του Κώστα Κόλμερ
Ο Τουρκοκύπριος «πρόεδρος» των κατεχομένων από την Τουρκία εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας, Μουσταφά Ακιντζί, δήλωσε στην Βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν», ότι «η προσάρτηση της Βορείου Κύπρου στην Τουρκία είναι μία «φρικτή προοπτική» και ετάχθη υπέρ μιας «ομοσπονδιακής» ενιαίας Κύπρου, με δύο ζώνες και διακριτές κοινότητες, Ελληνοκυπριακή και Τουρκοκυπριακή. Η κατάσταση στην βόρειο Συρία εκτραχύνεται με αψιμαχίες μεταξύ του Συριακού και Τουρκικού στρατού να συνεχίζονται, με εκατέρωθεν απώλειες ενώ οι σχέσεις του Τούρκου προέδρου Ερντογκάν και του Ρώσου ομολόγου Πούτιν δοκιμάζονται και «έχουν αγγίξει τα όρια τους» κατά το Ρώϋτερ. Η Τουρκική οικονομία υφίσταται εξωτερικές και εσωτερικές πιέσεις, με αποτέλεσμα την κεντρική Τράπεζα της χώρας να επιβάλλει συναλλαγματικούς ελέγχους, «κατά της κερδοσκοπίας» και την κυβέρνηση να προσπαθεί να ρίξει τα επιτόκια κάτω του 10% - ανεπιτυχώς προς το παρόν. Η Τουρκική λίρα υποχωρεί απέναντι στο δολάριο με την ισοτιμία της να έχει πέσει στις 6,0165 ΤΚ ανά $.
Οι εξελίξεις αυτές περιορίζουν την ελευθερία κινήσεως του Τούρκου προέδρου που έχει γεωπολιτικές ανησυχίες , ιδίως όσον αφορά στην νοτιοανατολική Μεσόγειο. Η διαφοροποίηση του Ακιντζί, ο οποίος φαίνεται να ελκύεται τελευταίως από την ιδέα μιας «ομοσπονδίας» της Κύπρου και καταδικάζει τις προσπάθειες προσαρτήσεως της νήσου από την Τουρκία, έχει εξαγριώσει την Τουρκική κυβέρνηση. Ο Μπαχλετζή τον αποκαλεί προδότη και ο Τσαβούσογλου απειλεί ότι θα καθαιρεθή στις εκλογές του προσεχούς Απριλίου στα Κατεχόμενα.
Ο Ακιντζί αντεπιτίθεται και προβάλλει ως επιχείρημα την βραχύβιο ζωή του «Τουρκο-αραβικού» κράτους Χατάϋ», της πρώην Συριακής επαρχίας της Αλεξανδρέττας όταν το 1939 απεσχίσθη από την Γαλλική τότε Συρία και εδόθη από τον Γάλλο στρατηγό Βεϋγκάν στον Κεμάλ Ατατούρκ, για να εξασφαλίσει την συμμαχία ή ουδετερότητα στον τότε επερχόμενο πόλεμο του Χίτλερ.
Ο Ακιντζί φοβείται ότι ο πρόεδρος της βορείου Κύπρου υπό την Τουρκία θα έχει την τύχη του Ταϊφούρ Σοηλέν ηγέτη του «Χατάϋ», που κατόπιν βιαίας εθνοκαθάρσεως του Αραβικού πληθυσμού εξηφανίσθη και το «Χατάϋ» απερροφήθη πλήρως από την Τουρκία. Την προοπτική αυτή αποκαλεί «φρικτή» ο Τουρκοκύπριος πρόεδρος, που μέχρι προσφάτως ήταν πειθήνιο όργανο του Ερντογκάν, τώρα τον επικρίνει, για την πολιτική του στη Συρία και αλλού.
Πάντα ταύτα θα άφηναν αδιάφορη την Ελλάδα ως εσωτερικές περιπλοκές της «ηγεμονικής» Τουρκίας, εάν δεν επηρέαζαν τις σχέσεις με την χώρα μας και κυρίως, εάν δεν σήμαιναν αυξανόμενες δυσκολίες για τον Τούρκο πρόεδρο.
Το γόητρο του Ερντογκάν ως δήθεν ατρώτου καλλιεργούν στην χώρα μας διάφοροι υπόλογοι πρώην πρωθυπουργοί, κατευναστικοί σύμβουλοι «εθνικής ασφαλείας» και δεξαμενές «κενής σκέψεως» που παροτρύνουν την κυβέρνηση Κυρ. Μητσοτάκη να προσφύγει στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης για τις διαφορές με την Τουρκία ενώ από την άλλη ισχυρίζονται ότι η Ελλάς «ουδέν διεκδικεί και ουδέν παραχωρεί» στην Τουρκία.
Εν τούτοις, είναι λάθος το παραχωρητήριον της Χάγης κι’ ο τελευταίος ισχυρισμός: Η Ελλάς διεκδικεί από την Τουρκία τα 12 μίλια χωρικά ύδατα (ΧΥ), αξιώνει την αναγνώριση της Ελληνικής ΑΟΖ, τερματισμό των λαθρομεταναστευτικών αποστολών στα ΒΑ Ελληνικά νησιά και άρση των παραβάσεων της Συνθήκης της Λωζάννης στην Δυτική Θράκη και εις βάρος του Ελληνισμού της Κων/λεως.
Πέραν αυτών, σωστή είναι η ανυποχώρητη πολιτική απέναντι σ’ ένα εχθρό το άστρο του οποίου δύει και οδεύει προς το ναδίρ. Κάνουν λάθος οι ποικίλοι μαζοχιστές της Ελληνοτουρκικής λυκοφιλίας που φοβούνται την Τουρκία. Ο πρόεδρος Ερντογκάν γίνεται λεκτικώς μόνον επιθετικός για να παραπλανήσει την κοινή γνώμη από τις αποτυχίες του αλλά δεν θα επιχειρήσει πόλεμο με την Ελλάδα.
Πηγή energia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου