Το εγχείρημα του Greek Report

Νέα Πολιτική

του Αντώνη Παπαγιαννίδη*

Ήταν το Greek Report – ποιος το θυμάται πια; – η προσπάθεια των αυτοεξόριστων Ελλήνων του Λονδίνου, να ενημερώνουν την διεθνή κοινή γνώμη για την κατάσταση στην Ελλάδα της Χούντας, και να την κινητοποιούν (1969, αυτό) εναντίον – ελπιζόμενα – της Δικτατορίας. Η οποία, μετά την αρχική αντίδραση της Ευρωπαϊκής κοινής γνώμης αλλά και των πάντα με βραχύ ορίζοντα πολιτικών ελίτ, είχε αρχίσει να βρίσκει απέναντί της μια βολική αν μη  βολευτική/accommodating  διεθνή κατάσταση (Να τα λέμε, αυτά).

Ψυχή του Greek Report, που στην ρίζα του βρίσκει κανείς την Ελένη Βλάχου που έφυγε (στις 15 Δεκεμβρίου του 1967, μετά και το βασιλικό Κίνημα) υπό μελοδραματικές συνθήκες από την Αθήνα των συνταγματαρχών ταράτσα-ταράτσα απο το σπίτι της οδού Μουρούζη, υπήρξε εξαρχής ο Τάκης Λαμπρίας. Ο οποίος, από διευθυντής και αρχισυντάκτης μέχρι και διορθωτής ή εμψυχωτής των όχι πάντα προβλεπτών συνεργατών του εγχειρήματος, κράτησε όρθιο το Greek Report για ένα συναρπαστικό αλλά περιορισμένο διάστημα.

Προς τι η ανάκληση αυτών των αναμνήσεων; Δίνουν την εξήγηση, δίνουν την ουσιαστική ερμηνεία της κυκλοφορίας τώρα – σε 15θήμερη βάση – του Greek Report από τον Κ. Παπαδόπουλο και την Αναστασία Λαμπρία (η άκρια του νήματος…) των Εκδόσεων ΠΟΤΑΜΟΣ. Αυτοτοποθετούμενο ως “δεκαπενθήμερο περιοδικό έρευνας” μέσα στην σημερινή ατμόσφαιρα  απαξίωσης της  δημοσιογραφικής λειτουργίας – να δει κανείς το θρίλερ των εκβιαστών της ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ και των sites; να σταθεί στην υψηλού προφίλ αντιδικία Σταύρου Ψυχάρη – Μεγάρου Μαξίμου γύρω από την….. γάτα Ιμαλάϊων; να προχωρήσει βαθύτερα, στο τι σημαίνει/τι θα δώσει/που οδηγεί η υπόθεση των 4 τηλεοπτικών αδειών, ή παλιν του “Μητρώου” για τα ψηφιακά ειδησεογραφικά Μέσα; – το Greek Report προδήλως κάνει μιαν κίνηση ενάντια στο ρεύμα της εποχής. Που, συνολικά άλλωστε, βλέπει με καχυποψία κάθε έντυπη προσπάθεια.

Οποιος το πιάσει στα χέρια του, και το φυλλομετρήσει, και μπεί στα κείμενα (λησμονημένη συνήθεια αυτή: παράκληση ημών των παλαιοτέρων, η αυτάρεσκη χρήση μικρών στοιχείων/ψειρίτσες τις λέγαμε, να μην πηγαίνει στα άκρα!) διαπιστώνει ότι η διακήρυξη περί “ερευνητικών, τεκμηριωμένων” κειμένων, σε αναζήτηση της “συνεχώς αναπροσδιοριζόμενης σφαίρας του δημοσίου συμφέροντος” επιχειρείται αληθινά να αποκτήσει περιεχόμενο. Απο την backstage παρακολούθηση του Γιάνη (με ένα “ν”, φυσικά) Βαρουφάκη στα εσώτερα της Volkbuehne του Βερολίνου μέχρι την αναζήτηση των πραγματικών στοιχείων γύρω απο τους πλειστηριασμούς κατοικιών (όπου είχαμε ακούσει τους τραπεζίτες να διαβεβαιώνουν ότι δεν θα ξεκινούσαν, καθόλου αλλά… προχωρούν), ή πάλιν από την αναζήτηση του τι πάει να κάνει η (ρωσικών συμφερόντων, πλέον) Intracom που βρέθηκε μαζί με Ιταλούς συνεργάτες να κάνει παρεμβάσεις στην εμπόλεμη Συρία και μέχρι την ιχνηλάτηση του τι απέγιναν οι δικαστικοί που τα τελευταία χρόνια “κράτησαν” τις μεγάλες υποθέσεις στην Ελλάδα (μπήκαν ψυγείο), το Greek Report στο ξεκίνημά του δείχνει να ανταποκρίνεται στην υπόσχεση του investigative.

Τώρα… χρειάζεται να αντέξει.

*Συνεργάτης της Νέας Πολιτικής (Δημοσιεύθηκε στο Kontra News)