ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ

analyst

Τι ωφελείται κάποιος αν κερδίσει όλον τον κόσμο, αλλά χάσει τον εαυτό του και καταστραφεί; Τίποτα απολύτως. Το ίδιο ερώτημα έθεσε ο Χριστός χιλιάδες χρόνια πριν σε αυτούς που πήγαιναν να τον ακούσουν.

.

Άποψη

– του Γεωργίου Μιχαήλ*

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο συναίσθημα από αυτό της Εθνικής Ολοκλήρωσης. Δεν είναι η οικονομική καταστροφή η οποία στεναχωρεί τους Έλληνες, αλλά η πληγωμένη Υπερηφάνεια τους, έστω και ενδόμυχα. Είναι το αίσθημα της ντροπής αυτό το οποίο τους γονατίζει. Ντροπή την οποία όλοι αισθανόμαστε όταν αντικρίζουμε στα μάτια Γερμανούς και Γάλλους.

Είναι ακόμα αυτό το απροσδιόριστο πλέον συναίσθημα το οποίο όλοι μας νιώθουμε στο άκουσμα της Τουρκίας. Γιατί γνωρίζουμε πλέον, πως οικονομικά και στρατιωτικά έχουμε μείνει πολύ πίσω. Και όλα αυτά «γιατί» θα ρωτήσει κάποιος; Γιατί πιστέψαμε πως με ξένα χρήματα και ξένο στρατό θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε, αν όχι να βελτιώσουμε την ζωή μας.

Και τώρα είμαστε πλέον όμηροι, γιατί το μέλλον μας δεν εξαρτάται από εμάς, αλλά από κάποιους άλλους. Γιατί πλέον έχουμε χάσει τον εαυτό μας, αλλά ευτυχώς δεν έχουμε καταστραφεί ακόμα. Γιατί η Ελλάδα είναι καταδικασμένη όσο και εάν δεν αρέσει σε πολλούς, να επιβιώνει και θα επιβιώνει όσοι αιώνες και εάν περάσουν.

Αρκεί, η κάθε γενιά να αναζητά μέσα της τι είναι αυτό το οποίο ηρεμεί την ψύχη της. Και δεν υπάρχει τίποτα άλλο, όσο και εάν αυτό προσπαθεί ένα ολόκληρο κατεστημένο να το αλλάξει, από την Εθνική Υπερηφάνεια!!!!!!

Αυτό το αίσθημα το οποίο θεραπεύει κάθε είδους πρόβλημα, είτε οικονομικό είτε κοινωνικό. Αυτή είναι η αλάνθαστη συνταγή θεραπείας όλων των προβλημάτων. Χάριν αυτών των συναισθημάτων διαδηλώνουν σχεδόν καθημερινά πλέον εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες για την Μακεδονία και στο βάθος της ψυχής τους εκατομμύρια Έλληνες μαραζώνουν. Όχι τόσο γιατί μειώθηκε ο μισθός τους, ή η σύνταξη τους, ή γιατί δεν μπορούν να εργαστούν, αλλά περισσότερο γιατί πιστεύουν πως αυτά τα δεινά δεν αξίζουν σε Έλληνες.

Και πιστέψετε με, ασυνείδητα κάποια στιγμή αυτό το συναίσθημα θα αναδυθεί και πάλι. Και τότε, θα είναι πολύ δύσκολο για τον οποιοδήποτε να το καταπνίξει ξανά. Γιατί τότε, θα έχουμε καταλάβει πως χωρίς την δική μας προσπάθεια δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσουμε αυτά που θέλουμε.

Γιατί θα έχουμε καταλάβει πως μόνο εάν βασιστούμε στις δίκες μας δυνάμεις, στο δικό μας ταλέντο, στις δικές μας ικανότητες, στην δική μας επιμονή, θα καταφέρουμε να επιστρέψουμε στην επιφάνεια.

Δεν είναι καλύτεροι οι Γερμανοί και οι Τούρκοι από εμάς. Και εμείς μπορούμε να κατασκευάσουμε τα πάντα, ακόμα και εάν τώρα δεν λειτουργούν βιομηχανίες. Γιατί αυτό το οποίο κινεί τις παραγωγικές μηχανές δεν είναι οι εγκαταστάσεις ή το ρεύμα, αλλά η ανθρωπινή ανάγκη, το ανθρώπινο ταλέντο και η ανθρώπινη συνεργασία.

Επίτηδες σήμερα δεν μας επιτρέπουν να απελευθερώσουμε τις ανθρώπινες δυνατότητες μας, γιατί θέλουν να τις απορροφήσουν και να τις εκμεταλλευτούν κάποιοι άλλοι. Αυτό πρέπει να σταματήσει και θα σταματήσει, όταν μέσα μας ξανά θα έχουμε δημιουργήσει πάλι όλοι την ανάγκη για πραγματική Εθνική Υπερηφάνεια. Γιατί μόνο αυτός που είναι δυνατός κερδίζει στο τέλος.

Όσο και εάν προσπαθούν να μας ξεγελάσουν, όλοι γνωρίζουμε πως στο τέλος οι Γερμανοί και Γάλλοι δανειστές θα κερδίσουν. Όλοι γνωρίζουμε πως στο τέλος, με τους Τούρκους θα αναμετρηθούμε μονοί μας και χωρίς καμία βοήθεια. Και όλοι γνωρίζουμε, πως από την τωρινή κατάσταση η Ελλάδα μόνο χαμένη θα εξέλθει.

Αλλά συνάμα, όλοι πρέπει να πιστέψουμε πως έχουμε την δύναμη να αλλάξουμε το πεπρωμένο μας. Γιατί όσο και εάν ένα ολόκληρο σύστημα προσπαθεί ασταμάτητα, δεν θα μπορέσει ποτέ, μα ποτέ, να νικήσει κάτι το οποίο ο ίδιος ο Θεός έχει δημιουργήσει. Την άσβεστη και ακατανίκητη Ελληνική φλόγα!!!

*Ο Γεώργιος Μιχαήλ είναι επιχειρηματίας, στέλεχος ναυτιλιακής εταιρείας και συγγραφέας του βιβλίου Πολικός Αστέρας, Αθήνα, εκδόσεις Κύπρης, 2017