Αν έχετε δέκα λεπτά -και μιας και η προεκλογική περίοδος ολοκληρώθηκε- επιτρέψτε μου να σας πω δυο λόγια από καρδιάς: Αυτή η σεζόν ήταν μια από τις πιο δύσκολες και συνάμα εντυπωσιακές για όλους εμάς στο ThePressProject. Εντυπωσιακή γιατί καταφέραμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη μιας πλατιάς βάσης και δύσκολη γιατί παρόλο που βρισκόμαστε στις πρώτες θέσεις ανάμεσα στα ενημερωτικά portal (και στις παραμονές του δημοψηφίσματος χτυπήσαμε μέχρι και την πρώτη θέση) το TPP είναι στα όρια της χρεοκοπίας. Και αυτό δεν το γράφω για να ζητήσω (πάλι) να μας υποστηρίξετε (άλλωστε η επιβολή των capital controls και εξ αυτού η αδυναμία να δεχτούμε δωρεές μέσω πιστωτικών στο Paypal μας έχει γονατίσει). Άλλο είναι το σχόλιο που θέλω να κάνω:
του Κώστα Εφήμερου
Σε αυτές τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ (επειδή ψήφισε το μνημόνιο) επικέντρωσε τον προεκλογικό του λόγο στην πάταξη της διαπλοκής. Η ΝΔ (επειδή έχει χεσμένη τη φωλιά της) απάντησε με το επιχείρημα «ναι αλλά και εσείς ίδιοι είστε», Το Ποτάμι (επειδή είναι απολιτίκ) επέλεξε το απολιτίκ σλόγκαν «δεν τους βαρεθήκατε;», λες και είναι κοτόπουλο που το τρως κάθε μέρα. Η Λαΐκή Ενότητα (επειδή φοβήθηκε) δεν παρουσίασε τελικά το περιβόητο πρόγραμμα της για έξοδο και ρήξη, το ΚΚΕ είπε κάτι για τον καπιταλισμό, οι ΑΝΕΛ το γύρισαν στα ρεμπέτικα και το ΠΑΣΟΚ επένδυσε στο Αλτσχάιμερ του ελληνικού λαού (και αν ισχύουν οι δημοσκοπήσεις καλά έκανε γιατί φαίνεται ότι πάσχει όντως ο ασθενής). Η Χρυσή Αυγή προσπάθησε να αυτοκτονήσει παραδεχόμενη την πολιτική ευθύνη της δολοφονίας Φύσσα αλλά στη χώρα υπάρχουν αρκετοί ηλίθιοι για να την συγχωρέσουν.
Μέσα σε όλα αυτά -από την περίοδο του δημοψηφίσματος μέχρι σήμερα- για μένα ένα έγινε σαφές: Η κοινωνία ηττήθηκε, η δημοκρατία ηττήθηκε, η εθνική μας κυριαρχία πληγώθηκε και το ηθικό του λαού μας... αυτό απέκτησε αρνητικό πρόσημο.
Τώρα αυτή την Κυριακή καλείστε να ασκήσετε το υποτιθέμενο κυρίαρχό σας δικαίωμα με λιγότερες επιλογές από ποτέ και ίσως έχει έρθει η ώρα να το πάρουμε απόφαση: Παράλληλα με την παρακολούθηση της πολιτικής ήρθε η ώρα να δράσουμε ως μονάδες, ως μικρές συλλογικότητες, ως παρέες και ομάδες. Να κοιτάξουμε τον δίπλα μας που το έχει ανάγκη. Να φροντίσουμε όχι μόνο να έχουν φαγητό τα παιδιά μας και χρήματα για το ρεύμα οι φίλοι μας αλλά να συζητήσουμε και πολιτικά, να προετοιμαστούμε για το αύριο. Να βρούμε δομές αλληλεγγύης για να προσφέρουμε το χρόνο μας.
Γιατί οι καιροί που έρχονται μπροστά μας θα είναι σίγουρα δύσκολοι αλλά και ενδιαφέροντες. Και αν κάτι μάθαμε από τα πέντε χρόνια κρίσης και λιτότητας είναι ότι στην αρχή μας έπιασαν με τα παντελόνια κάτω. Ας μην είμαστε απροετοίμαστοι και την επόμενη φορά.
Ίσως να το έχετε ξαναδιαβάσει: Η ενημέρωση είναι για μένα δημοκρατικό δικαίωμα. Η καχυποψία που βλέπουμε στο TPP τον τελευταίο καιρό (στηρίζετε ΛΑΕ, όχι στηρίζετε ΣΥΡΙΖΑ, όχι στηρίζετε Βαρουφάκη, όχι είστε φερέφωνο του Παππά, όχι είστε λόμπι της δραχμής και υπάλληλοι του Λαπαβίτσα, μπουκώνετε με λεφτά του Σόρρος κ.λπ.) είναι απότοκο της ενημέρωσης που ασκούσαν τα καθιερωμένα ΜΜΕ όλα αυτά τα χρόνια. Ο κόσμος είναι καχύποπτος και καλά κάνει. Τόσο καιρό τον κορόιδευαν μπροστά στα μούτρα του.
Ωστόσο θέλω να σας πω ότι ουδέποτε το TPP είχε γραμμή, πέραν της ανθρωπιστικής και προοδευτικής θεώρησης της ζωής. Σας υπόσχομαι ότι δεν έχω απαγορεύσει ποτέ σε κανέναν να γράψει οτιδήποτε.
Σας καλώ λοιπόν να αναζητήσετε τα νέα ΜΜΕ. Κι αν τελικά το TPP δεν καταφέρει να επιβιώσει εξαιτίας της εξωφρενικής έλλειψης αξιοκρατίας και λογικής όλο και κάποιο άλλο ΜΜΕ θα βρείτε που θα παράγει ουσιαστική ενημέρωση, ερευνητικό ρεπορτάζ και ποιοτικές αναλύσεις... πιθανότερα καλύτερο και από το δικό μας. Η ανάγκη να ανακτήσουμε ως κοινωνία την εμπιστοσύνη στα μέσα ενημέρωσης είναι μεγαλύτερη απ' ότι φαντάζεστε. Μόνο έτσι -θηρία ενήμερα- θα μπορέσουμε να τα βάλουμε με τις Λαιστρυγόνες που έρχονται.
Και δεν είναι μακριά.
Τι κάναμε εμείς αυτές τις ημέρες
Το ThePressProject πήρε 16 τηλεοπτικές συνεντεύξεις μέσης διάρκειας μιάμισης ώρας από πολιτικούς της αριστεράς και της Νέας Δημοκρατίας. Η έλλειψη εκπροσώπησης από τα άλλα κόμματα οφείλεται δε αποκλειστικά στην δική τους άρνηση συμμετοχής. Για εμάς, που δεν είμαστε τηλεοπτικός σταθμός η παραγωγή αυτή ήταν άθλος και δε μιλάω φυσικά για εμένα και τον Γεράσιμο που απλά απευθύναμε τις ερωτήσεις, αλλά για τα παιδιά στο Master, στον ήχο, στην τιτλέζα και στην υποστήριξη.
Στο ραδιόφωνο του TPP δημιουργήθηκε μια καθημερινή προεκλογική ζώνη με τους Βαρώνο Όρσον, Λαμπρινή Θωμά, Αντώνη Ανδρουλιδάκη, Τάσο Βαρούνη, Φάνη Κουσουρή και φυσικά με την καθημερινή εκπομπή μας με τον Γεράσιμο Λιβιτσάνο που μεταδιδόταν καθημερινά σε 14 ραδιόφωνα σε όλη την Ελλάδα.
Στον κατεξοχήν μας χώρο, το διαδίκτυο, το TPP έτρεξε προεκλογικά ένα 24ωρο live blogging επί 21 ημέρες αναρτώντας 6725 άρθρα, σχόλια, βίντεο και φωτογραφίες, ενώ με επιπλέον live καλύψαμε την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Alterthess.gr. Την ίδια ώρα το TPP παρακολούθησε ζωντανά (πρώτο στην Ελλάδα και το μοναδικό που διατηρεί σήμερα ζωντανή κάλυψη) τον καθημερινό αγώνα των δεκάδων χιλιάδων προσφύγων που συρρέουν στην Ελλάδα αλλά και μέσω αυτής σε όλη την Ευρώπη. Επιπλέον το TPP επαναλειτούργησε σε πλήρη έκταση την αγγλική του έκδοση καλύπτοντας ζωντανά και στα αγγλικά την προεκλογική περίοδο με ξεχωριστό live.
Όλα αυτά τα έκαναν οι άνθρωποι του TPP. Με θυσίες και ξενύχτια. Για όλους μας, όχι για την πάρτη τους.
Υ.Γ.1 Επιτρέψτε μου να γράψω εδώ τα ονόματά -ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού για ότι προσέφεραν κυρίως σε εσάς- όσων συμμετείχαν στο προεκλογικό TPP: Ηρακλής Μπογδάνος, Ειρήνη Κοσμά, Ορέστης Βέλμαχος, Νεφέλη Τσιάπου, Ιωσήφ Βικτωράτος, Θάνος Καμήλαλης, Μάνος Φραγκιουδάκης, Γεράσιμος Λιβιτσάνος, Χρήστος Ντάτσιος, Φραγκίσκα Μεγαλούδη, Λαμπρινή Θωμά, Αντώνης Ανδρουλιδάκης, Βασιλική Σιούτη, Τάσος Βαρούνης, Φάνης Κουσουρής, Άλεξ Ηλιάδης, Ζωή Παπαδοπούλου, Ράνια Παπαδοπούλου, Ντίνα Σωτηριάδου, Νικόλας Νησίδης, αλλά και οι άνθρωποι που προσέφεραν τις αναλύσεις τους όπως οι Κωνσταντίνος Πουλής, Γιάννης Μακριδάκης, Δημήτρης Τσίρκας, Θάνος Δημάδης, Δανάη Καρυδάκη, Φάνης Κουσουρής και Μέτοικος..
Υ.Γ.2 Να πω και ένα συγνώμη στη Λήδα, την νεογέννητη κόρη μου που δεν έχω καταφέρει να δω παρά ελάχιστες ώρες, τον Μάρκο, τον 3χρονο γιο μου που κοντεύει να με ξεχάσει και φυσικά τη Γρανέτα που επειδή υπάρχει αυτή, υπάρχω και εγώ.
Υ.Γ.3 Σωτήρη έπρεπε να ήσουν εδώ να τα δεις όλα αυτά.
Πηγή TPP
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου