Είναι η Ευρώπη η νέα Ιαπωνία; - Οι ανησυχητικές ομοιότητες της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους με τη "Χαμένη Δεκαετία'' - Τα χειρότερα έρχονται για τις τράπεζες, προειδοποιεί η Barclays

   Η ανησυχητική ομοιότητα μεταξύ της τρέχουσας κρίσης χρέους στην Ευρώπη και της αποκαλούμενης "Χαμένης Δεκαετίας'' στην Ιαπωνία, ήτοι της δεκαετίας του 1990, έχει χτυπήσει καμπανάκι συναγερμού στους αναλυτές για τις επιπτώσεις στις τράπεζες.
 

Ας δούμε τα κοινά σημεία. 

Καταρχάς και στις δύο περιπτώσεις εν αρχή ην η στεγαστική φούσκα που έσκασε οδηγώντας σε οικονομική κρίση, με τους καταναλωτές να μη μπορούν να ξεπληρώσουν τα υπέργογκα χρέη τους και τις τράπεζες να έχουν χτίσει μια μη βιώσιμη αναλογία δανείων προς καταθέσεις.
Οι αναλυτές της Barclays εξετάζουν σε έκθεση τους αν η κρίση χρέους της Ευρώπης θα επηρεάσει τις τοπικές τράπεζες με τον ίδιο τρόπο που η ύφεση στην Ιαπωνία έπληξε τα χρηματοπιστωτικά της ιδρύματα.

Τα συμπεράσματα δεν θα χαροποιήσουν τις ευρωπαίκές τράπεζες, που βρίσκονται ήδη σε δύσκολη θέση, καθώς προσπαθούν να περιορίσουν το δανεισμό, να αυξήσουν την κεφαλαιακή επάρκεια και να μειώσουν το ρίσκο στα τμήματα επενδυτικής τραπεζικής. Την κατάσταση επιδεινώνουν και τα μεγέθη που ανακοίνωσαν ισχυρές ευρωπαϊκές τράπεζες κατά το πρώτο τρίμηνο. Η Deutsche Bank, επί παραδείγματι, ανακοίνωσε πτώση 34% στα καθαρά κέρδη, ενώ ο ελβετικός γίγαντας UBS εμφάνισε μείωση καθαρών κερδών κατά 54%. 

Για τους αναλυτές της Barclays, τα χειρότερα έπονται. Τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ιαπωνία, οι μετοχές των τραπεζών αντέδρασαν με αξιοσημείωτα παρόμοιο τρόπο.Προ ύφεσης, οι τράπεζες αντιστοιχούσαν στο 20% της συνολικής κεφαλαιοποίησης στα χρηματιστήρια των χωρών τους. 'Εξι χρόνια μέσα στην κρίση και η συνολική αξία των τραπεζών έχει βυθιστεί σε μόλις 10% των τοπικών χρηματιστηρίων. 

Αν το ιαπωνικό μοτίβο συνεχίσει να επαληθεύεται, οι επενδυτές πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα το επόμενο διάστημα, καθώς το θέμα είναι τι έγινε μετά...

Αφού, λοιπόν, οι ιαπωνικές τράπεζες έχασαν το μισό της αξίας τους στο χρηματιστήριο μεταξύ του 1993 και του 1999 - σε αντιστοιχία δηλαδή με τις ευρωπαϊκές από το 2006 μέχρι σήμερα - ο ιαπωνικός τραπεζικός τομέας συνακόλουθα έπεσε στο 6% της συνολικής κεφαλαιοποίησης του χρηματιστηρίου. Αν και κέρδισαν κάποιο έδαφος στις αρχές του 2000, ακόμη βρίσκονται κάτω από το peak τους έξι χρόνια νωρίτερα - ένα στάδιο στο οποίο βρίσκεται σήμερα η Ευρώπη, σημειώνει η Barclays.

'Ενα επίσης ενδιαφέρον σημείο είναι το κυβερνητικό χρέος. Στην Ευρώπη, η Barclays αναμένει μια παρόμοια αύξηση της κατοχής κρατικού χρέους από τις τράπεζες, ειδικά από τις πιο ''επικίνδυνες'' χώρες, όπως η Ισπανία και η Ιταλία. Η ΕΚΤ μέσω των LTROs επέτρεψε στις ευρωτράπεζες να αγοράσουν με χαμηλού επιτοκίου λεφτά της ΕΚΤ υψηλών αποδόσεων κρατικά ομόλογα, μια επικερδής τακτική, όπως σημειώνει η Barclays. Ωστόσο, ενέχει μεγάλο ρίσκο, καθώς οι τράπεζες θα μείνουν εξαιρετικά εκτεθειμένες εάν κάποια χώρα δεν μπορέσει να αποπληρώσει τα χρέη της. Με τα κρατικά ομόλογα να αντιστοιχούν περίπου στο 4% στον ισολογισμό των ευρωτραπεζών και να αυξάνεται, ο ισολογισμός τους αναμένεται να ''ιαπωνικοποιηθεί'', σύμφωνα με τους αναλυτές.

Προτού καταρρεύσει η ιαπωνική οικονομία, τα κρατικά ομόλογα αντιστοιχούσαν στο 6% των ισολογισμών των τραπεζών, ενώ μέσα στην ύφεση άρχισε να ''φουσκώνει'' για να ανέβει τελικά στο 23% το 2011.

www.bankingnews.gr