Απότομη επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων στη Συρία προμηνύονται δύο ανεξάρτητα μεταξύ τους πολιτικά γεγονότα που συμπίπτοντας δημιουργούν ένα σημείο τομής για το καθεστώς του Άσαντ: Αφ’ ενός η ανακήρυξη της αυτονομίας των κουρδικών εδαφών στη Συρία που είχε προγραμματιστεί για τις 21 Μαρτίου, με αφορμή την εθνική γιορτή των Κούρδων, και εφ’ ετέρου η αναγγελίας αποχώρησης των ρωσικών δυνάμεων από τη Συρία.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ
Οι αλλεπάλληλοι βομβαρδισμοί της Τουρκίας στα βόρεια της Συρίας δεν απέτρεψαν τους Κούρδους από την αναγγελία αυτονόμησης των κουρδικών εδαφών που δημιουργεί νέα δεδομένα στην περιοχή. Η πιστή αντιγραφή των βημάτων που επέλεξαν πριν δέκα και πλέον χρόνια οι Κούρδοι του Ιράκ για να δημιουργήσουν τα δικό τους κράτος σημαίνει πώς η εδαφική ακεραιότητα της Συρίας ανήκει οριστικά και αμετάκλητα στο παρελθόν. Σημαίνει επίσης πως η Άγκυρα νιώθει πιο έντονα το καυτό χνώτο των Κούρδων της Τουρκίας στο σβέρκο της (εξ ου και η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του Ερντογάν εντός) καθώς το σχέδιο ενός κουρδικού κράτους που θα προέλθει από την απόσχιση κουρδικών εδαφών από το Ιράκ χθες, τη Συρία σήμερα κι αύριο την Τουρκία και το Ιράν παύει να είναι σχέδιο επί χάρτου. Περιττό δε να ειπωθεί πως κανένα σχέδιο δεν θα προχωρούσε αν δεν είχε την έγκριση των Αμερικάνων! Δίνοντας το πράσινο φως η Ουάσινγκτον ανταμείβει τους Κούρδους για την αμέριστη και πολυεπίπεδη βοήθεια που της προσέφεραν, ενώ αδυνατίζει και το καθεστώς του Άσαντ.
Πλήγμα στον Άσαντ αποτελεί κι η απόφαση της Μόσχας να αποσύρει τις δυνάμεις της από τη Συρία. Παύοντας η Ρωσία να λειτουργεί σαν αδιαπέραστη πανοπλία του Άσαντ πριν απ’ όλα εκφράζει την ενόχλησή της για την απροθυμία του σύρου πρόεδρου να δεχθεί μια μεταβατική κυβέρνηση στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων της Γενεύης. Η εκτίμηση του Κρεμλίνου είναι πως το καθεστώς της Δαμασκούς, που σχεδόν αποκλειστικά στηριζόταν στην αεροπορία και την αντιαεροπορική άμυνα της Ρωσίας και το στρατό του Ιράν και της Χεζμπολάχ, έχει πλέον «τελειώσει». Η δε εμμονή του Άσαντ να παραμείνει πρόεδρος, ηγούμενος μιας κυβέρνησης ενότητας απομακρύνει σχέδια βελούδινων μετάβασης και φέρνει πιο κοντά ακραίες λύσεις βίαιης ανατροπής του. Η Ρωσία άλλωστε (κάνοντας επίδειξη ρεαλισμού και χωρίς να επαναλαμβάνει τα δικά της λάθη στο Αφγανιστάν ή των Αμερικάνων στο Βιετνάμ και το Ιράκ) έξι μήνες μετά εξέρχεται ενισχυμένη, χωρίς κανείς να αποκλείει μια άμεση επιστροφή της που θα διευκολυνθεί από τη νέα στρατιωτική βάση που δημιούργησε κοντά στη Λατάκεια, πέραν αυτής της Ταρσού: Ακύρωσε τα σχέδια των ΗΠΑ για επέκταση της επιρροής τους, απέτρεψε σχέδια διεθνούς απομόνωσής της που καταστρώθηκαν μετά την προσάρτηση της Κριμαίας και αναβάθμισε την επιρροή της στην περιοχή.
Το πρόβλημα πλέον το έχει ο Άσαντ…
Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην εφημερίδα Πριν στις 23 Μαρτίου 2016
leonidasvatikiotis.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου