Προετοιμασία για θερμό επεισόδιο

ardin-rixi

Καμιά απειλή δεν αντιμετωπίζεται με ξόρκια, αλλά με σχέδιο.

Του Νίκου Ντάσιου 

Ενός κυοφορούμενου θερμού επεισοδίου προηγείται συνήθως μια περίοδος ψυχολογικού πολέμου που κρίνει την επιτυχία ή την αποτυχία του επεκτατικού σχεδίου του επιτιθέμενου.

Τα γεγονότα της τελευταίας περιόδου προμηνύουν πασίδηλα την έκβαση μιας πιθανής αναμέτρησης στη βάση της ρήσης του Θουκυδίδη: «Ο ισχυρός προχωρά όσο του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του».

Ο εμβολισμός του ελληνικού πλοίου στα Ίμια, η σύλληψη και η παράνομη κράτηση των δύο στρατιωτικών μας στην Αδριανούπολη, η πτήση τούρκικου ελικοπτέρου πάνω από τη νήσο Ρω, η πτώση του Μιράζ με αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο του Έλληνα πιλότου και η έξαρση των επιθετικών ενεργειών στο Αιγαίο σε καθημερινή βάση, συγκαταλέγονται αναμφίβολα σε σημειακές ψυχολογικές νίκες της Τουρκίας μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Προοιωνίζονται δε την πιθανή έκβαση ενός θερμού επεισοδίου και τις επακόλουθες διαπραγματεύσεις για την ανατροπή των εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο, στη Θράκη, αλλά και τη γεωπολιτική αναβάθμιση της Τουρκίας στην πλούσια σε ενεργειακούς πόρους περιοχή της Ν. Ανατολικής Μεσογείου.

Για να αποτρέψουμε τις εις βάρος μας εξελίξεις και τις περαιτέρω απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό, θα έπρεπε να βρισκόμασταν –ένοπλες δυνάμεις και λαός– σε προετοιμασία πολεμικής αναμέτρησης. Τι θα σήμαινε όμως πρακτικά μια τέτοια προετοιμασία στο επίπεδο της οικονομίας και κοινωνίας;

Κατ’ αρχάς, θα απαιτούσε συνέργειες μεταξύ παραγωγικών ΔΕΚΟ και κατασκευαστικών εταιρειών του ιδιωτικού τομέα στη βάση προγραμματισμού για την άμεση παραγωγή στρατιωτικού υλικού, επισκευών και συντήρησης οπλικών συστημάτων, οχημάτων και στρατιωτικού υλικού. Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, σε συνεργασία με νεοφυείς ή μη επιχειρήσεις τεχνολογίας και επικοινωνιών θα μπορούσε να είχε προχωρήσει στην παραγωγή λογισμικών για την αντιμετώπιση κυβερνοεπιθέσεων, αλλά και για τη διαχείριση της ροής των πληροφοριών στα πλοία και στα αεροσκάφη μας.

Τα δημόσια νοσοκομεία, τα κέντρα υγείας και τα ιδιωτικά θεραπευτήρια θα έπρεπε να βρίσκονται σε ετοιμότητα, με το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό και εθελοντές εκπαιδευμένους στην παροχή πρώτων βοηθειών. Η παν/μιακή έρευνα θα έπρεπε να ήταν ήδη εστιασμένη στην παραγωγή εγχώριου φαρμακευτικού και ιατρικού υλικού προκειμένου ν αντιμετωπιστούν αυξημένες ανάγκες.

Οι πρακτικές εφαρμογές της αγροοικολογίας, της διατήρησης των ντόπιων ποικιλιών και σπόρων και η μικρή παραγωγή, πέρα από την ανταπόκρισή τους στις οικολογικές προκλήσεις των καιρών και στη διασφάλιση της τροφής των φτωχών, αποτελούν τη μόνη εγγύηση επιβίωσης ευρύτατων κοινωνικών ομάδων σε περίπτωση συρράξεων. Η ενίσχυση της κτηνοτροφικής και αλιευτικής δραστηριότητας, πρωτίστως στις αμφισβητούμενες βραχονησίδες και στις περιοχές των συνόρων μας, αποτελεί μια ακόμα βασική παράμετρο της αμυντικής θωράκισής μας.

Η ενημέρωση των πολιτών, ξεκινώντας από τους υπαλλήλους του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα, για κάποιο σχέδιο δράσης σε περίπτωση πολεμικού επεισοδίου, αποτελεί διεθνή πρακτική, όχι αποκλειστικά σε χώρες που βρίσκονται σε υψηλή στρατιωτική ετοιμότητα, όπως το Ισραήλ. Λόγω της όξυνσης της έντασης ΗΠΑ-Ρωσίας και της αύξησης του κινδύνου πολεμικού επεισοδίου, ανακοινώθηκε πρόσφατα από το σουηδικό κράτος η διανομή φυλλαδίου με πρακτικές οδηγίες για τη συμμετοχή των πολιτών στην παλλαϊκή άμυνα. Το φυλλάδιο που θα δοθεί στη δημοσιότητα τον Μάιο θα περιγράφει με λεπτομέρειες τον τρόπο που θα εξασφαλίζεται η ικανοποίηση βασικών αναγκών όπως νερού, ενέργειας και τροφής ανά γεωγραφική περιοχή και το πώς θα επιτυγχάνεται η προστασία ευάλωτων κοινωνικών ομάδων σε περίπτωση εμπόλεμης σύρραξης.

Το σημαντικότερο όμως όλων θα ήταν η εμψύχωση του παραπαίοντος λαού μας, διαμορφώνοντας πρότυπα, με τα παραδείγματα δημόσιων λειτουργών που έθεσαν υπεράνω πάντων το προσωπικό τους καθήκον και έδωσαν τη ζωή τους για την προάσπιση των δημόσιων αγαθών και της συλλογικής μας ελευθερίας: Μπαλαταδώρος, Ηλιάκης, Γιαλοψός, Καραθανάσης, Βλαχάκος… Σολωμός, Ισαάκ και άλλοι νεώτεροι ήρωες θα έπρεπε να αποτελούν τα πρότυπα των νέων μας και να μνημονεύονται καθημερινά στις σχολικές και παν/μιακές αίθουσες.

Δυστυχώς, αντ’ αυτών γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες της στείρας αντιπαλότητας, του μηδενιστικού μίσους, της απαξίωσης, των ψεύτικων αφηγημάτων ελπίδας, της αποδόμησης και κάθε είδους χαμέρπειας. Το σύστημα εξουσίας και όλοι όσοι το στηρίζουν και στηρίζονται απ’ αυτό τρέμει στην ιδέα ενός πολεμικού επεισοδίου, γιατί θα αποκάλυπτε με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο το μέγεθος του σαθρού οικοδομήματος πάνω στο οποίο θεμελίωσαν την εξουσία και τα συμφέροντά τους μεταπολιτευτικά. Γι’ αυτό «ξορκίζουν το κακό», όμως καμιά απειλή δεν θα αντιμετωπιστεί με ξόρκια, αλλά με σχέδιο, προετοιμασία, επίγνωση των κινδύνων και των δυνατοτήτων μας και με ριζικές τομές –εδώ και τώρα– όλων όσα συντηρούν τον ενδοτισμό και τον παρασιτισμό μας.