Έχουν τελικά plan B οι διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ;

Αντικειμενικά αντιμέτωποι με πολύ συγκεκριμένες επιλογές όσοι διαφωνούν με την κυβερνητική πολιτική και την συμφωνία της 12ης Ιουλίου.

"Παραείναι σουρεαλιστικό να λες ότι συμφωνείς με την κυβέρνηση και να μην στηρίζεις τις αποφάσεις της" ή δήλωση αυτή του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα σε συνδυασμό με την εκτίμησή του για το ότι "αν δεν έχω κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα αναγκαστώ να πάω σε εκλογές. Αλλά θα κριθεί και από τις αποφάσεις στο κόμμα" επιβεβαίωσαν τον διλλημματικό χαρακτήρα που έχει λάβει η συζήτηση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια στιγμή που οι διαπραγματεύσεις για ένα τριετές "συμβόλαιο" με τους θεσμούς στην βάση της Συμφωνίας της 12ης Ιουλίου συνεχίζονται σε ταχύτατους ρυθμούς

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Η ηγεσία του βασικού κυβερνητικού κόμματος -χωρίς να έχει πάρει έως στιγμής κανένα κατασταλτικό μέτρο- παραπέμπει τις διαφωνίες που έχουν προκύψει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ σε κάποιου είδους εσωκομματική διαδικασία, Το ποιά ακριβώς θα είναι αυτή δεν έχει ξεκαθαριστεί. Είναι όμως σαφές το πολιτικό ερώτημα που θα τεθεί.  Αυτό με το οποίο αναγκαστικά θα "αναμετρηθούν" όσοι διαφωνούν με την κατεύθυνση των κυβερνητικών πολιτικών: Αν θα στηρίξουν ή όχι την "μοναδική αριστερή κυβέρνηση" στην Ευρώπη, με δεδομένες τις επιλογές που έχουν γίνει.


Μοιάζει ειρωνικό. Η κριτική όμως που άσκησε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, στην κυβέρνηση για τις διαπραγματεύσεις, σύμφωνα με την οποία "δεν διέθετε τηνπολιτική βούληση να ακολουθήσει και να σχεδιάσει, εφόσον συναντούσε τείχος και αδιαλλαξία, μια πορεία εξόδου", ίσως ταιριάξει "γάντι" και στο εσωκομματικό πεδίο! Οι διαφωνούντες στον ΣΥΡΙΖΑ δεν αποδέχονται το δίλλημα. Θέτουν θέμα συμβατότητας της κυβερνητικής πολιτικής με τις, συνεδριακές αποφάσεις και τις προεκλογικές διακηρύξεις. Μόνο που όπως αποδεικνύει η επικαιρότητα τα διλλήματα τα θέτει ...όποιος μπορεί να το κάνει. Στην προκειμένη ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Αριστερή Πλατφόρμα

Η λογική με την οποία πορεύεται μέχρι στιγμής η Αριστερή Πλατφόρμα, κινείται στους άξονες της μεταφοράς της συζήτησης των διαφωνιών, στο ευρύτερο δυνατό κομματικό πεδίο, ζητώντας την άμεση διεξαγωγή συνεδρίου. Τα στελέχη της διαμηνύουν ότι "δεν θα χαρίσουμε το κόμμα" και πώς "δεν θα ακολουθήσουμε τη πορεία του Αλαβάνου". Παράλληλα όμως δεν παρατηρούνται τις τελευταίες ημέρες σημάδια ενίσχυσης της συνοχής του "μπλοκ" των διαφωνούντων και ούτε προσπάθεια διεύρυνσής του. Είναι χαρακτηριστικό ότι το αίτημα για άμεση παύση των διαπραγματεύσεων προκειμένου να εξελιχθούν οι εσωκομματικές διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ υπογράφθηκε μόνον από τους Α.Νταβανέλο, τηνΣ.Παπαδόγιαννη και τον Σ.Λεουτσάκο. Επίσης πως δεν διαφαίνεται ένα καθεστώς "φίλιων" σχέσεων ανάμεσα στην Αριστερή Πλατφόρμα και τον Γιάννη Βαρουφάκη, αφού στην ιστοσελίδα Iskra διατυπώθηκε σαφώς ή άποψη ότι υπάρχει "ριζική πολιτική διαφωνία της με την γεμάτη αυταπάτες, παλινωδίες, αντιφάσεις και κωλυσιεργία, διαπραγματευτική τακτική που ακολούθησε ο Γ. Βαρουφάκης, σε συνεννόηση με τον πρωθυπουργό». Επίσης η Πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, κρατά τον δικό της διακριτό ρόλο και με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζεται από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Ερωτηματικά επίσης προκύπτουν για την στάση που θα τηρήσουν στελέχη όπως ο Αλέκος Καλύβης κ.α

Χ-factor οι 53

Όσον αφορά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που αναφέρονται στην γνωστή ως "Ομάδα των 53" φαίνεται να αναγνωρίζουν ότι η κυβέρνηση έχει βρεθεί σε ένα δυσμενές περιβάλλον μετά από τις τελευταίες εξελίξεις. Μάλιστα εκτιμούν ότι οι συνθήκες επιβάλλουν συνολικά την ανασύνταξη του ΣΥΡΙΖΑ και την αντιμετώπιση των προκλήσεων στρατηγικού χαρακτήρα που προκύπτουν. Με αυτά τα ζητήματα επισημαίνουν ότι πρέπει να ασχοληθούν οι συνεδριακές διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να προσδιορίζουν επακριβώς τον χαρακτήρα τους. Αντίστοιχες υποστηρίζουν πρέπει να είναι και οι επεξεργασίες στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως στην Κεντρική Επιτροπή. Αποτιμούν πάντως ως κομβικού χαρακτήρα την αναγκαιότητα για ενότητα του κόμματος και την παραμονή της "κυβέρνησης της Αριστεράς" στο "τιμόνι" της χώρας.

Τελικά...

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το αν διαμορφώνεται οι προϋποθέσεις ενός εσωκομματικού συμβιβασμού ή μίας ρήξης. Όμως διακρίνονται σημάδια απροθυμίας σε όλες τις πλευρές για την δεύτερη εκδοχή.

Από πολλές επίσης  πλευρές προκύπτει το ερώτημα του με τί θα  "αντάλλασσαν" οι διαφωνούντες μια κοινοβουλευτική στήριξη στην κυβέρνηση. Ίσως με την εγγύηση ενός εσωκομματικού διαλόγου εφ' όλης της ύλης και την διαμόρφωση μιας πολιτικής "αντισταθμιστικών ισοδύναμων"  στην συμφωνία που έχει υπογραφεί. Παράλληλα όμως τίθεται και το ερώτημα του αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αντέξει την πίεση του κόσμου ενόψει της εφαρμογής σειράς αντιδημοφιλών μέτρων.

Στην τελευταία συνέντευξή του ο Αλέξης Τσίπρας περιέγραψε "μια κυβέρνηση της Αριστεράς, ενώ θα τηρεί τη συμφωνία, ταυτόχρονα θα ψάχνει τρόπους να αντισταθμίσει τις αρνητικές συνέπειες και θα είναι μέσα στους κοινωνικούς αγώνες".

Θα βρει άραγε σε αυτό το σχήμα ο καθένας τον ρόλο του; 


Πηγή ΤΡΡ