Μπελ Επόκ: Η παραδεισένια εποχή που βάφτηκε με αίμα

news247

Η ανεμελιά που έδωσε τη θέση της στο φόβο. Τα "χρυσά" χρόνια της Μπελ Επόκ πριν ξεσπάσει ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος (Vid+Pics)

της Μαρίνας Χατζηδημητρίου

Ματαιοδοξία, ελαφρότητα, αισιοδοξία, έρωτας και τον πλούτο να ρέει άφθονο όπως η σαμπάνια που απολάμβαναν - άλλωστε η σαμπάνια τελειοποιήθηκε αυτή την εποχή. Διασκέδαση μέχρι πρωίας, με τις τέχνες να λαμβάνουν ολοένα και πιο κυρίαρχη θέση στην καθημερινότητα των Παριζιάνων και με την τεχνολογία να προχωρά με βήμα γοργό. Άραγε, εκείνοι οι άνθρωποι τότε, να ένιωσαν ποτέ ότι ζούσαν τις τελευταίες μέρες μιας όμορφης εποχής που έμελλε να μείνει γνωστή ως Μπελ Επόκ (Belle Époque);

Αμφιβάλλω...  Σίγουρα η έκφραση Μπελ Επόκ (Όμορφη Εποχή 1871-1914) δεν τους είχε καν περάσει από το μυαλό όταν πρωταγωνιστούσαν σε αυτήν. Ο εν λόγω χαρακτηρισμός δόθηκε μάλιστα εκ των υστέρων, όταν πια με τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου θεωρήθηκε ως μια «χρυσή» εποχή.

Η Μπελ Επόκ κάνει την εμφάνισή της στη διάρκεια της Τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας και της Μεγάλης Γερμανικής Αυτοκρατορίας, σε μια περίοδο που η ειρήνη είχε επικρατήσει μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων της Ευρώπης και οι νέες τεχνολογίες βελτίωναν θεαματικά τη ζωή.

Μέλλον ευρωπαϊκό και μέλλον των Ελλήνων

του Χρήστου Γιανναρά 

Α​​πορροφημένοι από την εικόνα του ενός δέντρου, όπου έχουμε χτίσει τις φωλιές μας, χάνουμε από τα μάτια μας την εικόνα του δάσους. Ομως η ιστορική μας μοίρα αποκλείεται να είναι μοναχική.

Κοινός τόπος και τον παπαγαλίζουμε όλοι: Η Ευρώπη έχει αλλάξει, δεν αναγνωρίζεται. Οσο υπήρχε η απειλή του εφιάλτη στην Ανατολή, ο ολοκληρωτισμός της Σοβιετίας, του Μάο, των Ερυθρών Χμερ, οι κοινωνίες της Ευρώπης ήταν το σύμβολο της μάχης για την υπεράσπιση των θεσμών της δημοκρατίας, των προϋποθέσεων του κοινωνικού κράτους. Ακόμα και όταν οι ΗΠΑ διολίσθαιναν στην αυθαιρεσία του μακαρθισμού ή στη στήριξη απάνθρωπων δικτατοριών λατινοαμερικανικού τύπου, η κριτική εγρήγορση του πολιτικού αντιλόγου αντλούσε από τις αρχές των ευρωπαϊκών δημοκρατικών κατακτήσεων.

Μόλις η σοβιετική απειλή κατέρρευσε, η Ευρώπη μοιάζει να παραιτήθηκε, αυθωρεί και αμαχητί, από την ασυμβίβαστη υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών και του κοινωνικού κράτους. Παραδόθηκε «ανεπαισθήτως» στην αντίπαλη του μαρξιστικού ολοκληρωτισμού ακρότητα: στον ολοκληρωτισμό των «Αγορών». Και έτσι στην Ελλάδα, στον στενό ορίζοντα της μονόδενδρης οπτικής, έχουμε αφτιασίδωτη την εικόνα της εξωφρενικής κωλοτούμπας: Ο θλιβερός παλαιοημερολογήτης υπερασπιστής της Σοβιετίας να κόπτεται σήμερα στο βήμα της Βουλής, για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και του κοινωνικού κράτους (νοσταλγώντας, προφανέστατα, τους τζιχαντιστές της ΟΠΛΑ). Ενώ τα «φιλελεύθερα» και τα «σοσιαλιστικά» κόμματα να φρενιάζουν έξαλλα απαιτώντας την τυφλή, ειλωτική υποταγή μας στους εκβιασμούς των προστάτιδών μας «Αγορών».

Γιατί η Ελλάδα θα γυρίσει στην δραχμή και μάλιστα πολύ σύντομα

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Φίλε Πιτσιρίκο, συμφωνώ απόλυτα με την διαπίστωση σου πως «η δραχμή έρχεται» ότι κι αν κάνουν, ότι κι αν συμβεί. Θα δώσω απλά ένα υποθετικό σενάριο – τ0 καλύτερο δυνατό – για να καταλάβουν όλοι πως η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα είναι ουσιαστικά αναπόφευκτη. Εκτός κι αν θεωρήσουμε ότι οι Ευρωπαίοι «εταίροι – δυνάστες» θα είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν από την τσέπη τους όχι μόνο το δημόσιο αλλά και το ιδιωτικό χρέος της Ελλάδας.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι η Γερμανία και οι «θεσμοί» δέχονται την αναδιάρθρωση και το κούρεμα του δημόσιου χρέους παράλληλα με την παραμονή της χώρας μας στο ευρώ.

Κάτι τέτοιο υποθέτουμε ότι θα μπορούσε να συμβεί σε 1-2 χρόνια από σήμερα με την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση εφαρμόζει της δεσμεύσεις της και ταυτόχρονα όλες οι προβλέψεις για τα μακροοικονομικά μελέτη των τροϊκανών έχουν πέσει έξω παρά τις «φιλότιμες» προσπάθειες της Αθήνας.

Βλέπουν λοιπόν όλοι οι θεσμοί αυτό που ψελλίζει στις εκθέσεις του και το ΔΝΤ, ότι δηλαδή το δημόσιο χρέος της χώρας δεν είναι βιώσιμο και αποφασίζουν να το «κουρέψουν».

Το πρώτο ερώτημα είναι το ακόλουθο:

Πιστεύει κανείς ότι μετά το κούρεμα του χρέους δεν θα απαιτήσουν ακόμα σκληρότερη λιτότητα για τους εργαζόμενους;

Επίσης η καταστροφή της πραγματικής οικονομίας θα είναι διαχειρίσιμη ή όχι;

Βαρουφάκης: Ιστορίες συνωμοσίας και αθλιότητας

Το Ποντίκι

του Δημήτρη Μηλάκα

Αν κάτι αποκάλυψε και πρόβαλε στις πραγματικές του διαστάσεις η υπόθεση του plan B του Βαρουφάκη, «για την επιστροφή στη δραχμή» είναι ότι η Γενική Γραμματεία πληροφοριακών συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών είναι «βυσματωμένη» στην τρόικα των δανειστών. Αυτή η υπόθεση επιβεβαιώνει και κάτι ακόμη: ότι το μέγεθος της αθλιότητας του συμπλέγματος των «κυρίαρχων» media της χώρας είναι άπειρο…

Οι επιθέσεις κατά του Γ. Βαρουφάκη, εμφανώς συντονισμένες από εγχώρια κέντρα μοιάζουν με επιθέσεις αυτοκτονίας αξιοπρέπειας και επαγγελματικής επάρκειας «αξιοσέβαστων» κατά τα λοιπά συναδέλφων, οι οποίοι επιτελούν το έργο της «ενημέρωσης».

Στην προκειμένη περίπτωση όπλα της ενημέρωσης είναι η άγνοια, η διαστρέβλωση και η λάσπη, με προφανή στόχο τον αποδιοπομπαίο Γιάνη, ο οποίος έχει το ελάττωμα –λόγω χαρακτήρα και ιδιοσυγκρασίας- του αλεξικέραυνου. Τραβά πάνω του τα πυρά.

Γιατί το ευρώ είναι ένα κακό νόμισμα

του Θόδωρου Κατσανέβα

Το τρίτο αριστερό μνημόνιο της καταστροφής ήταν η αναμενόμενη κατάληξη του μνημονιακού μονόδρομου.Η πολιτική της νεοφιλελέυθερης αυστηρής λιτότητας, σε συνδυασμό με το υπερτιμημένο ευρώ, μέσα σε μια ασύδοτη αγορά όπου δρουν ανεξέλεγκτα οι γύπες του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, ήταν και είναι μοιραίο να συμπιέσει έως και να εξοντώσει μια χώρα της περιφέρειας όπως η Ελλάδα. Η υφεσιακή περιδίνηση στην οποία έχει περιπέσει η χώρα μας μέσα από τις πολιτικές της ακραίας περιοριστικής οικονομικής πολιτικής  που έχει επιβάλλει το Βερολίνο, δεν επιτρέπει αχτίδες αισιοδοξίας για έξοδο από την κρίση.

Η επιβολή συνταγών  σκληρής λιτότητας, ιδιαίτερα σε περιόδους ύφεσης, οδηγεί σε μεγαλύτερη διεύρυνση της πτωτικής πορείας της οικονομίας. Η φτώχεια φέρνει περισσότερη φτώχεια  Η βίαιη συρρίκνωση των εισοδημάτων οδηγεί στην κάθετη πτώση της εσωτερικής ζήτησης και κατ’ επέκταση στον περιορισμό της παραγωγής, στην κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας, στη συμπίεση της φορολογητέας και ασφαλιστικής ύλης, στην τεράστια μείωση των κρατικών εσόδων και του εθνικού εισοδήματος.

Τα χρέη, ως απόλυτο μέγεθος αλλά και ως ποσοστό του εθνικού εισοδήματος μεγεθύνονται. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι, ύστερα από το τελευταίο «κούρεμα» το χρέος, το οποίο σε μεγάλο ποσοστό πριμοδοτήθηκε από εγχώριους πόρους, διευρύνθηκε ακόμα περισσότερο. Το αδιέξοδο της σημερινής πορείας έχουν επισημάνει όχι μόνο έγκυροι διεθνείς αναλυτές όπως ο Paul Krugman, ο Hans Werner Zinn, Jayatti Ghosh, Jojeph Stiglitz, Noam Chomski, Kenneth Rogoff, Marcello de Cecco, KlaousKastner, Max Kaizer, Zack Sapir, Hemout Slesinger, Roger Bootle, Nuerel Rubini, κλπ., αλλά και διεθνείς οίκοι με εκθέσεις τους, όπως η Ιαπωνική Nomura, και πολλοί άλλοι, μεταξύ των οποίων και το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δεν είναι τυχαίο ότι, κορυφαίος δημοσιογράφος του κατεστημένου παραδέχτηκε δημόσια ότι, «όλοι ξέραμε ότι η πολιτική του Μνημονίου δε βγαίνει, αλλά μας έλεγαν μην το πείτε τώρα δεν είναι σωστό».

Υλοποιώντας το …ελληνικό δόγμα του σοκ

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Της Μαρίας Λογιωτατίδου

Ανακινώντας και βάζοντας επί χάρτου τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας το τελευταίο διάστημα, γίνονται ξεκάθαρες οι στρατηγικές μέσω των οποίων επιτυγχάνονται οι στόχοι του διεθνούς καπιταλιστικού συστήματος.

Σε μία πρώτη ανάγνωση, όλα μοιάζουν προφανή και μάλιστα μεμπτά, όχι μόνο από τα κατώτερα στρώματα και τους πυρήνες της εργατικής τάξης, αλλά και από τους κύκλους των αστών. Υπάρχει , όμως, και μία δεύτερη οπτική ελαφρώς συγκαλυμμένη, που αποκαλύπτεται παρατηρώντας το επαναλαμβανόμενο μοτίβο δράσης του καπιταλιστικού στροβίλου, που μπορεί να αλλάζει αφορμές και στόχους , αλλά χρησιμοποιεί πάντα τις ίδιες αδηφάγες πρακτικές.

Δε θα σταθούμε στην πρώτη ανάγνωση, καθώς αυτή εμπεριέχει απτά οικονομικά στοιχεία και συγκεκριμένα νούμερα που τίποτα δε μπορεί να τα διαψεύσει. Γίνεται καθολικά ορατή η δυσκολία του λαού να ανταπεξέλθει στα μέτρα και με απλά μαθηματικά αποδεικνύεται η ολίσθηση της κοινωνίας σε δύσκολα χρόνια. Θα σταθούμε όμως στη δεύτερη θέση , σε εκείνη που επιμελώς αποκρύπτεται και χρησιμοποιεί ύπουλα μέσα για να πετύχει τη λαϊκή νάρκωση.

Στη χώρα μας το δόγμα του σοκ γίνεται φανερό  κατά τη διάρκεια των μνημονιακών χρόνων, φτάνοντας σε ένα λυπηρό αποκορύφωμα στις μέρες που διανύουμε και στην έναρξη του τρίτου μνημονίου

Η ωρίμανση των Ελληνοαμερικανικών σχέσεων

Νέα Πολιτική

του Χρήστου Ζιώγα*

Τα τελευταία πέντε έτη μια σειρά, εκ πρώτης όψεως διακριτών αλλά, με τις αλληλοεπιδράσεις που συντελούνται στο διεθνές σύστημα, συσχετιζόμενων γεγονότων, έχουν αναθερμάνει τις εν γένει προβληματικές ελλονοαμερικανικές σχέσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πρόσφατη δήλωση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Ιωάννη Δραγασάκη που ευχαρίστησε, στις 15 Ιουλίου, την αμερικανική κυβέρνηση και τον πρόεδρο Ομπάμα για την ενεργή και επωφελή προς την χώρα μας στάση τους στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους μας στην ΕΕ. Η αλήθεια είναι πως σ’ αυτό το σημείο η ιστορία στάθηκε ελαφρώς σκωπτική με την πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα.

Φυσικά η εν λόγω συμπεριφορά του υπερατλαντικού μας συμμάχου εμφορείται από την ανάγκη εξυπηρέτησης των δικών του συμφερόντων που στην παρούσα συγκυρία συγκλίνουν με τα ελληνικά σε μια σειρά περιφερειακών ζητημάτων. Οι άλλοτε διαπρύσιοι εχθροί του ιμπεριαλισμού ως φαινομένου των διεθνών σχέσεων, που τον εξέταζαν κατ’ αποκλειστικότητα στην αμερικανική εκδοχή του,  διαπιστώνουν πως τα κράτη στο διεθνές σύστημα λειτουργούν βάσει άλλων λογικών κι όχι κατά προτεραιότητα των ιδεολογικών αντιλήψεων. Ανάλογη έκπληξη θα αισθάνονται και οι θιασώτες των διαφόρων θεωριών σύμφωνα με τις οποίες σκοτεινά κέντρα εξουσίας, που εδρεύουν κυρίως στην Ουάσιγκτον και αλλαχού, απεργάζονται την εξόντωση του ελληνισμού. Προφανώς κι αυτοί δυσκολεύονται να εξηγήσουν γιατί οι «εχθροί» του ελληνισμού δεν εκμεταλλεύτηκαν την παρατεταμένη κρίση που διέρχεται η χώρα για να πραγματοποιήσουν τα εθνοκτόνα σχέδια τους; Η αλήθεια είναι πως οι πιο αποτελεσματικοί αντίπαλοι της Ελλάδος, έστω και ασυνείδητα, βρίσκονται εντός των τειχών οι οποίοι με τη δράση τους μεμονωμένα ή συλλογικά έφτασαν τη χώρα στην σημερινή εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση.

Η λειτουργία της τράπεζας – Ένα απλοποιημένο παράδειγμα

oikonomica

Εξετάσαμε σε προηγούμενα άρθρα τους τρόπους με τους οποίους η κεντρική τράπεζα και οι εμπορικές τράπεζες ελέγχουν την ποσότητα του χρήματος σε μια οικονομία και συνεπώς την οικονομική δραστηριότητα. Στο παρακάτω παράδειγμα θα παρουσιάσουμε απλοποιημένη τη λειτουργία μιας τράπεζας. Θα δείξουμε την επίδραση που έχουν διάφορα γεγονότα – συναλλαγές στον ισολογισμό της και στην ποσότητα χρήματος στην αγορά.

Συναλλαγή 1η: Ίδρυση τράπεζας

Ας υποθέσουμε ότι οι κάτοικοι μιας αναπτυσσόμενης περιοχής αποφασίζουν να ιδρύσουν μια τράπεζα για να υποστηρίξουν την ανάπτυξη της περιοχής τους. Συγκεντρώνουν λοιπόν 500.000 σε μετρητά, τα οποία αποτελούν και το μετοχικό κεφάλαιο της τράπεζας. Ο αρχικός ισολογισμός της τράπεζας Α θα είναι ο παρακάτω

Συναλλαγή 2η: Επένδυση κεφαλαίων

Το διοικητικό συμβούλιο θα πρέπει τώρα να χρησιμοποιήσει τα μετρητά που έχει συγκεντρώσει για να πάρει και φυσική υπόσταση η τράπεζα που ιδρύθηκε. Αγοράζει λοιπόν πάγια περιουσιακά στοιχεία αξίας 490.000 (κτίρια και εξοπλισμός). Αυτή η συναλλαγή μεταβάλλει το ενεργητικό της τράπεζας. Τώρα έχει πάγια αξίας 490.000 και 10.000 σε μετρητά. Το σύνολο του ενεργητικού παραμένει 500.000, όσο και το μετοχικό κεφάλαιο της τράπεζας.

Ζεόλιθος: Χώρα προέλευσης: Ελλάδα

Νέα Κρήτη

Όταν ο κάθε Έλληνας δει πάνω στους 25κιλους σάκους ζεόλιθου: Κλινοπτιλόλιθος, Χώρα προέλευσης Ελλάδα, θα συνεχίσει να το θεωρεί απίστευτο παρόλο που το θαύμα θα έχει γίνει, γιατί ήδη προετοιμάζεται για να γίνει πραγματικότητα.

Του Νίκου Λυγερού

Έτσι, όσοι παρέμειναν άπιστοι ακόμα και τώρα, μετά από χρόνια αγώνα για την προώθηση αυτού του στρατηγικού θέματος σε εθνικό επίπεδο. Ακόμα και οι Θρακιώτες που δεν πάλεψαν γι' αυτό το θέμα, θα νιώσουν άσχημα όταν θα έρθουν οι πρώτες απολαβές για την περιοχή τους, αφού στη μάχη για τον ζεόλιθο ήταν απέναντί μας, όχι από κακία, αλλά από άγνοια.

Μόνος μου και όλοι σας

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Μόνο και μόνο το γεγονός ότι πριν από μερικές ημέρες ο Αλέξης Τσίπρας και η Πρώτη Φορά Αριστερά οδήγησαν τη χώρα σε ένα νέο και καταστροφικό Μνημόνιο -και ότι σχεδόν κανείς δεν ασχολείται με αυτό αλλά έχουν πέσει όλοι με τα μούτρα πάνω στον Γιάνη Βαρουφάκη-, αποδεικνύει τη βαθιά σαπίλα της Ελλάδας. Βέβαια, υπάρχει και κάτι πολύ θετικό:

Δεν ξέρω από πού πηγάζει η τόση αυτοπεποίθηση του Γιάνη Βαρουφάκη -προφανώς, θα έχει τους λόγους του και, βέβαια, ξέρει πολύ καλά πως δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί κατηγορία για υπουργό Οικονομικών χρεοκοπημένης χώρας που κάνει εναλλακτικά σχέδια- αλλά η αλήθεια είναι πως τους παίζει όλους μόνος του.

Ο Βαρουφάκης παίζει μόνος του τα ΜΜΕ των ολιγαρχών, το Μέγαρο Μαξίμου, τους ανόητους Παπαδημούληδες του ΣΥΡΙΖΑ, την Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και άλλους πολλούς.

Και τους κερδίζει.

Τους έχει τρελάνει στις φάπες.

Χωρίς φωνές, χωρίς ουρλιαχτά. Cool.

Το αντιδημοκρατικό αίσχος της δανειοδότησης των κομμάτων από τις τράπεζες

Νέα Πολιτική

του Μελέτη Μελετόπουλου*

Κάθε χρόνο, στις 24 Ιουλίου, σύμπας ο πολιτικός κόσμος εορτάζει την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας (τώρα πιά που χρεωκοπήσαμε, λιγότερο πανηγυρικά). Η επίσημη θεωρία είναι ότι το 1974, με την πτώση της χούντας, εγκαθιδρύθηκε «για πρώτη φορά» γνήσια δημοκρατία στην χώρα μας. Διότι πριν το 1967 υπήρχε μία ελλειμματική δημοκρατία.

Πράγματι, πριν το πραξικόπημα του 1967, το πολίτευμα ήταν ένα υβρίδιο πελατειακού και ολιγαρχικού κοινοβουλευτισμού, αυταρχικού κράτους και στρατιωτικών παρεμβάσεων, που θύμιζε λατινοαμερικανικά καθεστώτα και μόνον δημοκρατία δεν μπορεί να θεωρηθεί.

Αλλά η θεωρία ότι μετά το 1974 έχουμε στην Ελλάδα αληθινή δημοκρατία, όπως αυτή ορίζεται διεθνώς από την πολιτική επιστήμη, δηλαδή δημοκρατικές διαδικασίες ανοιχτές στον λαό, πολιτικό ανταγωνισμό επί ίσοις όροις και θεσμούς που εγγυώνται την ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής βούλησης, μόνον ειρωνικά χαμόγελα μπορεί να προκαλέσει.

Το τσίρκο της ντροπής - analyst

analyst

Οι τρεις πολιτικές τάσεις που δηλητηριάζουν την Ελλάδα, καθώς επίσης τα σενάρια που τις συνοδεύουν – απέναντι στα οποία πρέπει να πάρουν άμεσα θέση η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση, καθώς επίσης η ελληνική κοινωνία, πριν οδηγηθούμε στο χάος 

του Ιάκωβου Ιωάννου

Η προσπάθεια αποπροσανατολισμού των Ελλήνων από τα πραγματικά τους προβλήματα, καθώς επίσης από τους κινδύνους άλωσης της χώρας τέμνεται, συναντάται καλύτερα με τη δημιουργία συνθηκών πολιτικής αστάθειας – με το κυβερνών κόμμα να διασπάται σε επί μέρους μειοψηφίες απίστευτης ανεπάρκειας, οι οποίες τάσσονται

(α) είτε υπέρ του παραλογισμού της υιοθέτησης της νέας δραχμής, από μία υπερχρεωμένη, εντελώς διαλυμένη χώρα, χωρίς συναλλαγματικά αποθέματα και παραγωγικό ιστό – η οποία όμως θα μετατρεπόταν σε μία κεντρικά κατευθυνόμενη (κομμουνιστική) οικονομία, σε ένα κράτος που θα κυριαρχούσε το προλεταριάτο, με την ηγεσία του να μιμείται τον Λένιν,

(β)  είτε υπέρ ενός εικονικού νομίσματος που θυμίζει ηλεκτρονικό παιχνίδι του διαδικτύου, με πιστωτικές μονάδες (credits) και διάφορες άλλες ανοησίες – ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας απείρου κάλλους, με ένα παράλληλο νόμισμα που θα υιοθετούταν από ένα παράλληλο τραπεζικό σύστημα, σε έναν παράλληλο κόσμο (το απόλυτο τσίρκο),

Τι είναι και τι δεν είναι το Εναλλακτικό Σχέδιο

του Κώστα Λααπαβίτσα

Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες μέρες για το αν υπάρχει, ή όχι, σχέδιο που να μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα συντεταγμένα και με σχετική ασφάλεια εκτός της αποτυχημένης νομισματικής ένωσης που πλέον την πνίγει. Ευρύτατα ακούγεται η άποψη ότι τέτοιο σχέδιο δεν υπάρχει, άρα η μόνη λύση είναι το νέο μνημόνιο, ότι κι αν αυτό σημαίνει για τη χώρα και το λαό της.

Λυπάμαι που θα στενοχωρήσω του καλούς οπαδούς του μονόδρομου, αλλά αναλυτικός σχεδιασμός της εξόδου υπάρχει από καιρό. Η δημόσια κατάθεσή του είναι θέμα πολιτικό και θα γίνει όταν θα το επιλέξει η πλευρά που εδώ και χρόνια επιχειρηματολογεί υπέρ της εξόδου. Περιττό να ειπωθεί ότι η πλευρά αυτή – που βρίσκεται κυρίως μέσα στο Σύριζα – έχει πλήρως δικαιωθεί μετά τα τελευταία γεγονότα και την αποδοχή του τρίτου μνημονίου από την κυβέρνηση. Και η πλευρά αυτή με πρωτοβουλία της θέτει το θέμα σε δημόσια διαβούλευση.

Η δημόσια κατάθεση των προτάσεων για την έξοδο δεν θα γίνει όμως στον χρόνο που θα επιλέξουν τα ΜΜΕ και το λόμπι των ευρωμανών, που πλέον έχουν χάσει κάθε μέτρο στη δημόσια συζήτηση και από τη δαιμονοποίηση πέρασαν στην ασύστολη κατασυκοφάντηση κάθε αναφοράς και προσπάθειας συζήτησης για το εθνικό νόμισμα. Το θέμα της συντεταγμένης εξόδου από την καταστροφική και αποτυχημένη ΟΝΕ έχει πολύ μεγάλη σημασία για να γίνει έρμαιο πολιτικών και επικοινωνιακών παιχνιδιών και βορά των συστημικών ΜΜΕ.  

Αυτό όμως που μπορεί και πρέπει να γίνει, μέσα στον ορυμαγδό υπερβολής, της διαστρέβλωσης και του καθαρού ψεύδους των τελευταίων ημερών, είναι μια σοβαρή συζήτηση για το τι ακριβώς μπορεί και πρέπει να είναι ένα «Σχέδιο Εξόδου». 

Διαίρει και Βασίλευε - analyst

analyst

Με κριτήριο την ισχύ της Ευρωζώνης, τους κινδύνους που εμπεριέχει το ευρώ για το δολάριο, όπως επίσης η ισχυροποίηση της Γερμανίας, είναι λογικό να επιδιώκουν οι Η.Π.Α. να δημιουργήσουν προβλήματα – χρησιμοποιώντας την Ουκρανία και την Ελλάδα

Όσο αρνητική είναι η πολιτική λιτότητας χωρίς αναπτυξιακά μέτρα, την οποία επιβάλλει η Γερμανία στον ευρωπαϊκό νότο και ιδιαίτερα στην Ελλάδα (ενώ στη δική της χώρα η αυξημένη ρευστότητα, καθώς επίσης τα προβλήματα των υπολοίπων εξασφαλίζουν από μόνα τους την ανάπτυξη), άλλο τόσο αρνητική είναι η αύξηση του ΑΕΠ μέσω της κατανάλωσης με δανεικά χρήματα – όπως συμβαίνει στις Η.Π.Α., στην Ιαπωνία και στη Μ. Βρετανία.

Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται από το ότι, η Ευρωζώνη ως σύνολο είναι σε καλύτερη θέση από τις παραπάνω χώρες – όπως τουλάχιστον συμπεραίνεται από τα οικονομικά μεγέθη των τεσσάρων αυτών περιοχών, στον Πίνακα Ι που ακολουθεί.

Η Αυστρία ενδιαφέρεται για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ αλλά μόνο… δωρεάν

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Οι Αυστριακοί Ομοσπονδιακοί Σιδηρόδρομοι (ÖBB) ενδιαφέρονται να αναλάβουν τους ελληνικούς σιδηροδρόμους αλλά μόνο… δωρεάν. Ο πρόεδρός τους, Κρίστιαν Κερν, παραχώρησε συνέντευξη στο αυστριακό οικονομικό περιοδικό Trend και αποκλείει την καταβολή αντιτίμου ενώ αντιτίθεται επί της ουσίας και στην ιδιωτικοποίηση των ελληνικών σιδηροδρόμων.

«Θα εξετάσουμε την περίπτωση. Όμως γνωρίζω πολύ καλά τους ελληνικούς σιδηρόδρομους και εξεπλάγην από τα ποσά που επιδιώκονται από την ιδιωτικοποίηση. Σε περίπτωση που εξετάσουμε σοβαρά την περίπτωση ΤΡΑΙΝΟΣΕ, τότε αποκλείω κατηγορηματικά την καταβολή αντιτίμου» υποστήριξε, σύμφωνα με τη Deutsche Welle. 

Σε άλλες δηλώσεις του στο γερμανικό περιοδικό Spiegel, ο επικεφαλής των Αυστριακών Ομοσπονδιακών Σιδηροδρόμων επικρίνει τη στάση του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην προώθηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα. «Αυτό που κάνουν ΔΝΤ και Κομισιόν δεν έχει σχέση με τα πραγματικά στοιχεία. Πρόκειται για ευσεβείς πόθους» τονίζει ο Κερν.

Campact: Αλήθειες για την Ελλάδα που θα έπρεπε να γνωρίζεις

Πηγή pitsirikos.net

Λαφαζάνης : Έχουμε δικτατορία του ευρώ - Κοροϊδία το έκτακτο Συνέδριο

Το Ποντίκι

Λέγοντας ότι "έχουμε δικτατορία του ευρώ", ξεκίνησε την τοποθέτησή του στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ο Παναγιώτης Λαφαζάνης.

Ο κ. Λαφαζάνης κάλεσε τους συντρόφους του να ανακαλέσουν τα όσα είπαν ότι το μυστικό plan B είναι πραξικόπημα, λέγοντας ότι πρέπει να αφαιρεθούν από τα πρακτικά  τέτοιες φράσεις, τονίζοντας ότι δεν μπορεί να ακούγονται τέτοια πράγματα.

Δεν κάνουμε επίδειξη αριστεροσύνης, , συνέχισε, προσθέτοντας ότι το κριτήριο είναι αν αυτό που κάνουμε ωφελεί τον τόπο, τον λαό και την αριστερά.

Ο κ. Λαφαζάνης αναφέρθηκε στις δικές του πολιτικές προσπάθειες και στον Συνασπισμό και στον ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας «έχω πονέσει πολύ και τα δύο κόμματα, αν και τον περισσότερο καιρό ήμουν διαφωνών, παλεύοντας για την ενότητα, το ίδιο θα κάνω και τώρα».

Σε κλίμα διάσπασης διεξάγεται η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ

Το Ποντίκι

της Μαρίας Μητσοπούλου

Αργά απόψε το βράδυ, ενδεχομένως μετά τα μεσάνυχτα θα καταλήξουν οι εργασίες της Κεντρικής Επιτροπής, η οποία συνεδριάζει από το πρωί σε φορτισμένο κλίμα προκειμένου να αποφασίσει με ποιες εσωκομματικές διαδικασίες θα αποφασιστεί η τύχη του ΣΥΡΙΖΑ, με το φάντασμα της διάσπασης να πλανάται πάνω από το κόμμα.

Οι ομιλίες των μελών της Κεντρικής Επιτροπής συνεχίζονται και η διαδικασία των τοποθετήσεων αναμένεται να ολοκληρωθεί γύρω στις 10 οπότε θα πάρουν τη σκυτάλη οι κρίσιμες ψηφοφορίες.

Όλα δείχνουν ότι η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για Έκτακτο Συνέδριο τον Σεπτέμβρη θα περάσει καθώς στηρίζεται επί της ουσίας και από την ομάδα των 53 (υπό την προϋπόθεση ότι στο ενδιάμεσο δεν θα υπάρξουν διοικητικά μέτρα κατά διαφωνούντων, και θα διασφαλιστεί ομαλό κλίμα για την προσυνεδριακή συζήτηση).

Έχουν τελικά plan B οι διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ;

Αντικειμενικά αντιμέτωποι με πολύ συγκεκριμένες επιλογές όσοι διαφωνούν με την κυβερνητική πολιτική και την συμφωνία της 12ης Ιουλίου.

"Παραείναι σουρεαλιστικό να λες ότι συμφωνείς με την κυβέρνηση και να μην στηρίζεις τις αποφάσεις της" ή δήλωση αυτή του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα σε συνδυασμό με την εκτίμησή του για το ότι "αν δεν έχω κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα αναγκαστώ να πάω σε εκλογές. Αλλά θα κριθεί και από τις αποφάσεις στο κόμμα" επιβεβαίωσαν τον διλλημματικό χαρακτήρα που έχει λάβει η συζήτηση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια στιγμή που οι διαπραγματεύσεις για ένα τριετές "συμβόλαιο" με τους θεσμούς στην βάση της Συμφωνίας της 12ης Ιουλίου συνεχίζονται σε ταχύτατους ρυθμούς

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Η ηγεσία του βασικού κυβερνητικού κόμματος -χωρίς να έχει πάρει έως στιγμής κανένα κατασταλτικό μέτρο- παραπέμπει τις διαφωνίες που έχουν προκύψει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ σε κάποιου είδους εσωκομματική διαδικασία, Το ποιά ακριβώς θα είναι αυτή δεν έχει ξεκαθαριστεί. Είναι όμως σαφές το πολιτικό ερώτημα που θα τεθεί.  Αυτό με το οποίο αναγκαστικά θα "αναμετρηθούν" όσοι διαφωνούν με την κατεύθυνση των κυβερνητικών πολιτικών: Αν θα στηρίξουν ή όχι την "μοναδική αριστερή κυβέρνηση" στην Ευρώπη, με δεδομένες τις επιλογές που έχουν γίνει.

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΟΠΛΑ (ΠΟΥ ΕΣΙΓΗΣΑΝ)

iskra

Θα ήθελα να προσθέσω στο κυνήγι που έχει εξαπολυθεί εναντίον του κ. Βαρουφάκη, ως στοιχείο εναντίον του, ότι ο πρώην εγκάρδιος υπουργός του κ. Πρωθυπουργού τρώει τα βράδια παιδάκια και βράζει σίδερα για να τα κάνει χρυσάφι, ώστε να κατασκευάσει επιτέλους τη χρυσή δεκάρα του Σκρουτζ Μακ Ντακκαι να επαναφέρει με ασφάλεια τη χώρα στη δραχμή ο Γκαστόνε!..

'Οντως απορώ! Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που καλοβλέπουν τηνανθρωποφαγία εναντίον του κ. Βαρουφάκη (ή που κάνουν ταστραβά μάτια) δεν καταλαβαίνουν ότι οι ωμοφάγοι, που τρώνε τώρα ζωντανόν τον Γιάνη, δοκιμάζουν τι γεύση θα έχει αύριο στο στόμα τους ο κ. Τσίπρας;

Τι νομίζουν όσοι κάνουν γαργάρες; ότι η στάση τους είναι λιγότερο γελοία και λιγότερο επικίνδυνη απ’ τις κραυγές Πανούση; O οποίος έφθασε να μιλήσει ακόμα και για «εσχάτη προδοσία»!! (Καλά, ο άνθρωπος αυτός, ο κ. Πανούσης, αναδεικνύεται σε κλόουν με περικεφαλαία. Ο απύλωτος στόμας του έχει πει τα πάντα! ακόμα και ότι οι μπάχαλοι μπορεί να βάλουν βόμβες στο σπίτι του κ. Τσίπρα - σαν να τους έβαζε την ιδέα να πάνε να βάλουν! Απίθανος! Αλλά πάντα στην κυβέρνηση! Πάντα με τιςευλογίες του κ. Τσίπρα.)

Ομως, αυτό που συμβαίνει με τον κ. Βαρουφάκη είναι πολύ σοβαρό και εκθέτει το ήθος της Αριστεράς. Διότι είναι κάποιοι απ’ την κυβέρνηση που ρίχνουν κρυφά λάδι στη φωτιά εναντίον του. Κι άλλοι στα φανερά. Και το χειρότερο: κάποιοι έχουν «δώσει» τον κ. Βαρουφάκη. Και κάποιοι άλλοι τον έχουνεγκαταλείψει. Αυτά είναι πράγματα ιταμά.

Ο κ. Βαρουφάκης δεν πληρώνει μόνον τη δική του αμετροέπεια, την ανεπάρκεια (όπως απεδείχθη) και τον αφόρητο ναρκισσισμό του, αλλά πληρώνει κυρίως τον ρεβανσισμό ενός ολόκληρου συστήματος,

της Διαπλοκής, της Διαφθοράς και της Υποτέλειας,

ένα σύστημα που είδε τον χάρο με τα μάτια του, γλίτωσε και τώρα αντεπιτίθεται. Και θα αντεπιτεθεί στη συνέχεια με ακόμα μεγαλύτερο μένος. Ως το τέλος. Αυτοί που γλίτωσαν τα ειδικά δικαστήριααπειλούν τώρα με ειδικό δικαστήριο (κατ’ αρχάς) τον κ. Βαρουφάκη, κι ύστερα βλέπουμε, ώστε ο καραγκιόζης αυτός λαός επιτέλους να σκάσει.

Η Ανοδος και η γιγάντωση της Ελληνικής Μαφίας (Ελληνικό κατεστημένο)

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Στην σημερινή Ρωσία είναι η «οικονομική ολιγαρχία». Στις ΗΠΑ ήταν και είναι το «κατεστημένο», με τις αλλαγές που υφίσταται μέσα στο χρόνο. Στην Ελλάδα το εγχώριο κατεστημένο εδώ και εικοσι περίπου χρόνια ονομάζεται «διαπλοκή». Και απαντά μονολεκτικά στο διαχρονικό ερώτημα «ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο».

Λίγους μήνες μετά την άνοδό του στην εξουσία ο Κώστας Καραμανλής, σε εκείνη την ιστορική συγκέντρωση κάποιων βουλευτών του κόμματός του, στο φημισμένο ψητοπωλείο του Μπαϊρακτάρη, είχε, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, πει την περίφημη φράση «δεν θα αφήσουμε 5-6 νταβατζήδες να κάνουν κουμάντο». Κανείς δεν θα μάθει ποτέ αν ο Καραμανλής είπε ποτέ αυτή τη φράση-άλλωστε ποτέ δεν το επιβεβαίωσε- αλλά ήταν σαφές,  πως το εννοούσε. Όλοι επίσης γνώριζαν ποιους πάνω κάτω συμπεριλάμβανε στον όρο «νταβατζήδες».

Και κάμποσοι περίμεναν τη συνέχεια. Η οποία όμως δεν ήρθε ποτέ. Το θέμα ξεχάστηκε και παρ’ όλο που συνεχίζει να υπάρχει, δεν μοιάζει να πολυαπασχολεί κανέναν αυτή την εποχή. ΄Ισως και γιατί όπως όλα δείχνουν έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Ακόμη και για τους πρωταγωνιστές αυτού του συστήματος εξουσίας που στην Ελλάδα χαρακτηρίστηκε με τον όρο «διαπλοκή». O Καραμανλής μπορεί να έχει μερικά κιλά πάρα πάνω από ότι θα έπρεπε, μπορεί να του αρέσουν και τα DVD, αλλά χαζός δεν ηταν. Και επίσης έχει και το δικό του τρόπο λειτουργίας, όπως και μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες, που σε κάποιες περιπτώσεις θα ηταν ιδιαίτερα χρήσιμες. Επίσης δεν θα μπορούσε ποτέ να ξεχάσει, ούτε τι έπαθε ο θείος του, ούτε τι έπαθε ο Ανδρέας Παπανδρέου και όσοι προσπάθησαν να αντιταχθούν στο πολυπλόκαμο ελληνικό «σύστημα» .

Απλά μαθήματα ευρωπαϊκής αντιπροπαγάνδας

Νέα Κρήτη

Μόλις χθες, ένας βουλευτής της Μέρκελ παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος για την νέα συμφωνία με την Ελλάδα. Όμως δεν είναι αυτή η είδηση που υπογραμμίζει το χάσμα μεταξύ της ελληνικής και της γερμανικής κοινής γνώμης, η οποία αντιτίθεται στην πλειοψηφία της σε οποιαδήποτε παραχώρηση προς την ελληνική πλευρά.

Το De Linke, είναι το μόνο που υπερασπίζει με σθένος τα ελληνικά δίκαια. Ε λοιπόν, σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση, το 53% των οπαδών του κόμματος της γερμανικής αριστεράς συμφωνεί με την στάση της Μέρκελ στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, όπου επιβλήθηκε η τιμωρητική, εξοντωτική συμφωνία στον Α. Τσίπρα! Ανάμεσα στους οπαδούς του κόμματος των Πρασίνων, του οποίου η ηγεσία  επίσης κράτησε βασικά θετική στάση απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση επικρίνοντας κυρίως την γερμανική, το ποσοστό φτάνει στο 75%!!

Έχω ξαναγράψει για το ναυάγιο της Ελλάδας στο θέμα της ενημέρωσης της διεθνούς κοινής γνώμης. Ή για τον Γερμανό αριστερό ευρωβουλευτή που δήλωνε διατεθειμένος να πληρώνει από την τσέπη του κάποιον Έλληνα, ώστε να τον ενημερώνει για τις πραγματικές κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Σε κανένα φίλο της ελληνικής υπόθεσης δεν έχει δοθεί μια στοιχειώδης, συστηματική βοήθεια που να του επιτρέπει να ανασκευάζει τις διαστρεβλώσεις ολόκληρου του διεθνούς τύπου, γιατί το πρόβλημα δεν περιορίζεται στη Γερμανία: περιμένοντας να μιλήσω σε διάφορα ραδιοτηλεοπτικά μέσα της πιο φιλικής Γαλλίας, ακούω πολύ συχνά εισαγωγές που παρουσιάζουν την Ελλάδα κάτι σαν την Σιέρρα Λεόνε.

Ο «λενινιστής» Τσίπρας και οι τσαρλατάνοι τύπου (Αλέξανδρου) Κερένσκι

Ημεροδρόμος

Μετά τον κ.Μειμαράκη (που τον στηρίζει), μετά τον κύριο Σταύρο Θεοδωράκη (που τον στηρίζει), μετά τον κύριο Στουρνάρα (που τον στηρίζει), μετά τους κκ.Βορίδη, Γεωργιάδη, Ψαριανό, Γιακουμάτο, Χαρδούβελη, Σαμαρά, Βενιζέλο (που τον στηρίζουν και ψηφίζουν μαζί του), μετά την κυρία Βούλτεψη – το μαλλί πως είναι;-  (που τον στηρίζει), ο κ.Τσίπρας επικαλέστηκε χτες και έναν ακόμα για να αποδείξει πόσο δίκιο έχει να ακολουθεί την πολιτική που ακολουθεί. Επικαλέστηκε τον… Λένιν.

«Οι συμβιβασμοί είναι στοιχείο και της επαναστατικής τακτικής. Το έγραψε και ο Λένιν στο βιβλίο του “Αριστερισμός, η παιδική ασθένεια του κομμουνισμού”», είπε ο κ.Τσίπρας. Το είπε στην συνέντευξή στο ρ/σ «Στο Κόκκινο» για να δικαιολογήσει την φαντασμαγορικών διαστάσεων κωλοτούμπα του.

Λόγω του ότι η συνέντευξη ήταν ραδιοφωνική δεν ξέρουμε αν ο πρωθυπουργός, τη στιγμή που αναζήτησε την δικαίωση του στον… Λένιν, είχε κοκκινίσει μια στάλα από ντροπή. Προσωπικά αμφιβάλουμε.

Δραματική 'Εκκληση του Μίκη Θεοδωράκη

ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΜΙΚΗ ΚΑΙ ΔΕΚΑΔΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΩΝ: ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΕΒΑΣΤΗ Η ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ!

Να γίνει σεβαστή από όλους η βούληση του ελληνικού λαού, όπως εκδηλώθηκε στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου και να διακοπεί η μνημονιακή πορεία «καταστροφής και υποδούλωσης», το «πρόγραμμα δολοφονίας της Ελλάδας» και «εξανδραποδισμού του ελληνικού λαού».

Αυτό ζητούν, με δραματική έκκλησή τους προς τον ελληνικό λαό και τους λαούς όλου του κόσμου, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, οι συνταγματολόγοι Γιώργος Κασιμάτης και Δημήτρης Μπελαντής  και δεκάδες γνωστές προσωπικότητες της κοινωνικής δράσης, της ακαδημαϊκής διδασκαλίας, της δημοσιογραφίας και της πολιτικής στην Ελλάδα, αλλά και την Κύπρο.

Την έκκληση υπογράφουν εκτός του Μίκη, ο ομότιμος Καθηγητής του ΕΜΠ, Βένιος Αγγελόπουλος, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ο καρδιολόγος Γιώργος Βήχας, μέλος του ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, εκ των εμπνευστών και πρωτεργατών του Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού, ο ψυχίατρος Κλεάνθης Γρίβας, η Κατερίνα Θανοπούλου, εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ο εκδότης της εφημερίδας «Αντιφωνητής» της Θράκης Κώστας Καραίσκος, ο Γεώργιος Κασιμάτης, ομότιμος Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών, ιδρυτικό μέλος και επίτιμος Πρόεδρος της Διεθνούς ‘Ενωσης Συνταγματικού Δικαίου, πρώην νομικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, ο Παπα-Αντρέας Κεφαλογιάννης από τα Ανώγεια της Κρήτης, ο Στάθης Κουβελάκης,  Καθηγητής στο King’s College του Λονδίνου, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ο Βουλευτής Αμμοχώστου Νίκος Κουτσού, ένας εκ των δύο Κυπρίων βουλευτών που αντιτάχθηκαν μέχρι τέλους στην ψήφιση των Μνημονίων στην Κύπρο, ο αντιπρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ Μάριος Κρητικός, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, συντονιστής της «Πρωτοβουλίας των Δελφών» και μέλος της συντακτικής επιτροπής της διεθνούς επιθεώρησης για την αυτοδιαχείρηση «UtopieCritique» («Κριτική Ουτοπία»), ο οικονομολόγος και συγγραφέας Σπύρος Λαβδιώτης, πρώην στέλεχος της Κεντρικής Τράπεζας του Καναδά, το στέλεχος του ΠΑΚ και πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Λευτέρης Κωνσταντινίδης, ο Γιάννης Μαύρος, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών προς την Ελλάδα, ο σκηνοθέτης Γιώργος Μουστάκης, ο δικηγόρος Δρ. Συνταγματικού Δικαίου Δημήτρης Μπελλαντής, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, η οικονομολόγος Μαρία Νεγρεπόντη-Δεληγιάννη, τρεις φορές εκλεγείσα Πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, συνεργάτης του ΟΟΣΑ και βραβευθείσα από πληθώρα διεθνών οργανισμών, ο οικονομολόγος-ερευνητής Παναγιώτης  Παντελίδης, ο αν. Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πολυτεχνείο Κρήτης Δημήτρης Πατέλης, ο επίτιμος Καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Binghamton

Βουλή: Με συνοπτικές διαδικασίες πέρασαν 1.138 μνημονιακά άρθρα

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Περισσότερο ως άσκηση για τους εσωκομματικούς συσχετισμούς στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εκληφθεί η συνεδρίαση της Τετάρτης στην Βουλή. Κυβέρνηση-Ν.Δ-Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ φρόντισαν ώστε να περάσει με 230 ψήφους το 2ο πακέτο των προαπαιτούμενων της ‘Τρόϊκα» ενώ η στάση της Αριστερής Πλατφόρμας διασφάλισε ότι η κυβέρνηση δεν θα …χάσει την τιμή της συγκεντρώνοντας πάνω από 120 ψήφος που θεωρείται ψυχολογικό όριο. Το αποτέλεσμα ήταν 230 «ΝΑΙ» (Πλειοψηφία κυβερνητικών βουλευτών-ΝΔ-Ποτάμι-ΠΑΣΟΚ) , 65 «ΟΧΙ» (ΚΚΕ, Χ.Α, διαφωνούντες ΣΥΡΙΖΑ) και 5 «Παρών» (βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ).

Μετά από μία ακόμη τυπική διαδικασία κοινοβουλευτικής συζήτησης περίπου 8 ωρών, έγινε νόμος του κράτους η αλλαγή του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας έτσι ώστε οι ανάγκες των τραπεζών να αποτιμούνται ως σημαντικότερες των διεκδικήσεων των εργαζομένων. Επίσης οι διοικήσεις των τραπεζικών ιδρυμάτων διασφάλισαν για πολλοστή φορά τα κέρδη τους, τα οποία θα πληρώσουν οι φορολογούμενοι και εφόσον χρειαστεί οι καταθέτες μέσω της υιοθέτησης σχετικής κοινοτικής οδηγίας. Οι δύο αυτές ρυθμίσες περιέχονταν στο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε ενώ η νομοθέτηση με βάση της απαιτήσεις της Τρόικας θα συνεχιστεί και τον Αύγουστο με ανοιχτό το ενδεχόμενο να αξιοποιηθεί η δυνατότητα των περίφημων θερινών τμημάτων εφόσον υπάρξει πρόβλημα συσχετισμών.

Στο πολιτικό επίπεδο, αμέσως μετά την λήξη της συνεδρίασης η κυβερνητική εκπρόσωπος Ολγα Γεροβασίλη και ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς ανακοίνωσαν την διαπίστωσή τους περί του ότι «υπάρχει ρήγμα στον ΣΥΡΙΖΑ». Αντίθετα, εκπροσωπώντας την Αριστερή Πλατφόρμα, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης διαφώνησε με την εκτίμηση αυτή λέγοντας πως «ο ΣΥΡΙΖΑ ειναι ενωμένος με τις διαφορετικότητες του. Οι διαφορές είναι μέσα στις νόμιμες λειτουργίες του ΣΥΡΙΖΑ και πρέπει να γίνονται σεβαστές από όλους. Η διαφορετικότητα είναι ζωντάνια είναι δύναμη για ένα κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς».

«Εγώ δεν υπέγραψα»

Outside the Wall

Ήταν μεσάνυχτα Παρασκευής, όταν γύρισα σπίτι κι άνοιξα την τηλεόραση. Ο Πρωθυπουργός ανακοίνωνε την απόφασή του να διεξάγει δημοψήφισμα στην Ελλάδα, για να αποφασίσουν οι πολίτες αν δέχονται ή όχι τα νέα μέτρα που ζητούσαν οι δανειστές. Το πρωί του Σαββάτου, πριν πάω για δουλειά, ο Υπουργός Εργασίας δήλωνε ότι ο ελεγκτικός μηχανισμός του κράτους είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει κάθε φαινόμενο παραβίασης των εργασιακών δικαιωμάτων, ότι τα lock out και οι αναγκαστικές άδειες είναι παράνομες και ότι η Κυβέρνηση δεν θα επιτρέψει την τρομοκράτηση των εργαζομένων. Ότι πιο λογικό δηλαδή, για μια Κυβέρνηση της αριστεράς. 

Μόνο που το αφεντικό μου είχε αντίθετη άποψη. Το ίδιο πρωί, αφού χτυπήσαμε κάρτα περίπου 100 εργαζόμενοι, μας ανακοίνωσε ότι δεν θα δουλέψουμε κι η εταιρία θα μείνει κλειστή για μία εβδομάδα, λόγω του δημοψηφίσματος. Φυσικά, δεν ζητήθηκε η άποψή μας. 

Η μία εβδομάδα έγινε δύο. Κι εγώ όλο το διάστημα πριν το δημοψήφισμα παρότρυνα τους συναδέλφους μου να μην φοβηθούν. Όλη την εβδομάδα αγωνίστηκα κι έτρεξα μαζί με χιλιάδες συντρόφους στον αγώνα της αξιοπρέπειας και του ΟΧΙ. 

Ο αποδιοπομπαίος τράγος

Γεια σου πιτσιρίκο,

πίσω από κάθε τραγωδία, πάντα υπάρχει ένας αποδιοπομπαίος τράγος. Αυτός που κατηγορείται για όλα όσα έφταιγαν ώστε να οδηγηθεί το εκάστοτε ζήτημα στην τραγωδία. Όταν δεν υπάρχει, δημιουργείται. Στη δική μας τραγωδία, όλη η σκηνή έχει στηθεί ώστε να αθωωθεί ο Τσίπρας.

Ποιος όμως θα πάρει την ευθύνη;

Η επιλογή ήταν ξεκάθαρη πριν ακόμα φτάσουμε στην επονείδιστη βραδιά των Βρυξελλών και των δεκαεπτά ωρών. Ο τέως υπ. Οικ. Γιάνης Βαρουφάκης.

Από τη βραδιά του δημοψηφίσματος και έπειτα, βλέπουμε μια στοχευμένη επίθεση εναντίον του από την οποία εγείρονται και άλλα ερωτηματικά.

Είναι προφανές ότι ο Βαρουφάκης δε φοβάται να μιλήσει, ώστε να προστατέψει τον εαυτό του από τις κατηγορίες εναντίον του.

Κατηγορίες οι οποίες έπρεπε να απευθύνονται στον πρωθυπουργό και την στενή του ομάδα.

Η παραδοξότητα αυτή δε φαίνεται ακόμα να έχει γίνει κατανοητή ευρέως μέχρι σήμερα.