Οριζόντια κλιμάκωση με τετελεσμένο στο Καστελόριζο

Όταν την 1η Δεκεμβρίου του 2016, ο πρόεδρος Αναστασιάδης, αιφνιδιάζοντας την Αθήνα, είχε αποδεχθεί τη σύγκληση Πενταμερούς Διάσκεψης, στην Άγκυρα θεωρούσαν πως θα πετύχαιναν με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια. Αφενός θα δρομολογούσαν μία αλά τούρκα συμφωνία για το Κυπριακό. Αφετέρου, με βάση αυτή τη συμφωνία και μέσω των Τουρκοκυπρίων, θα έβαζαν χέρι στον ενεργειακό πλούτο της Κυπριακής Δημοκρατίας.

του Σταύρου Λυγερού

Αυτό που δεν είχαν υπολογίσει στην Άγκυρα ήταν ότι ο Κοτζιάς θα επέμενε μέχρι το τέλος στην προϋπόθεση να καταργηθούν οι εγγυήσεις και να αποχωρήσουν πλήρως τα κατοχικά στρατεύματα στο πλαίσιο ενός σφιχτού χρονοδιαγράμματος. Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών είχε εξαρχής προβάλει αυτή τη θέση. Τόσο ο αμερικανοβρετανικός όσο και ο τουρκικός παράγοντας, όμως, θεωρούσαν πως δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένας διαπραγματευτικός ελιγμός που θα αποσυρόταν από το τραπέζι όταν εξασφαλίζονταν κάποια ανταλλάγματα.

Τα γεγονότα διέψευσαν αυτές τις προσδοκίες. Ο πρόεδρος Αναστασιάδης ικανοποίησε με την πρότασή του τον κορμό των τουρκοκυπριακών απαιτήσεων στην εσωτερική πτυχή του Κυπριακού, αλλά οι υποχωρήσεις του δεν άρκεσαν. Οι δύο Διασκέψεις κόλλησαν στο ζήτημα της Ασφάλειας (εγγυήσεις και κατοχικά στρατεύματα).

Άγγελος Συρίγος : Τρία νέα προβλήματα με τα Τουρκικά σενάρια για την Αμμόχωστο

Νέα Κρήτη

Για περαιτέρω προβλήματα κατοχής και μετατροπής της Αμμοχώστου , από κλειστή πόλη για εποίκους και Τουρκοκυπρίους, σε πεδίο ενσωμάτωσης στο ψευδοκράτος, έκανε λόγο ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο, Άγγελος  Συρίγος, μιλώντας στον 9.84 , με αφορμή τα σενάρια της Τουρκίας για άνοιγμα της Αμμοχώστου και στους παλιούς της κατοίκους.

Την ίδια ώρα ανέλυσε γιατί η αντιπαράθεση Τουρκίας -  Ελλάδας στη περιοχή δεν έχει ως βάση προαιώνιες  διαφορές, αλλά την προβολή εξαιρετικά αντίθετων συμφερόντων στη περιοχή και του πως αντιλαμβάνεται κάθε πλευρά την θέση της γεωπολιτικά στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο .

Η Σημασία του Κυπριακού Μπλοκ 6 για τον Ελληνισμό και την Ευρώπη

Νέα Κρήτη

Με δηλώσεις τους, γνωστοί Έλληνες γεωπολιτικοί αναλυτές υπέδειξαν ότι δεν πρέπει να δημοσιεύονται ή να σχολιάζονται στον τύπο επιστημονικές αναλύσεις που να αναφέρουν ποσότητες ορυκτού πλούτου υδρογονανθράκων εντός της Κυπριακής ΑΟΖ. Ως πρόσχημα αναφέρθηκε ότι θα μπορούσαν να προκαλέσουν διαδώσεις ή φήμες οι οποίες θα οδηγούσαν τον Τουρκικό παράγοντα να διεκδικήσει δικαιώματα στα Κυπριακά ερευνητικά μπλoκ.

Πιστεύουμε ότι η παραπάνω υπόδειξη είναι τουλάχιστον αστεία δεδομένου ότι οι προερχόμενες πληροφορίες από διεθνή πετρελαϊκά συνέδρια -στα οποία είχαμε εξ’ άλλου την τύχη να συμμετάσχουμε- διαχέεται άμεσα (online) μέσω χρηματηστηριακών ειδικευμένων πρακτορείων του διαδικτύου. Να αναφέρουμε ως παράδειγμα τις αναμενόμενες Κυπριακές ποσότητες υδρογοναθράκων όπως αυτές αναρτήθηκαν και δημοσιεύτηκαν πολύ πρόσφατα από την Εταιρεία “Spectrum” σε διεθνές γωφυσικό Συνέδριο στο Λονδίνο στις 12.12.2016 (Εικ.1).

Παρατηρούμε ότι σύμφωνα με αυτές οι αναμενόμενοι -με 50% πιθανότητα- πόροι βιογενούς φυσικού αερίου γύρω από το ύβωμα του Ερατοσένη εκτιμώνται  να υπερβαίνουν τα 100 Τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια (+100 Tcf) και από τις αναλύσεις που ακολούθησαν θα μπορούσαν να φθάσουν στο ύψος των 130 Tcf ή επεφρασμένα σε δισεκατομμύρια ισοδύναμα βαρέλια πετρελαίου (Βboe) στο ύψος των 26 Βboe. Να σημειώσουμε επίσης ότι στην ίδια ανάρτηση η Εταιρεία Spectrum εκτιμά ότι Νοτιοδυτικά της Κρήτης υπάρχουν πόροι υδρογονανθράκων της τάξης των 10 Βboe. Εάν λάβουμε υπ’ όψη ότι η τρέχουσα τιμή φυσικού αερίου που διατίθεται στις Ελληνικές βιομηχανικές μονάδες είναι της τάξης των 7.78 Ευρώ ανά χίλια κυβικά πόδια φυσικού αερίου (η ακαθάριστη αξία των αναμενομένων Κυπριακών ποσοτήτων βιογενούς φυσικού αερίου υπολογίζεται να είναι της τάξης των 1,01 τρισεκατομμυρίων Ευρώ.    

Μ.Φραγκάκης: POS στον αέρα 150.000 ελεύθεροι επαγγελματίες

Νέα Κρήτη

Βραχνάς για 150.000 ελεύθερους επαγγελματίες σε όλη τη χώρα η μη εφαρμογή του ακατάσχετου λογαριασμού με αποτέλεσμα να αδυνατούν να εγκαταστήσουν τα POS καθώς άμεσα όλα τα έσοδα τους θα δεσμεύονται από τις εφορίες.

Παράταση του χρόνου εφαρμογής του μέτρου ζητούν εκ νέου Επιμελητήριο και Εμπορικός Σύλλογος Ηρακλείου.

Αισιοδοξία για την ικανοποίηση του αιτήματος εκφράζει μιλώντας στο Ράδιο 9,84 το μέλος του ΔΣ  του  Επιμελητηρίου Μανόλης Φραγκάκης.

Τουριστικός οδηγός για τις …Βρυξέλλες των λόμπι

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Στέφανου Βλάχου

Το καλοκαίρι προχωράει, οι ζέστες σφίγγουν και πολλοί, στο μέτρο του εφικτού πάντα, παλεύουν να καταστρώσουν τα σχέδιά τους για τις καλοκαιρινές τους εξορμήσεις. Υπάρχουν πολλά είδη τουρισμού στον πάγκο «διακοπές», χωρίς να σημαίνει ότι το εκάστοτε βαλάντιο μπορεί να υποστηρίξει όλες τις διαθέσιμες επιλογές. Για του λόγου το αληθές, όμως, έχουμε και λέμε: μαζικός τουρισμός (ο κλασικός επικρατών τύπος, γέννημα-θρέμμα της ανόδου των εισοδημάτων επί Βιομηχανικής Επανάστασης), περιηγητικός τουρισμός, αγροτουρισμός, πολιτιστικός τουρισμός, συνεδριακός τουρισμός και άλλα πολλά (γεννήματα-θρέμματα νεότερων εποχών, στις οποίες διαπιστώθηκε η επιβάρυνση που ασκούσε ο μαζικός τουρισμός στο περιβάλλον). Κοντά σε αυτά, έρχεται τα τελευταία χρόνια να γνωρίσει μια κάποια άνθηση ένα ακόμα είδος τουρισμού, εξαιρετικά ενδιαφέρον (και συνάμα φιλικό προς το περιβάλλον), θεματικό κατά βάση, με θέμα το λεγόμενο lobbying. Και δεν έχει να κάνει με τα λεγόμενα λόμπι που θα δείτε σε τουριστικά πακέτα και κριτικές στο tripadvisor…

Τι εστί lobbying, λοιπόν; Εδώ και λίγα χρόνια, η οργάνωση Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Πολυεθνικών (Corporate Europe Observatory) έχει ξεκινήσει ένα αρκετά ενδιαφέρον εγχείρημα, εκδίδοντας κάποιους πολύ ιδιότυπους ταξιδιωτικούς οδηγούς για κάποιες από τις πιο κομβικές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Μόνο που αντί να εστιάζουν σε πασίγνωστα μείζονα αξιοθέατα, σε κάθε Πύργο του Άιφελ και Πύλη του Βραδεμβούργου, οι οδηγοί αυτοί επιλέγουν να επικεντρώσουν κάπου αλλού: Στα σημεία εκείνα της κάθε πόλης όπου εδράζονται διάφορες επιχειρηματικές ομάδες συμφερόντων (lobbies) οι οποίες αποπειρώνται σε συστηματική βάση να επηρεάζουν και να καθορίζουν αποφάσεις θεσμικών οργάνων της ΕΕ προς όφελός τους.

Έτσι, ο φέρελπις περιπατητής των Βρυξελλών μπορεί, εκτός από το να θαυμάσει τα μοντέρνα κτίρια της πόλης περπατώντας από πράσινη πλατεία σε πράσινη πλατεία, να κατανοήσει και ποια η χρηστικότητα των κτιρίων αυτών, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί ότι δεν είναι παρά δυο τσιγάρα δρόμος από τα κεντρικά κτίρια που στεγάζουν τα ανώτερα εξουσιαστικά όργανα της πατρίδας μας της ΕΕ.

Η λιμοκτονία ως γενοκτονία -δεν είναι αδίκημα-

iskra

του Περικλή Κοροβέση

Το 1947, σε μία από τις δίκες της Νυρεμβέργης, κατατέθηκε ένα επίσημο έγγραφο του Γ’ Ράιχ που αφορούσε τη λύση του επισιτισμού των χιτλερικών στρατευμάτων. Το σχέδιο ήταν απλό. Όλη η παραγωγή της Ουκρανίας και της Ν. Ρωσίας θα πήγαινε στους ναζί σύμφωνα με την επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα».

Το μόνο πρόβλημα ήταν οι κάτοικοι αυτών των περιοχών, αυτά τα «άχρηστα στόματα», που έτρωγαν την παραγωγή. Παράσιτα, δηλαδή. Και εδώ βρέθηκε η «οριστική λύση».

Τριάντα εκατομμύρια άνθρωποι έπρεπε να πεθάνουν από πείνα. Το σχέδιο δεν πρόλαβε να εφαρμοστεί, γιατί ο πόλεμος πήρε άλλη τροπή από αυτήν που περίμεναν οι ναζί. Αλλά αυτό το όπλο της μαζικής καταστροφής, η λιμοκτονία, ανέξοδη και αποτελεσματική, είχε ήδη εφαρμοστεί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ρώσων αιχμαλώτων που τους εξολόθρευαν μαζικά με αυτήν τη μέθοδο.

Τα θύματα έφτασαν τα 2,5 εκατομμύρια. Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε και τα θύματα της πολιορκίας του Λένινγκραντ. Ξεπέρασαν το 1 εκατομμύριο. Και όποιος προσπαθούσε να φύγει από την πόλη-μαρτύριο τον εκτελούσαν επί τόπου.

Το briefing της ημέρας (28.07.2017)

Taxheaven

- 

- Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για τα POS - Tα νέα δεδομένα, τα πρόστιμα και οι απαλλαγές

- Χρόνος έκπτωσης δαπανών που προκύπτουν από την αναδρομική αναπροσαρμογή της τιμής προμήθειας φυσικού αερίου και τόκους υπερημερίας με τον νέο Κ.Φ.Ε.

- Ανακριβείς οι πιστωτικές δηλώσεις Φ.Π.Α. περιόδων που έπονται μιας ανακριβούς δήλωσης Φ.Π.Α.

- Ολόκληρη η παρουσίαση του νόμου του εξωδικαστικού μηχανισμού στα σεμινάρια της Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.

- Η εγκύκλιος με τις τελευταίες αλλαγές στο Φ.Π.Α. με τον ν. 4472/2017

- Το φορολογικό νομοσχέδιο όπως ψηφίστηκε στην Ολομέλεια

Οι «ρύποι» του Dieselgate

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Της Έφης Τριήρη

etriiri@naftemporiki.gr

Δίχως τέλος φαίνεται να είναι η ιστορία που έχει αρχίσει με τα ντιζελοκίνητα οχήματα, αρχής γενομένης με τις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες. Το σκάνδαλο Dieselgate με την παραβίαση περιβαλλοντικών ρύπων από τη Volkswagen δεν συνιστά το τελευταίο κεφάλαιο σε αυτή τη δίνη που έχει συμπαρασύρει πολλά γνωστά ονόματα της γερμανικής και όχι μόνο αυτοκινητοβιομηχανίας.

Κορυφή του παγόβουνου είναι η νέα αποκάλυψη από το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel που θέλει τις κορυφαίες γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες να έχουν συστήσει καρτέλ από τη δεκαετία του 1990, με σκοπό τη διαμόρφωση τιμών όχι μόνο για ανταλλακτικά μέρη αλλά και για συσκευές ελέγχου ρύπων για ντιζελοκίνητα οχήματα. Και οι έρευνες καλά κρατούν από τις εθνικές ρυθμιστικές αρχές Ευρώπης και ΗΠΑ, καθώς και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Το θέμα είναι ότι για τους καταναλωτές υπάρχουν αναπάντητα πολλά ερωτήματα. Η αγορά ντιζελοκίνητων στην Ευρώπη μοιάζει με ένα παζλ που δεν μπορεί ακόμη να συμπληρωθεί, αφού πολλά κομμάτια του παραμένουν κρυμμένα. Το θέμα με τη νέα αποκάλυψη είναι μήπως πρόκειται για ένα πολύ πιο εκτεταμένο δίκτυο που λειτουργούσε εδώ και πολλά χρόνια και το οποίο ήλεγχε με άκρως αποτελεσματικό τρόπο όλη την τεχνολογία αντιμετώπισης ρύπων.

Με ΠΟΙΟΝ θα γίνει η διαπραγμάτευση του 2018;

Η ψυχρή υποδοχή από πλευράς ΕΚΤ των απόψεων που διετύπωσε το ΔΝΤ για την ανάγκη ταχύτερης και πληρέστερης προσαρμογής του χρηματοπιστωτικού τομέα της Ελλαδας, μας έκαναν ήδη να διερωτηθούμε μήπως δούμε την ελληνική κυβέρνηση διαπρύσιο υποστηρικτή μιας μετάβασης όχι απλώς σ' ένα «αύριο χωρίς ΔΝΤ», αλλά και σε ένα οργανωτικό σχήμα με «Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο/ΕΝΤ».

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Του Α. Δ. Παπαγιαννίδη

skbllz@hol.gr

Με την άδειά σου, φίλε αναγνώστη, δεν θα κάνουμε το αναμενόμενο - να ασχοληθούμε με την «έξοδο στις αγορές» του ομολόγου-ρολαρίσματος 3 δισ. ευρώ, με κουπόνι τελικά 4,375% και απόδοση 4,625% (και πριμ 2,5% στους «επανερχόμενους» του ομολόγου Σαμαρά του Απριλίου 2014). Τα διεθνή media και Βρυξέλλες-Βερολίνο χειροκρότησαν (με επιφυλάξεις). Η Αντιπολίτευση έκραξε. Η Κυβέρνηση πανηγύρισε. Το Χρηματιστήριο ψιλοαδιαφόρησε - πάμε παρακάτω!

Ο Α. Δ. Παπαγιαννίδης

Θα προτείνουμε, λοιπόν, αντί γι' αυτό μια συνέχεια του επιχειρήματος της περασμένης Δευτέρας που έθετε το ερώτημα «Ποιος θα κάνει τη διαπραγμάτευση του '18».

Η ουσία του επιχειρήματος ήταν ότι ΑΥΤΗ η διαπραγμάτευση, αυτό το στάδιο της διαπραγμάτευσης θα χρειαζόταν διαφορετικές δεξιότητες/skills, περισσότερη δηλαδή κατανόηση εις βάθος των διακυβευμάτων και λιγότερη ικανότητα/capacity, δηλαδή υπερπροθυμία «πολιτικής διαπραγμάτευσης». Στην ουσία, σ' αυτήν την τελευταία, προσέτρεξε και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος όσο κι αν είναι το αντιδιαμετρικό του Γιάνη (με ένα «ν», περισσότερο παρά ποτέ) Βαρουφάκη, που τον απολαμβάνουμε πικρά όλες αυτές τις ημέρες να μας προσκαλεί να τον απολαύσουμε να παίζει θέατρο στον καθρέφτη του. Και να καλεί την Κυβέρνηση να… απολογηθεί στην εποχή Σαμαρά.

Όπως κι αν έχει το πράγμα, υπάρχει και η άλλη κρίσιμη διάσταση: με ΠΟΙΟΝ θα γίνει η διαπραγμάτευση αυτή; Μας προκάλεσε να δούμε αυτήν τη σύστοιχη διάσταση καλός φίλος της στήλης. Το πράττουμε:

Πλάνα δεκαετίας από το ΔΝΤ

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Της Έφης Τριήρη

etriiri@naftemporiki.gr

To 2008 επικρατούσαν έντονες έριδες στους κόλπους του ΔΝΤ, με τις αναδυόμενες οικονομίες να αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή και να ζητούν να αυξηθεί η ισχύς της ψήφου τους. Το επιχείρημά τους... ότι η νέα πραγματικότητα της οικονομικής τους ανόδου επέβαλλε αλλαγές και προσαρμογές με καινούργια δεδομένα. 

Η επιμονή των αναδυόμενων οικονομιών αλλά και η ανάδειξή τους σε κορυφαία κινητήρια δύναμη των διεθνών εξελίξεων ανάγκασε τελικά το Ταμείο να ενδώσει στις ισχυρές αυξανόμενες φωνές πίεσης. Ήδη, όμως, το ΔΝΤ δεχόταν έντονες επικρίσεις για την απηρχαιωμένη ιεραρχία του την οποία μονοπωλούσαν ΗΠΑ και Ευρώπη. 

Τώρα, η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, προέβη σε μια αναπάντεχη δήλωση, ότι η έδρα του Ταμείου είναι πιθανόν να μεταφερθεί στο Πεκίνο μέσα στην επόμενη δεκαετία, με την προϋπόθεση ότι η κινεζική οικονομία θα συνεχίσει να αναπτύσσεται με τη σημερινή δυναμική της. Το ΔΝΤ, όπως είπε η κα Λαγκάρντ, θα πρέπει να παρακολουθεί τις εξελίξεις και να είναι όσο πιο αντιπροσωπευτικό γίνεται.

Εάν πράγματι συμβεί η αλλαγή αυτή, θα επιφέρει καίριο πλήγμα στην Ουάσιγκτον, που μονοπωλεί έως σήμερα την έδρα του διεθνούς οργανισμού. Θα είναι μία αποδοχή της φθίνουσας οικονομικής επιρροής του δυτικού κόσμου μπροστά στον πλούτο των αναδυόμενων οικονομιών, όπως η Κίνα, που αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη και καθίσταται ολοένα και πιο υπολογίσιμη.

Στη μέγγενη του φόβου

analyst

του Βασίλη Βιλιάρδου

Όπως ισχυρίζονται οι Έλληνες, «δώσαμε τη δυνατότητα σε όλα τα κόμματα που υπάρχουν για να κυβερνήσουν τη χώρα, φτάνοντας πλέον στο τελευταίο – το οποίο ήταν μία ακόμη μεγαλύτερη απογοήτευση, συγκριτικά με τα προηγούμενα. Επομένως, έχουμε κάνει το καθήκον μας και δεν έχει το δικαίωμα να μας κατηγορεί κανείς»!

Εν τούτοις, είναι αδύνατον να μην καταλαβαίνουν ότι, δεν μπορεί να θεωρηθεί αντίσταση ή/και διαμαρτυρία η εκλογική αλλαγή των αναλώσιμων κυβερνήσεων που τοποθετούν οι «δανειστές», κατά το προηγούμενο της κατοχής του 1940, για να επιβάλλουν τη θέληση τους – όπως θα ήταν, για παράδειγμα, η αποχή όλων των Ελλήνων για μία εβδομάδα από τους χώρους εργασίας τους, οι μαζικές ειρηνικές διαδηλώσεις σε όλες τις πόλεις, η άρνηση πληρωμών στο δημόσιο για ένα μήνα κοκ.

Συμπεραίνουμε λοιπόν πως ναι μεν το καταλαβαίνουν, αλλά δεν θέλουν να χάσουν την ησυχία και τη βολή τους, έχοντας επί πλέον κυριευθεί από έναν ανείπωτο φόβο – ο οποίος κυριαρχεί στη καρδιά και στο νου τους, παραλύοντας κάθε υγιή αντίδραση εκ μέρους τους. Εάν όμως δεν αποτινάξουν το φόβο, συνεχίζοντας να ανέχονται τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τη λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας τους, την υπεξαίρεση του τραπεζικού τους συστήματος, την κατάρρευση του κοινωνικού τους κράτους, τη μαζική φυγή των παιδιών τους κοκ, τότε θα είναι άξιοι της μοίρας τους – αποτελώντας πράγματι τη μεγάλη ντροπή της Ευρώπης.

Ή ευρώ ή σπίτια, και τα δυο μαζί δεν γίνονται

iskra

του Σπύρου Στάλια

Δεδομένου ότι το ιδιωτικό χρέος είναι 140% του ΑΕΠ και τείνει αυξανόμενο, μάλλον πάμε για άγριο ξεμπέρδεμα, τίποτα δεν θα μείνει όρθιο στην ελληνική κοινωνία.

Στα ιδιωτικά χρέη . πρέπει να προστεθούν και τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το δημόσιο, και κανονικά και αυτό καθ’ αυτό το δημόσιο χρέος, αφού όλα τα χρέη, ούτως ή άλλως, εφ όσον η χώρα μας δεν εκδίδει το νόμισμα της, ο ιδιωτικός τομέας καλείται να τα πληρώσει.

Κατά συνέπεια αυτό το άχθος είναι που θα οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου κοινωνική αιματηρή έκρηξη.

Ποια είναι η λύση που προτείνει το καθεστώς σε αυτό το πρόβλημα. Νέος διακανονισμός των δανείων και πάει λέγοντα, που φυσικά δεν ικανοποιεί ούτε τους δανεισθέντες ούτε τις τράπεζες, αφού των μεν οι αμοιβές διαρκώς μειώνονται ενώ οι τράπεζες θα πρέπει να οδηγηθούν σε νέα ανακεφαλαιοποίηση. Φαύλος κύκλος.

Ο μοναδικός δρόμος εξόδου από την κρίση

analyst

Η κυβέρνηση κατάφερε να δολοφονήσει την τελευταία ελπίδα των Ελλήνων, οι οποίοι δυστυχώς έχουν σκύψει το κεφάλι, πιστεύοντας ότι αυτή είναι η μοίρα τους – ενώ υπάρχουν λύσεις, οι οποίες όμως προϋποθέτουν τη στήριξη ολόκληρης της κοινωνίας, αφού προηγουμένως ενημερωθεί και πεισθεί.   

.

«Έχω καταλάβει ότι όλες οι αναλύσεις που προτείνετε για έξοδο από την κρίση, έχουν μια αυτονόητη προϋπόθεση. Θα εφαρμοστούν μόνο εάν η πλειοψηφία των πολιτών τις ενστερνιστεί και είναι διατεθειμένη να παλέψει, έχοντας πλήρη επίγνωση των δυσκολιών και των συνεπειών τους. Κατά συνέπεια, όποια πολιτική δύναμη θελήσει να τις εφαρμόσει, πρέπει πρώτα να παρουσιάσει το σχέδιο της με ένα ξεκάθαρο τρόπο στους πολίτες πριν πάρει την εξουσία (αν δεν πείσει ας μην εκλεγεί, ας περιμένει).

Αν χρειαστεί δε θα κάνει ένα δημοψήφισμα, με διαυγές ερώτημα (και όχι σαν το «γκάλοπ» του Ιουλίου του 2015). Και αυτό για ένα απλό λόγο. Όσο μεγαλοφυές και αν είναι το τεχνικό μέρος του σχεδίου της εξόδου μας από τη παρούσα καταστροφή, δεν έχει καμία πιθανότητα να επιτύχει εάν οι πολίτες δεν το ενστερνιστούν. Δυστυχώς όμως ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την εξουσία με παράλογες και λαϊκίστικες υποσχέσεις. Ο δε κ. Βαρουφάκης, κατ’ εμένα δεν είχε πλάνο Β’. Είχε απλά ένα πλάνο Α’ και μόνο αυτό: να οδηγήσει την κατάσταση σε αδιέξοδο, ούτως ώστε το «μεγαλοφυές» σχέδιο του να είναι η μοναδική μας επιλογή.

Ενώ πιστεύαμε λοιπόν ότι κάτι διαπραγματεύεται, αυτός άδειασε αδικαιολόγητα τα ταμεία για να πληρώσει δόσεις, δήλωνε ότι το μνημόνιο είναι σωστό κατά 70%, πως ο Σόιμπλε είναι ο μόνος που έχει σχέδιο για την Ευρώπη (ο φασισμός πάντα είχε ένα σχέδιο) κλπ. κλπ. Τώρα βγάζει στη φόρα μαγνητοφωνημένες συνομιλίες, για να μας κάνει δώρο την «αλήθεια» για το τι πράγματι έγινε τότε. Το γιατί ενέργησε έτσι σαν υπουργός οικονομικών ποιος θα μας το πει; Ίσως κάποιος άλλος με καινούργιες μαγνητοφωνήσεις.

Πρόσθετες οδηγίες για την οικειοθελή αποκάλυψη εισοδημάτων από την Α.Α.Δ.Ε.

taxheaven

Σε συνέχεια της εγκυκλίου ΠΟΛ.1009/19.1.2017 με την οποία δόθηκαν οδηγίες για την εφαρμογή των διατάξεων 57 έως 61 του ν. 4446/2016 (Κεφάλαιο Α', Μέρος Πέμπτο «Οικειοθελής Αποκάλυψη Φορολογητέας Ύλης Παρελθόντων Ετών») και κατόπιν της παράτασης που δόθηκε στην προθεσμία του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 57 του ν.4446/2016 μέχρι και τις 30.9.2017 (άρθρο 30 παρ. 1 ν. 4474/2017, σχετ. η ΠΟΛ.1095/2017 εγκύκλιος), με την ΠΟΛ 1115/2017 παρέχονται νέες διευκρινίσεις και επισημάνσεις:

"Α. ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ

Σε περίπτωση που ο φορολογούμενος έχει ήδη υποβάλει δήλωση κατ' εφαρμογή των διατάξεων του ν.4446/2016 δύναται να υποβάλει νέα τροποποιητική (συμπληρωματική) δήλωση, χρεωστική ή μηδενική, εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, επικαλούμενος τις ευεργετικές διατάξεις του νόμου αυτού. Δεδομένου ότι με βάση τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 61 του ως άνω νόμου, όπως αυτές ερμηνεύτηκαν με την ΠΟΛ.1009/19.1.2017 εγκύκλιο, οι καταβολές που διενεργούνται δυνάμει της υπαγωγής στη ρύθμιση δεν επιστρέφονται και οι σχετικές δηλώσεις δεν ανακαλούνται είτε λόγω πραγματικής είτε λόγω νομικής πλάνης, δεν δύναται να υποβληθεί εκ των υστέρων τροποποιητική (ανακλητική) δήλωση φορολογίας με σκοπό την επιστροφή καταβληθέντος φόρου. Αντίθετα, μπορεί να υποβληθεί τροποποιητική δήλωση με σκοπό να διορθωθούν λάθη που έχουν προκύψει κατά την υποβολή προγενέστερης δήλωσης με βάση τις διατάξεις του νόμου αυτού, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα προκύπτει επιστροφή καταβληθέντος φόρου.

Ντέλια Βελκουλέσκου στη «Ν»: Επωφελής υπό δύο όρους η δοκιμή στις αγορές

Η κυβέρνηση έχει ακόμη «φουλ ατζέντα» μπροστά της - Οι φόροι εμποδίζουν πλέον τις επενδύσεις - «Ταβάνι» στους συμβασιούχους

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Στον Βασίλη Κωστούλα

vkost@naftemporiki.gr

Η δοκιμαστική έξοδος στις αγορές θα πρέπει να ευθυγραμμίζεται με τους στόχους του προγράμματος, καθώς η ελληνική κυβέρνηση έχει ακόμη «φουλ ατζέντα μπροστά της», τονίζει σε αποκλειστική συνέντευξη στη «Ν» η επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ελλάδα Ντέλια Βελκουλέσκου. Υπογραμμίζει ταυτόχρονα ότι η όποια επιπλέον χρηματοδότηση δεν μπορεί να αυξάνει το χρέος, αλλά αντιθέτως θα πρέπει να εξομαλύνει τις αποπληρωμές χρέους για την περίοδο μετά το τέλος του προγράμματος.

Η κ. Βελκουλέσκου εκφράζει την εκτίμηση ότι οι φόροι στην Ελλάδα εμποδίζουν πλέον τις επενδύσεις. Στο πλαίσιο αυτό, προκρίνει τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και τη μείωση της δαπάνης για τις συντάξεις με στόχο την αποκλιμάκωση της φορολόγησης. Κυρίως όμως ζητεί «το συντομότερο δυνατό» τη μείωση του στόχου τον οποίο «η Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι εταίροι της» συμφώνησαν για το πρωτογενές πλεόνασμα μέχρι το 2022. Απορρίπτει δε το επιχείρημα της ελληνικής κυβέρνησης ότι το αποτέλεσμα του 2016 ήταν κατά βάση διαρθρωτικό: προέκυψε με «εξαιρετική συμπίεση» των δαπανών, «πέρα από τα ποσά που είχαν εγγραφεί στον προϋπολογισμό», και με άλλα «ad-hoc μέτρα».

Η επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ελλάδα παρουσιάζει αναλυτικά τις προτεραιότητες ενόψει της γ’ αξιολόγησης του προγράμματος, ρίχνοντας τα «φώτα» στους συμβασιούχους και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τα capital controls, καθώς και στη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές και την απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων.

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΝΕΩΤΕΡΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ: 1839-1897 Μεγάλη Ιδέα

ardin-rixi

Ο Νότης Μαριάς στο Κανάλι της Βουλής εφ' όλης της ύλης

Συνέντευξη εφ' όλης της ύλης του Προέδρου του Κόμματος "ΕΛΛΑΔΑ - Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ" Ευρωβουλευτή Καθηγητή Νότη Μαριά στις 9/7/2017 στο Kανάλι της Βουλής και στην εκπομπή «Κάρτα Μέλους» της δημοσιογράφου Ματρώνη Δικαιάκου.

Πώς βλέπει η Μόσχα τον Τραμπ, τι τρέμει το Βερολίνο

Το Ποντίκι

του Βασίλη Γαλούπη

Τεμαχισμό της Ευρώπης από ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα φοβάται η Γερμανία

Ρωσία και Γερμανία πασχίζουν να «διαβάσουν» τον Τραμπ μέρα με τη μέρα. Κάτι όχι ιδιαίτερα εύκολο, αφού ο Αμερικανός πρόεδρος δεν έχει κάποιου είδους ιδεολογία και κρίνει – όπως έχει δείξει μέχρι σήμερα τουλάχιστον – μεμονωμένα την κάθε απόφαση που καλείται να πάρει.

 

Αυτό εξηγεί διάφορες σπασμωδικές και αντικρουόμενες κινήσεις του όπως, για παράδειγμα, η στάση του προς το ΝΑΤΟ. Αρχικά το χαρακτήρισε «παρωχημένο», έπειτα έσπευσε να κάνει στροφή 180 μοιρών δηλώνοντας ότι «το ΝΑΤΟ δεν είναι πλέον παρωχημένο» και ένα μήνα αργότερα άλλαξε άποψη ξανά, αρνούμενος να υποστηρίξει το άρθρο 5, το οποίο αναφέρει ότι «μια επίθεση σε ένα μέλος της Συμμαχίας αποτελεί επίθεση σε όλα». 

 

Μετά τον σάλο, όμως, ο Τραμπ αίφνης άλλαξε πάλι γνώμη και αποφάνθηκε ότι, τελικά, υποστηρίζει σθεναρά το άρθρο 5. 

Δεν υπάρχει, λοιπόν, κάποια νοητή συνέχεια ή συνέπεια σε ό,τι κάνει ο Αμερικανός πρόεδρος και μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξει γνώμη για οποιοδήποτε θέμα.

Επιπρόσθετα, όπως λένε άνθρωποι του κύκλου του, ο Τραμπ νοιάζεται περισσότερο να καταφέρνει κάθε φορά κάτι που να μοιάζει με νίκη, παρά να επιδιώξει οποιαδήποτε συγκεκριμένη πολιτική.

Σχετικά με το τέλος της "αρχαιότητας". Μια προσημείωση για την περιοδολόγηση της κοσμοϊστορίας και την "ελληνική συνέχεια"

Κοσμοσύστημα

Σχετικά με το τέλος της "αρχαιότητας"[1]

Γιώργος Κοντογιώργης*

1. Η συζήτηση για το τέλος της "αρχαιότητας" έχει καταλάβει στην εποχή μας μια καίρια θέση σε ό,τι αφορά στη σημειολογία της Ευρώπης, αλλά και ευρύτερα στο επίπεδο της εννοιολογίας των κοινωνικών φαινομένων, της εξελικτικής ταξινόμησης της κοσμοϊστορίας και αναπόφευκτα του ελληνισμού. Κατά τούτο, η απόφανση για το ζήτημα αυτό αποβαίνει κρίσιμη για την κατανόηση του νεότερου κόσμου, της αιτιολογίας του, της σχέση του με την "αρχαιότητα", συγχρόνως όμως και για την απάντηση σε κομβικά ερωτήματα, όπως τι συγκροτεί την έννοια της συνέχειας ή της ρήξης στον ιστορικό χρόνο κλπ.

Από τη διευκρίνιση της διερώτησης σχετικά με το τέλος της "αρχαιότητας" θα προκύψει στο βάθος εάν η προσέγγιση του εξελικτικού γίγνεσθαι του ευρωπαϊκού κόσμου, θα γίνει υπό το πρίσμα της φάσης την οποία διέρχεται, δηλαδή της γνωσιολογίας του φαινομένου, ή της ιδεολογίας, όπως επιχειρείται με την προσημείωση της νεότερης εποχής  με το προσωνύμιο της "νεοτερικότητας".

Θα προσεγγίσουμε το θέμα σε τρία επίπεδα: Πρώτον, θα σκιαγραφήσουμε το γενικό πλαίσιο της έννοιας της "αρχαιότητας" και του χρονικού της ορίζοντα, όπως γίνονται αντιληπτά στην εποχή μας. Στο πλαίσιο αυτό, θα υποδείξουμε το γνωσιολογικό έλλειμμα και, μάλιστα, το άλμα αυθαιρεσίας της νεοτερικής επιστήμης.

Σύμπασα η Αριστερά (στο τσουβάλι του ΣΥΡΙΖΑ)!

ardin-rixi

ΣΥΜΠΑΣΑ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ  (στο τσουβάλι του ΣΥΡΙΖΑ!)

Του Γιώργου Καραμπελιά 

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, και ιδιαίτερα στα τέλη της, είχε καταστεί συνείδηση σε ένα μεγάλο αριθμό πολιτών, προερχόμενων και από την Αριστερά –εξαιτίας της κρίσης και της κατάρρευσης του σοσιαλιστικού στρατοπέδου αλλά και της κρίσης του κρατικιστικού μοντέλου του ΠΑΣΟΚ στη δεκαετία του 1980–, πως το προτεινόμενο από την Αριστερά σοσιαλιστικό μοντέλο, τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση, είχε χρεοκοπήσει ολοκληρωτικά. Τότε, και στην Ελλάδα, θα διαβάζεται σε μεγάλη έκταση ο Κορνήλιος Καστοριάδης και η καταιγιστική κριτική του, ενώ ο Σαββόπουλος θα γράφει το «έχει αποτύχει σύμπασα η Αριστερά». Την ίδια ακριβώς εποχή, θα επιταθεί και η κριτική του οικολογικού κινήματος στην Αριστερά και τον μαρξισμό, ως μονοδιάστατες αντιλήψεις, ενταγμένες σε μια ακραία βιομηχανιστική λογική που θα οδηγήσει, μεταξύ άλλων, και στην καταστροφή του Τσερνομπίλ. Τα ίδια τα κομμουνιστικά κόμματα της Δύσης, προκειμένου να διατηρήσουν ένα μέρος των οπαδών τους, θα ενδυθούν μία σοσιαλδημοκρατική λεοντή –κατ’ εξοχήν το ιταλικό–, πράγμα που θα κάνει και το ίδιο το ΚΚΕ στην Ελλάδα συνδημιουργώντας τον Συνασπισμό μαζί με την, προερχόμενη εκ του ΚΚΕ εσ., ΕΑΡ, του Λεωνίδα Κύρκου. Τότε, ήδη το 1985, είχα κυκλοφορήσει και ένα σχετικό δοκίμιο με τον εύγλωττο τίτλο, Πέρα από τον σοσιαλισμό, μια νέα ουτοπία.

Τσίπρας, Βαρουφάκης, «φάρμακα» και μνημόνια!

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Γεράσιμου Χολέβα

Άσχημο πράγμα στη ζωή να «σπάνε» οι φιλίες. Στις πολιτικές φιλίες τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Μπορεί να τα έχεις «σπάσει» με τον πολιτικό σου φίλο και να του κάνεις καλό, με τον τρόπο σου, ακόμα και με την επίθεση σου. Αυτό μπορεί να γίνει και από τις δύο πλευρές και να βγαίνετε κερδισμένοι – επικοινωνιακά – για λίγο διάστημα και οι δύο, να κερδίζει πόντους ο καθένας στα πολιτικά του σχέδια και …«καλή καρδιά». Απαραίτητη σημείωση: Για να γίνει κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται συνεννόηση, ούτε κάποια συνωμοσία. Απλά η στιγμή μπορεί να βολεύει.

Ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, στη συνέντευξη του στον βρετανικό Guardian είπε πως έκανε  «λάθη», διευκρινίζοντας πως αναφέρεται και στην λανθασμένη «επιλογή ανθρώπων σε θέσεις-κλειδιά», στοχεύοντας στον πρώην υπουργό Οικονομικών του,Γιάνη Βαρουφάκη, ο  οποίος πρωταγωνίστησε τις προηγούμενες μέρες με αφορμή το βιβλίο που έβγαλε αλλά και τις συνεντεύξεις που έδωσε για την περίοδο της κυβερνητικής του θητείας.

Διάλογοι – «φωτιά» από τον Βαρουφάκη, «σφάξιμο με το βαμβάκι από τον Τσίπρα».  Φυσικά, και οι δύο πολιτικοί άνδρες συνεχίζουν εκτιμούν ο ένας τον άλλον και τα λοιπά και τα λοιπά.

Ψυχο-πληροφορικές επιχειρήσεις 1+2

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Αν διαβάζετε το cyborg ξέρετε ήδη ότι αυτά τα κάνουν και οι κυβερνήσεις (το στρατοαστυνομικό σύμπλεγμα) και πολλές εταιρείες. Γίνονται και στα μέρη μας από κόμματα, υπηρεσίες, αφεντικά, κλπ κλπ…

Ωστόσο εκείνο που προσφέρει κάλυψη στις εκστρατείες τέτοιων μέγα-δομών είναι ότι η διασπορά φημών, η συκοφαντία και η παραπληροφόρηση είναι το αγαπημένο σπορ εκατομμυρίων υπηκόων, για τους δικούς τους (σάπιους) λόγους. Διεξάγεται ένας ανελέητος πόλεμος (υπέρ) της βλακείας σε μικροκλίμακα, διάχυτος και αποκεντρωμένος· μέσα σ’ αυτόν και υπό την κάλυψή του γίνονται και οι στοχευμένες ψυχο-πληροφορικές επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας. Απ’ αυτούς που έχουν τους πόρους (ανθρώπινους, οικονομικούς, τεχνολογικούς) να τις κάνουν.

Μέσα στην «ομίχλη» της μικροκλίμακας η μεγακλίμακα περνάει όχι απλά απαρατήρητη αλλά μάλλον σαν κάτι «αδιάφορο», «φυσιολογικό», «κανονικό». Επειδή από τεχνική άποψη κοινωνικές συμπεριφορές όπως, π.χ., το κουτσομπολιό ή η εμπάθεια (πάντα μέσα στην ανωνυμία ή/και την πλαστοπροσωπία) έχουν «ανέβει στο ίδιο επίπεδο» με τις καθεστωτικές δράσεις, αυτές οι τελευταίες περνάνε εύκολα απαρατήρητες. Η «δημόσια σφαίρα» που διαμορφώνουν οι πρώτες, και κυρίως η ηθική και η αισθητική της, είναι η ιδανική ζούγκλα που χρειάζονται για να κρύβονται οι στρατοαστυνομικές και εταιρικές επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου.

Τα εθνικά σκουπίδια και οι τσούχτρες

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Γιάννη Δημογιάννη

«Ο ήλιος που δεν έλεγε να δύσει, αυτές τις ώρες που είχαν τη γεύση του ύπνου και των διακοπών, δεν προσκαλούσαν πια, όπως άλλοτε, στις γιορτές του νερού και της σάρκας. Οι ώρες ηχούσαν κούφιες μέσα στην περίκλειστη και σιωπηλή πόλη, κι είχαν χάσει τη λάμψη των ευτυχισμένων εποχών. Ο ήλιος της πανούκλας ξεθώριαζε όλα τα χρώματα κι έδιωχνε κάθε χαρά…» (Α.Καμύ, «Η Πανούκλα»)

Καυτός και ανελέητος Ήλιος. Να πυρακτώνει απ’ άκρη σε άκρη τα «νεύρα» της ύλης ∙ να λιώνει, να συνθλίβει, να εξαϋλώνει τα πάντα, αργά, επώδυνα, ηδονικά. Μεσημέρι Κυριακής, και, επιτέλους, καταλήγω κάθιδρος, αλλά ανακουφισμένος στην πολυπόθητη ακτογραμμή. Το τελευταίο, μονολόγησα, ανέγγιχτο καταφύγιο στα πέτρινα χρόνια της κρίσης, η μοναδική, ίσως, αλώβητη «υγιής» βεβαιότητα: το Πανδαιμόνιο της καλοκαιρινής έκστασης. Και ιδού, σε πείσμα του βροχερού Ιούνη, η θάλασσα προβάλλει μπροστά μου λυτρωτική, ακύμαντη, διαυγής, ονειρώδης. Το μάτι διασχίζει ακαριαία την ακτογραμμή, η προσδοκία κορυφώνεται, και τότε, εντελώς αναπάντεχα, ο ιδρώτας παγώνει στην πλάτη, από το πρωτοφανές θέαμα που  συνειδητοποιώ… Η εικόνα φαντάζει ανοίκεια, αφύσικη, ανεξήγητη, σχεδόν εκδικητική. Εκεί που Θα περίμενες η θάλασσα να είναι κατάστικτη με ανθρώπινες «πινέζες», παραμένει άδεια. Κενή από ανθρώπους, θαρρείς εγκαταλειμμένη από λουόμενους και κολυμβητές, λες και ο Ήλιος – ο Αυτοκράτωρ που κάποτε δεν έλεγε να δύσει στο Δυτικό ακρωτήρι – να έπαψε να «προσκαλεί, όπως άλλοτε, στις γιορτές του νερού και της σάρκας». Λες και οι ώρες που κουβαλούσαν κάποτε την αύρα της αθωότητας και της ραστώνης, να ξεθώριασαν μπροστά σε μία αναπάντεχη επιδημία. Σε μία αδιόρατη και ύπουλη «πανούκλα».

Ηράκλειο: Ταξίδι στα χρόνια της «αθωότητας» (video/photos)

Νέα Κρήτη

Ένα φωτογραφικό ταξίδι στο μεταπολεμικό Ηράκλειο σε μια διαδρομή 60 χρόνων μέσα από το αρχείο του Μιχάλη Ναλετάκη με εικόνες, πρόσωπα και σημεία εντός και εκτός τειχών της μεγαλύτερης πόλης της Κρήτης, παρουσιάστηκε στην εκπομπή της ΚΡΗΤΗ TV της Παρασκευής "ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ". Στην εκπομπή σχολιάζουν και συζητούν ο διαχειριστής του φωτογραφικού αρχείου Μιχάλης Ναλετάκης, ο δημοσιογράφος Γιώργος Λαγουβάρδος, ο γνωστός Ηρακλειώτης επαγγελματίας Λουκάς Κουναλάκης και ο ιστορικός ερευνητής Μάρκος Μαρινάκης.

Η Τουρκία και η «σεισμική δραστηριότητα»

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Της Νατάσας Στασινού

nstas@naftemporiki.gr

 

Πολλοί είναι εκείνοι που δεν θεωρούν την Τουρκία κομμάτι της Ευρώπης. Στις καλές εποχές τη βλέπουν ως παραμεθόριο, μία αναγκαία γέφυρα ανάμεσα στην Ευρώπη και τον ισλαμικό κόσμο. Στις περιόδους εντάσεων είναι ο ανεπιθύμητος γείτονας, ένα μόνιμο εμπόδιο. Οι πρόσφατοι σεισμοί στο Αιγαίο έρχονται, ωστόσο, να μας θυμίσουν ότι γεωλογικά τουλάχιστον ο γείτονας βρίσκεται πάνω στην ευρωπαϊκή τεκτονική πλάκα. Και πολιτικά έχει τη δυνατότητα να πυροδοτεί σεισμικές δονήσεις σε ολόκληρη τη γηραιά ήπειρο. 

Η κλιμάκωση της έντασης ανάμεσα στην Άγκυρα και το Βερολίνο τις τελευταίες ημέρες το πιστοποιεί. Πώς οι άλλοτε σύμμαχοι ήρθαν σε τροχιά ευθείας σύγκρουσης; «Ο Ερντογάν προσπαθεί να κόψει και να ράψει τη χώρα στα μέτρα του και οι εναπομείναντες εξ όσων ασκούν κριτική ή κάνουν αντιπολίτευση φυλακίζονται και φιμώνονται» δήλωσε ο Γερμανός πρόεδρος, Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαγερ, περιγράφοντας την κατρακύλα του Τούρκου ομολόγου του στον απολυταρχισμό. 

Το πρώτο βήμα από τη γερμανική πλευρά ήταν η ταξιδιωτική οδηγία. Και είναι αρκετά σοβαρό, εάν αναλογιστεί κανείς ότι πέρυσι επισκέφθηκαν την Τουρκία τέσσερα εκατομμύρια Γερμανοί - περισσότεροι από κάθε άλλη εθνικότητα. Το επόμενο βήμα θα μπορούσε να είναι εμπορικές και ευρύτερες οικονομικές κυρώσεις. Και αυτές θα πονέσουν. Γιατί το 2016 οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των δύο χωρών ανήλθαν στα 43 δισ. δολάρια, ενώ οι επενδύσεις της Γερμανίας στη γειτονική χώρα κυμάνθηκαν κοντά στα 14 δισ. δολάρια. Το Βερολίνο έχει όμως επίσης ανάγκη τη συνεργασία της Τουρκίας σε φλέγοντα ζητήματα, όπως η αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης ή η μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους. 

Εσωτερική Έναντι Εξωτερικής Υποτίμησης στην Ελληνική Οικονομία

του Θεόδωρου Μαριόλη και Νικόλαου Ροδουσάκη

Στο παρόν άρθρο πραγματοποιείται μία υποθετική εμπειρική σύγκριση των επιπτώσεων της εσωτερικής με την εξωτερική υποτίμηση στη διεθνή ανταγωνιστικότητα και στη διαταξική κατανομή του κοινωνικού εισοδήματος της ελληνικής οικονομίας.  Για αυτόν τον σκοπό, κατασκευάζονται δύο ομόλογα δυναμικά τιμιακά υποδείγματα εισροών-εκροών, τα οποία εφοδιάζονται με στατιστικά στοιχεία από τον Συμμετρικό Πίνακα Εισροών-Εκροών του έτους 2010. Τα ευρήματα δείχνουν ότι η εσωτερική υποτίμηση συνιστά μία συγκριτικά αργή και αναποτελεσματική διαδικασία βελτίωσης της διεθνούς ανταγωνιστικότητας, η οποία ανακατανέμει, επίσης, το εισόδημα υπέρ των κερδών, σε όχι ασήμαντο βάθος χρόνου.

Μια ολοένα πιο ανεύθυνη Ένωση

του Γιώργου Βασσάλου*

Στις 19 Ιουλίου, στις Βρυξέλλες εκπρόσωποι της γερμανικής καμπάνιας αλληλεγγύης στην Ελλάδα παρέδωσαν στον Τόμας Βίζερ, συντονιστή του Γιούρογκρουπ, 189 χιλιάδες υπογραφές που συλλέχθηκαν μέσα σε ένα μόλις χρόνο στη Γερμανία ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα.

Μετά από επιμονή των Γερμανών αλληλέγγυων ο Αυστριακός ευρωκράτης αναγκάστηκε να δεχτεί να παραλάβει τις υπογραφές με τον όρο ότι δε θα παρθούν φωτογραφίες, αφού το Γιούρογκρουπ είναι απλά… ένα άτυπο όργανο χωρίς επίσημο θεσμικό ρόλο και ως εκ τούτου δε μπορεί να δέχεται αιτήματα των πολιτών. Εκτός από άτυπο, όμως, το Γιούρογκρουπ συμβαίνει να είναι και το ισχυρότερο όργανο της ΕΕ.

Όταν υπογράφηκε το τρίτο μνημόνιο η ελληνική κυβέρνηση απέφυγε να δημοσιευτεί η συγκεκριμένη λίστα των ιδιωτικοποιήσεων στις οποίες είχε συμφωνήσει. Λίγες μέρες μετά την ψήφιση του στη Βουλή όμως ο Γερούν Ντάισσελμπλουμ  κατέθεσε τη λίστα αυτή στο ολλανδικό κοινοβούλιο ώστε να εγκριθεί  κι εκεί το τρίτο μνημόνιο για την Ελλάδα : η ΕΥΑΘ και η ΕΥΔΑΠ ήταν μέσα σ’αυτή  λίστα.  Ακολουθώντας την κατά γράμμα, η ελληνική κυβέρνηση πέρασε πολυνομοσχέδιο που  παραχώρησε τις ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ στο υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων το Σεπτέμβρη του 2016.

Ο κύριος Βίζερ όμως μας είπε ότι « δεν έχει γνώμη πάνω στο θέμα αφού από την ελληνική κυβέρνηση και διοίκηση άλλοι του λένε όχι και άλλοι ναι γιατί με την ιδιωτικοποίηση θα βελτιωθούν οι υπηρεσίες» κι ότι δε ξέρει καθόλου ποιού ιδέα ήταν η συμπερίληψη της ιδιωτικοποίησης του νερού μέσα στο τρίτο μνημόνιο.

Το τέρας του αποπληθωρισμού

analyst

Ο πιο σημαντικός δείκτης για τον καθορισμό της νομισματικής πολιτικής των κεντρικών τραπεζών είναι το πραγματικό επιτόκιο – το οποίο αποτελεί έναν ακόμη λόγο, μεταξύ πολλών άλλων, για τον οποίο η ελληνική οικονομία δεν αναπτύσσεται.

.

«Έχουμε αναφέρει πολλές φορές ότι, τα κράτη δεν χρεοκοπούν. Αυτοί που χρεοκοπούν είναι οι Πολίτες τους, ειδικά εάν δεν επιλέξουν έγκαιρα τη στάση πληρωμών – κάτι που δυστυχώς συνέβη στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να έχουν κλείσει σταδιακά οι δανειστές της όλες τις εξόδους κινδύνου, με αφετηρία το PSI, καθώς επίσης με τέρμα το στυγερό εκβιασμό της ΕΚΤ (κλείσιμο τραπεζών).

Η τελευταία ελπίδα της πατρίδας μας να τα καταφέρει, με τις μικρότερες δυνατές απώλειες για τους κατοίκους της, ήταν στα τέλη του 2014 – όπου δυστυχώς εκβιάστηκαν οι εκλογές από ένα κόμμα που, ακούσια ή εκούσια, παραπλάνησε τους Έλληνες οδηγώντας τους σε μία παγίδα, ανάλογη με αυτήν που οδηγήθηκε ο Λεωνίδας από τον Εφιάλτη, έχοντας τότε απέναντι του τους πανίσχυρους Πέρσες«.

του Άρη Οικονόμου

Ανάλυση

Ο πληθωρισμός (άνοδος των τιμών καταναλωτή), καθώς επίσης το αντίθετο του, ο αποπληθωρισμός (κάθοδος των τιμών καταναλωτή), είναι πολύ σημαντικά μεγέθη για την οικονομία – ενώ καθορίζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τη νομισματική πολιτική μίας κεντρικής τράπεζας. Το γεγονός αυτό φαίνεται σήμερα καθαρά από τον προβληματισμό τόσο της ΕΚΤ, όσο και της Τράπεζας της Ιαπωνίας, σε σχέση με το χαμηλό ύψος του πληθωρισμού – όπου προσπαθούν με όλα τα μέσα που διαθέτουν να τον αυξήσουν τουλάχιστον στο 2%.