Οι δύσκολες ευχές για το 2014

economia

του Αντώνη Παπαγιαννίδη

Εγκαινίασε την χρονιά του ο ΣΕΒ με μιαν εκδήλωση που – αληθινά – έπιασε τον σφυγμό της οικονομίας, πέρα από διακηρύξεις και προθέσεις. Τιτλοφορώντας «Η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων: λύσεις-προοπτική» πήγε στην ουσία του 2014. Με την γνώριμη πλέον δεξιότητά του στην χρήση της ατάκας, ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος (που  ήδη επέλεξε να μιλήσει για το αν «Υπάρχει ανάπτυξη χωρίς δουλειές και χρήμα;» που δεν επιδέχεται εύκολα ως απάντηση το «Ναι»…) κατέθεσε την άποψη ότι «φτάσαμε στον πάτο του βαρελιού». Έσπευσε όμως να διευκρινίσει ότι «μια οικονομία σήμερα – και μάλιστα μικρή όπως η Ελληνική – μπορεί κάλλιστα να παραμείνει καθηλωμένη στον πάτο! Για χρόνια!» (Τα θαυμαστικά δικά του).

Ήδη, η προσέγγιση στο πώς η βαρύτατη δημοσιονομική προσαρμογή δεν έθιξε (ακόμη) τις παθογένειες του Δημοσίου και το πώς το τραπεζικό σύστημα «τσακίστηκε στις συμπληγάδες του δημοσίου χρέους», οδήγησε την συζήτηση στα πλαίσια του ΣΕΒ στο μέλλον. Στο αύριο. Εκεί, οι τοποθετήσεις από επιχειρήσεις όπως ο όμιλος Μυτιληναίου ή η Ελλάκτωρ, περιέγραψαν την – πετυχημένη, αλλά υψηλού κόστους – προσπάθεια να αντικατασταθεί ο τραπεζικός δανεισμός (εκεί δηλαδή όπου συνεχίζεται η πίεση προς απομόχλευση, όπου παρατηρείται το φαινόμενο του κλεισίματος γραμμών χρηματοδότησης, αδυναμίας χρηματοδότησης των εξαγωγών…) με προσέγγιση των αγορών με ομολογιακές εκδόσεις: κάπου 3 δις ευρώ «σηκώθηκαν» έτσι το 2013.

Βέβαια, μια τέτοια δυνατότητα δεν είναι ανοιχτή σε όλους – αφορά κυρίως, αν μη αποκλειστικά, μεγαλύτερες μονάδες. (Πέραν τούτου, πρόκειται βασικά για κινήσεις αναχρηματοδότησης. Όχι για νέες χρηματοδοτήσεις, ακόμη λιγότερο για νέες επενδύσεις…). Το δε κόστος είναι έως και διψήφιο – πάντως υπερδιπλάσιο απ’ ό,τι των ανταγωνιστών.

Καθώς, την ίδια στιγμή, οι άμεσες ξένες επενδύσεις/ΑΞΕ στην Ελλάδα παραμένουν πεισματικά κοντά στο απόλυτο μηδέν – και τούτο την στιγμή όπου χώρες σαν την Πορτογαλία αλλά και Ιταλία ξεκινούν, δίπλα μας, καμπάνιες προσέλκυσης ΑΞΕ, ο ορίζοντας μένει σκοτεινός. Η δε προσχώρηση Γ. Προβόπουλου στην ίδια λογική που υποστηρίχθηκε ευρύτερα για διακοπή χρηματοδότησης των «επιχειρήσεων-ζόμπι», δεν βελτίωσε το κλίμα.

Κάπως ρηχές, λοιπόν οι ευχές για το 2014 που ξεκινάει: όταν, δε, προαναγγέλλεται – από τον Μ. Ψάλτη της PwC – ότι τα NPLs τάξεως του 32% στα επιχειρηματικά, σήμερα, θα επιδεινωθούν σημαντικά, σίγουρα δεν ανθούν τα χαμόγελα. Όπως λέει όμως και ο Καβαφικός Βασίλης Ράπανος «το ταξίδι συνεχίζεται».