Τηλεόραση σημαίνει… διαφήμιση

Νέα Πολιτική

του Αντώνη Παπαγιαννίδη*

Εμμένοντας στον πυρήνα των απόψεών του σχετικά με τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες – ότι «συντρέχουν προεχόντως λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν στην ταχεία περαίωσή του» και μάλιστα «ανεξαρτήτως της ύπαρξης ή μη βλάβης των αιτούντων” – το Συμβούλιο της Επικρατείας μάς έφερε στο Σαββατοκύριακο αρνούμενο (με την προεδρική διαδικασία)  προσωρινή διαταγή αναβολή/πάγωμα του διαγωνισμού για τα κανάλια. Μετά και το παρολίγον μπουνίδι στην προσομοίωση του διαγωνισμού στο αμφιθέατρο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης/Επικοινωνίας, την περασμένη Πέμπτη, που χρειάστηκε λιγάκι από Εισαγγελία και πάντως διακριτική παρουσία αστυνομικής δύναμης προκειμένου να μην εκτροχιασθεί ολοτελα, οι επίδοξοι να αποκτήσουν άδεια ή/και να διατηρήσουν δικαίωμα επίγειας εκπομπής (ο καημένος ο Χρ. Σπίρτζης το πήρε πάνω του να θυμίσει, προ ημερών ότι όποιος θέλει μπορεί πάντα να εκπέμπει μέσω πλατφόρμας ΟΤΕ ή NOVA, ή δορυφορικά – αν φυσικά το αντέχει οικονομικά με πενιχρή διαφήμιση), έχουν τώρα να αποφασίσουν αν θα προσέλθουν ή όχι να συμμετάσχουν στην πλειοδοτική διαδικασία.

Φυσικά, όποιος προσέλθει και δεν πλειοδοτήσει θάχει και θα διατηρεί όλα τα δικαιώματα προσβολής του αποτελέσματος – τότε, δε, η «βλάβη των αιτούντων» δηλαδή των χωρίς άδεια θάναι πρόδηλη… – ενώπιον των Ελληνικών δικαστηρίων αλλά και των δικαιοδοτικών και λοιπών οργάνων της ΕΕ (τα τελευταία, βέβαια, δεν πολυέδωσαν συνέχεια σε προηγούμενες κρούσεις των παραπονούμενων). Άλλωστε, οι κυρίως προσφυγές κατά του διαγωνισμού δεν έχουν κριθεί επί της ουσίας αφου και τα ασφαλιστικά μέτρα που ασκήθηκαν, έχουν προσδιοριστεί για τις 16 Σεπτεμβρίου: μόνον η προσπάθεια καθυστέρησης πήγε στράφι! Πάντως, όπως και να το κάνουμε, όσοι προσέλθουν και μπουν στα δωματιάκια της ΓΓΕΕ πολιτικά/πρακτικά θα τον έχουν δεχθεί τον διαγωνισμό Παππά-Κρέτσου. Και… το γνωρίζουν, είτε το συνειδητοποιούν πλήρως είτε όχι. Εν τω μεταξύ, ενόσω θα τρέχει το σασπένς της διαδικασίας, να προσφέρουμε στον αναγνώστη κάποια στοιχεία παραπέρα προβληματισμού για το σκηνικό που θα προκύψει «την επόμενη μερα». Η οποία, μάλιστα, επόμενη μέρα θα διαρκέσει αρκετόν καιρό, μέχρι δηλαδή να ξεκαθαρίσει το βουνό των προσφυγών να στηθούν τα νέα (όσο θα είναι νέα) σχήματα. να τηρηθούν οι προϋποθέσεις, Πόθεν Εσχες, διαφάνειας πόρων και καταβολής τιμήματος κοκ. να «βγεί» πρόγραμμα (ιδίως των νέων σχημάτων).

Πλην όμως, προκειμένου να «υπάρξει» τηλεόραση χρειάζεται προπαντός διαφήμιση ( Οθεν κι όλο το επιχείρημα ουσίας περί των 4 αδειών που «σηκώνει η αγορά»). Και η διαφήμιση, στην Ελλάδα της κρίσης, βρίσκεται σε κατάσταση λιγοθυμική. Το πράγμα όμως πάει ακόμη βαθύτερα. Συζητώντας αυτήν την διάσταση με σημαντικό συντελεστή του χώρου συνειδητοποιήσαμε – και μεταφέρουμε – τα ακόλουθα: Αν υποτεθεί ότι η συνολική διαθέσιμη διαφήμιση κινείται – σε ετήσια βάση – γύρω στα 200λίγα εκατομμύρια τιμολογημένα (έναντι άνω των 650 εκατ. το 2008, ηδη στα 320 το 2011, στα 250 το 2012-13, αφαιρέστε και κατιτίς για τις τράμπες και τις φαντασιακές τιμολογήσεις, βγαίνει μια αγορά εξαιρετικά αδύναμη…

Πλην όμως, το ποσό αυτο φαίνεται πως είναι κάτι σαν τα 3/5 του συνολικού διαθέσιμου τζίρου, με το υπόλοιπο-  κοντά στα 120 εκατομμύρια – να έχει ήδη «μεταναστεύσει» πού; Στο Διαδίκτυο. Ιδίως στο Google, στο Yahoo, αλλά και στο συνεχώς αναπτυσσόμενο Facebook και τα άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μπορεί ένα τέτοιο μερίδιο – που, σημειωτέον, φεύγει εκτός Ελληνικής αγοράς – να εντυπωσιάζει. Όμως μας επιμένουν ότι έτσι είναι τα πράγματα. Και μάλιστα, η μικρότερη διαφήμιση – το παπουτσάδικο ή η ταβέρνα της γειτονιάς, η μικρή επιχείρηση πληροφορικής ή το ξενοδοχείο – κινείται πλέον αποκλειστικά στο Διαδίκτυο. Και αυτή είναι που αποδείχτηκε πιο αποδοτική…

Υπάρχει όμως και το άλλο: την διαδικτυακή διαφήμιση την εμπνέεται, την στήνει, την υλοποιεί και την ανεβάζει ένα εντελώς διαφορετικό ανθρώπινο δυναμικό απ’ εκείνο των διαφημιστικών που ξέρουμε. Νέοι άνθρωποι με ευρηματικότητα, αλλά και με πολύ χαμηλές αμοιβές.. Ολα αυτά, μαζί, φτιάχνουν μιαν εντελώς διαφορετική διαφημιστική πραγματικότητα για το αύριο. Που θα συμπαρασύρει και τα αυριανά κανάλια, θέλουν/δεν θέλουν. Η ψηφιακή διαφημιστική πλατφόρμα, δε, την οποία πάει να στήσει η Γενική Γραμματεία – λιγουλάκι κακότεχνα, βέβαια, και χωρίς διαβούλευση ουσίας – θα ολοκληρώσει αυτην την μετάβαση. Ζόρικα πράγματα.

*Συνεργάτης της Νέας Πολιτικής (Δημοσιεύθηκε στο Kontra News)