Βαδίζοντας προς τη χρεοκοπία

analyst

Η πατρίδα μας μετατρέπεται σταδιακά σε μία χώρα της Merkel, όπως άλλωστε η Ευρώπη σε γερμανική – κάτι που φυσικά δεν ικανοποιεί ούτε τους Έλληνες, ούτε τους Ευρωπαίους, οι οποίοι έχουν οδηγηθεί σε ένα τρομακτικό αδιέξοδο, έχοντας χάσει την ανταγωνιστικότητα τους απέναντι στη Γερμανία, παράλληλα με την υπερχρέωση τους.

.

«Δεν είναι οι Έλληνες αφελληνισμένοι ή δειλοί  – αηδιασμένοι και εξοργισμένοι από την πολιτική τους ηγεσία και την αγυρτεία της είναι» (Β.Θ.).

«H Ελλάδα έχει λύσεις που έχουν αναφερθεί σε αυτό το χώρο εκτενώς (ορυκτός πλούτος, σοβαρή – όχι υποκριτική από προδότες – διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, επαναπατρισμός κεφαλαίων, ναυτιλία). Αυτό που διαθέτει όμως σε ποσότητα και ποιότητα, που κανείς άλλος δεν μπορεί να την ανταγωνιστεί στην Ευρώπη, είναι προδότες – δηλαδή εύκολα χρηματιζόμενους ανθρώπους σε καίριες θέσεις, οι οποίοι δεν διστάζουν να εκτελέσουν με ψυχρή ακρίβεια τις εντολές των εργοδοτών τους. Το τελευταίο δείγμα το είδαμε πρόσφατα με το συνδυασμό Σκόπια – 4ο μνημόνιο. Αν αυτό το είδος υπανθρώπου δεν εκλείψει σύντομα, ας μην περιμένουμε να συνεχίσει να υπάρχει η χώρα για πολύ ακόμη» (I.R. via X.N.).

«Σχεδόν ποτέ δεν καταλύουμε ένα καθεστώς πραγμάτων όταν αυτό βρίσκεται στην πιο μισητή του φάση – αλλά όταν, αρχίζοντας κάπως να βελτιώνεται, επιτρέπει στους ανθρώπους να αναπνέουν, να σκέφτονται, να επικοινωνούν τις σκέψεις τους και να μετρούν την έκταση των δικαιωμάτων και των δυστυχιών τους. Τότε λοιπόν το βάρος της κατάστασης, αν και μικρότερο, φαίνεται ανυπόφορο» (Alexis de Tocqeville via K.I.).

.

Επικαιρότητα

Τα παραπάνω είναι ορισμένα από τα σχόλια αναγνωστών σε μία ανάρτηση μας (πηγή), η οποία αφορούσε τους «αφελληνισμένους Έλληνες» – αυτούς δηλαδή που δεν αντιδρούν, επιλέγοντας να εγκαταλείψουν το σπίτι τους επειδή μπήκε ένας δεσποτικός διαρρήκτης με τη βοήθεια ενός κακοποιού που οι ίδιοι του άνοιξαν διάπλατα την πόρτα. Όλα τα σχόλια έχουν πάντως τη λογική τους, όπως επίσης τα υπόλοιπα – ενώ πραγματικά η Ελλάδα θα μπορούσε να επιλύσει τα προβλήματα της, εάν διέθετε μία έντιμη και ικανή κυβέρνηση.

H άποψη μας όμως είναι πως δεν πρόκειται για προδοτικές ηγεσίες, όπως πιστεύει ένας μεγάλος αριθμός Ελλήνων ειδικά μετά την αντιστροφή του δημοψηφίσματος, τη δολοφονία της τελευταίας ελπίδας των Πολιτών και την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας, αλλά απλά για πολιτικά κόμματα που κάνουν λάθος εκτιμήσεις και εφαρμόζουν καταστροφικά προγράμματα για την οικονομία της χώρας, κατ’ εντολή των δανειστών – επειδή έχουν τυφλωθεί και δεν διακρίνουν έναν άλλο δρόμο, ο οποίος θα τους εξασφάλιζε ταυτόχρονα τη χρηματοδότηση της Ελλάδας για να μη χρεοκοπήσει και την παραμονή τους στην εξουσία.

Αδυνατούν δε να καταλάβουν πως με τον τρόπο αυτό θα χρεοκοπήσει τελικά τόσο το δημόσιο, όσο και ο ιδιωτικός τομέας, ενώ ενδιάμεσα θα χαθούν όλα όσα έχουμε και δεν έχουμε – οπότε η πτώχευση, όπου σήμερα βιώνουμε την κυλιόμενη μορφή της, θα είναι απείρως πιο οδυνηρή. Δεν αποκλείεται δε κάποια στιγμή να μας πουν οι δανειστές μας ότι, δεν είναι εφικτή η αντιμετώπιση των προβλημάτων μας εντός του ευρώ – οπότε θα πρέπει μόνοι μας να επιλέξουμε την έξοδο μας.

Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα μετατρέπεται σταδιακά σε μία χώρα της Merkel, όπως άλλωστε η Ευρώπη σε γερμανική – κάτι που φυσικά δεν ικανοποιεί ούτε τους Έλληνες, ούτε τους Ευρωπαίους, οι οποίοι έχουν οδηγηθεί σε ένα τρομακτικό αδιέξοδο, έχοντας χάσει την ανταγωνιστικότητα τους απέναντι στη Γερμανία, παράλληλα με την υπερχρέωση τους. Μπορεί δε να φαίνεται πως η Ελλάδα, ακολουθούμενη από την Ιταλία, έχει το πρόβλημα, αλλά όταν ξεσπάσει η επόμενη κρίση θα διαπιστώσουν πολλές άλλες χώρες της Ευρωζώνης και της ΕΕ πως είναι εγκλωβισμένες στην ίδια παγίδα – μεταξύ των οποίων η Γαλλία του κ. Macron, ο οποίος έχει την ψευδαίσθηση πως θα καταφέρει να βγει κερδισμένος, συνεργαζόμενος με την πρωσική κυβέρνηση.

Τα προβλήματα άλλωστε που αντιμετωπίζει σήμερα η Μ. Βρετανία και η πρωθυπουργός της, προσπαθώντας να «υλοποιήσει» το BREXIT (πηγή), τεκμηριώνουν ξεκάθαρα το μονόδρομο, στον οποίο έχει οδηγηθεί η ήπειρος μας – οπότε πρέπει να είναι κανείς πολύ προσεκτικός με τις αναφορές του.

Ειδικά όσον αφορά την Ελλάδα, είναι πράγματι σωστό το ότι, δεν καταλύεται ένα καθεστώς όταν ευρίσκεται στην πιο μισητή του φάση – αλλά όταν η κατάσταση αρχίζει κάπως να βελτιώνεται. Εν τούτοις, η πατρίδα μας αφενός μεν δεν έχει φτάσει ακόμη σε αυτό το σημείο, στο απόλυτο μηδέν, αφετέρου η πρωσική κυβέρνηση που ουσιαστικά μας διοικεί δεν πρόκειται να αφήσει ποτέ την κοινωνία να αναπνεύσει, γνωρίζοντας πολύ καλά τους κινδύνους.

Στα πλαίσια αυτά οι «βολές» εναντίον μας θα είναι καταιγιστικές, για να μην υπάρχει καν ο χρόνος της σκέψης και της αντίδρασης – όπως στο παράδειγμα του 4ου μνημονίου που ακολούθησαν η απαράδεκτη συμφωνία για το χρέος, το Σκοπιανό και το μεταναστευτικό μαζί.

Ως εκ τούτου, εάν περιμένουν οι Έλληνες να βελτιωθούν κάπως οι συνθήκες για να «αποτινάξουν» τη γερμανική οικονομική κατοχή, θα πρέπει να κάνουν υπομονή για πολλές δεκαετίες ακόμη – κάτι που θα εξασφαλίσουν οι δανειστές με τη βοήθεια των ουτοπικών ελπίδων που θα συντηρούν, όπως τη δήθεν έξοδο από τα μνημόνια, το ξεχρέωμα μέσω των ενεργειακών αποθεμάτων κοκ. Οφείλουν βέβαια να γνωρίζουν πως όταν χαθεί μία χώρα, δύσκολα ανακτάται, εάν θέλει να είναι κανείς ρεαλιστής – πόσο μάλλον όταν έχει δεθεί χειροπόδαρα από τις δεκάδες συμφωνίες που έχουν υπογράψει η κυβερνήσεις της από το 2010 και μετά, οι οποίες θα μπορούσαν τότε μόνο να αναιρεθούν, εάν θεωρούνταν συλλήβδην προϊόν εσχάτης προδοσίας.