Σαφή άνοδο, σε σχέση με έναν χρόνο πριν, του στρατοπέδου που υποστηρίζει την έξοδο από την ΕΕ δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις που δημοσιεύονται στην Αγγλία. Η τελευταία έρευνα μέτρησης κοινής γνώμης δείχνει τους υπέρμαχους της εξόδου να προηγούνται με 54% (μετά την αναγωγή) όταν ένα χρόνο πριν είχαν το 51%, ενώ το στρατόπεδο της παραμονής να έπεται, με το 46% των ψήφων, από 49% πέρυσι. \
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ
Το θέμα της παραμονής στην ΕΕ, εν όψει του δημοψηφίσματος που θα διεξαχθεί το καλοκαίρι, μονοπωλεί το ενδιαφέρον της βρετανικής ενημέρωσης, ενώ πονοκέφαλο προκαλεί και στις Βρυξέλλες.
Η ηγεσία της ΕΕ έχει ήδη αποφασίσει, με βάση δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου, ότι ο βρετανός πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμερον, θα είναι ο μεγάλος κερδισμένος της συνόδου κορυφής που θα γίνει στις 19 Φεβρουαρίου. Θέμα της θα είναι η διαχείριση των βρετανικών αιτημάτων, έτσι ώστε το Γουέστμινστερ να εμφανίζεται ως νικητής στη μάχη του με τις Βρυξέλλες και με αυτό το τρόπαιο να δώσει στη συνέχεια τη μάχη για την παραμονή στην ΕΕ.
Το ενδιαφέρον ωστόσο είναι πως η μάχη του Ντέιβιντ Κάμερον γίνεται με σημαδεμένα χαρτιά. Ενδεικτικά, το θέμα που μέχρι στιγμής το Λονδίνο έχει στην προμετωπίδα της αντιπαράθεσης αφορά την εξαίρεσή του από την υποχρέωση παραχώρησης κοινωνικών παροχών στους πολίτες της ΕΕ και το δικαίωμά του να τα προσφέρει μετά από τέσσερα χρόνια. Απρόσμενο υποστηρικτή στο αίτημά του ο Κάμερον βρήκε τον ούγγρο πρωθυπουργό, Βίκτορ Όρμπαν, ο οποίος μάλιστα μιλούσε και εξ ονόματος των τεσσάρων χωρών του Βίζεγκραντ (Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχία και Σλοβακία).
Παραπέρα, το αίτημα μπορεί να χαρακτηρίστηκε ως παραβίαση των νόμων της ΕΕ και μέτρο διακρίσεων, επί της ουσίας όμως ποιος Ευρωπαίος ηγέτης δεν θα ήθελε όχι την αναστολή για τέσσερα χρόνια των κοινωνικών παροχών στους νεοεισερχομένους αλλά την κατάργησή τους ακόμη και για τους μόνιμους κάτοικους και αναγνωρισμένους δικαιούχους; Πέραν των επίσημων δηλώσεων, οι νόμοι που ψηφίζονται σε κάθε χώρα ξεχωριστά και οι οδηγίες που υιοθετούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με πιο πρόσφατη την “πρόταση των πέντε προέδρων”, αυτό ακριβώς υπογραμμίζουν. Αν, επομένως, όρος για την παραμονή της Αγγλίας στην ΕΕ είναι η περιστολή των παροχών του κράτους πρόνοιας, η αποδοχή του εκ μέρους των Βρυξελλών μόνο συμβιβασμός ή υποχώρηση δεν είναι. Μάλλον θείο δώρο που θα διευκολύνει όχι μόνο τη συρρίκνωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων αλλά και την επέκταση της γερμανικής ηγεμονίας, καθώς όπως έγραψε το γερμανικό περιοδικό Σπίγκελ: «Χωρίς τους Βρετανούς και τη συνηγορία τους στο ελεύθερο εμπόριο η επιρροή των νοτιοευρωπαϊκών κρατών θα γινόταν μεγαλύτερη κι εκείνη της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Φινλανδίας θα εξασθενούσε»…
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Πριν την Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016
leonidasvatikiotis.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου