Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
«Ο Στρατηγικός Διάλογος ΗΠΑ-Ρωσίας γίνεται ακόμα πιο επείγων μετά την ομιλία του Προέδρου Πούτιν την 1η Μαρτίου, όταν αναφέρθηκε σε αρκετά νέα πυρηνικά όπλα που η Ρωσία φέρεται να αναπτύσσει, περιλαμβανομένου ενός πυραύλου Κρουζ και ενός πυρηνικού υποβρύχιου drone, που δεν περιορίζονται από την νέα Συνθήκη START και θα είναι αποσταθεροποητικά, αν αναπτυχθούν».
Αυτό τόνισαν, σε επιστολή τους προς τον Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρεξ Τίλλερσον (δεν είχε ακόμα γίνει γνωστή η απομάκρυνσή του) τέσσερις σημαίνοντες Αμερικανοί Γερουσιαστές, μεταξύ των οποίων ο Μπέρνι Σάντερς, ανθυποψήφιος της Χίλαρυ Κλίντον για το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και άτυπος εκπρόσωπος ενός σημαντικού τουλάχιστο μέρους αυτού, που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε Αριστερά στις ΗΠΑ.
Στην επιστολή τους, οι τέσσερις αναγνωρίζουν τις σημαντικές διαφορές ΗΠΑ-Ρωσίας σε θέματα που αφορούν την εικαζόμενη ρωσική ανάμειξη στις αμερικανικές εκλογές, τις κατηγορίες για παραβίαση από τη Μόσχα της συνθήκης INF, την Ουκρανία και τη Συρία, αλλά, όπως υπογραμμίζουν, είναι ακριβώς εξαιτίας, όχι παρά αυτές που πρέπει οι Ηνωμένες Πολιτείες να συζητήσουν επειγόντως με τη Ρωσία για να αποφύγουν λάθος υπολογισμούς και να περιορίσουν την πιθανότητα σύγκρουσης.
Στην επιστολή, οι Γερουσιαστές κάλεσαν επίσης την κυβέρνηση των ΗΠΑ να αντιμετωπίσει την παραβίαση, όπως υποστηρίζουν, της συνθήκης INF για τα πυρηνικά, να επεκτείνει τη συνθήκη για τα στρατηγικά πυρηνικά όπλα (New Strategic Arms Reduction Treaty ή New START) και να εργαστεί για την αύξηση της διαφάνειας σε ότι αφορά τα μη πυρηνικά όπλα, προκειμένου να περιορίσει την πιθανότητα να χρησιμοποιηθούν ποτέ ξανά πυρηνικά όπλα.
Η επιστολή αυτή είναι μία από τις ελάχιστες φωνές σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται τώρα από εντεινόμενη πολεμική ρητορική μεταξύ Ανατολής και Δύσης, η λογική κατάληξη της οποίας θα ήταν προ πολλού ένας παγκόσμιος πόλεμος, αν η κατάσταση δεν συγκρατούνταν προς το παρόν από τον φόβο απαγορευτικών αντιποίνων της πλευράς που τυχόν θα δεχόταν πρώτη επίθεση.
Σε αυτήν ήρθαν να προστεθεί επίσης η αγωνιώδης έκκληση του πρώην Προέδρου της ΕΣΣΔ Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, με άρθρο του στο περιοδικό Time, προς τους Προέδρους Τραμπ και Πούτιν, αλλά και όλη τη διεθνή κοινότητα, περιλαμβανομένου του ΟΗΕ, να «Σταματήστε την Πορεία προς τον Πόλεμο». Σχολιάζοντας την πρόσφατη Στρατηγική Εθνικής Ασφαλείας και τη Nuclear Posture Review που δημοσίευσε η αμερικανική κυβέρνηση, ο πρώην σοβιετικός ηγέτης υπογραμμίζει ότι αυτές προσανατολίζουν την αμερικανική πολιτική προς ένταση των «πολιτικών, οικονομικών και στρατιωτικών ανταγωνισμών παγκοσμίως» και στην ανάπτυξη νέων, πιο «ευέλικτων» πυρηνικών όπλων, κάτι που, όπως λέει, κατεβάζει ακόμα περισσότερο το «κατώφλι» χρήσης των πυρηνικών όπλων. Είναι σε αυτό το πλαίσιο, υπενθυμίζει ο κ. Γκορμπατσώφ που ο Πρόεδρος Πούτιν έκανε τη γνωστή ομιλία με την οποία ανακοίνωσε την ανάπτυξη νέων πυρηνικών όπλων, που δεν διαθέτει ακόμα άλλη χώρα στον κόσμο.
Ο πρώην Σοβιετικός Πρόεδρος υπενθυμίζει επίσης ότι το πολύ έγκυρο Δελτίο Ατομικών Επιστημόνων (Bulletin of Atomic Scientists), που εκδίδεται στο Σικάγο, έβαλε το περίφημο, συμβολικό ρολόι Doomsday Clock μισό λεπτό κοντύτερα στα μεσάνυχτα τον Ιανουάριο, με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε ένα επίπεδο απόστασης από παγκόσμια καταστροφή που δεν έχει σημειωθεί μετά το 1953, ούτε δηλαδή κατά την κρίση της Κούβας.
Η κύρια ευθύνη για τον τερματισμό του παρόντος επικίνδυνου αδιεξόδου ανήκει στους ηγέτες των ΗΠΑ και της Ρωσίας, υπογραμμίζει ο Γκορμπατσώφ, για να τονίσει στη συνέχεια ότι αυτό δεν φτάνει. Δύο πρόσωπα, λέει, δεν επαρκούν για να αποσυναρμολογήσουν όλα τα ζητήματα που συσσωρεύτηκαν επί χρόνια. Πρέπει επίσης να κινητοποιηθούν οι επιστήμονες, πρέπει να διερωτηθούμε “Που είναι τα Ηνωμένα ‘Εθνη, που είναι το Συμβούλιο Ασφαλείας, που είναι ο Γενικός του Γραμματέας;», υποστηρίζει προτού προτείνει μια σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας σε επίπεδο αρχηγών κρατών.
Μια τρίτη φωνή αγωνίας προέρχεται από τον ηγέτη του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας που είχε το θάρρος να αγνοήσει το κλίμα στο κοινοβούλιό του, ακόμα και τις επιθέσεις που δέχεται ο ίδιος από την «μπλερική», «δεξιά» πτέρυγα του ίδιου του κόμματός του, επιχειρώντας να ανακόψει την πορεία προς μια πολύ έντονη επιδείνωση των σχέσεων με τη Ρωσία.
Ελπίζει κανείς ότι αυτές οι φωνές της λογικής, εξαιρετικά μειοψηφικές και ελάχιστα προβαλλόμενες στα διεθνή ΜΜΕ, σε έναν κόσμο η πολιτική συνείδηση του οποίου έχει υποχωρήσει σε επίπεδα που δύσκολα ξαναβρίσκει κανείς σε όλη την νεώτερη ιστορία, θα μπορέσουν και θα προλάβουν να γίνουν ο καταλύτης για μια ευρύτερη «εξέγερση» της παγκόσμιας κοινής γνώμης, μόνης ικανής ίσως να σταματήσει μια παγκόσμια καταστροφή προς την οποία όλες σχεδόν οι παρατηρούμενες τάσεις διεθνώς συμβάλλουν, ώστε η παρούσα γενηά ανθρώπων να μην είναι και η τελευταία!
Σε τελική ανάλυση, ακόμα και στην εποχή των πυρηνικών, των κυβερνητικών και των άλλων όπλων μαζικής καταστροφής, ισχύει ο ορισμός του Κλαούζεβιτς για τον Πόλεμο, ως συνέχεια της Πολιτικής, και όχι για την Πολιτική ως συνέχεια του Πολέμου, που είναι η επιδίωξη του σύγχρονου διεθνούς Μιλιταρισμού. Αλλά πρέπει βέβαια η Πολιτική να κάνει εγκαίρως την εμφάνισή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου