Σελίδες

Κυριακή 30 Ιουλίου 2017

Ψυχο-πληροφορικές επιχειρήσεις 1+2




Αν διαβάζετε το cyborg ξέρετε ήδη ότι αυτά τα κάνουν και οι κυβερνήσεις (το στρατοαστυνομικό σύμπλεγμα) και πολλές εταιρείες. Γίνονται και στα μέρη μας από κόμματα, υπηρεσίες, αφεντικά, κλπ κλπ…
Ωστόσο εκείνο που προσφέρει κάλυψη στις εκστρατείες τέτοιων μέγα-δομών είναι ότι η διασπορά φημών, η συκοφαντία και η παραπληροφόρηση είναι το αγαπημένο σπορ εκατομμυρίων υπηκόων, για τους δικούς τους (σάπιους) λόγους. Διεξάγεται ένας ανελέητος πόλεμος (υπέρ) της βλακείας σε μικροκλίμακα, διάχυτος και αποκεντρωμένος· μέσα σ’ αυτόν και υπό την κάλυψή του γίνονται και οι στοχευμένες ψυχο-πληροφορικές επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας. Απ’ αυτούς που έχουν τους πόρους (ανθρώπινους, οικονομικούς, τεχνολογικούς) να τις κάνουν.
Μέσα στην «ομίχλη» της μικροκλίμακας η μεγακλίμακα περνάει όχι απλά απαρατήρητη αλλά μάλλον σαν κάτι «αδιάφορο», «φυσιολογικό», «κανονικό». Επειδή από τεχνική άποψη κοινωνικές συμπεριφορές όπως, π.χ., το κουτσομπολιό ή η εμπάθεια (πάντα μέσα στην ανωνυμία ή/και την πλαστοπροσωπία) έχουν «ανέβει στο ίδιο επίπεδο» με τις καθεστωτικές δράσεις, αυτές οι τελευταίες περνάνε εύκολα απαρατήρητες. Η «δημόσια σφαίρα» που διαμορφώνουν οι πρώτες, και κυρίως η ηθική και η αισθητική της, είναι η ιδανική ζούγκλα που χρειάζονται για να κρύβονται οι στρατοαστυνομικές και εταιρικές επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου.

Αν γυρίσει κανείς, λοιπόν, στις παλιές «στριμάδες» μας και τους ασυγχώρητους «ελιτισμούς» μας θα διαπιστώσει τι; Ότι διαβλέποντας έγκαιρα την τάση μέσα στα χαρακτηριστικά των «νέων μήντια» κάναμε αυτό που έπρεπε: προειδοποιήσαμε. Η προειδοποίησή μας δεν είχε (και δεν θα μπορούσε να έχει) στόχο να εμποδίσει τις μεγα-επιχειρήσεις των αφεντικών! Είχε όμως στόχο να προλάβει το να γίνει λάδι στα γρανάζια τέτοιων μεγα-επιχειρήσεων η μαζική, κοινωνική cyber-αφέλεια.
Πετύχαμε; Όχι… Κάναμε, μόνο, το καθήκον μας· κάτι που δεν ήταν αρκετό, ούτε όμως εύκολο. Το πρόβλημα, ένα απ’ τα πολλά και όχι μόνο δικό μας, είναι πως οι ψυχο-πληροφορικές επιχειρήσεις των αφεντικών είναι πια πλημμύρα. Αυτό που η cyber-αφέλεια νομιμοποίησε παιχνιδιάρικα, δύσκολα θα αντιμετωπιστεί.
Ο πληροφορικός βομβαρδισμός, ή ο πληροφορικός κορεσμός, ή η πληροφορική σύγχυση, είναι από τακτική άποψη πολύ σημαντικά όπλα στα χέρια μικρών και μεγάλων αφεντικών. Κτυπούν σ’ αυτό που λέγεται κοινωνική γνώση, ή κοινωνική επίγνωση· για να μην μιλήσουμε κατευθείαν για συνείδηση (που στην ετυμολογία της σημαίνει γνώση). Είναι ένα είδος ολοκληρωτικού προπαγανδιστικού πολέμου που στην πληρότητα και στην έντασή του κάνει οποιαδήποτε άλλη ανάλογη περίοδο του παρελθόντος να μοιάζει με παιδική χαρά.
Αυτή η πραγματικότητα δεν αντιμετωπίζεται με την ανόητη μικροαστική φαντασίωση «εγώ ξέρω». Δεν αντιμετωπίζεται, επίσης, από μια κουλτούρα μικρο-απατεωνιάς (ιδεο-πολιτικής) «για να κάνουμε την δουλειά μας»· αντίθετα το «μικρό» ενισχύει το «μεγάλο». Τα «δικά μας ψέμματα ενάντια στα δικά τους» θα χάνουν πάντα· ενισχύοντας εκείνο που εύκολα αξιοποιούν οι δυνατότεροι: την διανοητική και ηθική σύγχιση.
Τι νόημα έχουν όλα αυτά; Δεν θα το (ξανα)πούμε. Είναι ευθύνη του καθενός και της καθεμιάς να καταλάβει…



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου