του Κωνσταντίνου Κόλμερ
Χρειάστηκε να 70νταρήσει η Βορειοατλαντική Συμμαχία με 29 κράτη-μέλη (από 12 αρχικά) για να εννοήσει ότι είναι η Αμερική που ουσιαστικά την στηρίζει, με την θέση του Αμερικανού πλοιάρχου Αλφερτ Μάχαν του 1890, ότι το «μεγαλείο μιας χώρας πηγάζει από την ναυτική της υπεροχή». Σήμερα, δε, από το δόγμα του Πενταγώνου Air-sea Battle, ήγουν την αεροναυτική υπεροχή
που μόνον δύο χώρες χρηματοδοτούν μέσα στο ΝΑΤΟ: οι ΗΠΑ με 4,7% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος και η Ελλάδα με 2,2%, ανεπαρκώς. Ο «πατήρ» της Γεωπολιτικής, ο σερ Χάλφορντ Μακίντερ, Βρεταννός γεωγράφος (1861-1947), ονόμασε την ενδιάμεσο περιοχή της Ευρασίας, ως την «Οικουμενική Νήσο» την οποία «όστις κατέχει κυριαρχεί στον κόσμο».
Το 2030, η σύλληψη του Μακίντερ για την Ευρασία ενδέχεται να γίνη πραγματικότης, με την στρατηγική της Κίνας «μία ζώνη, ένας δρόμος» που θα περιορίσει τον χρόνο μεταφοράς φορτίων από το Ρόττερνταμ στο Πεκίνο σε δύο ημέρες από ένα μήνα σήμερα, με την Κινεζική σιδηρογραμμμή και την υπερταχεία αμαξοστοιχία (Ιδε: «Destined for War» υπό Graham Allison, εκδόσεις Scribe, Melburne 2017)
Προτού «πανηγυρίσουμε» και τα 80χρονα του ΝΑΤΟ, ας απαριθμήσουμε μερικά από τα γνωστά του αμαρτήματα, με πρώτο την διάθεση οπλισμού στην Τουρκία, για την κατάληψη του πρώτου χριστιανικού πληθυσμού στην Ευρώπη μετά την ναυμαχία της Ναυπάκτου, της Κύπρου. Μετά ήλθε ο βομβαρδισμός της Σερβίας από το ΝΑΤΟ, επί 77 ημέρες που ούτε ο Χίτλερ δεν έκαμε το 1941. Ακολούθησε το φιάσκο του Αφγανιστάν όπου ανεμίχθη το ΝΑΤΟ όλως αναρμοδίως προς το καταστατικό του, η απώλεια της Κριμαίας και η καταστροφή της Λιβύης και Συρίας, όπου το ΝΑΤΟ έχει βάλει την ουρίτσα του.
Σήμερον, η γεωπολιτική ένταση του ΝΑΤΟ προέρχεται από την Τουρκία, η οποία καλείται ν’ αποχωρήσει της συμμαχίας εάν αποδεχθή το Ρωσσικό αντιπυραυλικό σύστημα ΕΣ- 400, ως εδήλωσαν στο πάρτυ των 70 γενεθλίων, στην Ουάσιγκτον, οι Αμερικανοί Πενς και Πομπέο, ο πρώτος αντιπρόεδρος, ο δεύτερος ΥΠΕΞ, απόντος του προέδρου Ταγήπ Ερντογκάν της Τουρκίας.
Ο καημένος Ερντογκάν «γλύφει τις πληγές του» από την ήττα του στις δημοτικές εκλογές της περασμένης Κυριακής, στις οποίος εξελέγησαν όλοι οι αντίπαλοι στις μεγάλες πόλεις της Τουρκίας και στις Κουρδικές περιοχές. Επιπλέον έλαβε μήνυμα από την Αμερική ν’ αποφύγει τις «μονομερείς ενέργειες στην Συρία» και ξεμένει τώρα χωρίς «ζώνη ασφαλείας στην βορειοδυτική αυτόνομη κουρδική υπόσταση».
Όσον ο Ερντογκάν τραβάει το σχοινί , εμείς οι Έλληνες ας είμεθα επιφυλακτικοί. Άδηλο το μέλλον της γεωπολιτικής θέσης της Τουρκίας και του Ερντογκάν που δεν είναι ό,τι χειρότερο των Ούνων εν συγκρίσει με τους Κεμαλιστές.
Έχομεν όμως και την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία στην Τανάγρα που θα μπορούσε ν αναλάβει την κατασκευή μερών του μαχητικού ΕΦ-35 τώρα που η Λόκχηντ - Μάρτιν φεύγει από την Τουρκία.
Αλλά ο σ. Τσίπρας αντί να ευρίσκεται στην Αμερικανική πρωτεύουσα, κορδακίζεται στα Σκόπια, για την εκποίηση της Μακεδονίας μας,με τον Σλάβο πρωθυπουργό Ζάεφ που δεν είναι καθόλου βέβαιον εάν θα επανεκλεγεί στις προσεχείς εκλογές.
Άτυχη Ελλάς, τρανή χώρα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου