Ο πόλεμος ευρώ – δολαρίου κι οι παράπλευρες απώλειες: Ελλάδα

Αναδημοσιεύεται από την ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Λεωνίδα Βατικιώτη


Δημοσιεύτηκε στα Επίκαιρα, 23-29/8/2012

Αντίθετα με το τι συμβαίνει στην ευρωζώνη, όπου η μια κρίση υποδέχεται την άλλη κι η αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα του κοινού νομίσματος συνεχώς αυξάνεται, στη διεθνή αρένα το ευρώ αντέχει! Αυτό είναι σε γενικές γραμμές το συμπέρασμα μελέτης που εξέδωσε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τον Ιούλιο με τίτλο «Ο διεθνής ρόλος του ευρώ». Στην μελέτη εξετάζεται η θέση που κατέχει το κοινό νόμισμα στη διεθνή αγορά υπό το πρίσμα φυσικά των πρόσφατων αναταράξεων και αβεβαιοτήτων που τις περισσότερες φορές ως σημείο εκκίνησης έχουν το ίδιο το Βερολίνο, όπως συμβαίνει με τις αλλεπάλληλες δηλώσεις Γερμανών πολιτικών κι οικονομικών αξιωματούχων που ως κοινό παρανομαστή έχουν την διάσπαση της ευρωζώνης ή την ανάγκη αποπομπής των «απείθαρχων» κρατών μελών.

Αντιπερισπασμός για να περάσουν τα μέτρα

sofokleousin

Νέα σκληρά μέτρα έρχονται, η λαϊκή δυσφορία μεγαλώνει, οι αντιδρασεις θα είναι αναπόφευκτες.  Για να διασπασθεί και να  μετατοπισθεί αλλού το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, χρειάζεται ένας αντιπερισπασμός, κάποια γεγονότα που θα τραβήξουν την προσοχή των μέσων ενημέρωσης, θα προσελκύσουν τις τηλεοπτικές κάμερες και θα δώσουν  τροφή στα δελτία ειδήσεων.
Οπως λόγουχάριν  συγκρούσεις και επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας, φωτιές, δακρυγόνα, καταστροφές καταστημάτων και αυτοκινήτων. Με λίγα επεισόδια ρατσιστικής βίας η «συνταγή» θα έδενε καλύτερα.

Κι αν τα γεγονότα δεν έρχονται μόνα τους, τα δημιουργούμε.  Η τέχνη είναι γνωστή από παλιά: Σε τέτοιες περιπτώσεις, η αστυνομία μπορεί να παίξει το ρόλο της «μαμής της ιστορίας».
Οι αρμόδιοι των υπηρεσιών ασφαλείας και του υπουργείου  Δημόσιας Τάξης έχουν ήδη προειδοποιήσει ότι με την επιστροφή των πολλών από τις διακοπές, αναμένεται κύμα αναταραχής, με κινητοποιήσεις, επεισόδια, συγκρούσεις «ακραίων στοιχείων» με την αστυνομία.
Οι δυνάμεις καταστολής ετοιμάζονται για την αντιμετώπισης τους. Και για να είναι καλά προετοιμασμένες, «εκπαιδεύονται» σε πραγματικές συνθήκες.
Και επειδή δεν υπάρχουν επισόδια, φροντίζουν να τα δημιουργήσουν.

Το τρίγωνο της παγκόσμιας κερδοσκοπίας

sofokleous10

Ο σκοπός είναι το κέρδος και ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, όπως συνηθίζουν να λένε όσοι μπορούν να αποκωδικοποιούν εις βάθος τον τρόπο που έχει στηθεί το μεγάλο παιχνίδι υποτιμητικής κερδοσκοπίας πάνω στα ομόλογα του ευρωπαϊκού νότου αλλά και στο ευρώ. 

Ο… μηχανισμός έχει στηθεί εδώ και πολύ καιρό αριστοτεχνικά και από έμπειρους κύκλους, τα χνάρια των οποίων οδηγούν στις περίφημες αμερικανικές στοές της Wall Street και σε κλειστά κλαμπ, που μπροστά τους ακόμα και η λέσχη Bilderberg μοιάζει ξεπερασμένη. Αποτελείται από τρεις ισχυρότατους πόλους, που ο καθένας από το μέγεθός του επί της ουσίας νομιμοποιείται να κάνει ό,τι θέλει στις αγορές. Ενα τρίγωνο κερδοσκοπίας με αλλά λόγια που αυτή δεν διστάζει να παίζει ανήθικα παιχνίδια, ένα εκ των όποιων εξελίσσεται ακόμα πάνω από την Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Στο ένα άκρο του τριγώνου βρίσκονται οι οίκοι αξιολόγησης που παρά το γεγονός ότι βάλλονται πλέον ευθέος και επισήμως, ο λόγος τους εξακολουθεί να μετράει, το δεύτερο άκρο ανήκει στις επενδυτικές τράπεζες με επικεφαλής πάντα την Goldman Sachs και τους συνεργάτες της τύπου Paulson και στην τρίτη γωνία στελεχώνεται από τα πασίγνωστα ονόματα των γκουρού-σταρ όπως του καθηγητή Nouriel Roubini και του Νομπελίστα της Οικονομίας Γιόζεφ Στίγκλιτς. Ομως τον τελευταίο πόλο συμπληρώνει και ένα ακόμα όπλο που δεν είναι άλλο από τα διεθνή ΜΜΕ σαν τους Financial Times, την Wall Street Journal και φυσικά το πρακτορείο του Bloomberg, η πλατφόρμα του όποιου είναι αυτή που ελέγχει την παγκόσμια σπέκουλα.

Όλα εδώ... πληρώνονται!

Το Ποντίκι

Μετά και τη δημόσια μεταμέλειά του στο πλάι της Άνγκελα Μέρκελ στο Βερο­λίνο, όπου ο Αντώνης Σαμαράς είπε απολογούμενος τη φοβερή φράση «ουδείς αναμάρτητος», διαγράφο­ντας με αυτόν τον τρόπο την «αντιμνημονιακή» ρητορική που είχε ακο­λουθήσει τα προηγούμενα χρόνια και όλα τα οικονομικά προγράμματα που είχε παρουσιάσει στο... Ζάππειο, τώ­ρα πλησιάζει η μεγάλη ώρα.
Δηλαδή έρχεται η στιγμή που ο πρωθυπουργός θα βρεθεί απέναντι στους πολίτες και θα τους ζητήσει νέ­ες αιματηρές περικοπές στο όνομα της επιμήκυνσης της εφαρμογής του Μνημονίου και μιας γενικόλογης... «ανάπτυξης».

Ο Σαμαράς κατάφερε να παρου­σιάσει στους εταίρους μας, και ιδιαί­τερα στη Γερμανίδα καγκελάριο, την εικόνα του καλού παιδιού που είναι πρόθυμο και υπάκουο στις έξωθεν εντολές. Ήταν τόσο καλός, ώστε η Άνγκελα Μέρκελ αποφάσισε να του το ανταποδώσει με μερικές δηλώσεις καλών προθέσεων, οι οποίες όμως στο «διά ταύτα» ήταν κενό γράμμα, αφού για την επιμήκυνση τον παρέ­πεμψε στην τρόικα.

Έτσι, τις επόμενες ημέρες ο πρω­θυπουργός θα κληθεί να αντιμετωπί­σει μια σειρά προβλήματα, που έχουν όλα την αφετηρία τους στο νέο πακέ­το μέτρων, το οποίο μέρα με την ημέ­ρα όλο και αυξάνεται, τη στιγμή που εξαντλούνται τα όρια και οι αντοχές του ελληνικού λαού.

Michael Noonan: ‘ECB threat letter will be released’ / Michael Noonan: «Η απειλητική επιστολή της ΕΚΤ θα δημοσιοποιηθεί»

Αναδημοσιεύεται από την ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Daniel McConnell
Συντάκτη του Irish Independent

Απόδοση στα Ελληνικά για την ΕΛ.Λ.Α.Σ : N.K

“Το τελεσίγραφο του Trichet  που μας ανάγκασε σε διάσωση άφησε τον Lenihan δίχως άλλη επιλογή” όπως ​​λέει ο Noonan

Ο κ. Michael Noonan

 Ο υπουργός Οικονομικών Michael Noonan είπε πως θα πρέπει τώρα να δημοσιοποιηθεί μια μυστική “απειλητική” επιστολή από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προς τον προκάτοχό του, Brian Lenihan, η οποία εξώθησε την Ιρλανδία στο πακέτο διάσωσης της τρόικας για το 2010.

Η επιστολή έχει μέχρι σήμερα παρέμεινε άκρως απόρρητο και τόσο το Υπουργείο Οικονομικών και η ΕΚΤ έχουν επανειλημμένως αρνηθεί να την δημοσιοποιήσουν.

Τώρα ο κ. Noonan έχει πει ότι προτιμά τη δημοσιοποίηση της, βάζοντας τον ίδιο σε μια πιθανή πορεία σύγκρουσης με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία είναι ανένδοτη στο να παραμείνει η επιστολή «αυστηρά εμπιστευτική».

Η αμφιλεγόμενη επιστολή από τον τότε Πρόεδρο της ΕΚΤ Jean-Claude Trichet στον κ. Lenihan με ημερομηνία 19 Νοεμβρίου του 2010, λέγεται ότι απείλησε με απόσυρση της βοήθειας ρευστότητας έκτακτης ανάγκης  (από τον ELA) προς την Ιρλανδία, εάν η τότε κυβέρνηση δεν δεχόταν το σχέδιο διάσωσης, που περιελάμβανε περιορισμούς για τους κατεστραμμένους ομολογιούχους.

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, έχει υπάρξει αυξανόμενη πίεση από το εσωτερικό της κυβέρνησης, την αντιπολίτευση και από κορυφαίους οικονομολόγους ώστε να “απελευθερωθεί” το περιεχόμενο της επιστολής.

Μιλώντας αποκλειστικά στον Κυριακάτικο Independent , ο κ. Noonan είπε ότι είχε δει την “πολύ άμεση” επιστολή που άφησε τον προκάτοχο του  κ. Lenihan με ” καμμία ή με ελάχιστες επιλογες” εκτός  του να παραδεχτεί την ήττα του και να οδηγήσει την Ιρλανδία στο πρόγραμμα “διάσωσης” της τρόικας των 85 δισ. € .

ΑΕΙ και μεταρρυθμίσεις

protagon.gr

του Γιάννη Βαρουφάκη

Σε μια πρόσφατη συζήτηση με τον Σταύρο Θεοδωράκη, μου επανέλαβε αυτό που ακούω συχνά: «Καλά τα λες περί της οικονομικής κρίσης, ιδίως όσον αφορά την ευρωπαϊκή της διάσταση, αλλά βρε παιδί μου για τις μεταρρυθμίσεις, που είναι τόσο αναγκαίες για την χώρα, σπάνια μιλάς.» Θα μπορούσα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου λέγοντας ότι κάτι τέτοιο δεν είναι αλήθεια (αναφερόμενος π.χ. σε άρθρα όπως τούτο). Δεν θα το κάνω όμως. Θα παραδεχθώ ότι η λέξη «μεταρρυθμίσεις» με ξενίζει και πως αποφεύγω να μιλώ για αυτές εκτός κι αν έχω να πω κάτι ουσιαστικό. Έχει καταντήσει μια λέξη πάνω στην οποία χτίζεται η «άλλη» ξύλινη γλώσσα. Θυμίζει την «Αλλαγή» του ΠΑΣΟΚ ή την «Δημοκρατία» του Γιέλτσιν: όμορφες και επίκαιρες λέξεις των οποίων η ουσία απήχθη από συμφέροντα τα οποία τις εξευτέλισαν, τις έκαναν να σηματοδοτούν είτε το αντίθετο από εκείνο που αρχικά σήμαιναν είτε κάτι το ειδεχθές.

Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα του εξευτελισμού της έννοιας των μεταρρυθμίσεων στην χώρα μας από τα πανεπιστήμια της χώρας. Κάθε κυβέρνηση υπόσχεται να τα μεταρρυθμίσει με «νόμους πλαίσιο» που αντανακλούν μια γενικότερη προσέγγιση στο πως το κομματικό κράτος αντιμετωπίζει την παραγωγή και διανομή ενός κρίσιμου κοινωνικού, ενός δημόσιου, αγαθού: της ανώτερης μόρφωσης. Πράγματι, τα πανεπιστήμια και τα σχολιά μας λειτουργούν εδώ και δεκαετίες ως το Εργαστήρι των Άνωθεν Μεταρρυθμίσεων. Πρόκειται για μια πραγματικά θλιβερή ιστορία που αυτή την εποχή πλησιάζει το κρεσέντο της.

Eντουάρντο Γκαλεάνο “Ο κόσμος ανάποδα” – 1ο μάθημα : Εκπαίδευση με την βοήθεια παραδειγμάτων

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Ξεκινάμε σήμερα , 30 Αυγούστου να παρουσιάσουμε  κομμάτια από το βιβλίο του Ουρουγουανού συγγραφέα και φιλοσόφου Εντουάρντο Γκαλεάνο, “Ένας κόσμος ανάποδα” που κυκλοφορεί  από τις ‘Εκδόσεις Πιρόγα’ σε μετάφραση της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΖΑΚΟΠΟΥΛΟΥ,  Eduardo Galeano “Patas arriba” 1998.Oι παρουσίασεις αυτές αντιστοιχούν σε 18 μαθήματα ενταγμένα σε 6 κύκλους.

Πρόγραμμα σπουδών

Kύκλος 1.Το σχολείο του κόσμου απ’ την ανάποδη

Μάθημα 1. Εκπαίδευση με την βοήθεια παραδειγμάτων

Μάθημα 2.  Οι μαθητές

Μάθημα 3. Βασικά μαθήματα αδικίας

Μάθημα 4. Βασικά μαθήματα ρατσισμού και φαλλοκρατίας

Κύκλος 2.Η Έδρα της φοβίας

Μάθημα 1 . Η διδασκαλία του φόβου

Μάθημα 2. Η βιομηχανία του φόβου

Μάθημα 3. Τμήματα ραπτικής και πρετ-α-πορτέ: πώς να κατασκευάζετε εχθρούς στα μέτρα σας

Κύκλος 3. Σεμινάριο ηθικής

Μάθημα 1. Πρακτική εξάσκηση: πώς να επιτύχετε στη ζωή και να κερδίσετε φίλους

Μάθημα 2. Μαθήματα κατά των βλαβερών συνηθειών

Κύκλος 4. Ανώτερες σπουδές στην ατιμωρησία

Μάθημα 1. Μελέτη μοντέλων

Μάθημα 2. Η ατιμωρησία των κυνηγών κεφαλών

Μάθημα 3. Η ατιμωρησία των εξολοθρευτών του πλανήτη

Μάθημα 4. Η ατιμωρησία του ιερού κινητήρα

Κύκλος 5. Παιδαγωγική της μοναξιάς

Μάθημα 1. Μαθήματα καταναλωτικής κοινωνίας

Μάθημα 2. Εντατικό μάθημα μη επικοινωνίας

Κύκλος 6. Το αντι-σχολείο

Μάθημα 1. Προδοσίες και υποσχέσεις στο τέλος της χιλιετίας

Μάθημα 2. Το δικαίωμα στο παραλήρημα

Κύκλος  - Το σχολείο του κόσμου απ’ την ανάποδη

Η απίστευτη αλήθεια για τα τουρκικά σίριαλ!

defence-point.gr

Τελικά δεν είναι όλα ακούμε αστικοί μύθοι ή θεωρίες που κινούνται στη σφαίρα της φαντασίας.

Σε ένα πολύ ενδιαφέρον δημοσίευμα που μας εστάλη και συγκεκριμένα από τον άγνωστο σε εμάς ιστοχώρο «queen.gr» αναφέρονται τα ακόλουθα άκρως αποκαλυπτικά: Συγκεκριμένα, είχε ακουστεί στο παρελθόν ότι οι τουρκικές εταιρίες παραγωγής, απαγόρευαν στα ελληνικά κανάλια που έπαιζαν τα σίριαλ, να κάνουν ελληνική μεταγλώττιση.

 Η είδηση έμοιαζε υπερβολική για να είναι αληθινή.

Κι όμως. Όπως μας επιβεβαίωσε στέλεχος καναλιού, που παίζει τουρκική σειρά σε ζώνη μεγάλης τηλεθέασης οι τουρκικές εταιρίες παραγωγής, που πουλάνε στην Ελλάδα τα εν λόγω σίριαλ, δεν έχουν καμία άλλη απαίτηση, εκτός από το να μην μεταγλωττίζονται τα σίριαλ τους, επειδή θέλουν να ακούγεται η τουρκική γλώσσα. Αυτός είναι ο μοναδικός όρος που θέτουν και όπως φαίνεται μέχρι σήμερα τα κανάλια δεν έχουν καμία αντίρρηση.

Επανέρχεται με μεγαλοπρέπεια ο άξονας Γερμανίας – Γαλλίας.

του Κώστα Μελά

Μια κοινή γερμανικογαλλική ομάδα εργασίας δημιουργήθηκε με στόχο τη μελέτη προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί από την κρίση του ευρώ. Είναι το πρώτο αποτέλεσμα της τελευταίας συνάντησης στο Βερολίνο,  των δύο υπουργών οικονομικών Wolfgang Schaeuble και  Pierre Moscovici. 

Τα κύρια θέματα που θα απασχολήσουν την κοινή ομάδα εργασίας είναι η προβληματική για την τραπεζική ένωση , η ανακεφαλαιοποίηση των ισπανικών τραπεζών , η ενδυνάμωση της δημοσιονομικής και νομισματικής ένωσης και βεβαίως η κατάσταση της Ελλάδος. Η κοινή ομάδα εργασίας θα πρέπει να μελετήσει τα συγκεκριμένα ζητήματα , χωρίς να αποκλείονται και άλλα ανοικτά ζητήματα , και να προτείνει σειρά λύσεων μέχρι τις αρχές του Οκτωβρίου, δηλαδή πριν από τη σύνοδο κορυφής του ίδιου μήνα. Η κοινή ομάδα εργασίας βρίσκεται υπό την καθοδήγηση δύο υψηλά ιστάμενων λειτουργών των δύο κυβερνήσεων του Γραμματέα του Γερμανικού Κράτους Thomas Steffen και του Διευθυντή του Γαλλικού Υπουργείου Οικονομικών  Ramon Fernandez.

 Η συνεργασία αυτή , μεταξύ των δύο ισχυρότερων οικονομιών  της ΕΕ , συνιστά μια «νέα αρχή» ενδυνάμωσης του άξονα Γερμανίας – Γαλλίας σε σχέση με τις διεργασίες που έχουν ανοίξει με πρωτοβουλία κυρίως του πρωθυπουργού της Ιταλίας Monti  με στόχο την κοινή αντιμετώπιση τους  ή απλά πρόκειται για μια προσπάθεια  διερεύνηση των  προθέσεων των δύο χωρών  δεδομένου ότι έχει διασαλευθεί η μεταξύ τους εμπιστοσύνη μετά την εκλογή  Hollande. Εκ των προτέρων δεν μπορεί με σιγουριά να αποφανθεί κανείς και μόνο εκ του αποτελέσματος της συνεργασίας  θα έχουμε περισσότερο σαφείς απαντήσεις. Όμως δεν μπορεί να είμαστε μακριά από την αλήθεια υποστηρίζοντας ότι ο άξονας Βερολίνου – Παρισιού που  υπέστη μια αρρυθμία με την εκλογή  Hollande επιδιώκεται να επαναρρυθμιστεί  πρωτίστως με πρωτοβουλία της Καγκελαρίου Merkel. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι το έγκυρο Der Spiegel ονόμασε την προσέγγιση ως «νέα συμμαχία». Είναι γνωστόν ότι ολόκληρη την περίοδο από την εκλογή Hollande μέχρι και την σύνοδο του Ιουνίου , Γερμανία και Γαλλία απομακρύνθηκαν , μάλιστα κατά τη διάρκεια της συνόδου η Καγκελάριος Merkel βρέθηκε απομονωμένη για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό από τον παραδοσιακό σύμμαχό της τα τελευταία χρόνια , τη Γαλλία. 

Οι επαφές του Α. Σαμαρά και η αναμενόμενη έκθεση της Τρόικας.

του Κώστα Μελά

Μετά τις επαφές του Αντώνη Σαμαρά σε Βερολίνο και Παρίσι, η τύχη της χώρας μας εξαρτάται από την έκθεση της τρόικας. Πόσο  πιθανό είναι να μην πάρουμε την υπερ-δόση των 31,5 δις. ευρώ και την πολυπόθητη επιμήκυνση;

Νομίζω ότι οι εκθέσεις προόδου της Τρόϊκας οι οποίες αφορούν στο ελληνικό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής αποτελούσαν και αποτελούν πάντοτε το απαραίτητο «αντικειμενικό»  όχημα   πάνω στο οποίο στηρίζονται οι πολιτικές , άρα και υποκειμενικές  αποφάσεις,  της ΕΕ και του ΔΝΤ , αναφορικά με τον τρόπο αντίδρασης στις συνεχιζόμενες εξελίξεις. Οι Δανειστές της χώρας οι οποίοι είναι και εταίροι στο κοινό νόμισμα έχουν επιβάλλει το συγκεκριμένο πρόγραμμα με τη σύμφωνη γνώμη των ελληνικών κυβερνήσεων , απαιτούν την πλήρη εφαρμογή του κάτι που εξαρτάται προφανώς από πλήθος παραγόντων που δεν ελέγχονται άμεσα ή και καθόλου . Ένας από τους παράγοντες αυτούς είναι η συνεχής δημόσια κοινοποίηση της βούλησης  από τη μεριά της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης ότι θα υπηρετήσει μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας το συγκεκριμένο πρόγραμμα και θα καταβάλει κάθε προσπάθεια για την επιτυχία του. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν ανάγκη αυτών των δηλώσεων προκειμένου να μπορούν να διαχειριστούν κατά το δοκούν την κοινή γνώμη των χωρών τους (δεδομένου ότι όλες είναι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις και πολύ σύντομα θα βρεθούν μπροστά στην ετυμηγορία των πολιτών τους) οι  οποίες είτε από παράδοση είτε από επικοινωνιακή χειραγώγηση για προφανείς εκλογικές σκοπιμότητες , έχουν αρχίσει σχεδόν πλειοψηφικά να τίθενται ενάντια στις διασώσεις των χωρών του Νότου και σε περαιτέρω βοήθειες. Ως συμπέρασμα συνεπώς η συνέχιση της βοήθειας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από  πολιτικούς λόγους , εκ των οποίων  κύριος  και βασικός  είναι η σχεδόν πολιτική μη δυνατότητα εκτίμησης των συνεπειών μιας εξόδου της Ελλάδος από το ευρώ. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί  για  άλλους λόγους μη δυνάμενους σήμερα να συγκεκριμενοποιηθούν περαιτέρω. Εξάλλου η Ιστορία είναι ανοιχτή. Συνεπώς θεωρώ ότι η Ελλάδα και μετά την έκθεση της Τρόικας και παρά τις όσες αρνητικές παρατηρήσεις θα υπάρχουν η δόση θα καταβληθεί.  Τώρα σχετικά με την επιμήκυνση το πλέον πιθανό είναι να έχουμε θετική κατάληξη , με τροποποιήσεις, μόνο αν ισχύσουν βασικές προϋποθέσεις   όπως η χρηματοδότηση του νέου κόστους που θα δημιουργηθεί και το οποίο υπολογίζεται σε 20 δις ευρώ.  Το σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης για να καλύψει  το επιπλέον κόστος φαίνεται ότι είναι το ακόλουθο: γνωρίζει ότι το ΔΝΤ έχει προγραμματίσει  8,2 δις ευρώ επιπλέον βοήθεια  σε περίπτωση που το πρόγραμμα συνεχισθεί και το 2015. Άρα θεωρεί ότι μπορεί να καλύψει ένα μέρος του κόστους με αυτό το ποσό. Βεβαίως αυτό χρειάζεται τη σύμφωνη γνώμη του ΔΝΤ. Το υπόλοιπο σκέφτεται να το καλύψει από έκδοση εντόκων  γραμματίων ή από διευκολύνσεις από την Τράπεζα της Ελλάδος μέσω των προγραμμάτων  emergency lending assistance. Όμως και για τα δύο χρειάζεται η άδεια της ΕΚΤ. Ήδη μέχρι τον Ιούνιο του 2012 το ύψος των εντόκων γραμματίων του ελληνικού δημοσίου ανήλθε σε 14.958,55 δις ευρώ. Ο μόνος πραγματικός κίνδυνος είναι το ΔΝΤ , το οποίο για να συνεχίσει τη βοήθεια  θα πρέπει σύμφωνα με το καταστατικό του , το χρέος της χώρας να είναι διαχειρίσιμο. Το τελευταίο έχει τεθεί σε αμφισβήτηση από το ΔΝΤ και για αυτό προτείνεται (εσωτερικά) η περαιτέρω απομείωση του ελληνικού δημοσίου χρέους ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο.

ο Δάσκαλος της οργισμένης Ελλάδας.

Υπέρβαση

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος, Κιλκίς

Γράφω με οργή, γιατί «οι μη οργιζόμενοι εφ’ οις δει ηλίθιοι δοκούντες είναι», όσοι δεν οργίζονται γι’αυτά που πρέπει είναι ηλίθιοι, ορίζει ο Αριστοτέλης.

Τι είδαμε τις προάλλες στο Τ.V.
Έναν αξιολύπητο πρωθυπουργό της Ελλάδας, με ύφος ψοφοειδές και βλέμμα δουλόφρονος, να επιδίδεται σε δακρύβρεχτες καημενολογίες…
Και δίπλα του την υπερφίαλη νεοναζίστρια Μέρκελ, να μην μπορεί να συγκρατήσει την σιχασιά της για τους φυλετικώς υποδεέστερους πτωχοζήτουλες των Βαλκανίων.

Ποιές χώρες σήμερα ποδοπατούνται, λεηλατούνται και διώκονται; Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και Ιρλανδία.

Η Ισπανία στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αφού ο Φράνκο είχε χρησιμοποιήσει τα γερμανικά «στούκας», για να καταστρέψει την «Γκουέρνικα» και τους μαχητές της ελευθερίας, παρέμεινε ευνοϊκώς ουδέτερη. Η Πορτογαλία το ίδιο. Η Ιταλία μέχρι ενός σημείου ήταν συνοδοιπόρος. Η Ιρλανδία δεν γνώρισε την Κατοχή των κτηνανθρώπων.

Εμείς όμως…

Τον Οκτώβριο του 1944 οι Γερμανοί εγκαταλείπουν την Αθήνα, σπεύδουν να ξαναχωθούν τρομαγμένοι, ματωμένοι ως το λαιμό με αίμα ελληνικό, να ξανακρυφτούν στις μαύρες φωλιές τους.
Να δούμε τι αφήνουν πίσω τους….

Γινόμαστε όλοι… Κινέζοι

Το Ποντίκι

Του Δημήτρη Μυ

Αφού αυτό απαιτεί η «ελεύθερη» αγορά, αφού αυτό υποδεικνύει η «λογική» του εκσυγχρονισμού και της ανάπτυξης και για όσο δεν αμφισβητούμε αυτές τις νεοφιλελεύθερες πρακτικές της βαρβαρότητας, είμαστε καταδικασμένοι όλοι μας να γίνουμε Κινέζοι.

Σαν αυτούς που δουλεύουν 25 ώρες το 24ωρο για μερικά ευρώ το μήνα και πηδούν από τα παράθυρα των κάτεργων, σαν τους λοιπούς αφρικανούς ασιάτες και εσχάτως ευρωπαίους δουλοπάροικους του «νέου» παγκόσμιου δουλοκτητικού τρόπου παραγωγής ο οποίος επεκτείνεται ταχύτατα…

Τα πρώτα τέτοια τσιφλίκια στην ΕΕ οργανώνεται να στηθούν επί ελληνικού εδάφους, καθώς η κυβέρνηση των τριών (μαριονεττών) της τρόικας «σχεδιάζει»  να δημιουργήσει "ειδικές οικονομικές ζώνες" για την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων και τον απεγκλωβισμό της οικονομίας της από την ύφεση. Αυτά, σύμφωνα με το Reuters, δήλωσε ο υπουργός Ανάπτυξης, Κωστής Χατζηδάκης. Όπως είπε ο Υπουργός οι ζώνες αυτές «θα προσφέρουν στους επενδυτές φορολογικά και διοικητικά κίνητρα». Με άλλα, απλούστερα λόγια, η κυβέρνηση προχωρά ταχύτατα στη νομοθέτηση του πλαισίου για τη δημιουργία των τσιφλικιών της νεοφεουδαρχίας.

Η συντριβή του ΔΣΕ στις μάχες του Γράμμου - Βίτσι και η λήξη του Ελληνικού εμφυλίου (Αύγουστος 1949)

Θέματα Ελληνικής Ιστορίας

του Βασιλειου Kοντη

Ομότιμου καθηγητή Νεότερης Ιστορίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Τον χειμώνα του 1948 στην ελληνική κυβέρνηση επικρατούσε μεγάλη απογοήτευση, ιδιαίτερα μετά τις επιτυχίες που είχε ο Δημοκρατικός Στρατός την περίοδο αυτή. Μάλιστα ο βασιλιάς Παύλος επιθυμούσε μια κυβέρνηση, της οποίας θα ηγείτο ο Αλέξανδρος Παπάγος και θα περιλάμβανε τον Σπύρο Μαρκεζίνη, που θα κυβερνούσε εξ ονόματός του, χωρίς αναγκαστικά να έχει τη συγκατάθεση ή την υποστήριξη της Βουλής και πίστευε ότι η αμερικανική κυβέρνηση ήταν σύμφωνη. Οι πρεσβευτές όμως των ΗΠΑ και Βρετανίας αντιτάχθηκαν στην ιδέα μιας κυβέρνησης Παπάγου-Μαρκεζίνη και ο βασιλιάς αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχέδιό του. Βέβαια ο φόβος μιας δικτατορίας ανάγκασε τους πολιτικούς αρχηγούς να ξεπεράσουν τα κομματικά και προσωπικά συμφέροντα και, στις 20 Ιανουαρίου 1949, σχημάτισαν κυβέρνηση ευρύτατης συνεργασίας υπό τον Σοφούλη με τη συμμετοχή όλων των μη αριστερών κομμάτων. Την ίδια στιγμή ο Παπάγος οριζόταν αρχιστράτηγος του Εθνικού Στρατού. 

Διαχωρισμός του τέλους ακινήτων από το λογαριασμό της ΔΕΗ

taxheaven.gr

Τη δυνατότητα διαχωρισμού του ειδικού τέλους ηλεκτροδοτούμενων επιφανειών από τον λογαριασμό της ΔΕΗ, με τη μεταφορά της υποχρέωσης από τη ΔΕΗ στην Εφορία, δίνει στους φορολογούμενους το υπουργείο Οικονομικών.

 H Η σχετική εγκύκλιος που στάλθηκε στις ΔΟΥ με τις οδηγίες για τη βεβαίωση και είσπραξη του Έκτακτου Ειδικού Τέλους Ηλεκτροδοτούµενων ∆οµηµένων Επιφανειών (Ε.Ε.Τ.Η.∆.Ε.) έτους 2012, προβλέπει αναλυτικά:


 ----
 Α. Ο υπόχρεος δικαιούται πλήρους απαλλαγής.

Αν ο υπόχρεος του ακινήτου δικαιούται πλήρη απαλλαγή, υποβάλει αίτηση διαγραφής του τέλους στην αρµόδια ∆.Ο.Υ., σύµφωνα µε το υπόδειγµα 1 της ΠΟΛ.1056/2.3.2012  Α.Υ.Ο., προσκοµίζοντας και τα αναφερόµενα σε αυτή δικαιολογητικά. Σε περίπτωση που η αίτηση γίνει δεκτή, συντάσσεται απόφαση απαλλαγής, η οποία καταχωρείται αµέσως στο πρόγραµµα του Ε.Ε.Τ.Η.∆.Ε. έτους 2012 και δεν απαιτείται η καταβολή κάποιου ποσού Ε.Ε.Τ.Η.∆.Ε. από τον υπόχρεο.

Β.  Ο υπόχρεος δικαιούται την καταβολή Ε.Ε.Τ.Η.∆.Ε. µε µειωµένο συντελεστή.

Η ανθρώπινη πλευρά του Εμφυλίου

enikos.gr

Ο Καπετάν Γιώτης του Εμφυλίου: Χαρίλαος Φλωράκης  μετέπειτα ΓΓ του ΚΚΕ

Θυμόμαστε ένα περιστατικό που συνέβη στα ελληνοαλβανικά σύνορα, λίγες ώρες μετά τη λήξη του Εμφυλίου, ακριβώς εξήντα τρία χρόνια πριν. Υπογράφει ο Τάσος Κ. Κοντογιαννίδης...

Από τότε που τελείωσε ο εμφύλιος πόλεμος -σαν αύριο, 29 Αυγούστου- πέρασαν 63 ολόκληρα χρόνια. Και το πελώριο ΓΙΑΤΙ που προβάλλει γι’ αυτό το τραγικό για το έθνος αιματοκύλισμα εξακολουθεί να μένει αναπάντητο. Δεν ήταν μόνο λάθος, αλλά και κατάρα. Εξήντα τρία χρόνια μετά, δεν θα επαναλάβουμε ποιος έφταιγε, ποιος σκότωσε και ποιος εγκλημάτησε. Έχουν όλα καταγραφεί από την Ιστορία και μόνο μερικοί ιδεολογικά άρρωστοι σκαλίζουν, γιατί προφανώς τους αρέσει η οσμή των πτωμάτων…

Σήμερα θα φωτίσουμε μια άλλη πτυχή. Θα αποκαλύψω μια πράξη του πατέρα μου στον Εμφύλιο, που πολέμησε από τις τάξεις του Εθνικού Στρατού από την αρχή έως το τέλος του. Οταν ήμουν μικρός μου τα ’λεγε χωρίς να δώσω ιδιαίτερη σημασία γιατί δεν καταλάβαινα. Αργότερα, όταν γνώρισα τον Χαρίλαο Φλωράκη, κατάλαβα πλέον τι σημασία είχαν τα λόγια του.

Η επιστροφή της ολίσθησης

24h.gr

του Paul Krugman*

Θα υπάρχουν δύο μεγάλοι σταρ στην Εθνική Συνδιάσκεψη των Ρεπουμπλικάνων, και κανείς από αυτούς δεν θα είναι ο Μιτ Ρόμνεϊ. Ο ένας, φυσικά, θα είναι ο Πωλ Ράϊαν, το δεξί χέρι του κ. Ρόμνεϊ στην κούρσα. Ο άλλος θα είναι ο Κρις Κρίστι, ο κυβερνήτης του Νιού Τζέρσεϊ, που θα δώσει την εναρκτήρια ομιλία. Και ενώ οι δύο άντρες δεν θα μπορούσαν να μοιάζουν ή να ακούγονται περισσότερο διαφορετικοί, είναι αδέρφια κάτω από το δέρμα.

Πώς και έτσι; Και οι δύο έχουν προσεκτικά καλλιεργήσει το προφίλ των σκληρών, δημοσιονομικά υπεύθυνων ανδρών, που είναι πρόθυμοι να λάβουν σκληρές αποφάσεις. Και το δημόσιο προφίλ και των δύο είναι απολύτως λάθος.

Έχω γράψει αρκετά τελευταία στην προσπάθεια αποδόμησης του μύθου Ράϊαν, οπότε επιτρέψτε μου να γυρίσω στον κ. Κρίστι.

Όταν ο κ. Κρίστι ανέλαβε το πόστο τον Ιανουάριο του 2010, το Νιού Τζέρσεϊ - όπως και πολλές άλλες πολιτείες - ήταν σε δεινή δημοσιονομική θέση, χάρη στην επίδραση της συμπιεσμένης οικονομίας.  Ανόμοια με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, το σύνταγμα ζητούσε από τις πολιτείες να τρέξουν, λίγο έως πολύ, με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς σε ετήσια βάση, και άρα ο κ. Κρίστι, όπως ο κάθε κυβερνήτης, αναγκάστηκε να σφίξει τα ζωνάρια.

ΕΥΡΩ, ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Αναδημοσιεύτηκε από την ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

ΛΑΠΑΒΙΤΣΑΣ – ΧΑΡΒΕΪ : ΠΩΣ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ,

ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ ΕΥΡΩ. ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ;

Ή ΘΑ ΜΑΣ ΔΙΩΞΟΥΝ ΟΤΑΝ ΣΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΟΥΣ;

Τα σαθρά ποδάρια της ανταγωνιστικότητας και η ανάπτυξη που δεν θα έρθει

sofokleous10

Την περασμένη Παρασκευή ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης έστειλε επιστολή προς τις ενώσεις εργαζομένων και εργοδοτών ζητώντας τους να συνεχίσουν το διάλογο για τις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς. Οι πληροφορίες μας αναφέρουν ότι παρά τη δραματική μείωση του κατώτατου μισθού, τις αλλαγές στις κλαδικές συμβάσεις με την κατάργηση της μετενέργειας και την επέκταση των ευέλικτων μορφών εργασίας, η τρόικα δεν είναι ικανοποιημένη επειδή το μοναδιαίο κόστος εργασίας στην Ελλάδα δεν έχει μειωθεί ακόμη αρκετά ή πάντως όχι τόσο όσο θα ήθελε. Έτσι θα ζητήσει από την κυβέρνηση νέες αλλαγές στην εργατική νομοθεσία, και πιθανότατα ο ορισμός του κατώτατου μισθού να φύγει οριστικά από το πεδίο των συλλογικών διαπραγματεύσεων και να περάσει στις αρμοδιότητες της κυβέρνησης.

Η συνταγή της τρόικας για τους μισθούς και τα εργατικά

Η συνταγή μείωσης των μισθών δια μέσου μιας εκ θεμελίων αλλαγής της εργατικής νομοθεσίας δεν αφορά μόνο την Ελλάδα αλλά αποτελεί τη συνταγή για όλες τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Ο στόχος της παρέμβασης είναι να σπάσει το παραδοσιακό σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε κεντρικό επίπεδο, δηλαδή μεταξύ εργοδοτικών ενώσεων και συνδικάτων και ο κατώτατος μισθός να ορίζεται νομοθετικά από το κράτος – δηλαδή από τις κυβερνήσεις που ως χρηματοδοτούμενες από την ευρωπαϊκή τρόικα είναι ευεπίφορες σε εκβιασμούς – ενώ αντίθετα οι συλλογικές διαπραγματεύσεις να κατατεμαχιστούν σε πολλά μικρά κομμάτια: οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα να ρυθμίζονται στο επίπεδο της κάθε εταιρείας χωριστά και όχι σε κλαδικό επίπεδο προκειμένου οι επιχειρηματίες να μην έχουν να αντιμετωπίσουν ισχυρά συνδικάτα. Υποτίθεται ότι με όλα αυτά θα λυθεί η κρίση μέσα από την εξής διαδικασία: αρχικά θα μειωθεί το κόστος εργασίας στο Νότο, έτσι τα προϊόντα του θα γίνουν πιο ανταγωνιστικά, θα αυξηθούν οι εξαγωγές του, θα μειωθούν τα ελλείμματά του και θα αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των αγορών. 

Μας αποτελειώνουν, μέσα στο 2012, οι τοκογλύφοι

spirospero

Απογευματινό δημοσίευμα του Reuters αναστάτωσε την Αθήνα. Το πρακτορείο παρουσιάζει τα τρία σενάρια που επεξεργάζονται οι Τροικανοι για την έκθεσή τους η οποία θα παραδοθεί στα τέλη Σεπτεμβρίου.


Το εφιαλτικότερο είναι ότι το Reuters υποστηρίζει ότι η Τρόικα θα ζητήσει πρόσθετες περικοπές των δαπανών ύψους 20-30 δις, εκτός βέβαια των τωρινών 14 δις ευρώ.

Κατά το Reuters τρία είναι τα επικρατέστερα σενάρια για το τι θα αναφέρει η έκθεσή τους

• Σενάριο 1ο: Η Τρόικα υποστηρίζει ότι η Ελλάδα είναι οριακά εκτός προγράμματος, αλλά μπορεί να επανέλθει σε βιώσιμη τροχιά με περισσότερες περικοπές στις δαπάνες και μέτρα αύξησης των εσόδων. 

Μωραίνει Κύριος...

real.gr

Γράφει ο Νίκος Χατζηνικολάου

Η ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ότι η βαθειά κρίση που πλήττει τη χώρα μας είναι πρωτίστως πολιτική και ηθική και δευτερευόντως οικονομική δεν είναι ούτε νέα, ούτε πρωτότυπη. Εχει διατυπωθεί, από τη στήλη αυτή, επανειλημμένα, συχνά μάλιστα σε υψηλούς τόνους. Και δυστυχώς η ορθότητά της επιβεβαιώνεται καθημερινά. Το έλλειμμα της αξιοπιστίας του πολιτικού μας συστήματος, έλλειμμα που αντί να μειώνεται διαρκώς μεγεθύνεται, οδήγησε και συνεχίζει να οδηγεί στην «παραγωγή» των οικονομικών ελλειμμάτων, που μας έφεραν στα πρόθυρα της πλήρους χρεωκοπίας. Ακόμη και σήμερα το πολιτικό προσωπικό της χώρας, στην πλειονότητά του, εξακολουθεί να συμπεριφέρεται και να λειτουργεί με την ίδια προκλητική ανευθυνότητα και με την ίδια εξοργιστική ανηθικότητα που το χαρακτήρισαν τις τελευταίες δεκαετίες και που το οδήγησαν εντέλει στην πλήρη απαξίωση. Για να δικαιώσει, ίσως, με τον τρόπο αυτό τη σοφή λαϊκή ρήση... «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι»!

ΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ να εξηγήσει κανείς, αν όχι με αναφορά σε μωρία και αφροσύνη, το γεγονός ότι ενώ η κοινωνία βοά εναντίον των πολιτικών, ενώ τους κατηγορεί για δεκάδες σκάνδαλα, αλλά και για ανικανότητα, φαυλότητα και αναξιοκρατία, που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, εκείνοι συνεχίζουν απερίσπαστοι και ατάραχοι το καταστροφικό τους έργο, διορίζοντας γιους, κόρες και ανίψια στη Βουλή και στο Δημόσιο; Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς, αν όχι με αναφορά σε μωρία και αφροσύνη, το γεγονός ότι ακόμη και όταν οι αθλιότητές τους αποκαλύπτονται εκείνοι συνεχίζουν θρασύτατα να τις υπερασπίζονται και να τις δικαιολογούν, την ίδια στιγμή που ετοιμάζονται να απολύσουν χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους και που πετσοκόβουν άγρια τους μισθούς και τις συντάξεις εκατομμυρίων μικρών και μεσαίων οικονομικά πολιτών, οδηγώντας τους στον αφανισμό; Τόσο προκλητικοί; Τόσο χοντρόπετσοι; Και εν κατακλείδι τόσο ανόητοι; Δεν καταλαβαίνουν τίποτε; Ούτε στο παρά πέντε της καταστροφής;

Μόνοι μας τα Φάγαμε Κορόιδα!

spirospero

του Γιώργου Α. Βάμβουκα


Το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ κ. Πάγκαλος διατύπωσε τον όρο "μαζί τα φάγαμε", για να ισχυριστεί ότι για την χρεοκοπία της Ελλάδος οι ευθύνες επιμερίζονται σε όλους τους έλληνες.

Στους Πάγκαλους, δηλαδή στον κ. Πάγκαλο και τους ομοίους του, θα αφιερώσουμε ορισμένα άρθρα, με τίτλο "μόνοι μας τα φάγαμε κορόιδα!". Και τούτο γιατί μια συμμορία προυχόντων πολιτικών, κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών και καρεκλοκένταυρων της εξουσίας, την περίοδο 1980-2011 επωφελήθηκαν ένα ποσό που υπερβαίνει τα 1.000 δισ. ευρώ και παράλληλα μας άφησαν πεσκέσι ένα εθνικό χρέος τουλάχιστον 650 δισ. ευρώ.

Οι Πάγκαλοι, δηλαδή οι βδέλλες της κρατικής εξουσίας, έφαγαν ποσά εκατοντάδων δισ. ευρώ και τα ψίχουλα που έπεφταν από το πλούσιο τραπέζι τους, τα έτρωγαν οι διορισθέντες από τους ίδιους σε διάφορους δημόσιους φορείς.

Οι Πάγκαλοι άφησαν πίσω τους τα ερείπια της χρεοκοπίας. Με τα ολέθρια λάθη τους κατά την άσκηση της οικονομικής πολιτικής, οι Πάγκαλοι προκάλεσαν την συγκλονιστικότερη οικονομική κρίση από έτους γένεσης του νεοελληνικού κράτους (1830), με επακόλουθο την περίοδο 2008-2012 το πραγματικό ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) να μειωθεί -20,5% και οι άνεργοι από 375.500 να εκτοξευτούν σε 1.240.450 άτομα.

Στης αμαρτίας το στρατί...

Το Ποντίκι

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

«Η περιοδεία πέτυχε απολύτως, το κλίμα στη Γερμανία είναι διαφορετικό, η Γαλλία στέκεται σταθερά στο πλευρό μας και τώρα το μόνο που μένει είναι να αποδείξει η κυβέρνηση ότι εννοεί αυτά που λέει, ώστε και οι δανειστές, επιτηρητές, εταίροι κ.λπ. να πειστούν ότι η Ελλάδα έχει τη διάθεση να αυξήσει τον βαθμό πολιτικής αξιοπιστίας της και συνεπώς να αποτελέσει σταθερά μέλος του ευρώ». Αυτά ακούσαμε και διαβάσαμε μετά την ευρωπαϊκή τουρνέ Σαμαρά...

Μόνο που εδώ κάτι είναι επιεικώς περίεργο – ή μάλλον πολλά είναι... πολύ περίεργα, αλλά ας αρκεστούμε στα ελάχιστα. Κατ’ αρχάς ο πρωθυπουργός, ερωτώμενος γι’ αυτά που έλεγε πριν γίνει πρωθυπουργός, τα «αντιμνημονιακά» του δηλαδή, απάντησε ευθέως: «Ουδείς αναμάρτητος». Κοινώς, όταν έκανε την όποια «κριτική» του στις προβλέψεις και την εφαρμογή του μνημονίου, «αμάρτανε». Καλά δηλαδή που δεν ζήτησε άφεση αμαρτιών και συγχωροχάρτι από την... κόρη του παπά.

Τι έλεγε όμως τότε ο νυν πρωθυπουργός; Ότι οι αριθμοί δεν βγαίνουν, ότι το μνημόνιο φέρνει ύφεση και καταστροφή της οικονομίας, ότι πνίγει τη χώρα, ότι φέρνει «εθνική κατάθλιψη», ότι θα κάνει εξεταστική για το ποιοι και πώς έφτασαν τη χώρα στο μνημόνιο και άλλα τέτοια «επαναστατικά».

Κλείνουν εισφοροφυγάδες

Το Ποντίκι

Με «λουκέτο» απειλούνται οι επιχει­ρήσεις που απασχολούν ανασφάλιστους εργαζομένους, σε μια προσπάθεια να μπει φρένο στη «μαύρη εργασία». Κατά τους 29.790 ελέγχους που διενέργησε το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και τους 10.047 από τα μεικτά κλιμάκια ΣΕΠΕ και Ι ΚΑ, το πρώτο εξάμηνο του 2012 στους 29.560 εργαζόμενους οι 10.603 ήταν ανασφάλιστοι. Από αυτούς το 47,4% ήταν αλλοδαποί και το 30,4% Έλληνες.

Ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες το φαινόμενο οξύνεται στους τόπους δι­ακοπών. Στην Κέρκυρα σε 50 επιχειρή­σεις που πραγματοποιήθηκαν έλεγχοι από τους 191 εργαζόμενους οι 87 ήταν ανασφάλιστοι, ποσοστό 46%. Στην Κρή­τη, σε 350 επιχειρήσεις με 1.643 εργα­ζόμενους οι 713 δούλευαν χωρίς ασφά­λιση δηλαδή το 43% και στη Ρόδο σε 207 επιχειρήσεις, 407 εργαζόμενοι από τους συνολικά 1418 εργάζονταν μαύρα.

ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ Οι 50 αποχρώσεις του γκρι χωρίς …σεξ

Αναδημοσιεύτηκε από την ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Λεωνίδα Βατικιώτη
Πριν – 26 Αυγούστου 2012

Αυστηρότερα μέτρα λιτότητας μετά την επίσκεψη Σαμαρά στο Βερολίνο

Πολλαπλά κερδισμένη η Γερμανία από την κρίση έβγαλε μόνο από την πτώση των επιτοκίων δανεισμού της την τελευταία διετία 68 δισ. ευρώ!

 Αξιοθρήνητος ή γελοίος; Αυτή είναι η απορία που πρέπει να δημιούργησε το πέρασμα του έλληνα πρωθυπουργού από το Βερολίνο, ο οποίος με την υποτέλειά του διέψευσε ακόμη και τον βαρύ προσβλητικό χαρακτηρισμό που του απηύθυνε ο βρετανικός Ιντιπέντεντ, αποκαλώντας τον «ζητιάνο», δυό μέρες πριν ξεκινήσει για τη γερμανική πρωτεύουσα. Ο Αντώνης Σαμαράς, παρότι είναι ζητιάνος, ηγούμενος μιας χώρας την οποία οι πιστωτές της κατάφεραν μέσα σε δύο χρόνια να την στεγνώσουν από ρευστό με δημόσια, ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες να είναι όλα «στο κόκκινο» από τη στιγμή που προτεραιότητα απέκτησε η εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους και των δανειστών, παρόλα αυτά δεν απαίτησε το παραμικρό …πλην χρόνου. Οι Γερμανοί πρέπει να εντυπωσιάστηκαν με την υποτέλειά του και την απροθυμία του να διαπραγματευτεί ακόμη και τα πιο απλά. Ζητώντας μόνο επιπλέον χρόνο και υποσχόμενος να εφαρμόσει ό,τι του ζητούν τι πιο φυσιολογικό από να εισπράξει χλεύη και ένα ξερό «νάιν»; Άρνηση συνοδευόμενη από τον υπαινιγμό ότι επιπλέον χρόνος σημαίνει επιπλέον χρήμα, άρα ξεχάστε το, και χλεύη, με αφορμή την προσωπική δέσμευσή του, που δεν πρέπει να έχει προηγούμενο στην ιστορία, ότι εγγυάται ο ίδιος την αποπληρωμή των χρημάτων που έχουν δώσει οι Γερμανοί!

Silent weapons for Quiet Wars μια τρομακτική αλήθεια;

Το «Σιωπηλά όπλα για έναν αθόρυβο πόλεμο» (Silent Weapons for Quiet Wars), εξηγεί θαυμάσια την τεχνική της μαζικής πλύσης εγκεφάλου. Αυτό το εκτενές και λεπτομερές έγγραφο που χρονολογείται από το 1979 περιγράφει μία πολιτική που ...επιβλήθηκε από το 1950. Το έγγραφο αυτό βγήκε κατα τύχη(;) στην επιφάνεια το 1986 και συμπεριλήφθηκε στο βιβλίο του William Cooper: Behold A Pale Horse Το έγγραφο λέει πως: «ο αθόρυβος πόλεμος ...; κηρύχθηκε από τα κέντρα εκείνα που θέλουν μια ανθρωπότητα υποδουλωμένη και εγκλωβισμένη στην ύλη και αποκομμένη από την ανώτερη διάσταση του ανθρώπου, την πνευματική, σε μια συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στα 1954»....

Εδώ υπάρχει μια περίληψη του περιεχομένου του:

«Η εμπειρία έχει αποδείξει πως η πιο απλή μέθοδος για την εξασφάλιση ενός σιωπηλού όπλου και η απόκτηση ελέγχου του κοινού, είναι να τους διατηρούμε ανεκπαίδευτους και αδαείς όσον αφορά τις αρχές  των βασικών συστημάτων αφ' ενός, ενώ αφ' ετέρου να τους κρατούμε σε σύγχυση, να τους  έχουμε αποδιοργανωμένους και αποσπασμένους σε θέματα που δεν έχουν καμία πραγματική σημασία.

 Αυτό επιτυγχάνεται με:


 1. Τον χωρισμό των εγκεφάλων τους** την υπονόμευση των πνευματικών τους δραστηριοτήτων την παροχή ενός προγράμματος χαμηλής ποιότητας στην δημόσια εκπαίδευση, τα μαθηματικά, τον σχεδιασμό συστημάτων και τα οικονομικά αλλά και την αποθάρρυνση τους στον τομέα της τεχνικής δημιουργικότητας (οποιος αμφιβάλλει για το χαμηλότατο επίπεδο εκπαίδευσης που μας παρέχεται, ας σκεφθεί πόσει από εμάς είναι ικανοί να συγκροτήσουν ολοκληρωμένες προτάσεις).

Γιατί θα μας επιβάλλουν νέους φόρους και το 2013

fpess.gr

Πανηγυρίζουμε γιατί η Φράου Μέρκελ εσχάτως επέδειξε φιλελληνικά συναισθήματα, πλάι στον λυγερόκορμο άξιο άνακτα-πρωθυπουργό μας, που σαν άλλος γνήσιος "Έλλην" παραχώρησε "γη και ύδωρ", δηλώνοντας ότι θα εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα. Αλλά ιδού πως ποσοτικοποιούνται αυτά τα συμφωνηθέντα για τους δυστυχείς πολίτες αυτής της χώρας άμεσα. Δεν πρέπει να λησμονούμε όμως ότι θα υπάρχουν και τα έμμεσα, αυτά των αποκρατικοποιήσεων τα οποία θα ακολουθήσουν και θα πλήξουν καίρια τον πληθυσμό, ιδιωτικοποιώντας δημόσια αγαθά, όπως για παράδειγμα το νερό.

Το πακέτο μέτρων των 11,5 δισεκατομμυρίων ευρώ εστιάζει στην περικοπή δαπανών: μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, εφάπαξ κλπ. Προς το παρόν, δεν ακούγεται τίποτα για το τι θα γίνει στο σκέλος των εσόδων. Και σε αυτό τον τομέα, τα...μαντάτα δεν είναι ευχάριστα. Στην Καραγιώργη Σερβίας γνωρίζουν ότι τα φορολογικά έσοδα της επόμενης χρονιάς θα είναι σίγουρα μειωμένα σε σχέση με τα φετινά. Πως θα κλείσει την «τρύπα»; Τα νέα μέτρα είναι κοντά και θα φανούν με το φορολογικό νομοσχέδιο του φθινοπώρου.

• Εισφορά αλληλεγγύης 2013: Τα κρατικά έσοδα του 2013 από την εισφορά αλληλεγγύης θα είναι μηδαμινά. Ο λόγος; Το 2012, το ελληνικό δημόσιο εισέπραξε τον φόρο και για το 2012 και για το 2013. Ποσό ύψους άνω του 1,4-1,5 δις. ευρώ έχει βεβαιωθεί μέσω των εκκαθαριστικών σημειωμάτων που έχουμε παραλάβει όλοι μας, ενώ οι φόροι που κανονικά θα έπρεπε να εισπραχτούν το 2013, έχουν προκαταβληθεί στο κράτος μέσω των μισθών μας. Έτσι, του χρόνου, θα εισπραχτεί μόνο η εισφορά αλληλεγγύης που πρέπει να καταβάλλουν ελεύθεροι επαγγελματίες και επιτηδευματίες. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι στον προϋπολογισμό του 2013, θα προκληθεί «τρύπα» ύψους τουλάχιστον ενός δισεκατομμυρίου ευρώ.

Το παράδοξο του ευρώ

Outside the Wall

 Του Θανάση Καρτερού

Όταν ο Σαρκοζί, η Μέρκελ και οι Ευρωπαίοι παρατρεχάμενοι ξετίναξαν στις Κάννες τον Παπανδρέου, του άφησαν το περιθώριο να το κάνει αν το ήθελε τόσο πολύ το δημοψήφισμά του, αλλά με ένα και μόνο ερώτημα: Ναι ή Όχι στο ευρώ. Πράγμα που ακόμα κι ο τότε πρωθυπουργός, που είχε χρησιμοποιήσει για την επιβολή του Μνημονίου τον εκβιασμό του ευρώ, το θεώρησε τόσο βλακώδες, προσχηματικό και εκτός τόπου και χρόνου, ώστε ούτε καν το συζήτησε.

Ήξεραν τι έλεγαν ωστόσο, όπως αποδείχτηκε, οι δυο πρωτεργάτες της ελληνικής τραγωδίας. Γιατί έκτοτε το ευρώ της υποτιθέμενης ευημερίας συνδέθηκε αδιάρρηκτα στην Ελλάδα με την πιο μεγάλη υπαρκτή δυστυχία. Έτσι ώστε να μπορούμε να μιλήσουμε για το παράδοξο του ευρώ: Προϋπόθεση για να παραμείνουμε στον παράδεισό του κοινού νομίσματος είναι να μεταβούμε οικειοθελώς στην κόλαση που συγκροτούν τα συνεχή καταστροφικά και άδικα μέτρα, τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα, οι ταπεινώσεις.

 Έκτοτε ζούμε μια κατάσταση παραλογισμού και παραφροσύνης. Το βλακώδες και άσχετο έχει γίνει έξυπνο και σχετικό. Το ναι ή όχι στο ευρώ μάς κυνηγάει σε κάθε μας βήμα. Τα εκλογικά αποτελέσματα, ας πούμε, εκτιμήθηκαν ως ναι στο ευρώ - από πού κι ως πού ρωτήστε τον  Σαμαρά και τον Κουβέλη να σας το πουν. Η αποδοχή κάθε σκληρού μέτρου θεωρείται ναι στο ευρώ. Η δυσφορία όμως θεωρείται όχι στο ευρώ. Η υποταγή στις διαταγές των Βρυξελλών, ναι. Η αντίσταση στα κελεύσματα των αγορών και των πιστωτών, όχι. Και πάει λέγοντας.

Μέχρι το 2015 η ύφεση στην ελληνική οικονομία.

του Κώστα Μελά

Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες που υπάρχουν από το εσωτερικό του ΔΝΤ , το ταμείο εκτιμά ότι η ύφεση στην Ελλάδα θα συνεχισθεί μέχρι και το 2015, σε αντίθεση με όσα λέγονται από τη μεριά της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και σύμφωνα με το πρόγραμμα της δεύτερης διάσωσης του Μαρτίου το 2012 ,της Τρόϊκας.  

Συγκεκριμένα εκτιμά ότι το 2012 η ύφεση θα κυμανθεί πάνω από 7,0% , το 2013 περίπου στο 3,5% , το 2014 στο 1,5% και το 2015 στο 0,5%. Έτσι έρχεται και από την πλευρά του βασικού συντελεστή του προγράμματος «δημοσιονομικής προσαρμογής» η εκτίμηση ότι η ύφεση θα συνεχισθεί τουλάχιστον μέχρι και το 2015. 

Οι συνέπειες είναι γνωστές και επομένως δεν χρειάζεται να αναφερθούμε σε αυτές παρά μόνο να υπενθυμίσουμε ότι ο βασικός στόχος του προγράμματος για δημόσιο χρέος 120,0% του ΑΕΠ το 2020 είναι αδύνατον να επιτευχθεί. Συνεπώς το ΔΧ/ΑΕΠ θα πρέπει να μειωθεί με διοικητικά μέσα και συγκεκριμένα  με μείωση του  χρέους που διακρατεί ο   επίσημος τομέας (ΕΚΤ  και Χώρες Μέλη) ώστε να γίνει διαχειρίσιμο. Διαχειρίσιμο , με προϋποθέσεις βεβαίως , μπορεί να είναι ένα ΔΧ γύρω στο 80,0% σύμφωνα με όλες τις υπάρχουσες εκτιμήσεις. Παράλληλα το ΔΝΤ επιμένει ότι το ύψος των επιτοκίων των δανείων που έχουν χορηγηθεί από τις χώρες της ΕΕ , θα πρέπει να μειωθεί περαιτέρω.  

Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς εκτιμά η ελληνική κυβέρνηση για τις μελλοντικές εξελίξεις του ρυθμού μεταβολής του ΑΕΠ , αλλά είναι βέβαιο ότι όλα τα παραπάνω είναι εν γνώσει του οικονομικού επιτελείου. 

Τι θα γίνει τελικά με την Ελλάδα και την Ευρωζώνη;

του  Κώστα Μελά

-Δεν περνάει μέρα που να μην έχουμε κάποιον ή κάποιους φορείς της αγοράς ή εκπροσώπους κρατών οι οποίοι μας δείχνουν εμμέσως ή αμέσως την πόρτα της εξόδου από την ευρωζώνη. Από τι εξαρτάται τελικά η παραμονή μας;

Η παραμονή της Ελλάδος στο ενιαίο νόμισμα όπως έχουν εξελιχθεί τα γεγονότα εξαρτάται από πλήθος παραγόντων και πρωταρχικά από τις αποφάσεις που θα ληφθούν για τη διάσωση της Ισπανίας και της Ιταλίας και οι οποίες θα σηματοδοτήσουν τη συνέχιση ύπαρξης του ενιαίου νομίσματος τουλάχιστον  μέχρι την επόμενη κρίση , η οποία πιθανά να έχει ως πρωταγωνιστή τη Γαλλία. 

Βεβαίως αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα μπορεί να αποδεσμευτεί από τις βασικές  υποχρεώσεις τις οποίες (δυστυχώς) έχει αναλάβει από την εποχή του Μνημονίου , τον Μάιο του 2010, και να αρχίσει να πράττει κατά το δοκούν. Είναι εξαιρετικά δύσκολο η Ελλάδα τουλάχιστον αυτή την περίοδο να έχει λόγο στις επερχόμενες  εξελίξεις , όποιες και αν είναι αυτές , ακόμη και ως συμπράττουσα με τις χώρες της Νότιας Ευρώπης όπου ο Μόντι πρωταγωνιστεί σε σειρά κινήσεων μεταξύ των οποίων η σπουδαιότερη είναι η συνεννόηση με τον Ολάντ  με στόχο να πιεσθεί η  Γερμανία να αποδεχτεί  το διευρυμένο ρόλο του EMS και της ΕΚΤ στην αγορά κρατικού χρέους.

 Η συνάντηση των δύο ηγετών της δεύτερης και τρίτης οικονομίας της ευρωζώνης είναι καθορισμένο για τις αρχές του Σεπτεμβρίου στη Ρώμη,  σύμφωνα με δημοσιεύματα της La Repubblica   της Κυριακής. Σύμφωνα με την εφημερίδα πρωταρχικό σημείο συμφωνίας, εκφρασμένο με όλους τους τρόπους, είναι η θέλησή τους να διασωθεί πάση θυσία η Ελλάδα. Μάλιστα σύμφωνα με κύκλους τόσο του Εliseo  όσο και του Palazzo Ghigi, δεν υπάρχει κανένα σχέδιο Β για την έξοδο της Ελλάδος από το ευρώ που να έχει τεθεί σε διαβούλευση μεταξύ των κρατών - μελών. Αν υπάρχουν σχέδια αυτά είναι από αναλυτές ή από το υπουργείο οικονομίας της Γερμανίας , άλλωστε ο υπουργός Schaeuble  το έχει ήδη παραδεχτεί δημοσίως. Όμως αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτε. Βεβαίως αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί οι πιέσεις από τη μεριά  των γερμανικών γερακιών (Budesbank – Βιομηχανικοί κύκλοι- Πολιτικοί της Δεξιάς κυρίως Χριστιανοκοινωνιστές) προς την Μέρκελ έχουν αυξηθεί τελευταία. Όμως κανένας πολιτικός που σέβεται τον εαυτό του δεν μπορεί να λάβει την πολιτική απόφαση για εκδίωξη ενός κράτους μέλους από τη στιγμή που οι μελλοντικές συνέπειες μιας τέτοιας ενέργειας  είναι παντελώς  αγεωγράφητες.

Ζητάει λίγα, για να πάρει... λιγότερα

Το Ποντίκι

Δεν χρειαζόταν και κάποιος ιδιαίτερα οξύς πολιτικός νους για να καταλάβει κάποιος ότι ο Σαμαράς δεν θα ζητούσε από την Ευρώπη τίποτε περισσότερο από την επιμήκυνση.

Παρότι τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης εί­χαν βάλει ζήτημα επαναδιαπραγμάτευσης (δηλαδή ριζικών αλλαγών στο μνημόνιο) ως βασικό θέμα της προεκλογικής ατζέντας), αμέσως μετά τη συγκρό­τηση της συμμαχικής κυβέρνησης υπαναχώρησαν, όπως όλοι (οι νοήμονες) ανέμεναν, στην πολύ υποδεέστερη διεκδίκηση της... επιμήκυνσης.

Κοινώς δηλαδή ζητούν πλέον μόνο να εφαρμο­στεί το ίδιο μνημόνιο που έχει αποτύχει σε όλα τα επίπεδα έως τώρα, αλλά να μας δοθούν άλλα δύο χρόνια παράταση για να το εφαρμόσουμε... καλύ­τερα και πιο αποτελεσματικά.

Βεβαίως η επιμήκυνση, όπως θυμάστε, ήταν η μόνη (πολιτική) διέξοδος που έδιναν οι Ευρωπαί­οι στις μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις την άνοι­ξη. Και αυτή ακριβώς υιοθετείται ελλείψει άλλου εναλλακτικού σεναρίου, του οποίου η απουσία εί­ναι πλέον οφθαλμοφανής ακόμη και στους πλέον καλοπροαίρετους.

Βέβαια, πριν οι Ευρωπαίοι – με προεξάρχουσα την... άκαρδη Μέρκελ – δώσουν στη συγκυβέρνηση τη ζητούμενη διετή επιμήκυνση, θα χρειαστεί μια ακόμη δήλωση πίστης του Σαμαρά στην εφαρ­μογή των μνημονιακών δεσμεύσεων των προκατό­χων του και του ιδίου. Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος για τον οποίο στο Μαξίμου φαγώθηκαν όλη την εβδομάδα να κατεβάσουν τον πήχη των προσδοκιών από τα ραντεβού του πρωθυπουργού αύριο και μεθαύριο.

«Μούφα» η... διαπραγμάτευση

Το Ποντίκι

Όταν τη Δευτέρα το βράδυ τε­λείωσε στο Μέγαρο Μαξίμου η ενημέρωση του πρωθυπουργού από τον υπουργό Οικονο­μικών Γιάννη Στουρνάρα, όλα είχαν δρομολογηθεί προκειμένου να ταξι­δέψει χωρίς προβλήματα ο πρωθυ­πουργός στη Γερμανία και τη Γαλλία και να δώσει την επικοινωνιακή του μάχη, ότι δηλαδή πέτυχε περίπου να... «στριμώξει» τους δύο ηγέτες και να πάρει όχι μόνο λιγότερο σκλη­ρά μέτρα, αλλά και την επιμήκυνση της εφαρμογής του μνημονίου!

Η μόνη εκκρεμότητα που υπήρ­χε ήταν η βραδινή εξέταση που εί­χε προγραμματιστεί λίγο αργότερα από τον θεράποντα γιατρό του και αφορούσε την κατάσταση του ματιού του και τη χορήγηση στον πρωθυ­πουργό της άδειας πτήσης...

Έτσι ο Σαμαράς, λίγο μετά τη συ­νάντησή του με τον Στουρνάρα, πήγε στο πατρικό σπίτι στην οδό Λυκείου, όπου ο γιατρός, μετά τη λεπτομερή εξέταση, του χορήγησε την πολυπό­θητη άδεια. Η βελτίωση της κατά­στασης του ματιού του φαίνεται ότι είναι σημαντική και οι πληροφορίες λένε ότι για μερικές μέρες ακόμη θα ακολουθεί τη θεραπεία του και ουσι­αστικά βρίσκεται στο τελικό στάδιο αποθεραπείας...

Αρραγές αυστηρό μέτωπο Μέρκελ-Ολάντ για την Ελλάδα

aofokleous10

Αρραγές μέτωπο αυστηρότητας απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση παρουσίασαν χτες η Γερμανίδα καγκελάριος Αγγέλα Μέρκελ και ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ εκπέμποντας για πολλοστή φορά το ίδιο μήνυμα: ότι η Αθήνα δεν πρέπει να αναμένει χαλάρωση των όρων του μνημονίου και ότι οφείλει να παραμείνει πιστή στις δεσμεύσεις της. Στις σύντομες ανακοινώσεις των δύο ηγετών που συναντήθηκαν χτες στο Βερολίνο πρώτη τον λόγο πήρε η Αγγέλα Μέρκελ, που λιτά και παγερά ανέφερε ότι οι όποιες συζητήσεις για την Ελλάδα πρέπει να γίνουν μετά το πόρισμα της τρόικας, ενώ αντίθετα ο Φρανσουά Ολάντ μολονότι τόνισε κι εκείνος ότι η Ελλάδα πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις της, πρόσθεσε: ‘Θέλουμε να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη’.

Η κοινή σκληρή γραμμή των ηγετών Γαλλίας - Γερμανίας που συναντήθηκαν χτες ακριβώς για να συντονίσουν με τον πιο επίσημο τρόπο τη θέση τους απέναντι στο ελληνικό ζήτημα δεν προκάλεσε έκπληξη καθώς είχε γίνει σαφές από το πρωί ότι θα επιδιώκονταν κάτι τέτοιο, εν όψει των συναντήσεων των Μέρκελ και Ολάντ με τον Έλληνα πρωθυπουργό που ξεκινά από σήμερα επισκέψεις στο Βερολίνο και το Παρίσι διεκδικώντας την παράταση του ελληνικού προγράμματος για δύο χρόνια.

FED: ...σε τεντωμένο σχοινί

sofokleous10

Το 1831 στο δράμα Φάουστ του Γκαίτε, ο διάβολος πείθει έναν πτωχευμένο αυτοκράτορα να τυπώσει και να ξοδέψει τεράστιες ποσότητες χρήματος ως βραχυπρόθεσμη λύση για τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας του. Κατά συνέπεια, η αυτοκρατορία καταρρέει και τελικά βυθίζεται στο χάος. Σήμερα, οι κυβερνήσεις που έχουν στηριχθεί σε ποσοτική χαλάρωση, αντί να αναλάβουν τις απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις παίζουν αναμφισβήτητα ένα από τα πιο επικίνδυνα παιχνίδια στην οικονομική ιστορία.

Ως αποτέλεσμα των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων, οι κεντρικές τράπεζες έχουν χάσει την ικανότητα τους να ελέγχουν την προσφορά χρήματος, και είναι πλέον ευάλωτες στον ανεξέλεγκτο πληθωρισμό. Όταν τα επιτόκια αυξάνονται, η αξία των περιουσιακών στοιχείων των κεντρικών τραπεζικών θα μπορούσε να πέσει ακόμα και κάτω από την ονομαστική αξία των υποχρεώσεων τους, πράγμα που θα τις καθιστούσε  ανίκανες να προστατεύσουν την αγοραστική δύναμη των νομισμάτων τους. Για να κατανοήσουμε καλύτερα τις πιθανές συνέπειες της ποσοτικής χαλάρωσης, είναι χρήσιμο να επανεξετάσει κανείς την ιστορική εξέλιξη των κεντρικών τραπεζών. 

Οι πρώτες κεντρικές τράπεζες ουσιαστικά διαχειρίζονταν το χρυσό. Ιδιώτες και εταιρείες κατέθεταν τις ποσότητες χρυσού που κατείχαν και λάμβαναν ένα αντίτημο  που θα μπορούσε να εξαργυρθωθεί κατά βούληση. Η δύναμη του συστήματος σε μεγάλο βαθμό προερχόταν από την απλότητά του. Αντίθετα το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα σήμερα,  δεν στηρίζεται σχεδόν καθόλου στο χρυσό και εξαρτάται εξ ολοκλήρου από την πίστη ότι οι κεντρικοί τραπεζίτες μπορούν να ελέγξουν την προσφορά χρήματος.

Αναπόφευκτη η σύγκρουση κοινωνίας – κράτους.

Προεδρική Δημοκρατία

Όταν η κοινωνία δεν μπορεί να συναντήσει την πολιτική απόφαση πουθενά και όταν το κράτος, το οποίο αντί να είναι οργάνωση λαού, έχει αυτονομηθεί πλήρως και στην ουσία αποτελεί κατοχικό καθεστώς σε βάρος της κοινωνίας, είναι επόμενο πως αυτά τα δύο κάποια στιγμή θα έρθουν αντιμέτωπα.

Κατ’ αρχήν θα πρέπει με κάθε τρόπο να γίνει διάκριση μεταξύ....

κράτους ως κατοχικού καθεστώτος και εργαζομένων πολιτών στους κρατικούς μηχανισμούς, δηλαδή τους δημοσίους υπαλλήλους. Οι δημόσιοι υπάλληλοι ως μέλη της ίδιας κοινωνίας υφίστανται τις ίδιες συνέπειες, τόσο στις αμοιβές τους όσο και στις περιουσίες τους με τους υπόλοιπους πολίτες. Το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, έντεχνα ταυτίζει το κράτος με τους εργαζόμενους σ’ αυτό προκειμένου να ενεργοποιήσει κοινωνικούς αυτοματισμούς εναντίον των εργαζομένων στο κράτος και να μείνουν οι απόλυτα υπεύθυνοι στο απυρόβλητο. Το κατοχικό κράτος όμως είναι κάτι διαφορετικό από τους εργαζόμενους σ’ αυτό.

Το κατοχικό κράτος, το ποίο ιδρύθηκε από την εποχή της Βαυαροκρατίας του Όθωνα και έκτοτε φτάνει ως τις μέρες μας, παρά τις διακηρύξεις και τα διάφορα αντιδημοκρατικά συνταγματικά κείμενα, τα οποία στην ουσία επαναλαμβάνουν το ίδιο κατοχικό πολίτευμα, αποτελείται από: 1) το ολιγαρχικό πολιτικό προσωπικό, στο πυρήνα του οποίου βασιλεύει η οικογενειοκρατία και η κληρονομική διαδοχή, 2) από τους πολυδαίδαλους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς κρατικής επιβολής επί της κοινωνίας και 3) από τα διαχρονικά κρατικοδίαιτα παρασιτικά και διαπλεκόμενα με το πολιτικό προσωπικό οικονομικά συμφέροντα που λυμαίνονται τον κρατικό πλούτο τον οποίο καλείται μετά να αναπληρώσει η κοινωνία με εξοντωτική φορολογία και διάφορες περικοπές.  Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο δεν έχουν ουσιαστική ανάμιξη σ’ αυτό το κατοχικό καθεστώς. Και οι ίδιοι είναι όμηροι. Χρησιμοποιήθηκαν μέσα από τα δίκτυα εκλογικής πελατείας προκειμένου να επιβιώνει το πολιτικό προσωπικό και έχουν ταυτιστεί με αυτή την έννοια του κράτους στα μάτια της κοινωνίας μέσα από τον θεσμό της μονιμότητας. Ψυχολογικά βέβαια (ιδιαίτερα τα ανώτερα κρατικά στελέχη και η κρατικοδίαιτη πνευματική ελίτ) αισθάνονται αλληλέγγυοι με το κατοχικό κράτος, αλλά αυτό θα πρέπει να το αποβάλουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα για το καλό όλων.