Του Μohamed A. El-Erian
Είναι γενικά αποδεκτό στα οικονομικά ότι οι χρηματοοικονομικές μεταβλητές τείνουν να προσαρμόζονται ταχύτερα από τις πραγματικές μεταβλητές ή τις μεταβλητές πολιτικής. Αυτό φαίνεται να συμβαίνει φέτος με τις τρεις μεγάλες μεταβάσεις που είναι κρίσιμες για τη μακροπρόθεσμη ευημερία της παγκόσμιας οικονομίας και των αγορών.
Ενώ αυτή η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη, οι υπεύθυνοι για τη χάραξη πολιτικής καλά θα κάνουν να θέσουν αυτές τις αλλαγές στο επίκεντρο της Συνόδου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσιγκτον.
Η πρώτη μετατόπιση περιλαμβάνει τις αγορές μετοχών, οι οποίες βρίσκονται σε ένα καθεστώς συχνότερων και μεγαλύτερων αμφίδρομων κινήσεων μετά από μια ασυνήθιστα παρατεταμένη περίοδο πολύ χαμηλής μεταβλητότητας και φαινομενικά ανεξάντλητων επενδυτικών κερδών. Οι αγορές έχουν αποδώσει εν γένει καλά, παρά τους αρχικούς κραδασμούς στις στρατηγικές πώλησης μεταβλητότητας.
Οι αποτιμήσεις των μετοχών δεν κατέρρευσαν, αλλά σε μεγάλο βαθμό παραμένουν σε στενό εύρος διακύμανσης από τις αρχές Φεβρουαρίου. Η ανατίμηση του πρώτου μέρους της καμπύλης αποδόσεων των κρατικών ομολόγων (μικρότερη ωρίμανση), η οποία δεν έχει προκαλέσει σημαντικές διαταραχές, συνοδεύτηκε από πιο συγκρατημένη αύξηση των επιτοκίων για πιο μακροπρόθεσμες λήξεις που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στο μειωμένο ρόλο των μη εμπορικών αγορών από τις κεντρικές τράπεζες και τους επενδυτές που συνδέονται με την υποχρέωση. Εν τω μεταξύ, οι κινήσεις στην αγορά συναλλάγματος έχουν, αν μη τι άλλο, αμβλυνθεί.
Η δεύτερη μείζονα μετάβαση –αυτή της κυρίαρχης οικονομικής πολιτικής που σταδιακά απομακρύνεται από την παρατεταμένη εξάρτηση από τα μη συμβατικά νομισματικά μέσα και την εμπλοκή των κεντρικών τραπεζών στις αγορές -πηγαίνει επίσης πολύ καλά μέχρι στιγμής (αν και εκτός των ΗΠΑ η διαδικασία βρίσκεται σε πολύ πιο πρώιμο στάδιο).
Η Federal Reserve, η οποία έχει αυξήσει ήδη έξι φορές τα επιτόκια, συμπεριλαμβανομένης μιας αύξησης τον περασμένο μήνα, προετοίμασε τις αγορές για δύο ακόμη αυξήσεις φέτος. Και το έπραξε χωρίς να εκτροχιάσει την οικονομική ανάπτυξη ή να διαταράξει αδικαιολόγητα τις αγορές. Επίσης, δεν υπήρξαν αρνητικές αντιδράσεις στο σχέδιό της να μειώσει τον ισολογισμό των 4,5 τρισ. δολαρίων. Και σε αντίθεση με πολλές προηγούμενες περιόδους ανησυχητικής οικονομικής μεταβλητότητας, η Fed και άλλες κεντρικές τράπεζες προηγμένων οικονομικών έχουν σοφά αποφύγει τις λεκτικές παρεμβάσεις για να ηρεμήσουν τους επενδυτές.
Αλλά η πραγματική δοκιμασία αυτής της μετάβασης στις πολιτικές δεν έχει έρθει ακόμη.
Είναι μόνο θέμα χρόνου μέχρις ότου άλλες κεντρικές τράπεζες με συστημική σημασία (όπως η Τράπεζα της Ιαπωνίας και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ για την εξομάλυνση της νομισματικής πολιτικής. Θα ξεκινήσουν να το κάνουν με τη διακοπή των προγραμμάτων αγοράς ομολόγων μεγάλης κλίμακας, εγείροντας σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η παγκόσμια οικονομία και οι αγορές θα ανταποκριθούν σε μια σημαντική μείωση των άμεσων και έμμεσων εισροών ρευστότητας που είναι ιδιαίτερα προβλέψιμες και καθησυχαστικές.
Όλα αυτά οδηγούν στην τρίτη και σπουδαιότερη μετάβαση: στην αλλαγή στο παγκόσμιο καθεστώς ανάπτυξης.
Μετά από μια απογοητευτική και παρατεταμένη περίοδο μιας νέας κανονικότητας στην οποία η ανάπτυξη ήταν πολύ χαμηλή και μη περιεκτική, η παγκόσμια οικονομία βιώνει μια ενθαρρυντική συγχρονισμένη ανάκαμψη. Η τελευταία έκθεση του ΔΝΤ για τις Παγκόσμιες Οικονομικές Προοπτικές δείχνει ότι παρά τους "κλιμακούμενους κινδύνους", η ανάκαμψη αναμένεται να επεκταθεί στο υπόλοιπο του τρέχοντος έτους και στο 2019. Ωστόσο, η βιωσιμότητά της δεν είναι εξασφαλισμένη.
Όπως έχω ξαναπει, η συγχρονισμένη ανάκαμψη της παγκόσμιας ανάπτυξης είναι το αποτέλεσμα της ευτυχούς σύμπτωσης ενός συνόλου ασύνδετων παραγόντων, αντί για το αποτέλεσμα περιεκτικών φιλοαναπτυξιακών πολιτικών και της αλληλεπίδρασής τους.
Ενώ η ακολουθούμενη πολιτική υπήρξε ένας σημαντικός μοχλός στις ΗΠΑ, η ενθαρρυντική βελτίωση της Ευρώπης οφείλεται κατά κύριο λόγο σε μια φυσική διαδικασία οικονομικής και χρηματοοικονομικής επούλωσης. Μαζί με την επιτυχή, ομαλή προσγείωση της ανάπτυξης της Κίνας, άλλες οικονομίες αναδυόμενων αγορών λαμβάνουν ώθηση από την ανάκαμψη μετά από έντονα σοκ: από την πολιτική στη Βραζιλία έως την απονομισματοποίηση στην Ινδία και τα εμπορεύματα στη Ρωσία.
Οι ευκαιρίες και οι κίνδυνοι που συνδέονται με την παγκόσμια ανάπτυξη πρέπει να κυριαρχούν στις συζητήσεις πολιτικής στην Ουάσιγκτον. Το κλειδί θα είναι να ενισχυθεί τόσο η ατομική όσο και η συλλογική αποφασιστικότητα να προχωρήσουμε πιο επιθετικά με πολιτικές υπέρ της ανάπτυξης, πολλές από τις οποίες έχουν εντοπιστεί αλλά δεν έχουν εφαρμοστεί. Υπάρχει επίσης η ανάγκη ανάληψης κινδύνων που, στις περισσότερες περιπτώσεις, αποτελούν άμεσο αποτέλεσμα των πολλών ετών υπερβολικά χαμηλή και μη περιεκτικής ανάπτυξης.
Το πώς θα γίνει η διαχείριση αυτής της μετάβασης στην ανάπτυξη θα έχει πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα. Όχι μόνο θα αποδειχθεί ένας σημαντικός καθοριστικός παράγοντας για την απόλυτη επιτυχία των δύο άλλων μεταβάσεων - δημιουργώντας περιθώρια για ενάρετους ή φαύλους κύκλους ανάπτυξης, χρηματοπιστωτική σταθερότητα και επανεξισορρόπηση της πολιτικής - αλλά θα τροφοδοτήσει επίσης την πολιτική και κοινωνική ακεραιότητα, συμπεριλαμβανομένου του πόσο γρήγορα αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη στους θεσμούς και τους εμπειρογνώμονες.
Πηγή capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου