Η μετονομασία των μνημονίων

analyst

«Τρόικα» και «Μνημόνια» είχαν και άλλες χώρες της Ευρωζώνης, «Θεσμούς» και «Καθεστώς αυξημένης εποπτείας» μόνο η Ελλάδα – οι Πολίτες της οποίας θεωρούνται ως εκ τούτου ηλίθιοι από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, καθώς επίσης ντροπή από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.

.του Άρη Οικονόμου

Επικαιρότητα

Αποτελεί κακόγουστο αστείο το να ισχυρίζεται κανείς πως η Ελλάδα θα βγει από τα μνημόνια, όταν προσφύγει στις αγορές τον Αύγουστο του 2018 (α) με τη δαμόκλειο σπάθη ενός υπέρογκου δημοσίου χρέους που θα πλησιάζει τα 360 δις € μετά την είσπραξη της δόσης των 15 δις € ή πάνω από 400 δις € εάν συνυπολογιστούν οι οφειλές της στο Target 2 της ΕΚΤ και (β) με ένα κόκκινο ιδιωτικό χρέος εκτός ελέγχου, για το οποίο δεν γίνεται καμία προσπάθεια «διαλεύκανσης» του εκ μέρους της κυβέρνησης με τη διαγραφή του ανείσπρακτου, καθώς επίσης με την υιοθέτηση τρόπων εξυπηρέτησης του από τους οφειλέτες.

Πόσο μάλλον όταν το «γερμανικής επινόησης» Euro Group την επόμενη εβδομάδα θα επιβεβαιώσει τα νέα μέτρα που θα πρέπει να λάβει η χώρα, υπό το «καθεστώς αυξημένης εποπτείας», όπως θα ονομάζονται τα μνημόνια μετά την 20η Αυγούστου – ένα καθεστώς που θα ισχύσει για πρώτη φορά στην Ευρώπη, αφού δεν επιβλήθηκε σε καμία άλλη χώρα, όπως στην Πορτογαλία, στην Ιρλανδία ή στην Κύπρο. «Τρόικα» και «Μνημόνια» είχαν λοιπόν και άλλες χώρες της Ευρωζώνης, «Θεσμούς» και «Καθεστώς αυξημένης εποπτείας» μόνο η Ελλάδα – οι Πολίτες της οποίας θεωρούνται ως εκ τούτου ηλίθιοι από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, καθώς επίσης ντροπή από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Τα μέτρα τώρα αυτά είναι τα εξής(πηγή):

1. Μείωση κύριων και επικουρικών συντάξεων από 1ης Ιανουαρίου 2019.
2. Μείωση αφορολογήτου ποσού από 1ης Ιανουαρίου 2020.
3. Εξίσωση των αντικειμενικών τιμών των ακινήτων με τις εμπορικές τιμές.
4. Περιορισμός των «κόκκινων» δανείων στα 60 δις € από 92,4 δις € που είναι σήμερα (άρα επιτάχυνση των πλειστηριασμών).
5. Πλήρης γεωγραφική κάλυψη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.
6. Εφαρμογή σχεδίου δράσης για τα αφερέγγυα νοικοκυριά, με στόχο την εξάλειψη των καθυστερημένων περιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένης της διαδικασίας εκκρεμών αιτήσεων, μέχρι τα τέλη του 2021.
7. Πώληση μεριδίων που διατηρεί το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στις τράπεζες (επομένως η ολοκλήρωση του ξεπουλήματος και του αφελληνισμούτους, σε μία εποχή που οι μετοχές τους είναι στο ναδίρ!)
8. Αναβάθμιση του ηλεκτρονικού συστήματος συλλογής των φόρων.
9. Μηδενισμός των ληξιπροθέσμων χρεών και αποφυγή συσσώρευσης νέων από οργανισμούς, υπουργεία και φορείς του δημοσίου που πραγματοποιούν συναλλαγές με ιδιώτες προμηθευτές.
10. Επανεξέταση των επιδομάτων αναπηρίας και εκσυγχρονισμός του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας.
11. Σταδιακή χαλάρωση των ελέγχων κεφαλαίου.
12. Σχέδιο δράσης για την αδήλωτη εργασία.
13. Γρήγορες άδειες για επενδύσεις.
14. Ολοκλήρωση κτηματολογίου.
15. Αγορά ενέργειας (πιθανότατα κατεδάφιση της ΔΕΗ).
16. Ιδιωτικοποιήσεις: ΔΕΣΦΑ, ΕΛΠΕ, Μαρίνα του Αλίμου, Εγνατία, ΔΕΠΑ Εμπορίου, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, περιφερειακά λιμάνια Αλεξανδρούπολης, Καβάλας, Ηγουμενίτσας, Κέρκυρας, Δίκτυο ΔΕΠΑ, μεταφορά σταδίου ΟΑΚΑ στο Υυπερταμείο, αναδιάρθρωση ΕΤΑΔ (ουσιαστικά συνέχεια του εξευτελιστικού ξεπουλήματος στα πλαίσια της πτωχευτικής διαδικασίας που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα – στην οποία η κυλιόμενη χρεοκοπία, η χειρότερη μορφή όλων, συνεχίζεται χωρίς να αντιδράει κανένας ιθαγενής)
17. Εκσυγχρονισμός δημόσιας διοίκησης.
18. Διορισμός γενικών διευθυντών και όλων των γενικών διευθυντών σύμφωνα με τον νόμο 4369/2016.
19. Εφαρμογή 3ου κύκλου αξιολόγησης και κινητικότητας στο Δημόσιο.
20. Ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού (ψηφιακό οργανόγραμμα για όλους τους δημόσιους φορείς και σύνδεση με την Αρχή Ενιαίας Πληρωμής).

Εν προκειμένω εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πως επιχειρείται μεθοδικά η απόκρυψη των πτωχευτικών μέτρων, όπως είναι η επιτάχυνση των πλειστηριασμών, το ξεπούλημα των τραπεζών και των δημοσίων επιχειρήσεων, μέσα σε κάποια άλλα που δήθεν θα είναι ωφέλιμα για την ελληνική κοινωνία – όπως οι πληρωμές των οφειλών του κράτους στις επιχειρήσεις.

Επίσης ότι πρόκειται μόνο για τα πρώτα μέτρα, τα οποία θα ακολουθήσουν πολύ περισσότερα, ειδικά όταν δεν θα επιτυγχάνονται οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα – που, μαζί με τα υπόλοιπα υφεσιακά μέτρα (μειώσεις συντάξεων, αφορολόγητου κλπ.), θα συνεχίσουν να στραγγαλίζουν την ελληνική οικονομία, τουλάχιστον έως ότου αλλάξει ιδιοκτησία η πατρίδα μας. Ολοκληρώνοντας υπενθυμίζουμε τα εξής:

«H φτώχεια δεν «νομιμοποιεί» τη ζητιανιά. Είναι καλύτερα να ζητάει ένας φτωχός και άνεργος δουλειά, παρά δανεικά – με τα οποία παραμένει όχι μόνο άνεργος και φτωχός στο διηνεκές, αλλά χρεωμένος και δούλος. Η ζητιανιά, στην περίπτωση των κρατών, οδηγεί στη διαχρονική σκλαβιά τους – στην απώλεια της εθνικής τους κυριαρχίας, καθώς επίσης στην «κηδεμονία» τους από τους δανειστές.

Όταν το χρέος μίας χώρας δεν είναι βιώσιμο, τότε δεν εκλιπαρεί γονατιστά για τη μείωση του – πόσο μάλλον όταν δεν έχει κανένα διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια της. Απλά χρεοκοπεί – παύει δηλαδή να εξυπηρετεί τα δάνεια της, όπως η Ρωσία το 1998,χωρίς να επιτρέπει τη λεηλασία της από κανέναν».