Γράφει ο Βασίλης Ν. Κολλάρος –
Η σύλληψη των δυο Ελλήνων στρατιωτικών από τουρκική περίπολο στο προγεφύρωμα (ή αλλιώς «εξέχουσα») του Καραγάτς έφερε στην επιφάνεια, εκτός των άλλων, και μια ιδιαιτερότητα των ελληνοτουρκικών συνόρων στον Έβρο. Κατ’ αρχάς, το προγεφύρωμα του Καραγάτς είναι μια λωρίδα τουρκικού εδάφους που εισέρχεται στην ελληνική επικράτεια, δυτικά του ποταμού Έβρου, απέναντι από την Αδριανούπολη και έχει συνολική έκταση 22,5 τ.χλμ.
Εντός του συγκεκριμένου τουρκικού θύλακα βρίσκεται και η ομώνυμη πόλη. Είναι το μοναδικό σημείο, στο οποίο τα ελληνοτουρκικά σύνορα δεν ακολουθούν τον ρουν του ποταμού Έβρου, αλλά εισχωρούν μέσα στο έδαφος της δυτικής Θράκης. Πώς, όμως, προέκυψε αυτή η εδαφική ιδιαιτερότητα στα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας; Η απάντηση βρίσκεται στη Συνδιάσκεψη της Λωζάνης του 1922-23.
Ας πιάσουμε, όμως, το νήμα της ιστορίας από την αρχή. Το 1920, με την απελευθέρωση της Θράκης από τον Ελληνικό Στρατό, το Καραγάτς μετονομάστηκε σε Ορεστιάδα. Με τη Συνθήκη των Σεβρών (10 Αυγούστου 1920) παραχωρήθηκε στην Ελλάδα, όπως και ολόκληρη η δυτική Θράκη, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος της Ανατολικής.