Γιάνης Βαρουφάκης, σε νέες περιπέτειες (Β)

του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη

Παρουσιάσαμε χθες, απο αυτήν την στήλη, την εμφάνιση – στην Καλαμάτα – του νέου δημιουργήματος του Γιάνη (με ένα «ν») Βαρουφάκη, του ΜέΡΑ (Μετώπου Ρεαλιστικής Ανυπακοής, με το οποίο πρόκειται να προσέλθει (ως μέρος του δι-Ευρωπαϊκού DiEM25) στις κάλπες, οψέποτε. Και υποσχεθήκαμε να σταθούμε, σήμερα, στην πιο προγραμματική πλευρά της υπόθεσης. Το κάνουμε, παρά τον ορυμαγδό Novartis που «αδειάζει» απ’ ο,τιδήποτε άλλο την επικαιρότητα, παρά και την ενόχληση που φαίνεται ότι προκάλεσε σε πολλούς η αναφορά, πίσω-πίσω σε Βαρουφάκη. Ήδη, να καλύψουμε μιαν παράλειψη: στην διοργάνωση της Δευτέρας 20/2, κατά τρόπο παράξενο για παρουσία Βαρουφάκη, δεν είδαμε μηντιακή κάλυψη. Ιδίως από πλευράς τηλεοπτικής παρουσίας, μια χλωμή κάμερα παρακολουθούσε!

Όμως πάμε τώρα στις «7 τομές» που, διεξοδικά, επεξηγηματικά, στιγμές μαχητικά (αλλά και πάλιν όχι επιθετικά) παρουσίασε ως έμβρυο Προγράμματος ο Βαρουφάκης. Θα αναδιατάξουμε την σειρά παρουσίασης – ο αναγνώστης θα δει το γιατί.

• Πρώτη τομή, η αναγκαία/απαραίτητη/sine qua non αναδιάρθρωση του χρέους. Με έμφαση στο ότι εκείνο που ο ίδιος ζητά δεν είναι η προτεινόμενη-προσφερόμενη από τους «εταίρους» ελάφρυνση, αλλά κάτι το ριζικότερο «για να ξεφύγουμε από την χρεοδουλοπαροικία». Γι αυτόν, όλη συζήτηση περί χρέους θα πρέπει να προσεγγίζει το ύψος του χρέους (και τον ρυθμό μεγέθυνσής του, ως % του ΑΕΠ) με αναφορά στο μέγεθος του ίδιου του ΑΕΠ (και τον δικό του ρυθμό αύξησης). Πρώτη τομή, αλλά και… πρώτη στάση: κάτι ανάλογο δεν καταθέτει και η «Γαλλική πρόταση για ρήτρα ανάπτυξης»;
• Δεύτερη τομή: «όχι άλλη λιτότητα». Για τον Βαρουφάκη, το κόψιμο των συντάξεων, οι συνεχείς περικοπές του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων απλώς βουλιάζουν την οικονομία (και, συνεπώς, αυξάνουν το χρέος ως % του ΑΕΠ). Δεύτερη τομή, αλλά και… δεύτερη στάση: μήπως και ο Όλαφ Σόλτς ή και η Ανγκελα Μέρκελ δεν μεταστρέφονται σιγά-σιγά προς αντι-λιτότητα;
• Τρίτη τομή: υπεράσπιση, θεσμική/νομοθετική αλλά και (υποθέτει κανείς) επί του πεδίου, της μισθωτής εργασίας και της «δημιουργικής επιχειρηματικότητας». Ως προς την μισθωτή εργασία, να καταπολεμηθεί το part-time και το μπλοκάκι. Ως προς την επιχειρηματικότητα, απαλλαγή 5ετίας από φόρους, συν οροφή 50% για άθροισμα φόρων και ασφαλιστικών εισφορών. Τρίτη τομή, τρίτη στάση: το ίδιο το Πρόγραμμα Συνασπισμού στην Γερμανία, πάντως το SPD, δεν μιλάει για καταπολέμηση των άτυπων μορφών απασχόλησης; πιο κοντά σ’ εμάς , τα σπαράγματα προγράμματος της Ν.Δ. δεν μιλούν για πλαφόν φορολογικής επιβάρυνσης συν εισφορών;
• Τέταρτη τομή: μείωση φορολογίας, γενικώς: 15-18% ΦΠΑ, (ο μικρός συντελεστής για πληρωμές με πλαστικό χρήμα), από 29% μείωση σε 18% για την φορολογία των επιχειρήσεων, συν κατάργηση της προκαταβολής φόρου 100% για την ερχόμενη χρήση. Τέταρτη τομή, τέταρτη στάση: χαμόγελα θα υπήρχαν εδώ, αν συντελεστές του Προγράμματος της Ν.Δ. παρευρίσκονταν . (Βέβαια, να σπεύσουμε να καταθέσουμε ότι δυο και τρεις φορές ο Βαρουφάκης εξήγηση ότι η ΜέΡΑ είναι ανοιχτή σε αριστερούς και φιλελεύθερους και οικολόγους και μαρξιστές – φθάνει… να επιλέξουν την ανυπακοή).
• Πέμπτη τομή: δεν αρνείται η ΜέΡΑ τις ιδιωτικοποιήσεις γενικώς (πλην του ταμπού των νερών, της ενέργειας και «στρατηγικών τομέων» όπου η μετάβαση στο ιδιωτικό θα δημιουργούσε απλώς νέου τύπου μονοπώλια), αλλά θα μετέτρεπε το ΤΑΙΠΕΔ σε Επενδυτική Τράπεζα, οπότε θα χρησιμοποιούνταν ως collateral η δημόσια περιουσία – «χωρίς ξεπούλημα» - ώστε να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη. Πέμπτη τομή, πέμπτη παρατήρηση: κάτι τέτοιο βέβαια με εντελώς άλλη ρητορική δεν πήγε/δεν πάει να κάνει και η μετάβαση – επί Τρόικας – σε Εταιρεία Δημόσιας Περιουσίας;
• Κι έτσι φθάνουμε στην έκτη και έβδομη τομή: Στα «κόκκινα δάνεια» ζητείται η δημιουργία Δημόσιας Εταιρείας Διαχειρισης (κάτι σαν ενάρετη bad bank) , όπου θ παγώσουν οι οφειλές με κάτι σαν νοίκι αντί για εξόφληση , συν κάποιο τσοντάρισμα από τους Δήμους, μέχρι να επανέλθουν οι τιμές των ακινήτων/προφανώς στοχεύονται τα στεγαστικά δάνεια από το σχήμα αυτό). Ενώ επανέρχεται η πρόταση για δημιουργία εξωτραπεζικού συστήματος πληρωμών (είναι η πιο εξημερωμένη εκδοχή της ιδέας εκείνης χακαρίσματος των ΑΦΜ κλπ.)

Γιατί όλη αυτή η αναφορά σε Βαρουφάκη, λοιπόν; Επειδή δείχνει ότι και αυτού ο λόγος προσγειώνεται. Αν ένα του μένει αληθινά ριζοσπαστικό, είναι ότι οι «7 τομές» του θέλει να προωθηθούν και χωρίς συνεννόηση με τους «εταίρους» ή άρνησή τους – συνεπώς συνεχίζει να αποδέχεται το ενδεχόμενο Grexit.

kontranews