του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη
Αναμενόμενο το καυγαδάκι του Νίκου Κοτζιά με τον Γιώργο Κουμουτσάκο (αλλά και με τον Τύπο) για το τι ακριβώς αντιπροσώπευσε στο υπερατλαντικό του ταξίδι ο Έλληνας ΥΠΕΞ και στις επαφές του με τον ομόλογο του Ρεξ Τιλλερσον και με τον σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας Χέρμπερτ ΜακΜάστερ, τι παρέλειψε - π.χ. κάτι ουσιαστικότερο στα Κυπριακά, ή και κάτι περισσότερο στα Βαλκανικά (όπου, ξεκούδουνα, ακούσαμε τον Γιουνκέρ να εγκαλεί τις ΗΠΑ για την στάση τους απέναντι στην Ευρώπη, ότι θα μπορούσε να οδηγήσει έως και σε ανάφλεξη στα Βαλκάνια).
Ο πυρήνας της άποψης Κοτζιά - πως υπάρχουν, στην ουσιαστική διπλωματία και τις διεθνείς σχέσεις, πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται - είχε ενδιαφέρον, ειλικρινά το λέμε! Αν είχε και περιεχόμενο, αυτά κάποτε στο μέλλον θα το μάθουμε. Όπως θα μάθουμε κάποτε και το ποιο υπήρξε το ακόμη περισσότερο στοχευμένο (φαίνεται) περιεχόμενο των υπερατλαντικών επαφών Πάνου Καμμένου με την Διοίκηση Τραμπ: δεν εννοούμε βέβαια την χειραψία με τον Πλανητάρχη ή τις δηλώσεις καταφρόνησης Ομπάμα, αλλά την συζήτηση με τον ομόλογό του Τζέημς Μάττις, τον οποίο και προσκάλεσε σε κοινή επίσκεψη στην Σούδα...
Σ' αυτά τα ζητήματα οι συζητήσεις, οι συμφωνίες, ακόμη- ακόμη οι άτυπες πλην βαριές σε περιεχόμενο διαβεβαιώσεις μένουν εξ ορισμού μακράν δημοσιότητας. Αλλιώς, καίγονται! Έτσι, για παράδειγμα, την εποχή της ΝΑΤΟϊκης επέμβασης των προθύμων στην πρώην Γιουγκοσλαβία, και στην χρήση των βάσεων για τα AWACS και ακόμη περισσότερο στις διευκολύνσεις διέλευσης αρμάτων κοκ από τον "διάδρομο" Θεσσαλονίκης-Γευγελής, η στάση της Ελλάδας (του Κώστα Σημίτη, εντάξει;) υπήρξε "συμμαχικά υποδειγματική" - την στιγμή που μεγάλες διαδηλώσεις συντάραζαν την Αθήνα (με ισχυρή συμμετοχή ΠΑΣΟΚ, σύμφωνοι;). Τώρα, οι επιχειρήσεις στην Συρία έχουν λάβει από την Σούδα και τα αγκυροβόλια των Ελληνικών θαλασσών σημαντική συμπαράσταση - σωστά; Και τούτο την στιγμή όπου "απέναντι", στην μεγάλη βάση του Ιντσιρλικ της Τουρκίας, οι Αμερικανοί είχαν την εμπειρία του απόλυτου παγώματος , οι Γερμανοί/ΝΑΤΟϊκοί άλλην εχθρότητα...
Οπότε, η εσκεμμένη διαρροή ότι με την επίσκεψη Καμμένου στις ΗΠΑ συμπίπτει η αποδοχή μακροπροθεσμοποίησης των ισχυουσών συμφωνιών για την Σούδα (από ετήσιες σε 5ετείς, αν μη 10ετείς), προσλαμβάνει "άλλο" περιεχόμενο. Από δίπλα και πιο άγαρμπες διαρροές για ενδεχόμενη επέκταση ή/και λειτουργική διαφοροποίηση της Σούδας (βάση μετόπισθεν για drones;).
Εδώ, θέλει λίγο περισσότερα στοιχεία η συζήτηση για το μέλλον της Αμερικανικής παρουσίας στην περιοχή. Το Ιντσιρλίκ - ας θυμηθούμε - δεν είναι απλώς η πελώρια αεροναυτική βάση όπου το καθεστώς Ερντογάν "μπούκαρε" το περσινό καλοκαίρι, ξήλωσε την Τουρκική ηγεσία, αρκετούς αξιωματικούς κατηγόρησε ως συνεργάτες των Αμερικανών (!). Είναι και σε απόσταση δυο ωρών από την Συρία. Είναι όμως και ο τόπος όπου κάτι ανάμεσα σαν 50 πυρηνικές κεφαλές φιλοξενούνται ως "τακτικά πυρομαχικά" για τα βομβαρδιστικά Β-61 (ασφαλώς υπό ιδιαίτερες συνθήκες φύλαξης): γι αυτό και, μετά την περσινή κρίση, κυκλοφόρησε η φήμη περί μετακόμισής τους από Ιντσιρλικ στην Ρουμανία - ήταν τότε που ο (και μυστικοσύμβουλος του Ερντογάν!) δημοσιογράφος Ιμπραήμ Καραγκιουλ είχε προτείνει να κατασχεθούν τα Αμερικανικά πυρηνικά... Η συνέχιση του ρόλου του Ιντσιρλίκ - έστω κι αυστηρά περιορισμένου - δημιουργεί πάντως πολλές ανησυχίες στους ίδιους τους Αμερικανούς.
Όλα αυτά επαναφέρουν στο προσκήνιο και την παλιότερη πρόταση Καμμένου για μετακίνηση κάποιων χρήσεων της Σούδας και στην Κάρπαθο. Η τότε υφυπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Κριστίν Ουόρμουθ δεν είχε δώσει συνέχεια. Όμως η ιδέα δεν έχει φύγει από το τραπέζι. Επειδή όμως αυτά τα ζητήματα είναι σοβαρά, θα άξιζαν και σοβαρή (=κεντρική) διαχείριση.
kontranews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου