Τι μας διδάσκει η ιστορία για τις περιόδους που το αμερικανικό δημόσιο μπαίνει στο… ψυγείο και γιατί δεν πρέπει να εφησυχάζουμε. Οι μέσοι όροι και γιατί δεν λειτουργούν «δεσμευτικά».
Γράφει ο Β. Παζόπουλος.
Δεν χρειάζονται πολλά για να φοβηθούν οι επενδυτές. Πόσο μάλλον όταν ακούγεται κάτι τόσο δραματικό, όπως η απόφαση της αναστολής της λειτουργίας των κυβερνητικών υπηρεσιών στις ΗΠΑ.
Παρ' όλα αυτά, αν και οι επιπτώσεις αναμένεται να γίνουν άμεσα αισθητές, δεν υπάρχει λόγος για πανικό. Δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο για τα αμερικανικά δεδομένα. Από το 1976 και μετά δεν έχει συμβεί ούτε μία, ούτε δύο, αλλά 18 φορές! Η τελευταία έγινε επί του προηγούμενου προέδρου, του Barack Obama, το 2013. Τότε είχε διαρκέσει 16 ημέρες και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είχε θέσει εκτός για αυτό το διάστημα 850.000 δημόσιους υπαλλήλους, λειτουργώντας με προσωπικό ασφαλείας.
Κανείς δεν γνωρίζει πόσο θα διαρκέσει αυτή τη φορά η παράλυση του ομοσπονδιακού κράτους. Ούτε οι Δημοκρατικοί, ούτε οι Ρεπουπλικάνοι δείχνουν προς το παρόν διάθεση συμβιβασμού. Οι επιπτώσεις στο ΑΕΠ σε περίπτωση που η αναστολή διαρκέσει αρκετά, μπορεί να φτάσει σε ποσοστό μέχρι το 0,3% όπως υπολογίζουν οι αναλυτές, καθώς εκτός από τους υπαλλήλους της ομοσπονδιακής κυβέρνησης επηρεάζονται εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα που απασχολούνται σε εργολάβους του δημοσίου.
Έχει αρκετά κωμικοτραγικά στοιχεία αυτή η κατάσταση. Για παράδειγμα οι στρατιωτικοί που βρίσκονται στις εμπόλεμες ζώνες θα παραμείνουν στις θέσεις τους, χωρίς όμως να πληρώνονται!
Σε ό,τι αφορά τις οικονομικές υπηρεσίες, στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θα εργάζεται μόνο ένας κάθε 15 υπαλλήλους. Πρόβλημα θα υπάρχει και με τις προγραμματισμένες ανακοινώσεις ορισμένων μακροοικονομικών στοιχείων.
Η πιο ωραία δήλωση έγινε από τον Ρεπουμπλικάνο γερουσιαστή John Kennedy: «Η χώρα μας ιδρύθηκε από ιδιοφυίες αλλά κυβερνάται από ηλίθιους». Κατά καιρούς συμβαίνει και σε άλλες χώρες, John, μη νομίζεις πως είστε μοναδικοί.
Το ιστορικό στη Wall Street
Για εμάς που δεν κατοικούμε στις ΗΠΑ, η μόνη ταλαιπωρία που μας απασχολεί, είναι η χρηματιστηριακή. Τι επίπτωση θα έχει στη Wall Street. Πιθανολογώ πως οι λάτρεις των συγκινήσεων θα απογοητευτούν. Οι επενδυτές συνήθως παραμένουν ψύχραιμοι. Μάλιστα ο δείκτης του «φόβου», ο Volatility Index, υποχώρησε 6% την Παρασκευή.
Την τελευταία φορά, όπως αναφέραμε πιο πάνω, κατά τη διάρκεια του «λουκέτου» ο S&P 500 ανέβηκε 3,1%. Ακόμα πιο εντυπωσιακή επίδοση είχαμε τον Οκτώβρη του 1982, επί Ronald Reagan. Κατά τη μία και μόνη συνεδρίαση που διήρκησε αυτή η ιδιόμορφη κατάσταση, ο S&P κέρδισε 1,3%.
Τις μεγαλύτερες απώλειες είχαμε το 1976 και το 1977 επί Jimmy Carter, με ποσοστό λίγο μεγαλύτερο από 3% σε διάρκεια 3 εβδομάδων. Το 1984, με πρόεδρο πάλι τον Reagan, σημειώθηκε υποχώρηση 2,2% σε δύο μόλις συνεδριάσεις.
Συνολικά, τα τελευταία 40 χρόνια είχαμε 18 παρόμοιες περιπτώσεις, όπου διήρκησαν κατά μέσο όρο 7 συνεδριάσεις. Το αποτύπωμά τους ήταν μάλλον ασήμαντο. Ο μέσος όρος των απωλειών περιορίστηκε στο -0,6%.
Η παράθεση των ιστορικών στοιχείων μάς καθησυχάζει. Δεν πρέπει να πανικοβληθούμε, όχι όμως και να εφησυχάσουμε. Οι αγορές δεν δεσμεύονταιαπό μέσους όρους. Τα στατιστικά δεδομένα μπορεί να θέτουν κάποια όρια, οι επενδυτές όμως δεν διστάζουν να τα παραβούν, όταν οι συνθήκες ευνοούν την υπερβολή.
Στο χρηματιστηριακό παιχνίδι, η πρόβλεψη δεν είναι παρά ένα παιχνίδι συσχέτισης δυνάμεων των πιθανοτήτων. Οι διακυμάνσεις είναι μια αλληλουχία απρόβλεπτων στιγμών και ακραίων καταστάσεων. Μια χαοτική δραματουργία ανοδικών και πτωτικών παραστάσεων. Εν μέσω ισχυρών και αντίρροπων οικονομικών και κοινωνικών δυνάμεων, κερδισμένος σε βάθος χρόνου είναι όποιος έχει υπομονήκαι κάνει τα λιγότερα λάθη.
- Όποιος επιθυμεί να λάβει την παρουσίαση που έκανε η ομάδα των Επενδυτών χωρίς Σύνορα στο Money Show ή ενδιαφέρεται να μάθει για την προσφορά για τις ελάχιστες προμήθειες για το ελληνικό χρηματιστήριο και τις αγορές του εξωτερικού, ας στείλει e-mail στο ependytes@gmail.com, με όνομα και κινητό.
* Ο κ. Βασίλης Παζόπουλος είναι οικονομολόγος, χρηματιστηριακός αναλυτής, συγγραφέας του βιβλίου Επενδυτές χωρίς Σύνορα (www.ependytes.com).
euro2day
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου