ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ LAISSEZ-FAIRE Η' ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΕΥΝΣ

capitalinvest

του Γιώργου Πρωτονοτάριου  

Ο Τζών-Μέιναρντ Κέυνς (John Maynard Keynes) γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου του 1883 στην Βρετανία και απεβίωσε στις 21 Απριλίου 1946. Υπήρξε καθηγητής και συγγραφέας και ένας από τους σημαντικότερους οικονομολόγους όλων των εποχών. Γύρω από τις σκέψεις και τις οικονομικές θεωρίες του δημιουργήθηκε μια ολόκληρη σχολή, η λεγόμενη Κεϋνσιανή σχολή. Τα τελευταία 80 χρόνια πολλοί πολιτικοί σε όλο τον κόσμο έχουν επικαλεστεί το όνομα και τις θεωρίες του, αλλά δυστυχώς πολλοί λίγοι τις έχουν πιστέψει και τις έχουν ακολουθήσει πραγματικά. Ο Κέυνς το 1919, ως διαμαρτυρία στις υπερβολικές πολεμικές αποζημιώσεις που επιβλήθηκαν στην Γερμανία μετά την ήττα της στο Ά’ Παγκόσμιο Πόλεμο γράφει το βιβλίο, που τον κάνει διάσημο, με τίτλο «The Economic Consequences of the Peace». Η Ιστορία τις επόμενες 10ετίες δικαίωσε πανηγυρικά τον Κέυνς αφού οι οικονομικές αποζημιώσεις που επιβλήθηκαν στη Γερμανία την οδήγησαν στην οικονομική εξαθλίωση και δημιούργησαν τις ιδανικές συνθήκες για την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ και του Ναζισμού στην εξουσία.

Το βιβλίο σταθμός "Η Γενική Θεωρία της Απασχόλησης, του Τόκου και του Χρήματος"

Το βιβλίο σταθμός του Κέυνς δεν ήταν άλλο από το «Η Γενική Θεωρία της Απασχόλησης, του Τόκου και του Χρήματος» που εκδόθηκε το 1936 και έκτοτε αποτέλεσε μια επανάσταση στο τρόπο σκέψης όλης της οικονομικής επιστήμης. Σύμφωνα με την Γενική Θεωρία του Κέυνς, ο κεντρικός στόχος κάθε οικονομικού συστήματος πρέπει να είναι το οικονομικό αποτέλεσμα, η πλήρης απασχόληση του ανθρώπινου κεφαλαίου αλλά και η δίκαιη κατανομή του εισοδήματος μέσω φορολογικών παρεμβάσεων που μεγιστοποιούν την επένδυση και την κατανάλωση σε μια οικονομία. Οι περισσότερες από τις απόψεις που ακολουθούν σε αυτό το άρθρο, σχεδόν όλες, περιλαμβάνονται στο βιβλίο αυτό.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ (ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΗ) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ…

iskra

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Σε συνέντευξη της στον «Real FM» η κυβερνητική εκπρόσωπος κυρία Βούλτεψη δήλωσε χτες ότι στην Ελλάδα επικρατεί κανονική Δημοκρατία και όχι σοβιετική, όπως τόνισε…

Συμφωνούμε απόλυτα με τη κυρία Βούλτεψη. Ορισμένες – πρόχειρες – αποδείξεις για την ορθότητα της διαπίστωσης της κυρίας Βούλτεψη είναι και οι εξής:

Πρώτο: Αν δεν υπήρχε κανονική Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν θα ήταν δυνατόν να ψηφιστεί ένα Μνημόνιο με μόλις 151 ψήφους στη Βουλή. Το Μάη του 2010 η κυβέρνηση έφερε στη Βουλή προς κύρωση το Μνηµόνιο. Ουδείς αμφισβήτησε ποτέ ότι το Μνηµόνιο συνιστά συν τοις άλλοις µια σύµβαση διεθνούς χαρακτήρα της Ελλάδας µε διεθνείς οργανισµούς. Αλλά γι’ αυτού του τύπου τις συµβάσεις το Σύνταγµα περιλαµβάνει ειδική διάταξη όσον αφορά την κύρωσή τους. Το άρθρο 28 του Συντάγµατος προβλέπει αυξηµένη πλειοψηφία 180 ψήφων για την κύρωσή τους από τη Βουλή. Η κανονική Δημοκρατία, όμως, τσαλαπάτησε ακόµα και το Σύνταγµά της. Ετσι δια χειλέων του (και συνταγµατολόγου) Ε. Βενιζέλου, κατοπινού διαδόχου του Γ.Παπακωνσταντίνου στη θέση του υπουργού Οικονοµικών και σημερινού αντιπροέδρου της κυβέρνησης Σαμαρά, ακούσαμε ότι αρκούσε η εφαρμογή της «τυπικής» (!) διάστασης της δηµοκρατίας» και ότι για την κύρωση του Μνηµονίου αρκούσαν οι 151 ψήφοι.

Θα μπορούσε, άραγε, να συμβεί κάτι τέτοιο αν η Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν ήταν κανονική;….

Δεύτερο: Αν δεν υπήρχε κανονική Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν θα ήταν δυνατόν, σε εντελώς άσχετο νοµοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών, να έχει κατατεθεί από τον Μάρτη του 2010 µια πολύ «περίεργη» τροπολογία. Με τη συγκεκριµένη τροπολογία και «κατά παρέκκλιση κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης», όπως σαφώς τονίζεται, ο εκάστοτε πρωθυπουργός παρέχει στον... εαυτό του το δικαίωµα να αναθέτει µελέτες και έργα, να συγκροτεί επιτροπές και οµάδες εργασίας, να καθορίζει τις αµοιβές των µελών τους και κυρίως: µε την τροπολογία παραχωρείται στον πρωθυπουργό το αποκλειστικό δικαίωµα να αποφασίζει την παράδοση σε αυτές τις επιτροπές κάθε πληροφορίας και κάθε εγγράφου του κράτους, ακόµα κι αν –όπως αναφέρεται στην τροπολογία– αυτό το στοιχείο«χαρακτηρίζεται κρατικό απόρρητο ή εµπιστευτικό»...

Θα γίνονταν τέτοια πράγματα σε μια Δημοκρατία που δεν είναι κανονική;…

Η ΕΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΟΥΤΕ ΣΕ ΕΙΡΗΝΗ!

iskra

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Σαν υπνωτισμένοι συμπεριφέρονται όλοι οι Ευρωπαίοι. Απορροφημένοι από την οικονομική κρίση και τη λιτότητα που αναστατώνει εκ βάθρων τις ζωές όλων των λαών της Γηραιάς Ηπείρου, ούτε που συνειδητοποιούν σε βάθος πού οδηγούν την Ευρώπη μια σειρά αποφάσεις είτε της ΕΕ είτε των ηγετικών χωρών της. Νομίζουμε ότι ζούμε σε ένα ειρηνικό περιβάλλον και τα μόνα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι οικονομικής φύσης. Δεν δείχνουμε να έχουμε αντιληφθεί π.χ. ότι οι σχέσεις των κρατών της ΕΕ με τη Ρωσία, μετά την επιβολή κυρώσεων εκ μέρους της ΕΕ κατά της Μόσχας, έχουν γίνει πλέον πολύ πιο εχθρικές εδώ και τουλάχιστον ένα τέταρτο του αιώνα.

Οταν το ΝΑΤΟ αποφασίζει να συγκροτήσει δύναμη στρατιωτική που μπορεί να πολεμήσει εναντίον ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία, καταλαβαίνουμε πού μπορεί να οδηγήσει μια τέτοια κίνηση; Φυσικά και δεν έχουμε πλέον σύγκρουση δύο κοινωνικοπολιτικών συστημάτων, όπως όταν υπήρχε η Σοβιετική Ενωση, αλλά το γεγονός αυτό καθόλου δεν μειώνει την απειλή πολέμου επειδή τώρα θα έχουμε ?πράγμα που ελπίζουμε ποτέ να μη γίνει? σύγκρουση δύο ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων. Αντιθέτως, αυξάνει κατακόρυφα τον κίνδυνο ακόμη και άμεσης στρατιωτικής εμπλοκής το γεγονός ότι πλέον δεν υφίσταται κανενός είδους κίνδυνος για το σύστημα! Πριν από δέκα χρόνια, όταν οι Αμερικανοί εισέβαλαν στο Ιράκ για να ανατρέψουν τον Σαντάμ, εκατομμύρια Ευρωπαίοι είχαν ξεχυθεί στους δρόμουςκαταδικάζοντας την εισβολή των ΗΠΑ.

Τώρα όμως μία μία οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις ?πρώτη η Γαλλία, ακολούθησε η Βρετανία και σίγουρα θα επιτεθούν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες? κάνουν επιδρομές με την πολεμική τους αεροπορία πλήττοντας στόχους τόσο στη Συρία όσο και στο Ιράκ, με πρόσχημα τους τζιχαντιστές-μισθοφόρους των Αράβων που είναι σύμμαχοι των ΗΠΑ! Ποιον κοροϊδεύουν; Τον Ασαντ θα ανατρέψουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ! Οπως ανέτρεψαν ήδη τον πρωθυπουργό του Ιράκ, πάλι με πρόσχημα την παρουσία των τζιχαντιστών μισθοφόρων στη χώρα! Κανείς Ευρωπαίος δεν διαμαρτυρήθηκε, επίσης, όταν οι Γάλλοι, οι Αγγλοι, οι Αμερικανοί, οι Ισραηλινοί και οι Αιγύπτιοι ανέτρεψαν τον Καντάφι στη Λιβύη και διέλυσαν ουσιαστικά τη χώρα, όπως διέλυσαν και το Ιράκ και θα διαλύσουν και τη Συρία μόλις ανατρέψουν τον Ασαντ! Ολες αυτές οι ευρωπαϊκές στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον τριών μέχρι στιγμής αραβικών κρατών και η διαρκής όξυνση των σχέσεων με τη Ρωσία κατά παράδοξο τρόπο εκλαμβάνονται από τους ευρωπαϊκούς λαούς ως κάτι το εντελώς ασήμαντο, κάτι κυριολεκτικά ανάξιο λόγου, κάτι που δεν τους απασχολεί καθόλου.

Καταλανικό δημοψήφισμα: Προϊόν της κρίσης της ευρωζώνης

inprecor

«Η δημοκρατία είναι ο πιο πολιτισμένος τρόπος για την επίλυση των προβλημάτων μεταξύ των εθνών» δήλωσε ο πρόεδρος της καταλανικής περιφερειακής κυβέρνησης (Generalitat) Artur Mas υπογράφοντας το Σάββατο σε πανηγυρική τελετή το διάταγμα με το οποίο προκηρύσσεται δημοψήφισμα στις 9 Νοεμβρίου για την ανεξαρτητοποίηση της Καταλωνίας. Μακάρι τα πράγματα να ήταν τόσο απλά….

«Το δημοψήφισμα αυτό δεν θα διεξαχθεί διότι είναι αντισυνταγματικό. Κανείς δεν μπορεί να τεθεί υπεράνω της συλλογικής βούλησης των Ισπανών» δήλωσε αμέσως η αντιπρόεδρος της ισπανικής κυβέρνησης Soraya Sáenz de Santamaría. Εξέφρασε δε την λύπη της για την απόφαση του Mas, τονίζοντας ότι αυτή «θα δημιουργήσει ρήγματα στην καταλανική κοινωνία, θα διχάσει τους Καταλανούς και θα απομακρύνει την Καταλωνία από την Ε.Ε.» – σε μια σαφή αναφορά στα εμπόδια που η Μαδρίτη προτίθεται να προβάλλει, όπως είχε διαμηνύσει και στην περίπτωση του  σκωτσέζικου δημοψηφίσματος, σε κάθε αυτόματη ένταξη τυχόν νέου κράτους-μέλους θα προκύψει από απόσχιση.

Όμως το προηγούμενο της Σκωτίας έχει δώσει «αέρα στα πανιά» των Καταλανών αυτονομιστών. Όχι βέβαια διότι οι Σκωτσέζοι προέκριναν το «Όχι», αλλά διότι κλήθηκαν καταρχήν να κρίνουν το μέλλον της περιοχής τους στην κάλπη. Δυνατότητα την οποία η Μαδρίτη αρνείται στους Καταλανούς, επικαλούμενη τις προβλέψεις του Συντάγματος του 1978, κατά το οποίο δεν νοείται δημοψήφισμα παρά μόνο με τη συμμετοχή του συνόλου των Ισπανών πολιτών. Εξ ού και η ισπανική κυβέρνηση προσφεύγει στο Συνταγματικό Δικαστήριο, ώστε αυτό να εξετάσει (πιθανότατα εντός της εβδομάδας) το διάταγμα που υπέγραψε ο Mas. Ήδη την Δευτέρα αναμένετο να συνεδριάσει σχετικά το υπουργικό συμβούλιο υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Mariano Rajoy, ο οποίος επέστρεψε από επίσκεψη στην Κίνα.

ΣΤΑ ΤΑΡΤΑΡΑ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (-3,05%), ΣΤΑ ΥΨΗ (6,52%) ΤΟ ΔΕΚΑΕΤΕΣ ΟΜΟΛΟΓΟ

iskra

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ «ΑΓΟΡΕΣ» ΠΡΟΕΞΟΦΛΟΥΝ ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΑΜΑΡΑ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Η στήριξη των αγορών, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τους, θεωρείτο το πιο ισχυρό χαρτί της κυβέρνησης Σαμαρά, ιδιαίτερα απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά της Ελλάδας.  

Το τελευταίο διάστημα, όμως, βλέπουμε ακόμα και τις διεθνείς αγορές να “αδειάζουν” την ελληνική κυβέρνηση, παρά την απέλπιδα προσπάθεια της τελευταίας να εμφανίσει για την ελληνική οικονομία ένα αισιόδοξο σενάριο απεμπλοκής από τα μνημόνια και την τρόικα και ξεπεράσματος της ύφεσης.  

Το Χρηματιστήριο Αθηνών από τη Δευτέρα (29/9) εισήλθε στην τέταρτη πτωτική βδομάδα, με την πτώση του Χρηματιστηριακού δείκτη την τελευταία βδομάδα να φτάνει το 5,41%.  

Τη Δευτέρα (29/9), το Χρηματιστήριο κατέγραψε πτώση -3,05%, πέφτοντας μόλις στις 1053 μονάδες, ενώ από την άλλη μεριά η απόδοση του δεκαετούς ομολόγου έφτασε σε νέα ύψη, 6,52%, ασύμφορα για οποιαδήποτε δυνατότητα προσφυγής του δημοσίου στις αγορές για δανεισμό.

Βεβαίως, οι διεργασίες δεν είναι καθόλου καλές και στα διεθνή χρηματιστήρια αλλά και στα ομόλογα των χωρών του ευρωπαϊκού νότου. Η κατρακύλα, όμως, των δεδομένων στο ελληνικό Χρηματιστήριο και τα ελληνικά ομόλογα είναι τόσο βαθιά που δεν έχει σύγκριση με τις αρνητικές επιδόσεις σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο και οφείλεται σε εγχώριους παράγοντες.

Οι εξελίξεις αυτές συνιστούν “σοκ” για την κυβέρνηση, η οποία βλέπει τα αδιέξοδά της να παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας, τη θέση της, εν όψει και της έλευσης της τρόικας για το έλεγχο στην υλοποίηση του μνημονιακού προγράμματος, να αδυνατίζει απελπιστικά και την προοπτική της απεμπλοκής της χώρας από τρόικα - μνημόνια με τη δυνατότητα προσφυγής στις αγορές να καθίσταται, μάλλον, χίμαιρα.  

Οι δυσμενέστατες αυτές εξελίξεις για την κυβέρνηση αλλά και τη χώρα, γίνονται πολύ πιο δυσάρεστες αν τις συνδυάσουμε με την ταχεία επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης στην ευρωζώνη, η οποία βλέπει την οικονομική κρίση στο χώρο της να υποτροπιάζει και να συνοδεύεται με την απειλητικότατη άνοδο ακροδεξιών δυνάμεων.  

Στο έλεος των τραπεζών

inprecor

Εταιρείες θα περάσουν με συνοπτικές διαδικασίες σε άλλα (και ξένα) χέρια και επαγγελματίες ενοχλητικοί, μη συνεργάσιμοι ή ανταγωνιστικοί θα βρεθούν εκτός παιδιάς

ΤΡΙΓΜΟΥΣ στην αγορά, επιχειρηματική και τραπεζική, αλλά και νέο πονοκέφαλο προκαλεί η απόφαση της ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε. να παρέχει έναντι αντιτίμου πρόσβαση στα αρνητικά στοιχεία επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων, που αντλεί από τις τράπεζες.

Το πρόβλημα ξεκινά από τη στιγμή που η ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ-Τραπεζικά Συστήματα Πληροφοριών Α.Ε. αυτοπροσδιορίζεται ως μη κερδοσκοπική εταιρεία αλλά με μετόχους αποκλειστικά πιστωτικά ιδρύματα και θυγατρικές πιστωτικών ιδρυμάτων.

Μέτοχοι της εταιρείας είναι οι μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες, δηλαδή και οι 4 συστημικές (Εθνική, Πειραιώς, Alpha Bank και Eurobank) που ως γνωστόν μετοχικά ελέγχονται έως 68% από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Το παράδοξο είναι πως στις αρχές λειτουργίας της εταιρείας «με συνέπεια και αίσθημα ευθύνης» διαφημίζονται μεταξύ άλλων «ο σεβασμός και η προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη και η παροχή προς αυτόν κάθε δυνατής συνδρομής σχετικά με τα δεδομένα που τον αφορούν».

Ουσιαστικά η ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε., μέτοχοι της οποίας είναι οι μεγαλύτερες τράπεζες στη διάθεση των οποίων έχουν περιέλθει κάθε λογής προσωπικά στοιχεία φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων, λειτουργεί ως η μεγαλύτερη βάση δεδομένων γνωστοποιούμενα έναντι εύλογου αντιτίμου.

Όμορφος κόσμος ηθικός, ιδιωτικά πλασμένος!

Outside the Wall

by ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ

Για να καταλάβεις τι φασιστολόι κρύβει κάποιος πρέπει να του αναστατώσεις λίγο τις ιδέες και τον τρόπο που βιοπορίζεται. Ο λεγόμενος ιδιώτης βγάζει αγκάθια. Κρατά εσόδων εξόδων κι έχει μίσος για το υπαλληλίκι. Η ύπαρξή του συνοψίζεται στα πλήκτρα της ταμειακής μηχανής. Θεωρεί πως είναι ο μαστός που δίνει γαλατάκι στην κοινωνία. Η κιτσαρία της σεμνότητάς του έχει υψηλό βαθμό πολλαπλότητας. Παραληρεί όταν η κουβέντα έρχεται στις νόρμες και τα κεκτημένα κατακτήσεων. Οι αγώνες, οι μάχες, οι εμφύλιοι πρέπει να μείνουν ως στάμπες σε μπλουζάκια η ως στεγνωμένες ουτοπίες σε ντι βι ντι. Ο ιδιώτης έχει την ιδιωτία κορώνα στο κεφάλι του και την αγορά θυγατέρα, έτοιμος να την προστατέψει με τη ζωή του απ’ τους κακόβουλους δούλους εργάτες. Ψάχνει τον αντίπαλο αλλού. Όχι στον καθρέφτη του. Βγάζει σπυριά όταν ακούει για παροχές κοινοτισμό και μεθυσμένους κατωτέρων τάξεων. Αυτός διαχειρίζεται τον αλκοολισμό του στο ρετιρέ ή στη μεζονέτα κι όχι στα ουζερί και τις πάμπες. 

Έχει πάντα μαζί του ραβίνο συνεργάτη για να κρατιέται δημόσια και να δίνει εικόνα οργανωμένου βαθιά. Έχει έμβλημα το λογότυπο της επιχείρησης. Το πηγαίο τσιτάτο του διαφημιστικού. Θέλει πελάτες για να χτίσει το σωβινισμό της μοναδικής του περίπτωσης. 

Μονομαχία σε κενό «νοήματος»

του Χρήστου Γιανναρά

Η καταγγελία δεν προήλθε από δημοσιογράφο ούτε από ιδιώτη αρθρογράφο – «είδη» παντελώς αμελητέα για τους ασκούντες την εξουσία. Προήλθε (και δεν είναι η πρώτη φορά) από ανώτατο κρατικό λειτουργό επιφορτισμένον να ασκεί, εκ μέρους της κοινωνίας και για την προστασία της, τον έλεγχο της δημόσιας διοίκησης.

Βεβαίως, στις δεκαετίες της μεταπολίτευσης, η καμουφλαρισμένη με δημοκρατικές επιφάσεις δικτατορική κομματοκρατία περιφρονεί απροσχημάτιστα κάθε θεσμό προστασίας του πολίτη από την αυθαιρεσία της εξουσίας. Φτάσαμε στο σημείο, ακόμα και τη μέγιστη κοινωνική κατάκτηση, το Συμβούλιο της Επικρατείας, να την αμφισβητούν απροσχημάτιστα (και ατιμώρητα) υπουργοί του σημερινού, διεκπεραιωτικού αλλοδαπών εντολών, κυβερνητικού σχήματος. Να τους εξοργίζει (αντί να τους ενθουσιάζει ως δημοκράτες) η «παρέμβαση της Δικαιοσύνης στον τρόπο που η κυβέρνηση νομοθετεί».

Βουλή: Τί προβλέπει η τροπολογία για τις μετεγγραφές των φοιτητών

dramini

Κατατέθηκε στη Βουλή και θα συζητηθεί την Τρίτη όπως είχε ανακοινώσει ο υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος η τροπολογία του υπουργείου Παιδείας με την οποία οριστικοποιούνται τα θέματα των μετεγγραφών για φοιτητές Πανεπιστημίων και ΤΕΙ.

Σε κάθε περίπτωση το υπουργείο προσπαθεί να  εξειδικεύσει τις κατηγορίες προκειμένου να τεθούν όρια στη διαδικασία των μετεγγραφών και να μη συσσωρευτεί η πλειονότητα των φοιτητών στα μεγάλα Πανεπιστήμια. Για την ερχόμενη χρονιά πάντως ο κ. Λοβέρδος έχει ανακοινώσει ότι όλα θα συζητηθούν εκ νέου για το θέμα των μετεγγραφών.

Οι διατάξεις για τις μετεγγραφές  περιλαμβάνουν :

– εξειδικεύεται ανά κατηγορία η δυνατότητα μετεγγραφών (πολυτέκνων, αναπήρων, ορφανών, κ.λπ.) επιτυχόντων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι οποίοι δικαιούνται μεταφορά σε αντίστοιχη σχολή που βρίσκεται στην Περιφέρεια κατοικίας των γονιών τους ή της μόνιμης κατοικίας των ιδίων. Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν οι ανωτέρω προϋποθέσεις μετακινούνται σε σχολή στον τόπο κατοικίας ή φοίτησης του αδελφού φοιτητή.

Ο μετασχηματισμός της διεθνούς οικονομίας και η άνοδος του δημοσίου χρέους σε ΗΠΑ και ΟΝΕ

kontranews

του Γιώργου Βάμβουκα

Πολλες αναλυσεις και συζητήσεις διεξάγονται στην Ελλάδα και διεθνώς, για τα αίτια στασιμότητας της αμερικανικής και κυρίως της ευρωπαϊκής οικονομίας τα τελευταία χρόνια. Στις μέρες μας, Ασία (Κίνα, Ινδία, Ν. Κορέα, Ταιβάν, κ.λπ.), Ευρωζώνη και ΗΠΑ, συνιστούν τους τρεις πυλώνες του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος.

 Αρκετές φορές από τη θέση αυτή, έχουμε σχολιάσει το γεγονός της ανοδικής τάσης του δημοσίου χρέους στην Ευρωζώνη και τις ΗΠΑ μετά το 2000, σε συνθήκες αποδυνάμωσης των αναπτυξιακών τους ρυθμών. Την περίοδο 2000-2014, ο μέσος ετήσιος αναπτυξιακός ρυθμός  της ΟΝΕ (Οικονομική Νομισματική Ένωση) και των ΗΠΑ ήταν 0,9% και 1,8% αντίστοιχα, με συνέπεια το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ στην ΟΝΕ από 69,2 % να αυξηθεί σε  96,1% και στις ΗΠΑ από 53,0% να εκτιναχτεί σε 106,2%. Την περίοδο αυτή, οι χαμηλοί αναπτυξιακοί ρυθμοί στην Ευρωζώνη και τις ΗΠΑ, συνοδεύτηκαν από τη θεαματική άνοδο του κρατικού τους χρέους, τόσο σε τρέχουσες τιμές όσο και ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Στη σημερινή μας επιφυλλίδα, με τη βοήθεια των στοιχείων που περιλαμβάνονται στον πίνακα του κειμένου, θα σχολιάσουμε το σημαντικότερο αίτιο που προκαλεί την εξασθένηση των αναπτυξιακών ρυθμών σε ΟΝΕ και ΗΠΑ και ταυτόχρονα συντελεί στη συνεχή χειροτέρευση της δημοσιονομικής τους κατάστασης.

ΕΡΙΦΙΑ: ΠΡΟΒΑΤΑ ΓΙΑ ΘΥΣΙΑ

iskra

Του ΣΤΑΘΗ*

Μπαμπααά! Ο Βαρεμένος μου πίνει το γάλα μου! – ως φαίνεται ο Αδωνις έχει προβλήματα με τον ΣΥΡΙΖΑ και μέσα στο σπίτι του,το οποίον

όμως, αυτό ας του το αναγνωρίσουμε, με ευψυχία θα θυσίαζε υπέρ πατρίδος, όπως άλλωστε το κομπόδεμά του, ου μην και τον εαυτόντου, καθ’ ότι

το αγλάισμα αυτό της σεμνότητος αποφάνθηκε ότι μπορεί να θυσιασθεί και να βγει απ’ το προσκήνιο, αν αυτό που χωρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ. είναι ο… ίδιος! Δεν έχει τέλος η δόξα του!

Εφάμιλλη της δόξας ήντινα ζηλώνει η κυρία Ρεπούση, η οποία καλεί σε κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και την ίδια άνθος και μπουμπούκι ολάνοιχτο στην έβδομη τούφα, τρίτο κλαδί δεξιά, στην

ίδια γραμμή με την κυρία Ρεπούση και ο κ. Κουβέλης. Προσφέρει κι αυτός εαυτόν θυσία για το καλό του λαού σε μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Αφού συγκυβέρνησαν με τον

Αδώνιδα, τον κ. Μπαλτάκο, τον κ. Βενιζέλο, τον κ. Σαμαρά και την κυρία Μέρκελ οι ιδαλγοί αυτοί ενός κόσμου χωρίς λαϊκισμό (και χωρίς λαό άμα λάχει), θέλουν τώρα να συγκυβερνήσουν με τον ΣΥΡΙΖΑ – μια πράγματι «κυβερνώσα» Αριστερά,

«κυβερνώσα» του σκοτωμού, παντί τρόπω, με όποιον να ‘ναι κι ό,τι να ‘ναι.

Επιστροφή στον ΣΥΡΙΖΑ (αν όχι στο ψαχνό του, έστω παρά τω πλευρώ του) ζητούν η κυρία Ρεπούση και ο κ. Κουβέλης (ο κ. Ψαριανός πρόλαβε να πάει στο ποτάμι) – οι οποίοι, όταν έφυγαν απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ το κόμμα αυτό περιστρεφόταν γύρω απ’ το 4% (και εξαιτίας του κ. Κουβέλη τότε – αλλά αυτό είναι προσωπική μου εκτίμηση). Τώρα,

που ο ΣΥΡΙΖΑ αγγίζει το 30% είναι μια καλή ιδέα να γυρίσει ο Φώτης και τα άλλα τα παιδιά στο σπίτι, φέρνοντας προίκα το 0,38% που τους δίνει αυτήν τη στιγμή ο λαός, αλλά

κυρίως το ήθος που επέδειξαν, την πολιτική οξυδέρκεια και την ανθρώπινη ευαισθησία, όσον συγκυβερνούσαν με τη σάρα και τη μάρα και το κακό συναπάντημα, όσον παραβίαζαν το Σύνταγμα, όσον έκαναν τεμενάδες στην Τρόικα – τσίπα δεν υπάρχει;

Τζιοβάνι Αρίγκι: Η παρακμή της αμερικανικής ηγεμονίας και η άνοδος της Κίνας (βίντεο)

ardin-rixi

Οι ομιλίες του Τζ. Αρίγκι σε εκδήλωση παρουσίασης του τελευταίου βιβλίου που έγραψε πριν τον θάνατό του Ο Άνταμ Σμίθ στο Πεκίνο που πραγματοποιήθηκε από την ελευθεριακή κολεκτίβα Red Emma στην Βαλτιμόρη, το 2006. Μαζί του συμμετείχαν ο Ντέιβηντ Χάρβεϋ και ο Τζόελ Αντρέας. Στα βίντεο παρατίθενται υποτιτλισμένες οι παρεμβάσεις του Τζιοβάνι Αρίγκι. Την μετάφραση έκανε η ομάδα του Άρδην Θεσσαλονίκης.

 1ο μέρος: Η εισήγηση του Τζ. Αρίγκι

2ο μέρος: Δευτερολογία 

ΕΛΛΑΔΑ: “Η ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΠΟΛΥΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ”!

iskra

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Στοιχείο πρώτο: Σύμφωνα με τα στοιχεία-σοκ που ανακοίνωσε το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής οι Έλληνες που ζουν σε συνθήκες ένδειας, φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού ανέρχονται στα 6,3 εκατομμύρια!

Στοιχείο δεύτερο: Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ μόνο μέσα σε ένα χρόνο, από το 2012 στο 2013, τα νοικοκυριά που είχαν τη δυνατότητα να εξασφαλίσουν θέρμανση για τα σπίτια τους μειώθηκαν κατά 31,3%...

Στοιχείο τρίτο: Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ το ποσοστό ανεργίας των νέων ανήλθε μεσοσταθμικά το 2013 στο 58,3%...

Τα προηγούμενα δεδομένα αξίζει να συγκριθούν με ένα ακόμα στοιχείο. Προέρχεται από την έρευνα της εταιρείας «Wealth-Χ» με έδρα τη Σιγκαπούρη και της ελβετικής τράπεζας UBS. Η έρευνα αφορά στην καταγραφή των υπερδισεκατομμυριούχων ανά τον κόσμο. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

(A. Γιαννίκος, http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=447986) …

Από τα παραπάνω προκύπτουν τα εξής:

Συμπέρασμα πρώτο: Η Ελλάδα έχει μετατραπεί παγκοσμίως σε ένα ανελέητο πειραματικό εργαστήριο του πιο αδυσώπητου καπιταλισμού. Στο όνομα της κρίσης και της τάχα μου «αντιμετώπισής της» ο μοναδικός νόμος που βασιλεύει είναι ο κεφαλαιοκρατικός νόμος της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου στα χέρια των πολυεθνικών και των μονοπωλίων. Παίρνουν από τους πολλούς τα πάντα και τα δίνουν όλα στους λίγους!

Στην Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων ανθρώπων, τα 6,3 εκατομμύρια έχουν περιπέσει στην ένδεια, αλλά την ίδια ώρα τα θησαυροφυλάκια της ολιγαρχίας μεγεθύνονται κατά ρυθμό ευθέως ανάλογο των κοινωνικών ερειπίων. Στην Ελλάδα των 6,3 εκατομμυρίων φτωχών, μόλις 11 άνθρωποι, ποσοστό 0,00011% του πληθυσμού, κατέχει πλούτο που αντιστοιχεί σχεδόν στο 10% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας! Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε «υπόδειγμα» χώρας που  οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι.

«ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΟΡΓΗ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ»

iskra

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Οξυδερκές ήταν στις παρατηρήσεις και τις επισημάνσειςτου το πρωτοσέλιδο άρθρο της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Ντι Τσάιτ» της γερμανικής σοδιαλδημοκρατικής διανόησης, το οποίο αναφερόταν στη δομική κρίση της ΕΕ. «Εξι χρόνια σωτηρίας και αυξάνεται ο κίνδυνος στο τέλος κανένας πλέον να μη γνωρίζει τι ακριβώς σώζουμε!» επισημαίνει προσφυώς οαρθρογράφος Ούβε Ζαν Χόιζερ. «Ταυτόχρονα, οι εκκλήσεις της Μέρκελ προκαλούν στη Μεσόγειο μάλλον οργή παρά ένταση των προσπαθειών» υπογραμμίζει. Τονίζει χωρίς περιστροφές τι φταίει για τις κακές σχέσεις μεταξύ όλων των κρατών, των κυβερνήσεων και των λαών της ΕΕ: «Το ευρώ είναι τώρα η αιτία της διχόνοιας»! Ο Γερμανός σοσιαλδημοκράτης διανοούμενος δεν έχει κανέναν λόγο να ισχυρίζεται ότι «όλα πάνε καλά στην ΕΕ», ότι... «η ανάπτυξη καλπάζει» και όλα αυτά τα ανόητα κλισέ. Δεν δείχνει επίσης να διακατέχεται από την κραυγαλέα υπεροψία των Γερμανών, αν και βεβαίως αδυνατεί να αντιληφθεί πόσο υποφέρουν οι λαοί των νοτιοευρωπαϊκών χωρών.

Ως εκ τούτου αυτά που προτείνει δεν πρόκειται να υλοποιηθούν ποτέ, ακόμη και αν τοΣοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας, το γνωστό και στη χώρα μας με το γερμανικό ακρωνύμιο SPD, σχημάτιζε ποτέ μονοκομματική κυβέρνηση. «Η Ευρώπη δίνει μια αξιοθρήνητη εικόνα. Ακριβέστερα, μια εικόνα όπου ο ένας οικτίρει τον άλλον» γράφει και εξηγεί τι εννοεί: «Ο Βορράς (σ.σ. της ΕΕ) έχει την άποψη ότι έχει κάνει τα πάντα για τον Νότο, όμως η Γαλλία, η Ιταλία και οι υπόλοιποι αρνούνται μέχρι τώρα τις σκληρές μεταρρυθμίσεις. Στον Νότο έχουν την εσφαλμένη εντύπωση ότι αντιστέκονται σε μια Ευρώπη των Γερμανών, οι οποίοι επιθυμούν μόνο θυσίες». Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι «έξι χρόνια μετά το τέλος της Λίμαν Μπράδερς και τέσσερα χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης δημόσιου χρέους, η ευρωπαϊκή οικονομία συνεχίζει να παραμένει ακόμα αδύναμη...

Χρόνο με τον χρόνο οι χώρες (σ.σ. της ΕΕ) παζαρεύουν μόνο για το ποιος θα φορτωθεί τα βάρη της κρίσης του ευρώ» τονίζεται στο πρωτοσέλιδο άρθρο της «Ντι Τσάιτ». Αυτό που απασχολεί τον αρθρογράφο όμως δεν είναι η αποκατάσταση των αδικιών που ενδεχομένως έχουν γίνει εις βάρος των λαών της νότιας Ευρώπης από τη Γερμανία. Ούτε που περνάει από το μυαλό του ότι ενδεχομένως επεκτείνεται πραγματικά ο γερμανικός ηγεμονισμός στην ΕΕ και ίσως να μην έχουν απλώς «την εσφαλμένη εντύπωση» οι Γάλλοι, Ιταλοί, Ισπανοί, Ελληνες και λοιποί Νοτιοευρωπαίοι ότι αναδύεται μια «γερμανική Ευρώπη που το μόνο που απαιτεί είναι θυσίες» από τους υπόλοιπους λαούς. Τον απασχολεί μόνο το γεγονός ότι «μια οικονομικά αδύναμη και μη ενωμένη Ευρώπη... δεν μπορεί να επιβληθεί. Χωρίς εσωτερική δύναμη και χωρίς συγκεκριμένους στόχους, η Ευρώπη δεν μπορεί να δικαιωθεί προς τα έξω»! Μεγάλο καημό έχουν όλοι οι λαοί της ΕΕ, ιδίως σε αυτές τις συνθήκες της κρίσης, κατά πόσο η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση... «δικαιώνεται προς τα έξω»!

Ταπεινωμένος επέστρεψε ο Σαμαράς από το Βερολίνο

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ασφαλιστικό, εργασιακά και μισθολόγιο δημοσίου στην ατζέντα της Τρόικας

Το ανέκδοτο με τον λαγό που διαλαλεί κομπάζοντας σε όλη τη ζούγκλα τις ερωτικές επιδόσεις του με την τίγρη μέχρι να εμφανιστεί η ίδια η τίγρη μπροστά του και να τερματίσει απότομα τη συζήτηση θυμίζει η κυβέρνηση δύο μέρες πριν την έλευση της Τρόικας και την επίσημη έναρξη του πέμπτου γύρου της αξιολόγησης. Τα σχέδια διαφοροποίησης και λελογισμένων έστω παροχών μπαίνουν στο ράφι μπροστά στην βαριά, πολύ βαριά ατζέντα της Τρόικας.

Ο πρώτος πάγος στην πρόθεση της κυβέρνησης να χαλαρώσει ελαφρώς τα λουριά, κατόπιν και των δημοσκοπήσεων που δίνουν σταθερά στη δεύτερη θέση τη ΝΔ και με παγιωμένη την διαφορά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, ήρθε από την Μέρκελ. Το ταξίδι του Σαμαρά στο Βερολίνο ήταν ωστόσο προγραμματισμένο να αποτύχει για τρεις κυρίως λόγους, αποκαλύπτοντας παιδαριώδεις σχεδιασμούς και βαθιά άγνοια της συγκυρίας και των συσχετισμών εκ μέρους όποιων πήραν αυτή την απόφαση. Πρώτο, είχε προηγηθεί μια μέρα πριν η επίσκεψη του γάλλου πρωθυπουργού Μάνουελ Βαλς, τον οποίο η Μέρκελ θα χόρευε στο ταψί – γνωστό αυτό. Αν η Γερμανία άδειαζε το στενό της σύμμαχο Παρίσι, θα έκανε χάρες στην Αθήνα που είναι «μαύρο πρόβατο»; Δεύτερο, μια εβδομάδα μετά το ταξίδι του Σαμαρά θα ξεκίναγε ο έλεγχος της Τρόικας κι η Μέρκελ ήταν αδύνατο, πολύ πέρα από τη γερμανική νοοτροπία, να εμφανίσει ως περιττό κι επί της ουσίας να υπονομεύσει το έργο της αξιολόγησης. Άρα και να ήθελε να κάνει χάρες θα τις παρέπεμπε για μετά την ολοκλήρωση του ελέγχου. Τρίτο και σημαντικότερο: Όσο καλά και να ξέρει η Μέρκελ πως τέτοιους σφουγγοκωλάριους και γερμανόδουλους σαν και την ομήγυρη του Σαμαρά όσο και να ψάξει δεν πρόκειται να βρει πουθενά ούτε στα υπόγεια του Ράιχσταγκ, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να κάνει παραχωρήσεις γιατί θα δημιουργηθεί προηγούμενο. Και μέχρι σήμερα άλλωστε η πολιτική της Γερμανίας δεν επιβλήθηκε λόγω παροχών, αλλά εκβιασμών. Γιατί να αλλάξουν μια επιτυχημένη συνταγή;

Bloomberg: «Ανάπτυξη με τόσα χρέη πολιτών, δε γίνεται»

Το Ποντίκι

Την αδυναμία να υπάρξει ανάπτυξη στη χώρα μας, λόγω των επισφαλών δανείων νοικοκυριών και επιχειρήσεων, τονίζει το Bloomberg, με φόντο τις νέες διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με την τρόικα.
 
Όπως αναφέρει: «Μια λιγότερο ορατή κρίση προκύπτει από ένα άλλο μέτωπο: τα επισφαλή χρέη των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων», σημειώνοντας πως ο δανεισμός, ο οποίος αντιστοιχεί στο 90% του ΑΕΠ της χώρας, σκιάζει τις ελπίδες της χώρας για ανάκαμψη από την βαθύτερη και μακροβιότερη ύφεση που έχει καταγραφεί ποτέ.
 
Παραπέμπει σε δηλώσεις του Ν. Δένδια, σύμφωνα με τις οποίες τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των ελληνικών τραπεζών έχουν φθάσει τα 80 δις,
Καθώς και σε δηλώσεις του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πάνου Τσακόγλου, ο οποίος επισημαίνει ότι «Μέρος αυτού του χρέους δεν θα μπορέσει να ανακτηθεί ποτέ και θα πρέπει να διαγραφεί». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο  καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Οικονομίας, Γ. Παγουλάτος, επισημαίνει ότι «ως δευτερογενής επίδραση της δημοσιονομικής ενοποίησης, της λιτότητας και της ύφεσης, ο αριθμός των επιχειρήσεων και των ατόμων που δεν μπορούν να πληρώσουν τους φόρους ή να εξυπηρετήσουν τα υφιστάμενα δάνειά τους, έχει πολλαπλασιαστεί».

Παίζοντας με τα ψυχολογικά

kontranews

του Αντώνη Παπαγιαννίδη

Οταν η πολιτικη –και μάλιστα το εγχείρημα άσκησης πολιτικής, επηρεασμού των εξελίξεων, προδιαγραφής του αύριο: τέτοια πράγματα! – πλησιάζει πολύ τα ψυχολογικά, τότε το επίπεδο διακινδύνευσης ανεβαίνει. Επικίνδυνα.

 Η μετάβαση Σαμαρά στο Βερολίνο και η συνάντηση με την Άνγκελα Μέρκελ, έτσι όπως μεθοδεύθηκε-στήθηκε μηντιακά (με τις προσδοκίες να έχουν συνειδητά καλλιεργηθεί, όπως και στην περίπτωση των Παρισίων, ύστερα να έχουν συμμαζευτεί), στη συνέχεια έτσι όπως η εικόνα την παρακολούθησε (και η εικόνα ποτέ δεν λέει ψέματα, ποτέ δεν γίνεται να αγνοηθεί: δεν ήταν, δε, ο Αντώνης Σαμαράς ένας ευτυχής άνθρωπος στην εικόνα...), πήγε πολύ να παίξει και μάλλον εισέπραξε το αντίθετο εκείνου που επεδίωξε.

Πρώτα-πρώτα, η επιδίωξη να έρθουν οι χρόνοι της τρόικας, των Ευρωπαίων “εταίρων” αλλά και του ΔΝΤ, να “κολλήσουν” περισσότερο στο δικό μας πολιτικό ημερολόγιο (προ-προεκλογικοί χειρισμοί, Προεδρική εκλογή, μάζεμα των διαβόητων “180”...), δεν δείχνει να δικαιώνεται. Ούτε της τρόικας το timing αλλά ούτε και η “μεγάλη συζήτηση” για το χρέος δείχνουν να επηρεάζονται. Υστερα, η διατύπωση θετικών/ενθαρρυντικών σχολίων για το πού βρισκόμαστε και το πόσος θαυμασμός προσήκει στην Ελλάδα κ.ο.κ. όπως μας προέκυψε από την Άνγκελα Μέρκελ, συνοδεύεται από τη σταθερή επισήμανση του υπόλοιπου δρόμου που μένει να διανυθεί. Μπορεί στο δικό μας σχήμα επικοινωνιακών πραγμάτων αυτό να μην πολυέπαιξε, όμως αυτό παραμένει να είναι η ουσία!....

ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ: ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΙΤΟΤΗΤΑ!

iskra

Του ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ*

Το τιτάνιο και υψηλού ρίσκου έργο της περαιτέρω γερμανοποίησης της Ευρώπης και φτωχοποίησης των ευρωπαίων πολιτών έρχεται να φέρει ες πέρας η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή που ανακοινώθηκε από τον πρόεδρο της Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ. Γι' αυτό τον λόγο κι έχοντας κατά νου την αυξανόμενη αποστροφή των ευρωπαίων ψηφοφόρων προ τις Βρυξέλλες, για πρώτη φορά στη σύνθεσή της συμπεριλαμβάνονται τόσοι πολιτικοί (για την ακρίβεια 18 πρώην υπουργοί και πρωθυπουργοί) που μέχρι πρόσφατα συμμετείχαν ενεργά στην πολιτική ζωή της χώρας τους. Είναι κι αυτό ένα τρικ ώστε η νέα Επιτροπή να αποκτήσει ένα πιο «φιλικό προς τους χρήστες» προφίλ...

 Η αλήθεια είναι πως η Γερμανία έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να διασκεδάσει την ευρέως διαδεδομένη εντύπωση των Ευρωπαίων ότι πίσω από τις μεγαλοστομίες περί αλληλεγγύης και ισότητας των κρατών-μελών οικοδομείται μια γερμανική Ευρώπη, όπου τον πρώτο και τελευταίο λόγο για όλα τα σοβαρά ζητήματα έχει το Βερολίνο.Σε αυτή την κατεύθυνση, της ισχυροποίησης της θέσης της Γερμανίας, λειτουργεί η θεσμοθέτηση για πρώτη φορά μιας Ευρωπαϊκής Επιτροπής δύο ταχυτήτων. Η κατάργηση ακόμη και της τυπικής ισότητας όλων των κρατών μελών που στέλνουν αντιπροσώπους στην Επιτροπή, συντελέστηκε με έναν ομολογουμένως πρωτότυπο τρόπο: μέσω του διορισμού 6 αντιπροέδρων, οι οποίοι ντε φάκτο αποκόβονται από τα υπόλοιπα 20 μέλη της Επιτροπής που αυτομάτως καταδικάζονται σε ένα υποβαθμισμένο, δευτερεύοντα ρόλο. Ο ελιγμός της Γερμανίας με τον οποίο ακυρώνει πιθανές αντιδράσεις έγκειται στην διάσπαση της Επιτροπής με κριτήριο τις αρμοδιότητες, κι όχι πχ τα κράτη μέλη από τα οποία προέρχονται οι επίτροποι.

ΓΑΛΛΙΚΗ ...ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ

Η Γερμανία για να θωρακίσει τον αυξημένο της ρόλο δεν είχε κανένα πρόβλημα να μοιράσει ...ανατολικά και νότια σημαντικές αρμοδιότητες. Για παράδειγμα να ορίσει τον γάλλο πρώην υπουργό Οικονομικών του Φρανσουά Ολάντ, Πιέρ Μοσκοβισί, που επανειλημμένως έχει ταχθεί υπέρ της χαλάρωσης των αυστηρών δημοσιονομικών στόχων, επίτροπο Οικονομικών υποθέσεων. Πολύ γρήγορα όμως θα διαπιστώσει ότι η απλοχεριά του Τέταρτου Ράιχ ήταν δηλητηριασμένο φρούτο, καθώς είναι θέμα χρόνου μια αυστηρή σύσταση στην ίδια την Γαλλία με αφορμή την αδυναμία της να μειώσει το δημοσιονομικό έλλειμμα. Ο ίδιος ο Γιουνκέρ άλλωστε στην ομιλία με την οποία έδωσε το χρίσμα στον γάλλο Επίτροπο δήλωσε πως το έργο του είναι να εξηγήσει την αναγκαιότητα των αυστηρών κανόνωνσε ένα όλο και πιο επικριτικό κοινό στην ίδια του την πατρίδα. Επομένως ο Μοσκοβισί δεν επιλέγηκε για να αλλάξει τον κανόνα της λιτότητας αλλά για να τον επιβάλει στη Γαλλία, πριν απ' όλα, πείθοντας με το δικό του προσωπικό παράδειγμα πως «δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική», ή «there is no alternative»... Η υλοποίηση της γερμανικής γραμμής άλλωστε είναι εξασφαλισμένη μέσω δύο άλλων προσώπων με τα οποία θα συνεργάζεται στενά. Τόσο στενά ώστε αναλυτής των αγορών σχολιάζοντας στους FinancialTimes στις 10 Σεπτεμβρίου τη σύνθεση της νέας Επιτροπής παρομοίασε τον Μοσκοβισί με «ζαμπόν σε ένα σάντουιτς που θα έχει πολύ ...γερμανική γεύση». Η ίδια η βρετανική εφημερίδα χαρακτήρισε ως Πύρρεια νίκη την επιτυχία του Ολάντ να διορίσει στην συγκεκριμένη θέση δικό του άνθρωπο. Οισυμπληγάδες πέτρες στις οποίες θα συνθλιβεί πριν καν εκδηλωθεί οποιαδήποτε προσπάθεια διαφοροποίησης του Μοσκοβισί ακούνε στο όνομα του πρώην λετονού πρωθυπουργού Βαλντίς Ντομπρόβσκις, επιτρόπου και αντιπρόεδρου για το ευρώ που θα έχει την ευθύνη του «ευρωπαϊκού εξαμήνου», όπως χαρακτηρίζεται η διαδικασία υποβολής, έγκρισης και τροποποιήσεων στους προϋπολογισμούς των κρατών μελών που ξεκινάει από φέτος, απαγορεύοντας δια ροπάλου την δημιουργία δημοσιονομικών ελλειμμάτων.

Η επιχειρούμενη κατάργηση της λογιστικοδιαχειριστικής οργάνωσης όλων των οικονομικών μονάδων της χώρας (Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα) και αντικατάστασή της με μία παραλλαγή των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων, διακρινόμενη από συνοπτική περιγραφή, πλήθος ασαφειών και πολλούς προαιρετικούς χειρισμούς, που εκ του ασφαλούς οδηγούν όλα αυτά σε λογιστική και φορολογική αναρχία και ασυδοσία

logistis

του ΘΕΟΔΩΡΟΥ Γ. ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΥ
επ. Προέδρου Επιστημονικού Συμβουλίου ΣΟΕΛ
και επί 20ετία Αντιπροέδρου του ΕΣΥΛ
Τεχνικού Συμβούλου ΣΟΛ α.ε. - τ. Ορκωτού Λογιστή
Πτυχιούχου Α.Σ.Ο.Ε.Ε. και Νομικής

Η επιχειρούμενη κατάργηση της λογιστικοδιαχειριστικής οργάνωσης όλων των οικονομικών μονάδων της χώρας (Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα) και αντικατάστασή της με μία παραλλαγή των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων, διακρινόμενη από συνοπτική περιγραφή, πλήθος ασαφειών και πολλούς προαιρετικούς χειρισμούς, που εκ του ασφαλούς οδηγούν όλα αυτά σε λογιστική και φορολογική αναρχία και ασυδοσία

Ι. Εισαγωγικές διευκρινίσεις

Με την απόφαση Δ6Α1077883 ΕΞ 2013/13.5.2013 του Υφυπουργού Οικονομικών (Γ. Μαυραγάνη) συγκροτήθηκε ενδεκαμελής Ομάδα εργασίας «για τη μελέτη, επεξεργασία και υποβολή προτάσεων για την περαιτέρω απλοποίηση και βελτίωση των προβλεπόμενων από τον Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών (ΚΦΑΣ) διατάξεων, καθώς και για αντίστοιχες τροποποιήσεις που απαιτούνται στην εμπορική και λογιστική νομοθεσία».

Η Ομάδα Εργασίας αυτή αποτελείται μόνο από καθηγητές ΑΕΙ, στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης κλπ, χωρίς συμμετοχή των παραγωγικών τάξεων και των επαγγελματιών Λογιστών. Συντονιστής ορίζεται ο αναπλ. Καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών Κ. Καραμάνης, ο οποίος περί το τέλος Νοεμβρίου 2013 άρχισε να επισκέπτεται ορισμένους Φορείς, εκπροσώπους της Πολιτικής ηγεσίας κλπ. για την ενημέρωσή τους στο σχέδιο νόμου που κατάρτισε η Ομάδα Εργασίας με τίτλο «Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα και συναφείς ρυθμίσεις», το οποίο αποτελείται από 122 σελίδες, 76 σελ. κείμενο (άρθρα 1 έως 38) και 46 σελ. τρία Προσαρτήματα («Ενδεικτικό Σχέδιο λ/σμών», «υποδείγματα χρηματοοικονομικών καταστάσεων», «ορισμοί»).

Ο σχεδιασμός της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των χρηματοδοτικών αναγκών το 2015.

του Κώστα Μελά

Η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να μην προχωρήσει σε νέο πρόγραμμα χρηματοδότησης από την ΕΕ ( ESM) και συγχρόνως να μην δεχθεί (;)τα συμφωνηθέντα ποσά από το ΔΝΤ ύψους 9,0 δις ευρώ  σε πέντε δόσεις  των 1,8δις η καθεμία για την περίοδο Μάρτιος  2015- Μάρτιος 2016. Επομένως φαίνεται ότι έχει αποφασίσει να προχωρήσει μόνη της , από εδώ και πέρα, στην χρηματοδότηση των αναγκών της ελληνικής οικονομίας για το έτος 2015 και φυσικά για τα επόμενα έτη. Υπάρχουν αυτές οι δυνατότητες ; Θεωρητικά υπάρχουν οι δυνατότητες πάντοτε όμως με τις αβεβαιότητες που ενυπάρχουν στις οικονομικές εξελίξεις  εγχώριες και διεθνείς.

Η χρηματοδότηση του προγράμματος από το EFSF τελειώνει το Δεκέμβριο 2014. Απομένουν ακόμη 1,8 δις ευρώ. Για το 2014 η χρηματοδότηση του προγράμματος  από το ΔΝΤ, περιλαμβάνει ακόμη μια δόση ύψους 3,5δις ευρώ. Προϋπόθεση για την εκταμίευση των παραπάνω ποσών είναι η θετική κατάληξη της αξιολόγησης που βρίσκεται εν εξελίξει.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχουν ακόμη ποσά ύψους 2,5 δις ευρώ που έχει λαμβάνειν η ελληνική κυβέρνηση από το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ και των υπολοίπων Εθν. ΚΤ (πρόγραμμα SMP +ANFA).     

Σύμφωνα με τους υπάρχοντες υπολογισμούς του ΥΠ.ΟΙΚ, οι ανάγκες χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας για το 2014 μπορούν να επιτευχθούν ανεξάρτητα από το αν ληφθούν οι δύο τελευταίες δόσεις από το EFSF και ΔΝΤ.

Τι σηματοδοτεί αυτή η κατάσταση; Κατά την άποψή μου δύο εξελίξεις:

ΒΑΡΥ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ

iskra

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Πρέπει να είναι πολιτικά ηλίθιοι αυτοί στο Μέγαρο Μαξίμου, αν πραγματικά νόμιζαν ότι θα μπορούσε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς , ταξιδεύοντας στο Βερολίνο, να αποσπάσει τη συναίνεση της Μέρκελ για χαλάρωση των μέτρων λιτότητας στην Ελλάδα, τη στιγμή ακριβώς που η Γερμανία καταρτίζει τον πρώτο ισοσκελισμένο προϋπολογισμό της ύστερα από… 45(!) χρόνια, από το 1969. Φυσικά, αυτού του είδους η πολιτική ηλιθιότητα καθόλου δεν περιορίζεται στην Ελλάδα. Μια ακριβώς ημέρα πριν από τον Σαμαρά πήγε στην καγκελαρία με ακόμη πιο προκλητικά αιτήματα ο γάλλος πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς, ο οποίος έγινε πανευρωπαϊκά ρεζίλι από τις «σφαλιάρες» και τις «κατραπακιές» άρνησης που έφαγε από τους Γερμανούς!

Δεν ξέρουμε βέβαια αν αυτό παρηγορεί τον Αντώνη Σαμαρά και τον Βαγγέλη Βενιζέλο, αλλά πολύ αμφιβάλλουμε. Μπορεί στην Ευρώπη να μην τους κρέμασαν κουδούνια, γιατί όλοι ασχολούνται με το διασυρμό της Γαλλίας, αλλά υποθέτουμε ότι τους προέδρους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τους απασχολεί περισσότερο η ραγδαία επιδείνωση του πολιτικού κλίματος για την κυβέρνηση, μετά και την αποτυχία της επίσκεψης του πρωθυπουργού στη Γερμανία. Το γεγονός ότι ο Σαμαράς γύρισε από το Βερολίνο με άδεια χέρια, χωρίς να μπορεί να ισχυριστεί στον ελληνικό λαό ότι έστω και τώρα είναι σε θέση να προβεί σε κάποια φοροελάφρυνση ή να πάρει κάποιο υποτυπώδες φιλολαϊκό μέτρο απογοήτευσε φυσικά τον κοσμάκη που τον πιστεύει, καταβαραθρώνοντας τις πιθανότητες νίκης της ΝΔ στις βουλευτικέςεκλογές. Το χειρότερο όμως είναι ότι τα τελευταία γεγονότα και οι επιπτώσεις τους σε ό,τι αφορά τη δημοτικότητα της κυβέρνησης προβληματίζουν πολύ σοβαρά τους Γερμανούς όσο και το οικονομικό κατεστημένο της χώρας μας αναφορικά με τη δυνατότητα επιβίωσης της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι εξετάζουν κατά πόσο πρέπει να συνεχίσουν να στηρίζουν την κυβέρνηση ή, αντιθέτως, αν πρέπει να δρομολογήσουν τις διαδικασίες της ανατροπής της.

Όλοι πάντως οι ισχυροί παράγοντες προεξοφλούν την ήττα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές. Τις τελευταίες μάλιστα μέρες ελάχιστοι είναι εκείνοι που πιστεύουν ακόμη ότι δεν θα έχουμε πρόωρες βουλευτικές εκλογές το αργότερο τον Μάρτιο. Αναπτύσσεται δε η θεωρία ότι τουλάχιστον αν γίνουν εκλογές τον Νοέμβριο η ήττα της ΝΔ θα είναι περιορισμένη σε 3-4 εκατοστιαίες μονάδες υστέρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ αν γίνουν τον Μάρτιο η διαφορά θα είναι υπερδιπλάσια! Ανεξαρτήτως αν είναι ορθή ή όχι η εκτίμηση αυτή, το πρόβλημα με τον Σαμαρά είναι πως κινδυνεύει σοβαρότατα να μπει σε πολιτική τροχιά ανάλογη με εκείνη του Κώστα Σημίτη στα τέλη του 2003 – αρχές του 2004. Τότε δηλαδή που στα μέσα Δεκεμβρίου του 2003 τα Νέα δημοσίευσαν δημοσκόπηση που τον έδειχνε με τεράστια διαφορά «καταλληλότερο» πρωθυπουργό και σε είκοσι μέρες είχε… καθαιρεθεί από αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και είχε αντικατασταθεί από τον Γιωργάκη! Ο λόγος ήταν απλούστατος: Πέντε μυστικές δημοσκοπήσεις (εκ των οποίων οι τρείς από γαλλικές εταιρίες) έδειχναν ότι με τον Σημίτη αρχηγό, το ΠΑΣΟΚ θα έχανε τις εκλογές με… 10 ως 15(!) μονάδες διαφορά. Τον καθαίρεσαν και όντως ο Γιωργάκης έχασε τις βουλευτικές εκλογές με μόνο 5 μονάδες διαφορά από τον Κώστα Καραμανλή. Τον Σημίτη δεν τον καθαίρεσε το ΠΑΣΟΚ. Τον καθαίρεσαν οι οικονομικοί παράγοντες που τον στήριζαν και εκτιμούσαν την πολιτική του, υπακούοντες με επιχειρηματικό ρεαλισμό στην αδήριτη ανάγκη των γεγονότων. Θα ήταν ανόητοι να πάνε με τον χαμένο!

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ 29/11/2013 "Η ΑΠΑΤΗ" ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Cretetv Antitheseis

Που οδηγούν τα κηρύγματα της Χρυσής Αυγής - Ο φασισμός στη θεωρία και στην πράξη

Νέα Κρήτη

Ο Φασισμός, όπως αποδεικνύουν τα αδιάψευστα ιστορικά στοιχεία, όσο διάστημα βρέθηκε στην εξουσία, εξυπηρέτησε τα συμφέροντα της αστικής τάξης με απόλυτο τρόπο. Όσο κανένα άλλο σύστημα διακυβέρνησης. Κι αυτό γιατί τσάκισε την ραχοκοκαλιά της εργατικής τάξης και κατ' επέκταση των εργαζόμενων λαϊκών στρωμάτων, διέλυσε τις οργανώσεις τους και κάθε δυνατότητα αντίστασης και παρέδωσε στο μεγάλο κεφάλαιο ένα φτηνό και απόλυτα υποταγμένο- δια της πυγμής των όπλων και τρομοκρατίας- εργατικό δυναμικό.

Πολιτική πρακτική πριν την άνοδο στην εξουσία: το παράδειγμα του κόμματος του Χίτλερ

Πριν έρθει, όμως, στην εξουσία, όταν δρούσε ως κίνημα μαζών (κυρίως των εξαθλιωμένων μικροαστών και του λούμπεν προλεταριάτου), ο φασισμός έκανε ό,τι μπορούσε για να δώσει μια εντελώς διαφορετική εικόνα της αποστολής που έθετε στον εαυτό του. Υιοθετούσε κάθε αίτημα και κάθε δυσαρέσκεια που θα μπορούσε να του φανεί χρήσιμη στην ανοδική του πορεία. Ξιφουλκούσε κατά του μεγάλου κεφαλαίου κι εμφανιζόταν ως μια λαϊκή ριζοσπαστική δύναμη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε πως το Κόμμα του Χίτλερ ονομαζόταν Εθνικοσοσιαλιστικό- εργατικό. Το πρόγραμμα αυτού του κόμματος, όπως εγκρίθηκε το 1920- και διατηρήθηκε αναλλοίωτο μέχρι το 1945-, είναι αρκετά διαφωτιστικό. Ας δούμε μερικά σημεία του:

Από την οικονομική στη γεωπολιτική κρίση

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Σπύρου Παναγιώτου

Οι δηλώσεις Ομπάμα, η γενίκευση του χάους και οι υπαρκτές απειλές για την ευρύτερη γειτονιά μας

«Η αμερικανική ηγεσία είναι η μόνη σταθερά σε έναν αβέβαιο κόσμο. Μόνο η Αμερική έχει τη δυνατότητα και τη θέληση να κινητοποιήσει τον πλανήτη ενάντια στην τρομοκρατία. Μόνο η Αμερική έχει συσπειρώσει τον κόσμο όλο ενάντια στη ρωσική επιθετικότητα»

Μπαράκ Ομπάμα

Όλο και πιο γοργά, όλο και πιο φανερά, αναδεικνύονται σημάδια ότι η παρατεταμένη οικονομική κρίση παίρνει διαστάσεις μιας παγκόσμιας γεωπολιτικής αντιπαράθεσης.

Οι προσωρινές ισορροπίες και διευθετήσεις που διαμορφώθηκαν με το «τέλος του ψυχρού πολέμου» βρίσκονται, σήμερα, σε πλήρη αμφισβήτηση. Οι ισορροπίες που εξέφραζαν το συσχετισμό δύναμης εκείνης της περιόδου δεν σήμαιναν, βέβαια, την πλήρη αποδοχή των τετελεσμένων που επιδίωκαν οι ΗΠΑ. Για παράδειγμα, ο πόλεμος στη Γεωργία (2008) σαν αποτροπή του σχεδίου ασφυκτικής περικύκλωσης της Ρωσίας από το ΝΑΤΟ, η μη συμμόρφωση Ρωσίας και Κίνας (έστω και) στα ψηφίσματα του ΟΗΕ για τις επεμβάσεις σε Ιράν και Ιράκ, ήταν προμηνύματα εξελίξεων που εμφανίζονται πια στη διεθνή σκηνή πιο καθαρά.

Σήμερα, μετά από μια περίοδο αποπειρών απεμπλοκής των Αμερικάνων από τα θερμά μέτωπα που οι ίδιοι είχαν ανοίξει έχουμε την κήρυξη ενός πολέμου «από αέρος» στο Ισλαμικό Κράτος (ή ISIS) και την προσπάθεια αναζήτησης μιας νέας «συμμαχίας προθύμων» για να καθαρίσουν το τοπίο εμπλεκόμενες σε χερσαίες επιχειρήσεις.

Παράλληλα, έχουμε ψυχροπολεμικές δηλώσεις των επικεφαλής του ΝΑΤΟ και του προέδρου Ομπάμα στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ σχετικά με τον πόλεμο στη Ουκρανία και τη στοχοποίηση της πολιτικής Πούτιν στην περιοχή, που όμως πραγματοποιούνται ταυτόχρονα με την αναζήτηση πολιτικών λύσεων. Το τοπίο των αναστατώσεων συμπληρώνεται με την επέμβαση των Ρώσων στην Κριμαία και τη στάση τους στον πόλεμο στην Ουκρανία, με την αύξηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων της Κίνας, τον εντεινόμενο ανταγωνισμό της με την Ιαπωνία, αλλά και την παρουσία κινέζικων στρατιωτικών δυνάμεων (με την έγκριση του ΟΗΕ) στην Αφρική.

Αυτό που συνθέτει το σημερινό περίπλοκο τοπίο είναι:

Σύγκρουση Αιγύπτου-Τουρκίας για την Κύπρο

ardin-rixi

Από την ιστοσελίδα mignatiou.gr

Η αποφασιστική στάση της Αιγύπτου κι άλλων αραβικών και αφρικανικών χωρών να μην κάνουν αποδεκτή αναφορά σε «τουρκική δημοκρατία βόρειας Κύπρου» που επιθυμούσε η Τουρκία στον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας, (OIC), είχε σαν αποτέλεσμα η σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών που συνεδρίαζε μέχρι χθες στη Νέα Υόρκη να ολοκληρωθεί χωρίς να εκδοθεί ψήφισμα.

Διπλωματικές πηγές ανέφεραν πως δεν θυμούνται εδώ και αρκετά χρόνια να έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο στον οργανισμό αυτό, με 56 κράτη μέλη, από την Αφρική και την Ασία.

Η περασμένη σύνοδος του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας, που είχε γίνει με ΓΓ στον οργανισμό τον αποτυχόντα υποψήφιο στις τουρκικές προεδρικές εκλογές κ. Ιχσάνογλου, είχε υιοθετήσει ψήφισμα με προκλητικές αναφορές, καλώντας τα κράτη μέλη να επιδείξουν έμπρακτη αλληλεγγύη στο «τ/κ κράτος».

Αυτή τη φορά, η Αίγυπτος στο κεφάλαιο για το κυπριακό, παρουσίασε θέσεις που εξέφραζαν την υποστήριξη στο κοινό ανακοινωθέν των δύο ηγετών στην Κύπρο, με πολλές αναφορές σε σημεία του ανακοινωθέντος. Κάτι που δεν αποδέχθηκε η Τουρκία. Τις αιγυπτιακές θέσεις υποστήριξαν τα Εμιράτα κι άλλες χώρες.

Πρόκειται για σοβαρή ήττα της Τουρκίας και σύμφωνα με διπλωματικές πηγές είναι αποτέλεσμα της κρίσης στις σχέσεις της Αγκυρας με το Κάιρο κι άλλα ισλαμικά κράτη, δημιουργώντας προβληματισμό και για το αποτέλεσμα στις εκλογές για το Συμβούλιο Ασφαλείας.

Το καθεστώς έχει σιγήσει για τα αρνητικά επιτόκια και για την ΕΟΖ για εφοπλιστές!

Νέα Κρήτη

Η ΕΚΤ έχει ήδη προανακοινώσει ότι θα προωθήσει και προωθεί μειώσεις όλων των επιτοκίων της σε αρνητικό πρόσημο και στοχευμένα μέτρα για την ενίσχυση του δανεισμού στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜμΕ). Αρνητικό επιτόκιο 1% σημαίνει, ότι ο καταθέτης θα δίνει 100 δραχμές στη τράπεζα και θα παίρνει πίσω σε ένα χρόνο μόνο 99 δραχμές.

Του καθηγητή Γ. Ζουγανέλη

Το ερώτημα είναι τι μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα κάτι τέτοιο στην Ελληνική οικονομία και τί προληπτικά μέτρα πρότεινε ο αρχηγός του καθεστώτος στη κ. Μέρκελ κατά τη συνάντησή του μαζί της.

Το αποτέλεσμα εξηγείται στο επόμενο σχήμα. Παρατηρείστε ότι αντί για το bail-in μια εξίσου καλή ή παράλληλη κίνηση είναι η επιβολή αρνητικών επιτοκίων.  Τα αποτελέσματα που  τελικά θα προκύψουν θα δείξουν μεν ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας αλλά οι πολίτες θα πέσουν σε περισσότερη φτώχεια.

Ο Σαμαράς το μόνο που πέτυχε στη Γερμανία είναι μια απόφαση από την ΕΕ που δίνει τη δυνατότητα στην Ελλάδα να δημιουργήσει μια ΕΟΖ για εφοπλιστές.

Ως γνωστό οι εφοπλιστές της Ελλάδας δεν πληρώνουν φόρο εισοδήματος. Αυτό όμως δεν ισχύει και για άλλους.

Η ΕΕ με οδηγία της ζητεί από την Ελλάδα αυτό μέσα σε δύο μήνες - πριν δηλαδή πέσει αυτή η κυβέρνηση - να επεκταθεί και σε μερισματούχους που ζουν στην Ελλάδα αλλά έχουν ποσοστά σε πλοία ξένης σημαίας κατά το μέρισμα που τους αντιστοιχεί.  

Το ερώτημα είναι πως θα αντιμετωπίσουν οι Γερμανοί εφοπλιστές τον αθέμιτο ανταγωνισμό των Ελλήνων συναδέλφων τους. Θα έλθουν στην Ελλάδα; Σαν κομπίνα μου ακούγεται…