Νέα Πολιτική
του Αντώνη Παπαγιαννίδη*
Χθες μόλις, βλέπαμε πώς το άνοιγμα προοπτικών προσέγγισης στο Κυπριακό – με την ισχυρού συμβολισμού από κοινού καταγραφή ευχών Αναστασιάδη-Ακιντζή για τις γιορτές, ευχών που σημειώθηκαν π.χ. ως “το καλύτερο σύμβολο ελπίδας για μια μεγάλη Ευρωπαϊκή Κύπρο” από τις Βρυξέλλες – δημιουργεί μια αίσθηση ζεστού/κρύου στο Κυπριακό. Διότι μια τέτοια θετική αίσθηση, που μάλιστα ενισχυόταν με την (συνειδητή, προφανώς) διαρροή του πολύ φιλικού κλίματος των ηγετών των δυο κοινοτήτων – με εκατέρωθεν αστεία, “κουμπάρε” κλπ. – δεν βράδυνε να την διαδεχθεί ψυχρολουσία από την διαρροή περί Πενταμερούς στο Νταβός, την οποία η Λευκωσία έσπευσε να διαψεύσει, λέγοντας ότι παρόμοιες ιδέες “το μόνο που πετυχαίνουν είναι να δημιουργήσουν προβλήματα στον διάλογο που βρίσκεται εν εξελίξει”.
Ε, λοιπόν, την ίδια αίσθηση του ζεστού/κρύου, ζεστού/κρύου σε ακόμη πιο δυσάρεστη εκδοχή δίνει η διεκδίκηση από την Άγκυρα της δέσμευσης τριών μεγάλων περιοχών του Αιγαίου – βορείως της Λήμνου και μέχρι το Άγιο Όρος, στην Σκύρο και τέλος νότια σε Πάτμο/Αμοργό – για την διεξαγωγή ασκήσεων. Ίδια όπως και πέρσι, η διεκδίκηση αυτών των περιοχών γίνεται με ΝΟΤΑΜ που ισχύει για τεράστιο χρονικό διάστημα (τώρα, για ολόκληρο το 2016), ενώ το εύρος κάλυψης είναι επίσης πρωτοφανές (πέρσι, οι συντεταγμένες που είχαν δοθεί ήταν τόσο άγαρμπες, ώστε κάλυπταν και… χερσαία τμήματα της Λήμνου, οπότε αστραπιαία καταγγελία της Ελλάδας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ είχε οδηγήσει σε ανάκληση της τότε ΝΟΤΑΜ).
Η φετεινή συγκυρία είναι εξαιρετικά πιο ευαίσθητη: είχαμε την υποτιθέμενη βελτίωση κλίματος με τις συναντήσεις Τσίπρα-Νταβούτογλου και Ερντογάν, τώρα υπάρχει (ή υπήρχε;) η προοπτική της Τριμερούς Ελλάδας-Τουρκίας-Γερμανίας για το Προσφυγικό, ενώ η Ελλαδική (όχι και η Κυπριακή…) θέση για το ξεπάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας με την ΕΕ σαν να είχε ήδη ελαστικοποιηθεί. Επιπλέον, με την άγαρμπη Τουρκική διεκδίκηση, που μάλιστα ήρθε λίγο μετά την αντίστοιχη διεκδίκηση “χώρου” για έρευνα και δυνατότητα διάσωσης στο Αιγαίο, υπογραμμίζεται όσο πιο ζωηρά θα μπορούσε να γίνει η πιθανότητα παρενεργειών από την δημιουργία Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής-Ακτοφυλακής για “σφράγιση των συνόρων της Ευρώπης” με μονομερή ακόμη-ακόμη επέμβαση. Καλύτερα, βέβαια, από το άλλο τερατούργημα των κοινών περιπολιών Ελλάδας-Τουρκίας στο Αιγαίο (που ακόμη δεν έχει αποσυρθεί πλήρως), το νέο σχήμα ανοίγει πάντως ευθέως ζήτημα του ποιες περιοχές του Αιγαίου θα αντιμετωπίζονται και πώς.
Αυτή η προοπτική της εναλλαγής ζεστού/κρύου, ζεστού/κρύου στα ΕλληνοΤουρκικά υπόσχεται-απειλεί να λειτουργήσει προς την κατεύθυνση πρόσθετων εσωτερικών εντάσεων στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας – αφήνουμε τα εσωτερικά της Τουρκίας στους εκεί… -, που είναι αναγκαίο να μην δώσουν αφορμή σε κομματικού τύπου συγκρούσεις.
*Συνεργάτης της Νέας Πολιτικής (δημοσιεύθηκε στο Kontra News)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου