Και αν η Ευρώπη μάς έχει βλάψει;

protagon

του Αντώνη Παπαγιαννίδη

Κοιτούσα το διάγραμμα, και δεν πίστευα στα μάτια μου!

Πρόκειται για την αποτύπωση των ευρημάτων μιας μελέτης που αντικείμενο είχε να δει πόσο ωφελήθηκαν διάφορες χώρες από τη συμμετοχή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ακολουθώντας μια παράξενη - πλην ενδιαφέρουσα μεθοδολογία (SCM -syntheticcounterfactual). Έρχονται οι Ν. Campos του Brunel, F. Coricelli της Σορβόννης και L. Moretti της Πάδοβας και συγκρίνουν τις επιδόσεις χωρών που συμμετέχουν στην Ε.Ε. μ' εκείνες που τους μοιάζουν, αλλά δεν επέλεξαν να συμμετάσχουν. (Τα ευρήματα της μελέτης των Campos/Coricell/Moretti παρουσίαζε ο ECONOMIST, για να στηρίξει το επιχείρημα ότι η Μεγάλη Βρετανία - που η μελέτη π.χ. τη «χτίζει» ως 91% Νέα Ζηλανδία, συν 9% Αργεντινή - βρέθηκε ωφελημένη από την ευρωπαϊκή της επιλογή. Άρα, ότι οι πιέσεις για Brexit /αποχώρηση από την Ε.Ε. με δημοψήφισμα είναι λάθος).

Λοιπόν: χώρες που περιμέναμε να έχουν θετικό αποτέλεσμα - Ιρλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία - είχαν κατά τη μελέτη θετικότατο η πρώτη (πάνω από 40% μεγαλύτερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ στο διάστημα μέχρι το 2008, πάντως 10% μέσα στην πρώτη 10ετία...), πολύ θετικό η Πορτογαλία (20% στο διάστημα μέχρι 2008, κάτι λιγότερο στην πρώτη της δεκαετία), πιο συγκρατημένα η Ισπανία (γύρω στο 10% καλύτερα). Χώρες πάλι ευρωδιστακτικές, όπως η Δανία ή η Μεγάλη Βρετανία ή πάλι η Σουηδία, είχαν κι αυτές θετική επίπτωση από την ένταξή τους: σχεδόν κατά 25% καλύτερα τα πήγαν οι δύο πρώτες από τη συμμετοχή τους στο διάστημα μέχρι το 2008, αν και η Μεγάλη Βρετανία είχε κέρδος μόνο 10% στην πρώτη της 10ετία (έναντι του σχεδόν 15% της Δανίας). Η Σουηδία καταγράφει κι αυτή θετική επίπτωση, όμως οριακή. Το ίδιο και η Φινλανδία (κάτω του 5%).

Και τώρα, κρατηθείτε! Από τις 9 χώρες που καταγράφει το σχετικό διάγραμμα, η μόνη - η μοναδική - που έχει να δείξει αρνητική επίπτωση είναι η Ελλάδα. Η οποία, τόσο στην πρώτη της δεκαετία εντός της τότε ΕΟΚ, όσο και με ορίζοντα το 2008, έχει να παρουσιάσει ΑΕΠ σχεδόν 15% χαμηλότερο εκείνου που θα είχε χωρίς την ένταξη. Αναζητήσαμε ιντερνετικά τη μελέτη των Campos/Coricelli/Moretti, μήπως και ο ECONOMIST είχε κάπου κάνει λάθος, αλλά το διάγραμμα που αφορά την Ελλάδα είναι όντως μοναχικό στην υστέρησή του - άντε και η Ουγγαρία να μοιράζεται μαζί μας το δυσάρεστο αυτό προνόμιο κάποια στιγμή. Επιπλέον, ο δείκτης SCM για την Ελλάδα στο αμέσως προηγούμενο διάστημα, πριν την ένταξη του 1981, ακολουθεί αρκετά πιστά τις πραγματικές της επιδόσεις, άρα κατά κάποιον τρόπο «επαληθεύεται». Για όποιον ενδιαφέρεται, ο δείκτης SCM για την Ελλάδα χτίζεται με 49% Ιαπωνία, 28% Αυστραλία, 13% Βραζιλία, 9% Τυνησία.

Κι έτσι, έμεινα να τρίβω τα μάτια μου, καθώς η μια από τις σπάνιες μισο-βέβαιες κατά γενική παραδοχή αλήθειες, ότι δηλαδή η Ελλάδα στην «Ευρώπη» μέχρι το 2008 τα πήγε καλά, τώρα κλονίζεται. (Φαντάσου το διάγραμμα να προχωρούσε και στην περιοχή 2008-2013! Ή... να το ανεκάλυπτε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης).