Καταστροφική περιβαλλοντικά, οικονομικά και κοινωνικά η μεταλλευτική δραστηριότητα στις Σκουριές Χαλκιδικής

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Μήνυμα που διαβάστηκε στην εκδήλωση “Η Μεταλλεία Χρυσού σε περίοδο οικονομικής κρίσης-επιπτώσεις στο περιβάλλον” που έγινε στις 29 & 30 Μαρτίου στην Ιερισσό Χαλκιδικής.

Το ΑΠΘ, δια του Συμβουλίου Περιβάλλοντός του, στο οποίο εκπροσωπούνται όλες οι σχολές και οι ακαδημαϊκές του μονάδες, έχοντας μελετήσει σε βάθος τα διαθέσιμα στοιχεία, γνωμοδότησε ότι η επένδυση της Εταιρείας Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. στη βόρεια Χαλκιδική, με τον τρόπο που σχεδιάστηκε και υλοποιείται, είναι καταστροφική για το περιβάλλον, την οικονομία, αλλά και την κοινωνία στην ευρύτερη περιοχή.

• Η μεταλλευτική δραστηριότητα όχι μόνο δεν ευνοεί την ολοκληρωμένη ανάπτυξη της Χαλκιδικής, αλλά καταστρατηγεί και τις τρεις βασικές παραμέτρους της αειφορίας, (περιβάλλον, οικονομία και κοινωνία), καθώς η φέρουσα ικανότητα του οικοσυστήματος δεν αντέχει το βάρος μιας τόσο εκτεταμένης μεταλλευτικής δραςτηριότητας. Καταρχήν η εξόρυξη χρυσού, όπως τουλάχιστον διαφαίνεται μέσα από τη σύμβαση παραχώρησης, υποβαθμίζει σημαντικά το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τα δάση, τα νερά, το έδαφος, την ατμόσφαιρα, τα οικοσυστήματα και τις παραλίες. Δεύτερον, συνιστά εμπόδιο για την ανάπτυξη των υπόλοιπων οικονομικών δραστηριοτήτων στην περιοχή, όπως είναι ο πρωτογενής τομέας με την αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή, αλλά και ο τριτογενής, με τον τουρισμό. Και τρίτον, αλλά εξίσου σημαντικό, έχει αρνητική επίδραση στην κοινωνική συνοχή της περιοχής, καθώς έχει διχάσει βαθειά την τοπική κοινωνία και έχει οξύνει τις συγκρούσεις και τις αντιπαραθέσεις.

Η συγκεκριμένη επένδυση ουδεμία σχέση έχει με τις αρχές της αειφορικής ανάπτυξης της περιοχής, καθώς υποβαθμίζει και τους τρεις πυλώνες της αειφορίας. Αντίθετα, διαθέτει όλα τα στοιχεία του στρεβλού μοντέλου ανάπτυξης που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, οδηγώντας τη χώρα σε περιβαλλοντική υποβάθμιση, οικονομική χρεωκοπία και κοινωνική εξαθλίωση. Είναι, λοιπόν, υποχρέωση όλων μας να διαφυλάξουμε το πλούσιο φυσικό, ιστορικό και πολιτισμικό μας περιβάλλον, ώστε να διασφαλίσουμε την αειφορική, ή αλλιώς την ισόρροπη ανάπτυξη, που είναι η μόνη που μπορεί να βγάλει τη χώρα μας από το τούνελ της ύφεσης και της οικονομικής κρίσης.

Πηγή : http://mylopoulos.gr/node/685