Η Επομένη Μέρα

του Κώστα Κόλμερ 

Κάποια ημέρα, η πανδημία θ’ αρχίσει να υποχωρεί και τότε θα έλθει η στιγμή του απολογισμού. Γι’ αυτό πρέπει από τώρα να προετοιμαζόμαστε, με δεδομένο τις παρούσες δυνατότητες της χώρας  και έχοντες κατά νουν ότι δεν υπάρχουν άλυτα προβλήματα αλλά μόνον επώδυνες λύσεις. Εν πρώτοις, τα φορολογικά έσοδα του κράτους έχουν σχεδόν μηδενισθεί. Όπως και οι ασφαλιστικές εισφορές. Η ανεργία έχει ξεπεράσει το 20% του ενεργού πληθυσμού και θα φτάσει πολύ σύντομα στα ύψη του 2010-15.

Οι 850.000 εργαζόμενοι θα χρειάζονται εισοδηματική στήριξη 3,4 δισ. ευρώ τον μήνα. Το ταμειακό έλλειμμα στα τέλη Ιουνίου, θα φτάσει τα 18 δισ ευρώ με το δυσμενές σενάριο διαρκείας του Κινεζικού ιού και την μη εφαρμογή των πολλαπλών τυχαίων δοκιμών (τηλελληνιστί «τεστ») του πληθυσμού που ενδείκνυται αντί των οριζοντίων απαγορεύσεων. Οι χαμηλές διαπιστώσεις διασποράς του ιού θα μπορούσαν να επιτρέψουν την επιλεκτική επαναλειτουργία της οικονομίας, η οποία σήμερα είναι σταματημένη εις ολόκληρη την χώρα.

Με την είσοδο στην Τουριστική περίοδο θα διαπιστωθεί ότι η εφετινή «σαιζόν» εχάθη και μόνον εάν το φθινόπωρο η Πανδημία έχει εξαλειφθεί ολοσχερώς – πράγμα αμφίβολο - θα μπορούμε να «γλύφουμε τις πληγές» που προξένησε η «Τουριστική μονοκαλλιέργεια» της Ελληνικής  οικονομίας υπαγορευθείσα από την Γερμανία. Περιοχές τουριστικής ανάπτυξης όπως η Μύκονος και η Σαντορίνη θα διαπιστώσουν ότι συνεχής αύξηση της ζητήσεως και του ξενοδοχειακού δυναμικού έφτασε στο ζενίθ το προηγούμενο έτος και δεν θα επαναληφθεί  ενώ οι Τουριστικώς βραδυπορούσες περιοχές καλόν θα είναι να κοιτάξουν κι’ άλλες πηγές εισοδήματος όπως την οικοδομή, την καλλιέργεια της Γης και την αξιοποίηση του υπογείου πλούτου.

Εκτός των παρόντων δεινών της οικονομίας λόγω του Κινεζικού ιού, υπάρχει και το χωλαίνον πιστωτικό σύστημα, που κατεστράφη από τις επεμβάσεις του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού (από)Σταθεροποίησης και τα PSI το 2012. Ως αποτέλεσμα, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ανέρχονται σε 78 δισ. ευρώ και τώρα προστίθεται μία νέα γενεά κακοπληρωτών με ενδεχόμενο την άμεση έλλειψη ρευστότητος στις 4 «συστημικές» Τράπεζες, που άφησε πίσω του το τσουνάμι …Σόημπλε.

 Όλ’ αυτά, συμποσούμενα μας φέρουν στο επόμενο πρόβλημα, του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών. Καθώς οι εισαγωγές εξακολουθούν να είναι τριπλάσιες των εξαγωγών, οιαδήποτε διατάραξη στους αδήλους  πόρους της χώρας φέρει την οικονομία στο χείλος της χρεοκοπίας καθώς τα συναλλαγματικά αποθέματα είναι υποθηκευμένα όπως κι ο χρυσός της ΤτΕ. Η πτώση των τιμών πετρελαίου προσφέρει κάποια ανακούφιση αλλά περικόπτει και τις εξαγωγικές εισπράξεις των διυλιστηρίων.

Απομένει το λεγόμενο «μαξιλάρι» (cash buffer) ύψους 32 δισ. ευρώ που διακρατείται εντόκως  από το ESF του χέρ Ρέγκλιγκ σε περίπτωση αδυναμίας εξυπηρετήσεως του εξωτερικού χρέους των 374 δισ ευρώ. Το να βάλει χέρι ο κ. Χρ. Σταϊκούρας στο αποθεματικό αυτό δεν είναι τόσον εύκολο πέραν του ότι συνεπάγεται ένα νέο μνημόνιο χειρότερο εκείνου που υπέγραψε ο σ. Τσίπρας τον Ιούλιο 2015 εκβιασθείς από την φράου Μέρκελ η οποία δείχνει πάλι τα δόντια της.

Τα «μαξιλάρι» θα μπορούσε να χρησιμεύσει για ένα «κοινοπρακτικό δάνειο» σε δολάρια ,με μέρος του προϊόντος του παραμένοντος εις χείρας των Αμερικανικών Τραπεζών, που θα μπορούσαν να το χορηγήσουν με ένα καλό επιτόκιο. Αλλά η Ελλάς είναι τόσο εξηρτημένη από την ΕΚΤ και την μαντάμ Κριστίν Λαγκάρντ  που είναι αμφίβολο αν υπάρχει η καθαρότης σκέψεως για την σύναψη του δανείου στον Οργανισμό Διαχειρίσεως Δημοσίου Χρέους, ο οποίος εκτιμά την αντοχή του για  2-3 μήνες (Δηλώσεις Χ. Σταϊκούρα 30.3.20).

Τελευταία ελπίς απομένει η …Ιταλία. Αν ο πρωθυπουργός της Τζιουζέπε Κόντε πείσει την Γερμανία και Ολλανδία να επιδείξουν ανέξοδη αλληλεγγύη στις 14 από τις 17 χώρες της Ευρωζώνης (συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου αλλ’ όχι της Βουλγαρίας που απέσυρε την υποψηφιότητα της) τότε κάτι μπορεί να γίνει. Διαφορετικά:«χάνεις, βγαίνεις» ως  λέγουν οι Γερμανοί.

Πηγή energia