Η αλαζονεία σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια. Ακόμα και μετά την ήττα. Ακόμα και μετά τη συντριβή. Κι όμως είναι λογικό. Ο ψεύτης μετατρέπει το ψέμα του στην απόλυτη αλήθεια
του Κώστα Καίσαρη
Υπάρχουν πολλοί τρόποι στο ποδόσφαιρο να δικαιολογήσεις την ήττα. Την αποτυχία. Φταίει ο διαιτητής, που μας έκλεψε το πρωτάθλημα. Φταίει ο αλήτης ο βοηθός, που άφησε τους άλλους να μας βάλουν γκολ από τρία μέτρα οφσάιντ. Φταίνε τα παλιόπαιδα οι ποδοσφαιριστές που έπρεπε να πληρώνουν για να παίζουν. Φταίει ο προπονητής, που είναι μυρωδιάς. Φταίει η γκίνια. Η πόρνη η μπάλα. Τα δοκάρια. Τα σουτ που βγήκαν άουτ σε άδεια εστία. Στην πολιτική, τι γίνεται; Οταν τρως δέκα μονάδες στο κεφάλι, είναι σαν να χάνεις στην μπάλα με 4-0. Ποιος φταίει; Ποιος φταίει που ο Αλέξης (φωτογραφία κάτω) είδε την πλάτη του Κυριάκου; Την απάντηση ήρθε να τη δώσει ο πλέον καθ’ ύλην αρμόδιος. Ο Βαξεβάνης. Αυτός που κατέχει την απόλυτη συριζέικη αλήθεια. «Φταίει ο ελληνικός λαός, που έστειλε στην Ευρωβουλή τον Βελόπουλο. Αυτόν που μοιράζει αυθεντικές επιστολές του Ιησού Χριστού».
Φήμες
Που δικαίωσε τον αντιπρόεδρο, «που πουλάει νανογιλέκα και φασιστοθεωρίες». Φταίνε «τα πλήθη που ακολούθησαν τον γιο του Μητσοτάκη και φίλο του Μαρινάκη». Φταίνε «οι πολίτες που δεν ήθελαν οικονομικές επιτυχίες και την οικονομική ανακούφιση». Φταίει «μία κρίσιμη μάζα που περιορίστηκε στον γνωστό ρόλο της υποταγής». Φταίει «ο Ελληνας που είναι πολύ πιθανό να θεωρεί πως τα πράγματα θα πάνε καλύτερα αν βγάζει λεφτά το αφεντικό με την εφταήμερη δουλειά του ίδιου, ώστε να παίρνει κι αυτός μερτικό». Φταίει «η μιντιακή υπεροπλία του συστήματος Μητσοτάκη, που δημιούργησε μεθοδικά μία εικονική πραγματικότητα». Φταίνε «τα fake news, τα ψευδορεπορτάζ και οι φήμες, που καθόρισαν την πολιτική ατζέντα». Φταίει «το πολιτικό μπούλινγκ και η κορεκτίλα». Κοντολογίς, «φταίνε τα πλήθη που υποτάχθηκαν σε μία πολιτική εκδοχή του συνδρόμου της Στοκχόλμης».
Είναι ένα έργο που το έχουμε ξαναδεί.
Αυτοκριτική
Το 500 προ Χριστού. Τον Ξέρξη να μαστιγώνει τα κύματα στον Ελλήσποντο. Επειδή κατέστρεφαν τις γέφυρες των μηχανικών του. Ετσι και οι συριζαίοι. Είναι απλό. Αν δεν συμφωνεί μαζί μας η πραγματικότητα, αλίμονό της. Είναι απλούστατο. Εμείς όλα τα κάναμε σωστά. Και από τα Μνημόνια τους βγάλαμε. Και διώξαμε το ΔΝΤ. Και η Συμφωνία των Πρεσπών ήταν η καλύτερη δυνατή. Και 13η σύνταξη δώσαμε. Και τις 120 δόσεις κάναμε. Και τον υποκατώτατο μισθό αυξήσαμε. Και κάνα δυο βαγόνια στο Μετρό της Θεσσαλονίκης κουβαλήσαμε. Και δυο-τρεις (Παπαντωνίου κ.λπ.) κλείσαμε φυλακή. Και με την ολιγαρχία τα βάλαμε. Ακουσε κανείς, κανέναν από δαύτους να κάνει αυτοκριτική; Μηδέν λάθος. Ο αχάριστος ελληνικός λαός φταίει. Ο ανόητος λαός, που εμπιστεύθηκε τον Μητσοτάκη (φωτογραφία πάνω). Εναν «φυσιολογικό ακροδεξιό». Οι μαζοχιστές Ελληνες (βλέπε σύνδρομο Στοκχόλμης) είναι που θέλουν ντε και καλά να επαναφέρουν την επάρατη Δεξιά.
Σιλουέτα
Η αλαζονεία σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια. Ακόμα και μετά την ήττα. Ακόμα και μετά τη συντριβή. Κι όμως είναι λογικό. Ο ψεύτης μετατρέπει το ψέμα του στην απόλυτη αλήθεια. Πρώτος και καλύτερος το πιστεύει αυτός. Αν δεν το πιστέψει άλλωστε, πώς θα είναι πειστικός; Πώς θα μπει στο πετσί του ρόλου για να πείσει τους άλλους; Κι όταν έχεις οικοδομήσει την πολιτική σου καριέρα στο ψέμα δεν φταις εσύ. Εσύ δεν άλλαξες. Ο ίδιος είσαι. Φταίνε οι άλλοι που σταματήσανε να σε πιστεύουνε. Η υπέρβαρη κυρία βλέπει στον καθρέφτη μία γοητευτική σιλουέτα. Η ζυγαριά είναι χαλασμένη και δείχνει λάθος. Δεν πήρα κιλά, τα ρούχα μπήκανε στο πλύσιμο. Κάπως έτσι για τον Αλέξη και τους συν αυτώ, το εκλογικό αποτέλεσμα είναι ακατανόητο. Με την ίδια συνταγή κατεβήκαμε στις εκλογές. Η ίδια ομάδα, ο ίδιος προπονητής, το ίδιο σύστημα. Το ίδιο ποίημα είπαμε. Πώς έγινε να μην πιάσει αυτή τη φορά το κόλπο;
Θράσος
Πώς έγινε και χάσαμε; Αφού λοιπόν δεν φταίμε εμείς, φταίνε οι άλλοι. Είναι η επιτομή της πολιτικής σχιζοφρένειας. Η εμμονή ότι με τους Πολάκηδες και τους Κουρουμπλήδες μπορείς να κυβερνάς επ’ άπειρον. Το θράσος Σκουρλέτη και Φίλη να κατεβαίνουν στην πορεία του Πολυτεχνείου. Να κάνουν σεκόντο στα συνθήματα, «Αμερικάνοι φονιάδες των λαών». Το νταηλίκι, κάνουμε διακοπές στο κότερο και δεν τρέχει κάστανο. Η αναίδεια ότι με μία αφίσα του Αρη Βελουχιώτη στα υπουργικά γραφεία μπορούμε να τους ξαναπιάσουμε κορόιδο. Η έπαρση ότι ο άχαστος Αλέξης τον έχει τον Κούλη για πρωινό. «Ελα αν τολμάς στο ντιμπέιτ να σε καθαρίσω σαν αβγό». Η σιγουριά, ότι εμείς είμαστε και κανένας άλλος. Ο κουτσαβακισμός ότι αυτοί που χρεοκόπησαν τη χώρα δεν δικαιούνται διά να ομιλούν. Η επιδεξιότητα στις μιμήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου. Η βόλτα της Περιστέρας στη δίκη της Χρυσής Αυγής.
Σφαλιάρα
Το ένα παραμύθι, πάνω στο άλλο. Πόσες φορές όμως; Και για πόσο; Μέχρι τέρμα. Ακόμα και μετά τη σφαλιάρα της διαφοράς του 10%. Δεν φταίμε εμείς. Εσείς φταίτε. Εσείς οι αχάριστοι. Εσείς, που με το ένα χέρι πήρατε τη 13η σύνταξη και το άλλο ψηφίσατε Μητσοτάκη. Δεν φταίει ο ψεύτης. Φταίνε αυτοί που ξυπνήσανε και σταματήσανε να τον πιστεύουνε.
Πηγή in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου