέος Παγκόσμιος Μεσαίωνας που έρχεται. Πώς δημιουργούν πειθήνια "ρομπότ" και υπηκόους.

ESTIA TV

ΓΕΩΕΛΛΗΝΙΚΑ: Λίβανος - η αναδιάρθρωση στη μέση ανατολή συνεχίζεται

ESTIA TV

Πως "χτίζουν" την Νεοθωμανική Ελλάδα και Ευρώπη. Ιστορική ανάλυση.

ESTIA TV

Χονγκ Κονγκ: Γιατί εξερράγη τελικά η βόμβα των ανισοτήτων;

ardin-rixi

σχέδιο του Adolfo Arranz

Του Βλαντιμίρ Γκαρσίν-Μπερσόν* από το Άρδην τ. 116 που κυκλοφορεί

Η κινεζική πίεση στις ελευθερίες δεν είναι η μόνη αιτία της κινητοποίησης που συγκλονίζει την πόλη-κράτος εδώ και εφτά μήνες. Το Χονγκ Κονγκ είναι ταυτόχρονα μια από τις πιο άνισες περιοχές του κόσμου.

Eίναι μια πόλη γεμάτη πολυτελή καταστήματα, φιλόδοξους ουρανοξύστες και υπερπολυτελή διαμερίσματα. Ένα κορυφαίο χρηματοοικονομικό κέντρο, η πιο ακριβή πόλη στον κόσμο για τους εκπατρισμένους εργαζόμενους, ένας ασιατικός οικονομικός πνεύμονας και η πιο ακριβή αγορά ακινήτων στον πλανήτη.

Το Χονγκ Κονγκ, μια πόλη των υπερθετικών, είναι επίσης, σύμφωνα με το Forbes, η δεύτερη πόλη με τους περισσότερους δισεκατομμυριούχους μετά τη Νέα Υόρκη. Ωστόσο, πίσω από αυτή την εκθαμβωτική επιφάνεια, σύμβολο μιας επεκτεινόμενης Κίνας, υπάρχει μια άλλη, λιγότερο λαμπερή πραγματικότητα: αυτή μιας μεσαίας τάξης στα όρια της ασφυξίας, που δεν μπορεί πλέον να τα βγάλει πέρα και η οποία ανησυχεί για το μέλλον της. Μια κατάσταση που τροφοδοτεί την οργή των διαδηλωτών στους δρόμους του Μαργαριταριού της Ανατολής.

«It’s the economy, stupid». ( «Είναι η οικονομία, ηλίθιε».) Τα λόγια του συμβούλου του Μπιλ Κλίντον, Τζέημς Καρβίλ, θα μπορούσαν να εφαρμοστούν στην άνευ προηγουμένου κινητοποίηση διαδηλωτών στους δρόμους του Χονγκ Κονγκ. Γιατί, πίσω από τα κίνητρα του πολιτικού αγώνα –συμπεριλαμβανομένου του νόμου περί έκδοσης υποδίκων στην Κίνα, ο οποίος ανεστάλη– κρύβονται δεκαετίες απογοήτευσης και οικονομικών δυσχερειών που αισθάνεται ο πληθυσμός.

Ο Τζόκερ και η σήψη μέσα από τον καθρέφτη

ardin-rixi

Του Μάριου Νοβακόπουλου από την Ρήξη φ. 155

Η πρόσφατη ταινία «Τζόκερ» συνάρπασε το κοινό και εξελίσσεται σε μία από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές επιτυχίες της προσφάτου ιστορίας. Η εξαιρετική ερμηνεία του Χοακίν Φίνιξ, η μουσική επένδυση, η καταθλιπτική ατμόσφαιρα της Γκόθαμ (δηλαδή Νέα Υόρκη 1970-80) και η μεταποίηση ενός μύθου των κόμικς σε μία πλήρη ανθρώπινη προσωπικότητα έχουν δικαίως επαινεθεί. Πάρα πολλοί όμως, τόσο κριτικοί και δημοσιογράφοι όσο και το απλό κοινό, έχουν δώσει μεγάλη βάση στα κοινωνικά και πολιτικά μηνύματα της ταινίας.

Το γεγονός ότι πρωταγωνιστεί ένας ψυχικά διαταραγμένος άνθρωπος που καταλήγει στη βία, γενόμενος παραλλήλως το ακούσιο έμβλημα ενός λαϊκού κινήματος, τραυμάτισε πολλές ευαίσθητες χορδές στα κατεστημένα μίντια και τις πολιτιστικές ελίτ. Για να πάρουμε μόνο μερικούς τίτλους από το CNN, η ταινία «δοξάζει έναν δολοφόνο και θα μπορούσε να επηρεάσει παρόμοιες επιθέσεις» και «επικυρώνει την πικρία των λευκών ανδρών που οδήγησε την άνοδο του προέδρου Τραμπ στην εξουσία». 

Αν και δεν δικαιώνεται ηθικά εν τέλει, σίγουρα ο χαρακτήρας του πρωταγωνιστή Άρθουρ Φλεκ παρουσιάζεται με κατανόηση, ιδίως για τα δεινά του. Αυτό, λέγουν ορισμένοι κριτικοί, δίνει ένα ίνδαλμα στις υποτιθέμενες στρατιές μοναχικών, αντικοινωνικών και μισογύνηδων λευκών, νέων ανδρών, που είναι έτοιμοι να προκαλέσουν το επόμενο mass shooting ως τελευταία έξοδο. 

ΓΕΩΕΛΛΗΝΙΚΑ: Η Ελλάς ανήκει στην δύση; ο μύθος καταρρίπτεται

ESTIA TV

Σ.Καλεντερίδης : Ο Έλληνας ΥΠΕΞ , έπρεπε «χθες» να είναι στην Λιβύη

Ο αναλυτής και επικεφαλής του «Ινφογνώμων» Σάββας Καλεντερίδης, μιλώντας σήμερα στον 98.4 εξήγησε γιατί είναι επείγουσας σημασίας το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών να παρέμβει στη κυβέρνηση της Τρίπολης της Λιβύης, υπενθυμίζοντας της πως και η Ελλάδα έχει την δύναμη να επιβάλλει το διεθνές δίκαιο , πριν η συγκεκριμένη κυβέρνηση «οριοθετήσει» υφαλοκρηπίδα με την Τουρκία, γεγονός που όπως είπε αν συμβεί θα είναι στα όρια εθνικής ήττας.

Ο Σάββας Καλεντερίδης, ανέλυσε ακόμη πως σχεδιάζουν την συνεκμετάλλευση σε όλο το Αιγαίο, πως προωθούν την στρατηγική επιλογή της γαλάζιας πατρίδας αλλά και πως επιχειρούν με το ενεργειακό αλλά και το μεταναστευτικό να παγιδέψουν Ελλάδα και Κύπρο την ώρα που οι δικές μας πολιτικές ελίτ δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται ότι σταδιακά μετατρεπόμαστε και από τους αποκαλούμενους συμμάχους μας σε χώρο και όχι χώρα με ρόλο στην περιοχή , παρά την γεωπολιτική μας σπουδαιότητα.

Σπύρος Μουστακλής: Ιστορικά Ντοκουμέντα , Συλλογικής Μνήμης

Cretetv Antitheseis


Η συγκλονιστική συνέντευξη της Χριστίνας Μουστακλή – Δημητρακάκη, συζύγου του Ήρωα , Αγωνιστή της Δημοκρατίας και φριχτά βασανισθέντα στο κολαστήριο της ΕΑΤ-ΕΣΑ, τα χρόνια της Χούντας των Συνταγματαρχών και οι αποκαλύψεις με επίκεντρο της εξέγερση στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβριο του 1973.

Πως "χτίζουν" την Νεοθωμανική Ελλάδα και Ευρώπη. Ιστορική ανάλυση.

ESTIA TV

Militaire.gr: Ο φωτορεπόρτερ Αριστοτέλης Σαρρηκώστας αφηγείται όσα έζησε στο Πολυτεχνείο

Militaire News


Ο Αριστοτέλης Σαρρηκώστας τη νύχτα του Πολυτεχνείου, ήταν φωτορεπόρτερ του Associated Press. Βρέθηκε κυριολεκτικά στην καρδιά των γεγονότων. Στεκόταν δίπλα στο άρμα μάχης, άκουγε τις συνεννοήσεις του πληρώματος, το είδε να ξεκινά και να ρίχνει την πύλη του Πολυτεχνείου.

Η Δεξιά και η Αριστερά στα χρόνια της παγκοσμιοποίησης

ardin-rixi

Απόσπασμα από την εισαγωγή του Γιώργου Ρακκά στο βιβλίο του Κρίστοφερ Λας, Ποιο είναι το σφάλμα της Δεξιάς; – Γιατί η Αριστερά δεν έχει μέλλον;, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, οι ΗΠΑ δοκιμάζονταν από μια βαθιά συστημική κρίση. Το κεϋνσιανό οικονομικό μοντέλο που είχε υιοθετήσει ο αμερικάνικος καπιταλισμός από την εποχή τού New Deal έδειχνε να φτάνει στα όριά του, οι κοινωνικές δαπάνες αυξάνονταν κατακόρυφα, η οικονομία έπασχε από στασιμοπληθωρισμό, ενώ οι μεγάλες αμερικάνικες πόλεις βυθίζονταν στην εγκληματικότητα, τη γκετοποίηση, τις φυλετικές συγκρούσεις.

Ακόμα και αυτή η αμερικάνικη Νέα Αριστερά, που είχε κυριαρχήσει στα πανεπιστήμια και τη νεολαία κατά την προηγούμενη δεκαετία, εκείνη του 1960, βρίσκεται σε κρίση. Το κίνημα απομαζικοποιείται ταχύτατα, ένα μέρος του διαλέγει τον αδιέξοδο ένοπλο δρόμο και συνθλίβεται μέσα σε συνθήκες παρανομίας και κοινωνικής απομόνωσης· ένα άλλο κομμάτι επιλέγει τον αναχωρητισμό, μέσα από τα ναρκωτικά, την ανακάλυψη των ανατολικών θρησκειών και τις «ομάδες αυτεπίγνωσης»· τέλος η πιο δημιουργική συνιστώσα επιλέγει να δραστηριοποιηθεί γύρω από το περιβαλλοντικό ζήτημα – είναι η εποχή που κορυφώνεται η πετρελαϊκή κρίση και δοκιμάζεται ο αμερικανικός υπερκαταναλωτισμός.

Αναπτυξιακό Νομοσχέδιο;

ardin-rixi

Του Νίκου Ντάσιου από την Ρήξη φ. 155

Για ακόμα μια φορά ψηφίστηκε ένα αναπτυξιακό νομοσχέδιο με βασικό αναπτυξιακό κριτήριο τo εργασιακό κόστος, χωρίς να λαμβάνει δηλαδή υπόψη του τις ιδιαίτερες συνθήκες αποικιοποίησης της χώρας, καθώς και το υποκείμενο που μπορεί να επωμιστεί την αναπτυξιακή διαδικασία…

Ακόμα όμως πιο ελλειμματική είναι η στάση των συνδικάτων, που συμπεριφέρονται σαν να μην έχουν επιβληθεί τρία μνημόνια με μόνιμη επιτροπεία, φτωχοποίηση των μεσαίων στρωμάτων και διάλυση των εργασιακών σχέσεων στον ιδιωτικό τομέα. Η επίθεση στις κλαδικές συμβάσεις, των οποίων θα υπερισχύουν οι επιχειρησιακές σε περιπτώσεις κινδύνου πτώχευσης μιας επιχείρησης, αποτελεί ένα γκρίζο σημείο του νομοσχεδίου, δεδομένης της απουσίας ελεγκτικών μηχανισμών που να είναι σε θέση να αξιολογούν την κατάσταση κινδύνου μιας επιχείρησης, ώστε να αποφεύγονται τυχόν αυθαιρεσίες. 

Το δεύτερο επίμαχο ζήτημα που αφορά στο προαπαιτούμενο του 50+1% του αριθμού των εργαζομένων, προκειμένου να ληφθεί απόφαση για απεργία, είναι προφανές ότι αποτελεί χτύπημα στις συνήθεις συνδικαλιστικές πρακτικές υποαντιπροσώπευσης των εργαζομένων στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για κινητοποιήσεις στις γενικές συνελεύσεις. Αναφερόμαστε στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, τις τράπεζες και συγκεκριμένους κλάδους των οποίων οι εργαζόμενοι έχουν ακόμα μια μορφή συνδικαλιστικής εκπροσώπησης. Παρά τις δυσκολίες της εφαρμογής του μέτρου των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών, οι συνδικαλιστικοί φορείς θα όφειλαν, εφόσον ενδιαφέρονταν για την αντιπροσωπευτικότερη λήψη των αποφάσεων, να συζητήσουν την εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου, για παράδειγμα στα πανελλαδικά σωματεία, ή σε όσα εκπροσωπούν εργαζόμενους με εκ περιτροπής ωράρια. Όμως τα ισχνά δημοκρατικά αντανακλαστικά τους αποδεικνύονται όταν οι γενικές απεργίες με ελάχιστη συμμετοχή οδηγούν σε παράλυση του αστικού ιστού δύο φορές μέσα σε ένα 10μερο και ουδείς ενδιαφέρεται για τον κοινωνικό αντίκτυπο!

«Οδηγίες προς Ναυτιλομένους» ή «Πως Να γράψετε μια διδακτορική διατριβή» του Μιλτιάδη Αναγνώστου

Πως Να γράψετε μια διδακτορ... by Petros Arvanitis on Scribd

Συγγραφή παραπομπών σύμφωνα με το ΤΟ HARVARD REFERENCING SYSTEM

Σκοπός της συγκεκριμένης ενότητας είναι να διευκρινιστεί ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να γίνεται παραπομπή στις πηγές που χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς μιας  έρευνας ή γραπτής εργασίας.  Ο λόγος ύπαρξης της ενότητας αυτής είναι η ανησυχία όλων των διδασκόντων του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ) για τις πρακτικές πολλών φοιτητών που συχνά αμελούν να δώσουν τα εύσημα σε αυτούς που πραγματικά διεξήγαγαν κάποια έρευνα, χρησιμοποιώντας αυθαίρετα τα στοιχεία τους και παρουσιάζοντας τα ως δικά τους.  Η συγκεκριμένη πρακτική αποτελεί ηθική παρεκτροπή και ονομάζεται «λογοκλοπή» (plagiarism).  Η λογοκλοπή αποτελεί σημαντικό ακαδημαϊκό παράπτωμα αφού ουσιαστικά πρόκειται για μορφή κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας.  Αυτός είναι ο βασικός λόγος της χρήσης παραπομπών που δίνουν λεπτομέρειες για τις πηγές από τις οποίες αντλείται το υλικό που παρουσιάζεται, προσθέτοντας με αυτό τον τρόπο αξιοπιστία στην έρευνα/εργασία.

Επιπρόσθετα, οι παραπομπές επιτρέπουν σε αυτόν που μελετάει την αναφορά μιας έρευνας να εξετάσει τις πηγές της, είτε για να επιβεβαιώσει την ερμηνεία του ερευνητή/φοιτητή είτε γιατί κάποια από αυτές τον ενδιαφέρει προσωπικά. Σημειώστε πως και στην περίπτωση που παραπέμπετε στην πηγή που χρησιμοποιήσατε, δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείτε εκτενώς αυτούσιο κείμενο από την πηγή αυτή.  Πρέπει δηλαδή να παραφράζετε το κείμενο, διατηρώντας το νόημα ή την ιδέα που επιθυμείτε να συμπεριλάβετε στο κείμενο σας.  Εάν επιθυμείτε να χρησιμοποιήσετε αυτούσιο κείμενο από μια πηγή (π.χ. στην περίπτωση ενός ορισμού), τότε πρέπει να βάλετε το ακριβές κείμενο μέσα σε εισαγωγικά.  Προσοχή: η χρήση αυτούσιου κειμένου από διάφορες πηγές δεν μπορεί να ξεπερνά το 10-15% της έκτασης του κειμένου σας.   

Εποικισμός με το γάντι

ardin-rixi

της Έφης Λαμπροπούλου από την Ρήξη φ. 155 

Οι ελληνικές κυβερνήσεις αντιμετώπισαν το μεταναστευτικό κύμα της δεκαετίας ’90 με αμηχανία. Κι ενώ τα ρεύματα των μεταναστών συνεχίζονταν, επιδόθηκαν σε πυροσβεστικές λύσεις με μαζικές πολιτογραφήσεις/νομιμοποιήσεις (1997, 2001, 2005, 2007). Κατόπιν προχώρησαν σε νομοθετικές αλλαγές για την ιθαγένεια και την εργασία. Σ’ αυτή την πρακτική τα μικροπολιτικά συμφέροντα απέκτησαν σταδιακά πρωταγωνιστικό ρόλο. Ουδέποτε η Ελλάδα έθεσε έναν αριθμό μεταναστών και προσφύγων που θα μπορούσε να δεχθεί, ούτε πέτυχε την επαναπροώθηση/απέλαση των παράνομα εισερχομένων. Ούτε ο πόλεμος στη Συρία και η προσφυγική/μεταναστευτική κρίση του 2015 αποδείχθηκαν ικανοί παράγοντες ώστε να αναγκάσουν την Πολιτεία να αναπτύξει σενάρια δράσης και έναν σχεδιασμό με λιγότερο επαχθείς συνέπειες για τη χώρα.

Αυτό εξάλλου φαίνεται και τώρα με τον διασκορπισμό των μεταναστών και προσφύγων σε δομές σε όλη την Ελλάδα, αν και είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι αυτές θα πολλαπλασιαστούν, αφού η ροή εισερχομένων δεν σταματά. Έτσι, η ελληνική κυβέρνηση υιοθετεί σιωπηρά τις υποδείξεις του εκπροσώπου της Ύπατης Αρμοστείας στην Ελλάδα, και αμφισβητεί η ίδια στην πράξη τις δυνατότητες που διαθέτει από την κοινή δήλωση ΕΕ Τουρκίας του Μαρτίου 2016.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της εξέλιξης των εισροών και εκροών μεταναστών/προσφύγων, όπως καταγράφονται από την ΕΛ.ΑΣ. και το Λιμενικό, από τον Ιανουάριο 2015 μέχρι τον Δεκέμβριο 2018 εισήλθαν στη χώρα 1.277.770 άτομα και επαναπροωθήθηκαν /απελάθηκαν 71.850 άτομα (5,6%). Σύμφωνα δε με τα στοιχεία της Υπηρεσίας Ασύλου, οι ολοκληρωμένες υποθέσεις μετεγκατάστασης μετά την έκδοση απόφασης αποδοχής από το 2015 μέχρι 30.3.2018, ανέρχονταν σε 22.822. Οι εισελθόντες παράνομα στη χώρα το πρώτο εξάμηνο 2019 ήταν κατά 7,7% λιγότεροι (39.125), από το πρώτο εξάμηνο 2018 (42.416), ενώ οι επιστροφές το 2018 ήταν περισσότερες (7.113) κατά 25% σε σχέση με το 2019 (5.331).

Με βάση το Εθνικό Συντονιστικό Κέντρο Ελέγχου Συνόρων, Μετανάστευσης και Ασύλου, στις 10 Οκτωβρίου 2019 βρίσκονταν στα νησιά 32.120 άτομα και το σχέδιο είναι να αποσυμφορηθούν σε ποσοστό 85% που θα μεταφερθεί στην ενδοχώρα, ενώ καθημερινά συνεχίζουν να έρχονται και άλλα άτομα. Ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. κ. Χρυσοχοΐδης ανέφερε στη Βουλή, σε απάντηση ερώτηση βουλευτή της αντιπολίτευσης, ότι, «Σύμφωνα με την αποτύπωση που υπάρχει στις 3 Σεπτεμβρίου 2019, το σύνολο των υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν σε κλειστές και ανοιχτές δομές, ανέρχονταν σε 66.641 άτομα, εκ των οποίων 25.630 κατανεμήθηκαν στις περιφερειακές Υπηρεσίες της Υπηρεσίας Υποδοχής και Ταυτοποίησης». Παράλληλα, ο κ. Χρυσοχοΐδης, αναφέρει ότι το 7μηνο Ιανουαρίου – Ιουλίου 2019, εντοπίστηκαν να εισέρχονται ή να βρίσκονται παράνομα στη χώρα (και άλλοι;) 49.800 υπήκοοι τρίτων χωρών.

Γεωπολιτική -Οικονομία και Πολιτική Δικαίου

Cretetv Antitheseis



Ο δικηγόρος Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων Πέτρος Μηλιαράκης σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης για τις Παγκόσμιες Εξελίξεις τα Αδιέξοδα της Ε.Ε. και τους κινδύνους για την Ελλάδα.

''ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΩ'' | Ο ύπουλος ρόλος της Τουρκίας και του Ερντογάν στο προσφυγικό

ESTIA TV

''ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΩ'' | Το σύστημα χρηματοδότησης των προσφύγων και ο ρόλος των Μ.Κ.Ο.

ESTIA TV

Θαρσείν χρη

ardin-rixi

του Γιώργου Καραμπελιά από την Ρήξη φ. 155 που κυκλοφορεί.

Άραγε, υπάρχει κάποια δυνατότητα εξόδου της Ελλάδας από την κρίση; Σε ένα μεγάλο αριθμό Ελλήνων πατριωτών – ιδιαίτερα μετά τα τελευταία κατορθώματα του Ερντογάν στη Συρία και τις απειλές του προς τους Έλληνες, σε Ελλάδα και Κύπρο, καθώς και την ανικανότητα της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει άμεσα την απειλή εποικισμού που σηματοδοτεί το μεταναστευτικό– κυριαρχεί μια αίσθηση ανημπόριας και παραίτησης.

Ωστόσο, είμαστε υποχρεωμένοι να ελπίζουμε, γιατί διαφορετικά θα καταδικαστούμε, όπως και τόσοι άλλοι, στην απραξία. Γιατί πιστεύουμε πως, έστω από την αρνητική πλευρά, έχει ολοκληρωθεί ένας ιστορικός κύκλος, ο ιστορικός κύκλος της μεταπολίτευσης. Και δεδομένου ότι –δυστυχώς– οι λαοί μαθαίνουν πάντα μέσα από την εμπειρία τους, πιστεύω πως έχουμε χωνέψει το ιστορικό τέλος των ιδεολογιών που ταλανίζουν τους Έλληνες από τον Εμφύλιο και μετά.

Συναφώς, και οι σκυλοκαυγάδες ανάμεσα στην Αριστερά και τη Δεξιά, που με τόση μανία επιδιώκει να διαιωνίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, και που αποτελούσαν το ψωμοτύρι της Χρυσής Αυγής, έχουν καταστεί εντελώς ανούσιοι. Εξάλλου, οι νεοεισελθέντες στα σαλόνια της εξουσίας, εκείνοι της Αριστεράς, ξεπέρασαν τους αντιπάλους τους σε χαμέρπεια, πολιτικαντισμό, ξεπούλημα του εθνικού πλούτου, υποταγή στα ξένα συμφέροντα και έτσι έκλεισαν από μόνοι τους τον όποιο ιστορικό ρόλο είχαν.

Υδρογονάνθρακες – Ενεργειακοί Δρόμοι – Ασφάλεια και η Ανθρώπινη Επίδραση στο περιβάλλον του πλανήτη

Καλεσμένος ο Φοίβος Ανδρίτσος, μηχανολόγος-μηχανικός, επικεφαλής Δράσης - ομότιμος ερευνητής στο Κοινό Ερευνητικό Κέντρο (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

ΓΕΩΕΛΛΗΝΙΚΑ: Πηγή της ειρήνης το χθες και το σήμερα

ESTIA TV

«Στο κενό μας προχωράει η Τουρκία…»

ardin-rixi

Του Γιώργου Καραμπελιά και του Γιωργου Ρακκά

Ζούμε χρόνια πυκνότατων ιστορικών συμβολισμών: Αυτές τις μέρες γιορτάζουμε την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου. Σε δυο, μόλις χρόνια, θα κληθούμε να γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από την κήρυξη της Εθνεγερσίας του 1821. Την επόμενη χρονιά, το 2022, κλείνουμε 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή, όταν η «Μεγάλη Ιδέα» της χειραφέτησης του συνόλου Ελληνισμού, ενταφιάστηκε τραγικά οδηγώντας στην απώλεια του ενός απ’ τους δυο μας πνεύμονες –του Ανατολικού– που έδινε πνοή στον ελληνικό Πολιτισμό ήδη από την αυγή της αρχαιότητας.

Και δυστυχώς είναι το παρόν που αναδεικνύει τη σημασία αυτών των ιστορικών συμβολισμών: Ο Ελληνισμός του 21ου αιώνα, μετά από μια 10ετία σαρωτικής κρίσης που οδήγησε στην δραστική κοινωνική, οικονομική, και δημογραφική αποδυνάμωση του Ελλαδικού και Κυπριακού κράτους, βιώνει αυτή την περίοδο την γεωπολιτική μετεξέλιξη της κρίσης.

Όλοι έχουμε κατανοήσει ότι βρισκόμαστε ενώπιον υπαρξιακών προκλήσεων. Έχει φροντίσει γι’ αυτό ο Ταγίπ Ερντογάν με τις καθημερινές απειλές για την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης, την Κυπριακή ΑΟΖ, τις προκλήσεις στο Αιγαίο, και βέβαια, τον τρόπο που μεταχειρίζεται τις μεταναστευτικές ροές με ανοιχτό πλέον στόχο την αλλοίωση του πληθυσμού της Ελλάδας, αλλά και τον εκβιασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ανθρώπινη Εξέλιξη και Φυσική της Πληροφορίας

ΚΡΉΤΗ

''ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΩ'' | Ανιθαγενείς και "πρόσφυγες". Το μεγάλο κόλπο και η Άλωση της Ευρώπης.

ESTIA TV

Γίναμε όλοι «φασίστες»;

ardin-rixi

Του Γιώργου Ρακκά από το thessnews.gr

Στην πραγματικότητα, καμιά κοινωνία δεν είναι «από τη φύση της» κλειστή ή ανοιχτή. Την μεταμορφώνουν οι περιστάσεις. Και η σημερινή περίσταση του μεταναστευτικού αδιεξόδου στην Ελλάδα είναι πολύ ιδιαίτερη, για να φορτώσουμε τις αντιδράσεις που προκαλούνται στον «ρατσισμό» και την «ξενοφοβία» -λες και υπάρχουν άνθρωποι ή ολόκληρες τοπικές κοινωνίες που φέρουν αυτό το στίγμα πάνω τους βιολογικά, «από την φύση τους».

Τα Βρασνά δεν είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση, μια κάποια μαύρη κηλίδα στον χάρτη της χώρας που της αξίζει μια «δημοκρατική καραντίνα» για να αντιμετωπιστεί η υποτιθέμενη φασιστική επιμόλυνση. Είναι αντανάκλαση της στάσης που έχει διαμορφώσει σταδιακά όλη η ελληνική κοινωνία, η ίδια ελληνική κοινωνία που κατά το 60% της είχε συνεισφέρει σε ανθρωπιστική βοήθεια των ανθρώπων που είχαν εγκλωβιστεί στην Ειδομένη το 2015.

Τώρα όμως, με τα βόρεια σύνορα της χώρας να είναι κλειστά, το κράτος να έχει απολέσει πλήρως τον έλεγχο της μεταναστευτικής πολιτικής, όπου αλωνίζουν ΜΚΟ αμφίβολης προέλευσης, κινήτρων και χρηματοδότησης, τον Ερντογάν να σπρώχνει επίτηδες τα κύματα των νέων μεταναστευτικών εισροών στην Ελλάδα για να την αποσταθεροποιήσει, και εν τέλει την μετανάστευση προς την Ελλάδα να έχει καταστεί ανεξέλεγκτη, το 86% των Ελλήνων, σύμφωνα με δημοσκόπηση του αμερικανικού ερευνητικού κέντρου Pew Research Center, επιθυμεί την απέλαση όλων των μεταναστών που έχουν εισέλθει στη χώρα παράνομα. Μήπως αυτό το 86% των συμπολιτών μας έχουν γίνει «φασίστες»; Προφανώς και όχι. Φοβάται όμως, ότι ο τρόπος που διαχειρίστηκε και διαχειρίζεται ακόμα και σήμερα τη μετανάστευση το ελληνικό κράτος, οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ δηλαδή, θα διαλύσουν την χώρα.

''ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΩ'' | Αυτοί που λένε ΝΑΙ σε όλα, τιμάνε το ΟΧΙ του 1940.

ESTIA TV

Ελλάς 28 Οκτωβρίου 1940 - 1944 ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

ΕΛΛΗΝΟ-ΙΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ : ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ''ΟΧΙ''

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ἡ σιωπὴ εἶναι ἕνα ἐμβριθὲς βάθος. Ὁ λόγος εἶναι μιὰἐπικίνδυνη ἀνάγκη. Ἰδού ἕνα σχέτλιο δίλημμα. Στὴν πεφορτισμένη ἐρημία μας ἀναζητοῦμε ταὐτόχρονα, δραματικὰ τὴν σιωπὴ καὶ τὸν λόγο· τὴν σιωπὴ σὰν περισυλλογὴ καὶ διάσωσι τῆς οὐσίας μας, τὸν λόγο σὰνἀναζήτησι μιᾶς δραστικῆς εὐρυχωρίας. Ὡπωσδήποτε· ἀλλ᾿εὐχερὲς εἶναι ἡ σιωπὴ νὰ διολισθήσῃ σὲ ὀκνηρὴ ἀπόδραση, καὶ ὁ λόγος σὲ προχειροκουφισμὸ ἐκλύσεως. Γιατί, κύριοί μου, τὸ πιὸ φθηνὸ ἐφεύρημά μας εἶναι ἡ λαλιά μας. Ἕνα σκιῶδες σμῆνος ἀπὸ μέλη μιᾶς τεμαχισμένης ἐκπνοῆς· ἐρήμην...

Ἰδού, αὐτὴ τὴν στιγμὴ κλείνω καὶ συναθροίζω μέσα μου ἕνα γεγονὸς τῆς Ἱστορίας τοῦ Ἔθνους μου, ἔργο ὀργῆς καὶπίστεως ἑνὸς λαοῦ, ποὺ ἔγινε ἀδεὴς παγκοσμιότης, γιατὶ ἐσφήνωσε ἕνα νεογενῆ σπασμὸ στὴν βούλησι τῆς ἀνθρωπότητος, ποὺ ἐπίπεδη, πελιδνή, ἀπέθνησκε ἀναρμόδια ἀπὸ φόβο, μιά καὶ ἰσοπέδωνε τὴν φυσιογνωμία της γιὰ νὰ διευκολύνῃ τὴν χυδαία ὕβρι τῶν σχιζοφρενῶν. Ὁλόκληρο αὐτὸ τὸ γεγονός συγκλίνει αὐτὴ τὴν στιγμὴ μὲς στὴν ψυχή μας· ἀνεβοκατεβαίνει μεσ᾿ ἀπὸ τὸν πυθμένα καὶ πάει νὰ ζυμωθῇ στὸν θόλο τοῦ κρανίου μας, ν᾿ ἀνέβῃ ἀπὸ τὸ θολὸ βίωμα σὲ διαυγὲς θεώρημα. 

Ἀγωνίζεται νὰ διαδραματισθῇ, νὰ ρυθμισθῇ, νὰ ὑπάρξῃ. Γίνεται αὐτὴ τὴν στιγμὴ ἡ οὐσία μας. Καὶ ὅμως καλούμαστε τὴν διαπρεπῆ αὐτὴ οὐσία νὰ τὴν κρεουργήσωμε μέσα στὸν λόγο καὶ ἀπροσάρμοστη, κῳμαιώδη νὰ τὴν χύσωμε μέσα σὲβραχεῖς ἤχους κομμένους καὶ διάκενους. Πόση διασπάθισις: Ὁλόκληρη θὰ καταστάξῃ σὰν παλαιὸ φοίνιο καὶ ὁλοσχερής.Δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ κραταιωθῇ ἔτσι πᾶσα οὐσία, νὰ μείνῃ καίρια κι ὁλοσχερής. Ποῦ νὰ βρῇς ἕναν ὁλόκληρο λόγο, ποὺ νὰεἶναι ἁπλὸς καὶ σύμπας καὶ μόνος; Μπορεῖς νὰ ἐγκυμονῇς αἰῶνες μιὰ λέξι καὶ νὰ συσσωρεύῃς ἐκεῖ σημασία καὶδιαστάσεις. 

Τὸ πρᾶγμα μπορεῖ νὰ ἔχῃ μιὰν ἰλιγγιώδη ἐγκυμοσύνη καὶ ἡ διαδικασία ἀναρίθμητο βάθος. Ὅμως, ἂν τὴν προφέρῃς,ἀπέβη μάταιη, θνησιγενής, φλοιὸς ἑνὸς φθόγγου. Ὁ πληρέστερος λόγος εἶναι ἡ κραυγὴ ἑνὸς ἀγριμιοῦ, ὁ ἀκριβέστερος ἡσιωπή. Ὡστόσο ἡ σιωπὴ ἐκπίπτει εὐχερῶς σὲ χειμέρια νάρκη, ἐνῷ εἶναι θέρος κι οἱ σκιές πυρέσσουν. Ἐπικίνδυνη λοιπὸν ἡἀνάγκη. Αὐτό, κύριοι, εἶναι ἡ ἐμπειρία τῶν καιρῶν. κι ἐγώ, σὰν γνήσιο προϊὸν τοῦ ἔσχατου λόγου αὐτοῦ τοῦ χρόνου, εἶμαιἄναρθρος. Περισσότερο ἄναρθρος, ὅταν ὁμιλῶ. Μοναδικὴ φιλοδοξία μου ὡστόσο, τῆς στιγμῆς αὐτῆς, εἶναι νὰ μεταβληθῇὁ χῶρος αὐτὸς σὲ μιὰ συστάδα ψυχῶν· ν᾿ ἀποτελέσῃ ἕνα θυμικὸ συνεχές.