Ηλεκτρικά 1+2

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Πρόσφατα η Δανία έγινε το πρώτο κράτος στον κόσμο όπου τα βενζινάδικα είναι λιγότερα απ’ τα «ρευματάδικα»· τους σταθμούς φόρτισης των μπαταριών ηλεκτρικών αυτοκινήτων. 2.028 τα βενζινάδικα, 2.030 τα ρευματάδικα.

Πρόκειται βέβαια για μια συμβολική στιγμή· που απλά επιβεβαιώνει την τάση. Η γειτονική νορβηγία έγινε λίγο νωρίτερα το πρώτο κράτος στον κόσμο όπου τα υβριδικά και ηλεκτρικά αυτοκίνητα (500 χιλιάδες συνολικά, οι 100 χιλιάδες καθαρόαιμα ηλεκτρικά) ξεπέρασαν σε αριθμό εκείνα με κινητήρες εσωτερικής καύσης. Όπως και στη σουηδία, απ’ το 2025 και μετά δεν θα αδειοδοτούνται ι.χ. με κίνηση ορυκτών καυσίμων. Η αγγλία ανακοίνωσε κάτι παρόμοιο πρόσφατα, με χρονικό όριο το 2040· όπως έχει κάνει ήδη η γαλλία. Συνεπώς ισχύει η παράκλησή μας: αν βρεθεί πετρέλαιο οπουδήποτε στα μέρη μας ας μας κρατήσουν ένα μπιτονάκι. Για ενθύμιο.

Ενόσω η πετρελαιοπαραγωγή φεύγει απ’ το κέντρο (αν και όχι απ’ το κάδρο συνολικά) του καπιταλιστικού ενεργειακού παραδείγματος, μπορεί να υποθέτει κανείς ότι ο καπιταλισμός μπαίνει σ’ έναν «οικολογικό χρυσό αιώνα»… Αμ δε! Οι πρώτες ύλες των μπαταριών, σε μεγάλο βαθμό ονομαζόμενες σπάνιες γαίες, ορυκτά, γίνονται όλο και πιο στρατηγικής σημασίας· και όχι μόνο για την ιδιωτική αυτοκίνηση αλλά για τα πάντα. Αυτές οι πρώτες ύλες δεν είναι απεριόριστες, και πολύ σύντομα δεν θα φτάνουν για όλους. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι θα μείνουν σε χρήση, σε κάποιο βαθμό, οι κινητήρες εσωτερικής καύσης (κάτι φαίνεται να προβλέπουν οι αφεντικά της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας…). Σημαίνει όμως, επίσης, καινούργιες αναμετρήσεις (δηλαδή πολέμους) για την κατοχή ορυχείων πρώτων υλών….

O Jack Lipton, ειδικός σε θέματα πρώτων υλών, απαντώντας στην πρόσφατη απόφαση του αγγλικού κράτους, σχολίασε τα πιο κάτω, ιδιαίτερα χρήσιμα:

Το ηνωμένο βασίλειο έχει λιγότερο από 1% του παγκόσμιου πληθυσμού, κι ας υποθέσουμε ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή ένα ι.χ. ορυκτών καυσίμων για κάθε δύο πολίτες (η αναλογία στις ηπα είναι 1:1). Οπότε υπάρχουν αυτή την στιγμή 30 εκατομμύρια ι.χ. ορυκτών καυσίμων στο η.β.

Η μπαταρία 60 – 80 kwh που χρησιμοποιεί αυτή τη στιγμή η Tesla, με αυτονομία κίνησης 200+ χιλιόμετρα, απαιτεί 19 κιλά κοβαλτίου. Αν χρειαζόμαστε, λοιπόν, 30 εκατομμύρια ηλεκτρικά ι.χ. της τελευταίας τεχνολογίας αυτή τη στιγμή, απαιτούνται 570.000 τόνοι κοβαλτίου, που θα πρέπει να ενσωματωθούν στις μπαταρίες και να μείνουν εκεί από 5 έως 8 χρόνια (αυτή είναι η αναμενόμενη διάρκεια ζωής της μπαταρίας Li/Co που χρησιμοποιεί η Tesla).

Αυτό είναι 5 φορές πάνω η ετήσια παραγωγή (νέων ποσοτήτων) κοβαλτίου παγκόσμια… Συνεπώς, οι άγγλοι, λιγότερο από 1% του παγκόσμιου πληθυσμού, θα πρέπει να «τραβάνε» έως το 2040 περίπου το 20% της παγκόσμιας ετήσιας παραγωγής κοβαλτίου, με τους σημερινούς ρυθμούς εξόρυξης / παραγωγής, για να έχουν αντικαταστήσει, ως τότε, τα ορυκτών καυσίμων ι.χ. τους.

Η κίνα, απ’ την μεριά της σχεδιάζει να βρίσκονται σε κίνηση στους δρόμους της 5 εκατομμύρια ηλεκτρικά ι.χ. ως το 2020! Αυτό απαιτεί 95.000 τόνους κοβαλτίου για τις κινέζικες μπαταρίες μέσα σε 3 χρόνια. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει δέσμευση περίπου του 30% της νέας παγκόσμιας παραγωγής κοβαλτίου από τώρα ως το 2020. Εν τω μεταξύ έχει αποφασίσει ότι ως το 2030 το 30% των οχημάτων θα είναι ηλεκτρικά. Με τα σημερινά επίπεδα παραγωγής αυτό σημαίνει ότι 7,5 εκατομύρια οχήματα θα χρησιμοποιούν 142.500 τόνους κοβαλτίου, κάθε χρόνο, από τότε και μετά.

Αυτή είναι η πρόβλεψη με τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα. Αλλά ακόμα κι αν τα μισά ι.χ. ή και λιγότερα, είναι της τεχνολογίας που έχει αναγγελθεί, τα όρια στη δυνατότητα παραγωγής κοβαλτίου, που κατά 95% είναι παράγωγο προϊόν της επεξεργασίας χαλκού και νικελίου, υποδεικνύουν ότι ο αριθμός των ηλεκτρικών αυτοκινήτων που θα μπαίνουν κάθε χρόνο σε κυκλοφορία θα περιορίζεται απ’ την πρωτογενή παραγωγή κάθε χρονιάς, συν την ανακύκλωση.

Αυτό σημαίνει ότι η μετατροπή όλων των σημερινών ι.χ. του κόσμου σε ηλεκτρικά, γύρω στο 1 δισεκατομμύριο κομμάτια, είναι κάτι που χρειάζεται τουλάχιστον 50 χρόνια για να γίνει, μπορεί και περισσότερα, κι αυτό μόνο αν όλες οι πιθανές πηγές κοβαλτίου αξιοποιηθούν.

Οι πολιτικοί δεν έχουν τις διανοητικές δυνατότητες να συλλάβουν ένα τέτοιο πρόβλημα. Μέχρι πρόσφατα νόμιζα ότι μόνο οι αμερικάνοι πολιτικοί είναι κοντόφθαλμοι. Τώρα καταλαβαίνω ότι το πρόβλημα είναι ευρύτερο.

Τα στεγνά μεγέθη που παρουσιάζει ο Lipton μπορεί να είναι ακριβη ή όχι. Εκείνο που είναι ακριβές ότι και στο καινούργιο (μεταβατικό υποστηρίζουμε) παράδειγμα της αυτοκίνησης, τα ηλεκτρικά ι.χ., (νέο παράδειγμα που κινεί πολλούς επιμέρους αλλά κεντρικούς κλάδους) ο καπιταλισμός θα εξακολουθήσει να είναι τέτοιος.

Κοινότοπο. Και οδυνηρό.

sarajevo mag