Της Αγγελικής Κοτσοβού
Το 2017 ήταν η χρονιά του... μάτσο άνδρα, σύμφωνα με τον «Economist». Η χρονιά των σκληροτράχηλων και σε αρκετές περιπτώσεις αδίστακτων ηγετών με ισχυρό Εγώ.
Στη Μόσχα ο Βλαντιμίρ Πούτιν, που ετοιμάζεται για ανανέωση της προεδρικής του θητείας, έχει ενισχύσει την πολιτική του εξουσία, εντείνοντας παράλληλα τον «κυβερνοπόλεμο» της Ρωσίας με τη Δύση.
Στο Πεκίνο ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ έχει ήδη γραφεί στην ιστορία, έχοντας καταφέρει να συμπεριλάβει τις θέσεις του στο σύνταγμα του κομμουνιστικού κόμματος. Ο πρόεδρος Σι απολαμβάνει περισσότερες εξουσίες από οποιονδήποτε άλλον ηγέτη της Κίνας, από την εποχή του Μάο.
Αρκετά παραδείγματα και στη Δύση, από τον πρόεδρο Τραμπ στις ΗΠΑ μέχρι τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν και τον Γιάροσλαβ Κατσίνσκι, που κινεί τα νήματα στην Πολωνία. Η «συμμορία» των ισχυρών προσελκύει ολοένα και περισσότερους μιμητές, που επιδιώκουν πάση θυσία να παραμείνουν στην εξουσία και να εξουδετερώσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αλλά και ο διάδοχος πρίγκιπας του θρόνου και μεταρρυθμιστής της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν.
Η συγκέντρωση τόσων πολλών εξουσιών στα χέρια ενός άνδρα συνεπάγεται αποδυνάμωση της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του λαού, ο οποίος, σε αρκετές περιπτώσεις, εξαπατήθηκε με προεκλογικές υποσχέσεις, παραπλανήθηκε από τα fake news και την προπαγάνδα μέσω των social media και έχει χάσει προ πολλού την εμπιστοσύνη του προς το πολιτικό σύστημα.
Οι ισχυροί του πλανήτη κρατούν το τιμόνι των μεγαλύτερων οικονομιών. Και θέλουν να ασκήσουν ολοένα μεγαλύτερη επιρροή στη γεωπολιτική σκακιέρα. Σε αυτό όμως το παιχνίδι η νίκη μπορεί να αποδειχτεί πύρρειος και η επιλογή των συμμαχιών η καλύτερη στρατηγική κίνηση.
Ναυτεμπορκή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου