Του Γιάννη Παπαγεωργίου
Η εργασία είναι το θεμέλιο των οργανωμένων κοινωνιών, χωρίς αυτήν δεν θα μπορούσαν να αναπτυχθούν ή να ευδοκιμήσουν. Η εργασία των νέων αφορά τη δημιουργία εκείνων των συνθηκών για αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας, όπως η εκπαίδευση (τεχνική και γενική), η επαγγελματική μαθητεία και οι πρακτικές, οι νέες ευκαιρίες, η αξιοκρατία. Όμως από τη διεθνή και ελληνική οικονομική κρίση του 2008-2009 έχει κάνει την εμφάνισή του ένα διεθνές πρόβλημα νεανικής εργασίας με αποτέλεσμα η υποαπασχόληση και η ανεργία να εκτινάσσεται σε αστρονομικά επίπεδα. Εντοπίζεται και στη χώρα μας ένα χάσμα ανάμεσα στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας και στην εκπαίδευση (πανεπιστημιακή ή μη) που έχουν λάβει οι νέοι πολίτες. Την ίδια στιγμή πολλοί νέοι εργάζονται με όρους εκμετάλλευσης και μαύρης εργασίας ή απασχολούνται περιστασιακά σε εργασίες, που δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο των σπουδών τους.
Στην Ελλάδα σύμφωνα με στοιχεία διεθνών οργανισμών, όπως το Trading Economics η νεανική ανεργία έφτασε τον Φεβρουάριο του 2018 το 45,4%. Σχεδόν ένας στους δύο Έλληνες πολίτες είναι άνεργος. Η Ελλάδα με ποσοστά, που κυμαίνονται διαχρονικά σε αυτά τα επίπεδα από την αρχή της κρίσης, άλλοτε υψηλότερα και άλλοτε χαμηλότερα, ανάλογα με τις συνθήκες βρίσκεται στις πρώτες πέντε θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Παράλληλα, οι μισοί Έλληνες ηλικίας 18-35 ετών δηλώνουν ότι υποστηρίζονται οικονομικά από τους γονείς ή άλλους συγγενείς τους, ενώ το 41% δηλώνει έτοιμο να μετακομίσει σε άλλη χώρα για να δουλέψει (ΔιαΝέοσις).
Όλα τα παραπάνω δεν έχουν συνέπεια μόνο στην ποιότητα ζωής των νέων ανθρώπων και στην ψυχολογική πίεση, που τους ασκεί η αδράνεια αλλά επηρεάζουν και γενικότερα την ελληνική οικονομία. Πώς θα έρθει πραγματική ανάπτυξη και θα μεγαλώσει η "πίτα" του Α.Ε.Π. όταν σχεδόν οι μισοί νέοι, στην πλέον παραγωγική τους ηλικία δεν συνεισφέρουν στον κύκλο εργασιών κάθε έτους; Πώς θα αντιμετωπιστεί το συνταξιοδοτικό πρόβλημα με αυτά τα ποσοστά νεανικής ανεργίας;
Φυσικά για να υπάρξει μία συντονισμένη λύση στο πρόβλημα είναι απαραίτητη η συγχρονισμένη δράση όλων των παραγόντων – Κυβέρνησης και Κράτους, κοινωνικών εταίρων (εργαζομένων και εργοδοτών) και των ίδιων των νέων ανθρώπων, που πρέπει να συνεργαστούν για να δημιουργηθούν αξιοπρεπείς και καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας. Παράλληλα, οι νέοι πρέπει να δημιουργούν τις δικές τους εργασίες -στο μέτρο των δυνατοτήτων τους τη στιγμή, που το Κράτος κάνει τα πάντα για να τους εμποδίσει με τους φορολογικούς συντελεστές, τα μηδενικά κίνητρα κ.α.- στην επιχειρηματικότητα και με τον ρόλο τους ως νέοι ηγέτες στον χώρο της οικονομίας των καινοτομιών και των κοινωνικών δεξιοτήτων.
Πιο συγκεκριμένα: είναι απαραίτητη η δια βίου εκπαίδευση και η απόκτηση νέων ικανοτήτων, ακόμη και για τα πιο πρακτικά ζητήματα, όπως οι επιτυχημένες μέθοδοι επαγγελματικών συνεντεύξεων αλλά και η αναζήτηση της κατάλληλης θέσης εργασίας. Ιδανικά αυτές οι γνώσεις στο μέλλον μπορούν να γίνουν αντικείμενο διδασκαλίας στα σχολεία και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ώστε οι νέοι να ξεκινούν με τα απαραίτητα εφόδια πέρα από τα τυπικά προσόντα του βιογραφικού τους.
Ένα άλλο βασικό βήμα προς τη λύση του προβλήματος είναι η δυνατότητα των νέων, που θέλουν να επιχειρήσουν να πλησιάζουν και να συγκεντρώνουν τα απαραίτητα κεφάλαια, όχι μόνο μέσων των τραπεζών αλλά και δια άλλων διαφόρων φορέων, που στοχεύουν στη χρηματοδότηση των νέων επιχειρήσεων. Δίκτυα, όπως το Kiva.org και το Youth BusinessInternational αποτελούν φάρους καλών πρακτικών και για τη χώρα μας.
Οι φορείς του ιδιωτικού τομέα, η Κυβέρνηση και το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να συνεργαστούν σε σοβαρό επίπεδο και με μακρόπνοη στρατηγική για να καθοριστεί στην Ελλάδα, επιτέλους, ποιες γνώσεις και ικανότητες πρέπει να διδάσκονται οι νέοι άνθρωποι για να αποκτήσουν περισσότερες ευκαιρίες εργασίας. Έτσι, θα είναι έτοιμοι για την απαιτητική και ανταγωνιστική αγορά εργασίας, αλλά και η ίδια η αγορά για αυτούς. Αυτή είναι η πραγματική διασύνδεση της αγοράς με την εκπαίδευση. Έτσι, ειδικοί στο HR θα παράσχουν συμβουλές καριέρας και tips για την εργασιακή αποκατάσταση. Τα σχολεία και οι πρωτοβουλίες κοινωνικής επιχειρηματικότητας βοηθούν, επίσης, προς αυτή την κατεύθυνση. Αλλά ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να εμπλακεί περαιτέρω σε αυτές τις διαδικασίες.
Οι νέοι άνθρωποι χρειάζονται δουλειά και δουλειά, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου