Οι τρεις διασκέψεις: Τεχεράνη - Γιάλτα - Πότσδαμ*

Το Ποντίκι

του Ξενοφώντος Μπρουντζάκη

Η μαρτυρία αυτοπτών μαρτύρων σε ένα απλό τροχαίο ατύχημα είναι αρκετή για να καταδείξει το πόσο διαφορετικά αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι την πραγματικότητα, πόσω μάλλον όταν αυτή αφορά σημαντικά ιστορικά γεγονότα και πολυσύνθετες αποφάσεις από τις οποίες κρίνονται οι τύχες των λαών. 

 

Η Ιστορία βασίζεται στη διαρκή έρευνα, της οποίας τα συμπεράσματα δεν είναι τετελεσμένα, αλλά πάντα ανοιχτά σε κάθε νέα ερμηνεία που έρχεται να προστεθεί. Όλοι αυτοί που «μελετούν» την ιστορία μέσα από ιδεολογικά αλφάβητα, ικανοποιούν μόνο τον φανατισμό και την εκ πεποιθήσεως τυφλότητά τους, βουλευόμενοι στα σκοτάδια. Ωστόσο, η Ιστορία, ξεπερνώντας τις ιδεολογικές και πολιτικές σκοπιμότητες, παραμένει το πλέον ανατρεπτικό ανάγνωσμα – μια συγκλονιστική αφήγηση που βρίσκεται συνέχεια υπό αίρεση και εν εξελίξει. Γι’ αυτό και παρότι αφηγείται το παρελθόν, είναι συγκλονιστικά επίκαιρη. 

 

Οι πιο σημαντικές διασκέψεις σχετικά με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο είναι αυτή της Τεχεράνης από τον Νοέμβριο έως τον Δεκέμβριο του 1943, της Γιάλτας που ακολούθησε τον Φεβρουάριο του 1945 και του Πότσδαμ λίγους μήνες αργότερα, τον Ιούλιο του ίδιου έτους. Στις δυο πρώτες διασκέψεις έλαβαν μέρος οι τρεις μεγάλοι ηγέτες του πολέμου: Τσόρτσιλ - Στάλιν - Ρούζβελτ. Στην τρίτη συνδιάσκεψη, αυτή του Πότσδαμ, ο Τρούμαν είχε αντικαταστήσει τον Ρούζβελτ που απεβίωσε στις 12 Απριλίου 1945. Στο μεταξύ, στη Μεγάλη Βρετανία το Εργατικό Κόμμα αρνήθηκε τη συνέχιση της κυβέρνησης συνασπισμού με αποτέλεσμα να προκηρυχθούν αμέσως εκλογές. Ωστόσο, η καταμέτρηση των ψήφων συνέπεσε με τη διάσκεψη του Πότσδαμ, που διεξαγόταν την ίδια περίοδο, και έτσι αναγκάστηκαν να παραστούν από κοινού ο Τσόρτσιλ και ο Άτλη ως αρχηγός του Εργατικού Κόμματος, ο οποίος τελικά κέρδισε τις εκλογές. 

Τι κρύβεται πίσω από το «προσύμφωνο» του Eurogroup

ardin-rixi

Το σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου αποκαλύπτει τον θριάμβο της κυβερνητικής διαπραγματευτικής ομάδας!

Γράφει ο Ceteris Paribus από την ιστοσελίδα rizopoulospost.com

Στις 20 Φεβρουαρίου 2015, η πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ υπέγραψε στο Eurogroup μια συμφωνία, την οποία τότε διαφήμισε επικοινωνιακά σαν «ανάσα χρόνου» και επιτυχία. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο όπως αποδείχτηκε για ένα δεσμευτικό «προσύμφωνο» που οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στο 3ο μνημόνιο, αφού ο χρόνος δούλευε υπέρ των δανειστών η δε κυβέρνηση δεν είχε πάρει κανένα αντάλλαγμα έναντι όσων υπέγραψε. Δύο χρόνια αργότερα, ξανά στις 20 Φεβρουαρίου (ειρωνεία της Ιστορίας…), υπέγραψε στο Eurogroup ένα νέο δεσμευτικό προσύμφωνο, χωρίς να διασφαλίσει τίποτε.

Επειδή ακριβώς πρόκειται για προσύμφωνο κι όχι για συμφωνία στην κυριολεξία, υπάρχει αρκετός χώρος για επικοινωνιακά και προπαγανδιστικά τρικ από όλες τις πλευρές. Τι όμως έχει πραγματικά συμβεί;

 «Κοινή αντίληψη» κι όχι συμφωνία

  Η επίσημη ανακοίνωση του Eurogroup δεν αφήνει καμία αμφιβολία, καθώς δεν μιλάει για επίτευξη συμφωνίας αλλά «κοινής αντίληψης»:

«Το Eurogroup καλωσόρισε την επίτευξη κοινής αντίληψης ανάμεσα στις ελληνικές αρχές και τους Θεσμούς, που επιτρέπει να επιστρέψει η αποστολή της αξιολόγησης στην Αθήνα και να συνεχιστεί η δουλειά προκειμένου να καταλήξουν σε συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο για τις μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματος». 

Ο Γ. Βαρουφάκης στο CHECKPOINT 18/2/2017

Τον πρωταγωνιστή των δραματικών γεγονότων του 2015, Γιάνη Βαρουφάκη, φιλοξενεί αυτό το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου, στις 00:45, η εκπομπή Checkpoint Alpha.
Σε μια βαθιά εξομολογητική συνέντευξη στη Γιάννα Παπαδάκου, ο κ. Βαρουφάκης αποκαλύπτει το θλιβερό παρασκήνιο των γεγονότων που διαδραματίστηκαν κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015 και οδήγησαν στο κλείσιμο των τραπεζών, με ιδιαίτερη αναφορά στη στάση των «σκληρών» της Ευρώπης αλλά και των εκπροσώπων των θεσμών.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών περιγράφει τις πιέσεις που δέχθηκε η ελληνική κυβέρνηση και εκείνος προσωπικά για GREXIT, τα σχέδια των δανειστών για το μέλλον της Ελλάδας αλλά και τη σχέση του με κρίσιμα πρόσωπα κατά την περίοδο της διαπραγμάτευσης.
Όπως μάλιστα αναφέρει χαρακτηριστικά, ο κ. Σόιμπλε του είχε πει ότι «δεν υπάρχει κυβέρνηση που να μπορεί να κρατήσει τη χώρα σας στο ευρώ»
Ο Γιάνης Βαρουφάκης δίνει το στίγμα της σχέσης του με κορυφαίους κυβερνητικούς παράγοντες του 2015 και αποτιμά τις επιλογές τους με φόντο τη σημερινή κατάσταση της χώρας. Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «τον Αύγουστο του ΄15, είχαμε δύο επιλογές: ή σκληρό 3ο Μνημόνιο ή GREXIT». Ωστόσο, δηλώνει βαθιά ευρωπαϊστής και περιγράφει το σχέδιό του για το PLAN X.
Τέλος, προβλέπει ότι η αξιολόγηση θα κλείσει σε 4 μήνες, όταν δηλαδή θα πρέπει να πληρωθούν οι υποχρεώσεις μας προς τους δανειστές, με αντίτιμο νέα επαχθή μέτρα.
Στην εκπομπή, τέλος, περιγράφουν τις πολιτικές τους θέσεις για το ευρώ ή τη δραχμή ο Πρόεδρος της Λαϊκής Ενότητας Παναγιώτης Λαφαζάνης και ο επικεφαλής του ΣΧΕΔΙΟΥ Β Αλέκος Αλαβάνος.

Είναι εφικτή η προσέγγιση ΗΠΑ-Ρωσίας;

Του Μιχάλη Διακαντώνη*

Η εκλογή του Donald Trump στον προεδρικό θώκο των ΗΠΑ, έχει πυροδοτήσει μία ρητορική περί πιθανής διπλωματικής επαναπροσέγγισης μεταξύ ΉΠΑ και Ρωσίας. Η άποψη αυτή εδράζεται σε μια σειρά γεγονότων όπως είναι: οι δηλώσεις αμοιβαίας συμπάθειας που κατά καιρούς Putin και Trump έχουν ανταλλάξει μεταξύ τους, ο διαμεσολαβητικός ρόλος που φαίνεται να διαδραματίζει σ’ αυτή την προσέγγιση ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών και Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, Henry Kissinger, η στελέχωση της αμερικανικής κυβέρνησης από άτομα που διατηρούν ιδιαίτερες σχέσεις με τη Ρωσία (Max Tillerson ως Υπουργός Εξωτερικών και Michael Flynn ως Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας) αλλά και η πιθανή ανάμιξη των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών στην διαρροή των e-mails της Hillary Clinton, που συνέβαλλε ως ένα βαθμό στο αποτέλεσμα της εκλογικής διαδικασίας. Πόσο πιθανή και εφικτή είναι, όμως, η διπλωματική αναθέρμανση των αμερικανο-ρωσικών σχέσεων και από ποιους παράγοντες επηρεάζεται;

Η κατάσταση της ρωσικής οικονομίας

Αν και η Ρωσία εκτιμάται ότι θα επανέλθει το 2017 σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, έπειτα από δύο συνεχή έτη ύφεσης λόγω των χαμηλών τιμών ενέργειας, η οικονομία της πόρρω απέχει απ’ το να θεωρηθεί υγιής. Ο πληθωρισμός φαίνεται να σταθεροποιείται, αλλά η διαφοροποίηση της παραγωγικής της βάσης δεν έχει προχωρήσει στον επιθυμητό βαθμό. Η ανάπτυξη της βιομηχανίας σε εναλλακτικούς τομείς παραγωγής, ο περιορισμός του κυβερνητικού τομέα, ο τεχνολογικός εκσυγχρονισμός και η καλύτερη εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού, είναι ενέργειες στις οποίες πρέπει να προβεί η ρωσική ηγεσία αν δεν θέλει να δει την οικονομία της να εγκλωβίζεται μακροχρόνια σε αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Οι αλλαγές αυτές θα απαιτήσουν χρόνο και κυρίως επενδυτικά κεφάλαια, τα όποια η Ρωσία πρέπει να αντλήσει είτε από ξένο δανεισμό είτε από αύξηση των κρατικών  της εσόδων. Καθώς, τα αποθεματικά στο ταμείο της χώρας σχεδόν εξανεμίστηκαν στις αρχές του 2017 (έφτασαν τα $16,03 δις απ’ τα $50 δις το 2016) εξαιτίας των κυβερνητικών δαπανών που είχαν στόχο να αντισταθμίσουν τα δυσμενή αποτελέσματα της ενεργειακής πτώσης των τιμών και ενώ είναι αβέβαιο αν θα αρθούν και πότε οι διεθνείς οικονομικές κυρώσεις, κρίνεται απαραίτητη η αύξηση των ρωσικών εσόδων μέσω της  διατήρησης/διεύρυνσης του πελατολογίου στον ενεργειακό τομέα, αλλά και μέσω της διατήρησης των τιμών του πετρελαίου σε επίπεδα άνω των $50.

Αντ. Παπαγιαννίδης : Η Ελλάδα σε φόντο Ευρωπαϊκών Εξελίξεων

Νέα Κρήτη

Οι διαπραγματεύσεις  με την Τρόικα στην Αθήνα, είναι υπό την αίρεση των εξελίξεων στις χώρες της Ε.Ε. που βρίσκονται σε προεκλογική περίοδο. Άρα, είναι προφανές ότι όλοι δεν θα ήθελαν ένα «ατύχημα» και για αυτό ένα «δίχτυ ασφαλείας» ως προς την Ελλάδα θα υπάρχει, αλλά μέχρι εκεί, ο παραλογισμός των μέτρων και των μνημονίων θα συνεχίζεται σε μία χώρα που ο παραγωγικός της ιστός αποσαθρώνεται πλήρως, είπε στον 9.84 ο δημοσιογράφος  και αναλυτής διεθνών γεγονότων  Αντώνης Παπαγιαννίδης.

Στα… ντουζένια του και το εσωτερικό χρέος

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Αντί για «σεισάχθεια» τα λαϊκά στρώματα βλέπουν να γίνονται «δούλοι»

Η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τους θεσμούς στο πλαίσιο της 2ης αξιολόγησης. Όπως συνέβη με το 3ο μνημόνιο και την 1η αξιολόγηση υποχωρεί στις απαιτήσεις των δανειστών και ετοιμάζεται να πάρει νέα αντιλαϊκά μέτρα μερικών ακόμα δισεκατομμυρίων.

Διαπραγματεύεται έχοντας διαγράψει από την όλη συζήτηση με τους δανειστές την οικτρή κατάσταση του λαού και της οικονομίας. Σαν να μην συμβαίνει τίποτα συζητούν με τους εντολείς τους, προβάλλοντας που και που κάποια ελαφρά αντίρρηση για να κάνουν την κωλοτούμπα αμέσως μόλις τους πιέσουν οι δανειστές. Η μείωση του αφορολόγητου έχει προαποφασιστεί και αναζητείται η «επικοινωνιακή» φόρμουλα για να το «σερβίρουν». Αντίστοιχα φαίνεται να ισχύουν και για τις συντάξεις και για μια σειρά από νέες «μεταρρυθμίσεις» κατ΄ εντολή των δανειστών. Φυσικά όλα αυτά συζητούνται ενώ η χώρα και ο λαός αποτελούν πλέον «καμένη γη».

Η ασφυξία που βιώνει ο λαός και η οικονομία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια πλέον σε ποικιλόμορφες εκρήξεις. Τα μεγέθη είναι αμείλικτα. Η κυβέρνηση χαριεντίζεται συζητώντας με τους δανειστές για τα μέτρα, εκλιπαρώντας για έστω και οριακή μείωση του εξωτερικού δημόσιου χρέους, αλλά θέλει να αγνοεί ότι το εσωτερικό χρέος πλέον έχει γίνει εξίσου επώδυνο και ταυτόχρονα ακυρώνει οποιαδήποτε ενέργεια ανάταξης της οικονομίας.

Σύμφωνα με τις πλέον συντηρητικές εκτιμήσεις το εσωτερικό χρέος φτάνει στα 170% του ΑΕΠ. Αναλυτικά κάποια επιμέρους στοιχεία του φαίνονται στον πίνακα.

Θάλασσα, πικροθάλασσα... (2)

Αριστοτέλης Ωνάσης - Ουίνστον Τσώρτσιλ (πιθ. 1958)

[Συνέχεια από το προηγούμενο] 

B. Φορολογία πλοίων που νηολογήθηκαν μετά την ισχύ του Ν.27/1975

(5) Απαλλάσσονται από οποιοδήποτε φόρο εισοδήματος τα κέρδη που προκύπτουν από την εκμετάλλευση πλοίων. Προϋπόθεση: Τα πλοία να βρίσκονται κάτω από ελληνική σημαία ή σημαία ΕΕ και ΕΟΧ (άρθρο 26α του ν. 27/1975). [σ.σ.: Η μόνη περίπτωση όπου ρητά απαλλάσσονται "από οποιονδήποτε φόρο" τα κέρδη ενός ολόκληρου κλάδου συλλήβδην.]

(6) Απαλλάσσεται από κάθε φορολογία η υπεραξία που μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε από την πώληση κάποιου πλοίου είτε από την είσπραξη ασφαλιστικής αποζημίωσης είτε από άλλη αιτία. Προϋπόθεση: Τα πλοία να βρίσκονται κάτω από ελληνική σημαία. [σ.σ.: Η μόνη άλλη περίπτωση που δεν φορολογείται η υπεραξία από μεταβίβαση υλικού ή άυλου περιουσιακού στοιχείου είναι όταν κάποιος επαγγελματίας μεταβιβάζει σε συγγενή του α' βαθμού την ατομική του επιχείρηση ή το ποσοστό τής προσωπικής εταιρείας όπου μετέχει και μόνο εφ' όσον αυτή η μεταβίβαση γίνεται για να βγει στην σύνταξη.]

(7) Απαλλάσσεται από το φόρο εισοδήματος το ποσό των καθαρών κερδών ή μερισμάτων κάθε ημεδαπής ή αλλοδαπής εταιρείας που εκτός από την εκμετάλλευση πλοίων έχει και άλλες εκμεταλλεύσεις. Προϋπόθεση: Τα πλοία να βρίσκονται κάτω από ελληνική σημαία ή σημαία ΕΕ και ΕΟΧ (άρθρο 26α του ν. 27/1975). [σ.σ.: Ενδιαφέρον, έτσι; Μαζί με πενήντα άλλες δουλειές που κάνεις, παίρνεις κι ένα πλοίο και γλιτώνεις τον φόρο από τα κέρδη όλων των δραστηριοτήτων σου. Πείτε μου τώρα κάτι για όσους δουλεύουν με μπλοκάκι, να δω κάτι που θέλω.]

(8) Μειώνεται ο φόρος στα πλοία της α΄ κατηγορίας, αν αποδειχθεί ότι το πλοίο αργεί λόγω επισκευών, ελλείψεως εργασίας ή άλλης αιτίας. Προϋπόθεση: Οι ημέρες αργίας πρέπει να υπερβαίνουν τους δύο συνεχόμενους μήνες. [σ.σ.: Αυτό θα πει να δείχνει κατανόηση το κράτος!]

Υποδείγματα μέτρησης πιστωτικού κινδύνου.,του Φαίδωνα Καλφάογλου

Το waterboarding της Ελληνικής οικονομίας

Νέα Πολιτική

του Αντώνη Παπαγιαννίδη*

Είναι το waterboarding/ο εικονικός πνιγμός μια μορφή βασανιστηρίου, που μάλιστα τώρα επί Ντόναλντ Τραμπ πάει να αποκτήσει επίσημη αποδοχή. Με αυτήν, επιχειρείται να ανακριθεί ένας ύποπτος που του βυθίζουν το κεφάλι στο νερό μέχρι να αισθανθεί ότι πνίγεται – ύστερα τον αφήνουν να αναπνεύσει ρωτώντας τον όσα «πρέπει» να ομολογήσει.  αν αρνείται ή αν δεν ομολογεί «τα σωστά» του ξαναβυθίζουν το κεφάλι στο νερό (υπάρχουν και χειρότερες εκδοχές) .  προτού πνιγεί πλήρως, του το βγάζουν, συνεχίζουν τις ερωτήσεις.  κάποιες φορές μπορεί να χάσει τις αισθήσεις του, τότε αφήνεται να επανέλθει (ή και «βοηθιέται»).  και αυτό συνεχίζεται μέχρι να πετύχει η ανάκριση. Βέβαια υπάρχουν και οι περιπτώσεις αστοχίας – να «χαθεί» το υποκείμενο της ανάκρισης, πράγμα που θεωρείται αποτυχία των υπευθύνων, αλλά «τι να κάνουμε, πόλεμο έχουμε!».

Το waterboarding γνώρισε ημέρες δόξης μετά την άνοδο της  τρομοκρατικής απειλής, της 11ης Σεπτεμβρίου, του ISIS, τα γνωστά. Την ρίζα του έχει στο Μεσαιωνικό dunking , που δοκίμαζαν π.χ. οι μάγισσες και άλλα παρεκκλίνοντα θύματα της Δυτικής παράδοσης/»πολιτισμού». Στηρίζεται στην αναζήτηση των ορίων της αντοχής και της συνείδησης.

Το ελβετικό παράδοξο

Όσο για τους Ελβετούς, το μέλλον θα κρίνει εάν έκριναν σωστά ή εάν «αυτοπυροβολήθηκαν», λέγοντας «Όχι» σε μια εποχή που και άλλες οικονομίες διεκδικούν μεγαλύτερο μερίδιο της «πίτας» των επενδύσεων.

 

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Της Αγγελικής Κοτσοβού

akots@naftemporiki.gr

Στη διάρκεια της καμπάνιας πριν από το δημοψήφισμα των Βρετανών οι πολιτικοί και από τα δύο «στρατόπεδα» περιέγραφαν την κάλπη της 23ης Ιουνίου ως ευκαιρία μίας ζωής.

Στην Ελβετία οι πολίτες έχουν πολύ πιο συχνά τέτοιες ευκαιρίες. Το 2014, για παράδειγμα, οι Ελβετοί κλήθηκαν να απαντήσουν «Ναι» ή «Όχι» σε περισσότερα από δέκα δημοψηφίσματα. Προ ημερών, το 59% των ψηφοφόρων είπε «Όχι» στη μεταρρύθμιση του συστήματος φορολόγησης επιχειρήσεων. Με μέσο συντελεστή 17,8%, το σύστημα καθιστά τη χώρα ελκυστικότερο προορισμό για ξένους επενδυτές σε σύγκριση με χώρες, όπως οι ΗΠΑ, η Βρετανία ή η Γερμανία.

Το ειδικό καθεστώς επιτρέπει στα καντόνια να φορολογούν χαμηλότερα τις πολυεθνικές απ’ ό,τι τις ελβετικές επιχειρήσεις. Η πρόταση της κυβέρνησης ήταν να καταργήσει μεν το ειδικό καθεστώς, αλλά να προσφέρει φοροελαφρύνσεις για έρευνα και ανάπτυξη. Επιπλέον, τα καντόνια θα καθιέρωναν ενιαίο μειωμένο συντελεστή κοντά στο 15% για όλες τις επιχειρήσεις.

Η οικονομική ενσωμάτωση

analyst

Προωθείται με τη βοήθεια της ελίτ των ελίτ η καταναγκαστική υιοθέτηση από όλους τους ανθρώπους στον πλανήτη ενός βιομετρικού ψηφιακού αριθμού αναγνώρισης – καθώς επίσης οι ηλεκτρονικές συναλλαγές, με την ταυτόχρονη κατάργηση των μετρητών.   

του Βασίλη Βιλιάρδου

Ανάλυση

Κατά τη διάρκεια μίας ημερίδας του αμερικανικού υπουργείου οικονομικών που αφορούσε την οικονομική ενσωμάτωση, τη συμμετοχή δηλαδή όλων των ανθρώπων στο σύστημα του χρέους, ο κ. B. Gates δήλωσε ότι, το ίδρυμα του θα καταφέρει να μετατρέψει όλες τις πληρωμές στην Ινδία, στο Πακιστάν και στη Νιγηρία σε ηλεκτρονικές – πως έως τα τέλη του 2018 όλες οι οικονομικές συναλλαγές σε αυτές της χώρες θα έπαυαν να εκτελούνται με μετρητά (πηγή: Haring).

Ανακοίνωσε επίσης ότι, ήδη από το 2018 συνεργάζεται με την κεντρική τράπεζα της Ινδίας, στη βάση ενός εκτελεστικού διατάγματος του προέδρου των Η.Π.Α. από το 2012 –  το οποίο έχει σχέση με την προστασία των ζωτικών συμφερόντων της υπερδύναμης σε θέματα ασφαλείας. Έχει αναλάβει λοιπόν την αποστολή να υποχρεώσει όλους τους ανθρώπους να εισέλθουν στο σύστημα – εντός του οποίου, σύμφωνα με τον ίδιο, θα μπορούν να παρακολουθούνται, καθώς επίσης να εξυπηρετούνται καλύτερα.

Φυσικά δεν θα παρακολουθούνται οι Πολίτες μόνο από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, καθώς επίσης από τις εθνικές κυβερνήσεις – αλλά, κυρίως, από τις αμερικανικές μυστικές ή μη υπηρεσίες, οι οποίες έχουν άλλες προτεραιότητες. Μεταξύ αυτών να εμποδίσουν τυχόν μεταφορά των χρηματικών ροών σε ένα ψηφιακό σύστημα, μη συνδεδεμένο με τις Η.Π.Α. – αφού κάτι τέτοιο θα είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορούν να παρακολουθούνται οι συναλλαγές, οπότε δεν θα τις γνώριζαν οι αμερικανοί, ούτε θα ήταν σε θέση να τις μπλοκάρουν.

Η κατάργηση των μετρητών και συνέπειές της

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Απέναντι στο Νόρμπερτ Χέρινγκ, τον συγγραφέα του βιβλίου «Η κατάργηση των μετρητών και συνέπειές της», (εδώ το προσωπικό blog του) πρέπει να είμαστε ευγνώμονες γιατί διέλυσε μια ευρέως διαδεδομένη αυταπάτη, που αποτελεί έναν πολύ βολικό μύθο.

Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη αντίληψη ότι όλα τα σύγχρονα μέσα πληρωμών (με κάρτες και μέσω ίντερνετ ή τηλεφώνου) ταιριάζουν σε ένα υπερσύγχρονο ανθρωπολογικό τύπο που απαντάται στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες κι είναι εξοικειωμένος με τις νέες τεχνολογίες. Σε αυτό το πλαίσιο η πίεση εγκατάλειψης των μετρητών υποστηρίζεται από ένα καθαρό υπονοούμενο: ότι οι πληρωμές με χαρτονομίσματα ή κέρματα ανήκουν σε μια προηγούμενη εποχή.

Ο συγγραφέας, που είναι αρθρογράφος και στην μεγαλύτερη οικονομική εφημερίδα της Γερμανίας, τη Handelsblatt, και πέρυσι μίλησε στο ντοκιμαντέρ This is not a Coup (δες εδώ), δείχνει στο βιβλίο του ότι τα κατ’ εξοχήν εργαστήρια ακύρωσης των μετρητών και ακόμη και αναγκαστικής αντικατάστασής τους με πλαστικό ή ηλεκτρονικό χρήμα είναι η Αφρική και η Ασία. Προς επιβεβαίωση όσα δραματικά συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες στην Ινδία μετά την απόφαση της κυβέρνησης να καταργήσει ως τις 31 Δεκεμβρίου 2016 τα χαρτονομίσματα των 500 και 1.000 ρουπιών, προκαλώντας βίαιες συγκρούσεις. «Αυτοί που θέλουν να καταργήσουν τα μετρητά ξεκινούν πρώτα από την περιφέρεια», γράφει ο συγγραφέας από την εισαγωγή κιόλας του βιβλίου. Ο τόπος μάλιστα όπου η χρήση του ηλεκτρονικού χρήματος ενδέχεται να καταγράφει παγκόσμιο ρεκόρ είναι η Σομαλιλάνδη, που αποσχίστηκε από τη Σομαλία το 1991 και δεν είναι καν κράτος, καθώς δεν έχει αναγνωριστεί.

Οι άχρηστοι υπηρέτες

analyst

Το δημόσιο χρήμα θεοποιήθηκε αφού κατά βάση ήταν το καύσιμο των μηχανισμών διάσωσης – ενώ οι θύτες κρύφθηκαν μη μπορώντας να αντιμετωπίσουν την κατακραυγή των θυμάτων που καθημερινά πολλαπλασιάζονταν.

του Σαράντου Λέκκα

Άρθρο

Η εκλογή Τράμπ στην προεδρία των ΗΠΑ σηματοδοτεί την αλλαγή του τρόπου διακυβέρνησης της μεγαλύτερης υπερδύναμης με βασικό άξονα τον παραμερισμό των πολιτικών.

Ο επιχειρηματικός κόσμος παύει πλέον να διοικεί από τα παρασκήνια και πλέον βρίσκεται στην εκτελεστική εξουσία.

Πρόκειται για μια επανάσταση η οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη με μελλοντικές συνέπειες αχαρτογράφητες πλην όμως με βάση τα πρώτα δείγματα τρομακτικών διαστάσεων.

Ο πολιτικός κόσμος σε διεθνές επίπεδο έχασε την μεγάλη ευκαιρία να επιβάλει ένα νέο πλαίσιο δραστηριοποίησης του διεθνούς κεφαλαίου όταν βρίσκονταν σε θέση ισχύος.

Η ευκαιρία αυτή χάθηκε την περίοδο 2008-2009 όταν το διεθνές κεφάλαιο επιζητούσε χέρι βοηθείας για να επιβιώσει της μεγαλύτερης από το 1930 χρηματοπιστωτικής κρίσης , που το ίδιο με την απληστία που το διέκρινε είχε δημιουργήσει.

Ο πολιτικός κόσμος όμως δεν βρήκε το θάρρος να επανασχεδιάσει τις δομές που απαιτούσαν οι νέες συνθήκες , ίσως διότι λειτουργούσε υπό καθεστώς ανταποδοτικότητας.

Όταν επί δεκαετίες οι χρηματοοικονομικές καμπάνιες των πολιτικών χρηματοδοτούνταν από προϊόντα του κεφαλαίου ήταν απόλυτα φυσικό οι πολιτικοί να τελούν υπό την προστασία του σε σημείο που να θεωρούνταν υπάλληλοι του.

Το σχόλιο της Δευτέρας - Η παράταση της ΑΠΔ, οι χαρταετοί και το ασφαλιστικό

taxheaven

Κωνσταντίνος Δημ. Γραβιάς
Πτυχιούχος Οικον. Παν/μίου Πειραιά
Λογιστής - φοροτεχνικός
Μέλος της επιστημονικής ομάδας του TAXHEAVEN

Ι. Πρόλογος
Καθαρά Δευτέρα σήμερα. Οι χαρταετοί στα χέρια μικρών και μεγάλων είναι έτοιμοι για το καθιερωμένο πέταγμα. Τα ζύγια και η ουρά φτιάχτηκαν με μαεστρία, όμως χωρίς τη δύναμη του ανέμου παραμένουν καθηλωμένοι στο έδαφος. Τα παιδιά περιμένουν με ανυπομονησία, παρακαλούν να φυσήξει και γκρινιάζουν λίγο. Με τα κατσουφιασμένα προσωπάκια τους κοιτάζουν προς όλες τις κατευθύνσεις αναζητώντας το φύσημα του ανέμου. Αίφνης αρχίζει και φυσά ένας γρέγος. Κλείνω τα βλέφαρα για λίγο και στο μυαλό μου σχηματίζεται η εικόνα του ανέμου αυτού. Μοιάζει με μεσόκοπο σαξοφωνίστα που τα μάγουλά του έχουν φουσκώσει τόσο πολύ που κοντεύουν να σπάσουν. Αυτό ήταν. Ανοίγω πάλι τα μάτια και αντικρίζω τον ουρανό που γέμισε από τους πολύχρωμους χαρταετούς που ανεβαίνουν όλο και ψηλότερα, ενώ νιώθω ήδη το χάδι του ανέμου στο πρόσωπό μου. Ταυτόχρονα, η μυρωδιά της καλοψημένης λαγάνας και του φρέσκου χαλβά τρελαίνουν τα ρουθούνια μου. Μνήμες, στιγμές του παρελθόντος περνούν με απίστευτη ταχύτητα από τις συνάψεις των νευρώνων του εγκεφάλου μου. Προμνησία ή απλώς αναπόληση; Όπως και να χει νιώθω τυχερός που κουβαλώ αυτές τις εικόνες μέσα μου, όντας κάποτε πρωταγωνιστής σ΄αυτές τις ανέμελες στιγμές της Καθαράς Δευτέρας. Πόσο λείπουν πλέον σε όλους μας οι στιγμές ανεμελιάς, οι ανθρώπινες στιγμές, τότε που στο μυαλό υπήρχε πολύς χώρος για όνειρα. Βουτηγμένοι στον βάλτο του άγχους και των υποχρεώσεων ψάχνουμε εναγωνίως ένα κλαδί για να παραμείνουμε στην επιφάνεια, να αναπνεύσουμε. Και κάπου μέσα σε όλα αυτά, δεν ξέρω πως —είναι περίεργα πολλές φορές όσα συμβαίνουν στη σκέψη μου— ηχούν στα αυτιά μου κάποιοι στίχοι του Τάσου Λειβαδίτη:
«Ένα σπίτι για να γεννηθείς
ένα δέντρο για ν’ ανασάνεις
ένας στίχος για να κρυφτείς
ένας κόσμος για να πεθάνεις».

Ας προσγειωθούμε όμως στην πεζή καθημερινότητα και ας γυρίσουμε το χρόνο πίσω για το καθιερωμένο πλέον εβδομαδιαίο ταξίδι μας. Για να δούμε λοιπόν τα σημαντικότερα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας.

Σοβαρός κίνδυνος «λουκέτου» για χιλιάδες επιχειρήσεις

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟY ΚΟΛΩΝΑ

Χιλιάδες επιχειρήσεις μένουν εκτός του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών, λόγω των αυστηρών κριτηρίων που έχουν τεθεί για την υπαγωγή στις ευνοϊκές ρυθμίσεις. Παράλληλα, ανοικτά παραμένουν σημαντικά θέματα του νέου πλαισίου, για τα οποία εκκρεμεί η συμφωνία με τους δανειστές.

Οι σοβαρές εκκρεμότητες που υπάρχουν απειλούν να προκαλέσουν νέες καθυστερήσεις τις οποίες δεν μπορεί να αντέξει η αγορά. Χιλιάδες εταιρείες βρίσκονται σε «πυρίκαυστη ζώνη» λόγω των υπέρογκων οφειλών τους και την αδυναμία να αναπτυχθούν ή ακόμη και να επιβιώσουν. Την ίδια στιγμή τα «κόκκινα» δάνεια αυξάνονται διαρκώς απειλώντας να τινάξουν στον αέρα τις τράπεζες, καθώς η προσδοκία για ευνοϊκές ρυθμίσεις και «κουρέματα» έχει οδηγήσει σε άτυπη στάση πληρωμών.

Σ’ αυτό το σκηνικό ο κίνδυνος που επικρέμαται είναι να μπει λουκέτο σε χιλιάδες επιχειρήσεις με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους αλλά και την ελληνική οικονομία. Και για τον λόγο αυτό γίνεται αγώνας δρόμου προκειμένου να αρθούν τα εμπόδια και να ξεκινήσουν μαζικές ρυθμίσεις.

Τα προσκόμματα

Σε ό,τι αφορά τους όρους και τις προϋποθέσεις που προβλέπονται για τη συμμετοχή στον εξωδικαστικό μηχανισμό είναι ενδεικτικές οι επισημάνσεις που κάνει ο πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδας Κωνσταντίνος Μίχαλος επί συγκεκριμένων άρθρων.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΟΜΙΔΑ: Σήμα κινδύνου: Κινδυνεύει η ακίνητη περιουσία χιλιάδων πολιτών

Σήμα κινδύνου για την απώλεια περιουσιών χιλιάδων ιδιοκτητών ακινήτων λόγω των δασικών χαρτών, εκπέμπει η ΠΟΜΙΔΑ. Με επιστολή της προς τον Σ. Φάμελλο αναφέρει ότι υπάρχουν πολλά σοβαρά προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν.

«Το πρόβλημα ωστόσο που παραμένει άλυτο είναι εκείνο των ιδιοκτητών αστικών περιουσιών σε περιοχές όπου η Δασική Υπηρεσία, χρησιμοποιώντας παλιούς χάρτες εξακολουθεί να τις θεωρεί ως δασικές. Επιπλέον είναι δεκάδες χιλιάδες οι πολίτες σε όλη τη χώρα που δεν γνωρίζουν αν πρέπει να κάνουν ένσταση ή όχι, και επίσης πάρα πολλοί εκείνοι που δεν μπορούν να κάνουν ένσταση λόγω του συνολικού υψηλού κόστους που απαιτείται για την άσκησή της, δεδομένου ότι για να ασκηθεί μια ένσταση με αξιώσεις και πιθανότητες επιτυχίας θα πρέπει να έχει συνταχθεί από απόλυτα εξειδικευμένο δασολόγο», τονίζεται.

Αναλυτικά, όλη η επιστολή:

Προς τον Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κο Σωκράτη Φάμελλο

Ενταύθα                                                                                                                                       

Αθήνα, 27.2.2017

Θέμα: Αναγκαίες τροποποιήσεις της νομοθεσίας για τους δασικούς χάρτες.

Αξιότιμε κε Υπουργέ

Παρά τις πρόσφατες διαβεβαιώσεις σας ότι οι δασικοί χάρτες δεν θα αμφισβητήσουν την περιουσία των πολιτών, αλλά και τις επιμέρους σημαντικές προσπάθειές σας, που έγιναν έστω και με μεγάλη καθυστέρηση για την επίλυση ορισμένων από τα πολύ σοβαρά προβλήματα που συνδέονται με αυτούς, η ΠΟΜΙΔΑ οφείλει να επισημάνει και να προειδοποιήσει όλους τους ενδιαφερόμενους, όπως έκανε και στο πρόσφατο συνέδριό της, ότι ο κίνδυνος να χάσουν τις περιουσίες τους είναι άμεσος και υπαρκτός.

Συγκεκριμένα, με πρόσφατη ερμηνευτική εγκύκλιο λύσατε σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα των αγροτικών εκτάσεων που χαρακτηρίσθηκαν ως αναδασωτέες επειδή κάηκαν σε κάποια από τις πυρκαγιές των περασμένων δεκαετιών (επισημαίνουμε ωστόσο ότι αν για τη σύνταξη των δασικών χαρτών χρησιμοποιούνταν αεροφωτογραφίες του 1960 θα είχαμε πολύ πιο ακριβή αποτύπωση της πραγματικής κατάστασης και λιγότερα προβλήματα).

Ελληνική Γραφή και Φυσική της Πληροφορίας.

Cretetv Antitheseis

Ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών Σταύρος Παπαμαρινόπουλος σε μια συγκλονιστική συνεντευξη για την αξία των Αρχαίων Ελληνικών στις εγκεφαλικές λειτουργίες και τις δυνατότητες του τομέα Φυσικής της Πληροφορίας.

Aδαλής:οι Τούρκοι χτυπούν,μόνο εκ του ασφαλούς.Αν άνοιγε ο φάκελος της Κύπρου,οι ένοχοι θάταν 2500

Aδαλής Γιώργος οικονομολόγος κ' Πέτρος Ιωάννου στον Σπορnews 90,1fm της Λάρισας στους ''ακροβάτες του ονείρου'' 22/2/17.Κάθε μέρα (7χ7) μαζί στις 10.00 - 11.17π.μ.

Πού το πάνε οι Τούρκοι με τις προκλήσεις στο Αιγαίο - Τι επιδιώκουν, πόσο θα τεντώσουν το σκοινί

Ινφογνώμων Πολιτικά

του Σάββα Κελεντερίδη

Οι τουρκικές προκλήσεις, που κορυφώθηκαν με την επίσκεψη του Τούρκου αρχηγού ΓΕΕΘΑ στρατηγού Ακάρ και των αρχηγών των κλάδων των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, συνοδεία τηλεοπτικών συνεργείων στα Ίμια, συνεχίζονται και κατά την εκτίμησή μου θα συνεχίζονται το επόμενο διάστημα, τουλάχιστον ως το δημοψήφισμα του Απριλίου.
Πριν αναφερθώ στα αίτια, να ξεκαθαρίσω ότι αυτό δεν γίνεται για λόγους εξαγωγής της κρίσης ή εσωτερικής κατανάλωσης, για αποπροσανατολισμό της τουρκικής κοινής γνώμης από άλλα σοβαρά προβλήματα, προσφιλή θεωρία στην οποία προστρέχουν πολιτικοί, αναλυτές και δημοσιογράφοι για να εξηγήσουν και να ερμηνεύσουν την τουρκική συμπεριφορά.
Η θεωρία αυτή είναι αναπόδεικτη και εντελώς λάθος. Δεν ισχύει. Και αυτό γιατί καμία ελληνοτουρκική κρίση δεν έγινε για τους λόγους που αναφέρονται στην ως άνω θεωρία, και δεν τιμά τον πολιτικό και τον δημοσιογραφικό κόσμο να την επικαλείται κάθε τρεις και λίγο, όπως δεν τιμά και τη χώρα μας.
Οι λόγοι λοιπόν των προκλήσεων και της έντασης, είναι οι εξής: 
Ο πρώτος είναι στρατηγικός και σχετίζεται και εντάσσεται στον μακρόπνοο σχεδιασμό της Τουρκίας, για διεκδίκηση του Αιγαίου από τον 25ο μεσημβρινό και ανατολικά, χωρίς να μας χαρίζει το υπόλοιπο τμήμα του. Θα συνεχίσει να το διεκδικεί.
Άρα, ότι κάνει η Τουρκία στο Αιγαίο δεν το κάνει για… πλάκα, όπως θέλει η λανθασμένη θεωρία, αλλά γιατί εκτός των άλλων εντάσσεται και στον στρατηγικό της σχεδιασμό για το Αιγαίο.

MONOPOLY: Η ιστορία μιας «καινοτομίας»

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Γιάννη Γεράσιμου

Λένε πως τα παιχνίδια που παίζαμε όταν ήμασταν παιδιά συνέβαλαν σε ένα σημαντικό βαθμό στη διαμόρφωση του ψυχισμού μας εξακολουθώντας να μας επηρεάζουν και στα μετέπειτα βήματα μας στον κόσμο των ενηλίκων.

Ένα από τα πιο δημοφιλή παιδικά παιχνίδια στη σύγχρονη ιστορία που κατάφεραν να αποκτήσουν παγκόσμια απήχηση και να αποτελέσουν μέρος του ελεύθερου χρόνου εκατομμυρίων παιδιών ανά τον κόσμο είναι και αυτό της Monopoly, το οποίο αποτελεί μια προσομοίωση του τρόπου που λειτουργεί η αγορά και ο καπιταλισμός στον κόσμο των ενηλίκων μαθαίνοντας μας ήδη από τα παιδικά μας χρόνια να αγαπάμε το ρίσκο και τον ανταγωνισμό και να είμαστε αδίστακτοι για να κατακτήσουμε μέσω της ανάπτυξης των κατάλληλων στρατηγικών δεξιοτήτων τη συσσώρευση μιας αμέτρητης περιουσίας σε μετρητά και ακίνητα σε βάρος των αντίπαλων παικτών. Εξάλλου, οι ίδιες οι απαρχές της ανακάλυψης του εν λόγω παιχνιδιού σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή της ιστορίας αποτελούν την ιστορία της εισαγωγής μιας καινοτομίας ενός δραστήριου και πολυμήχανου νέου επιχειρηματία, του Charles Darrow, στα μέσα του 1920 που έμελλε να τον βγάλει από τις συνθήκες φτώχειας στις οποίες ζούσε μέχρι τότε και να εξασφαλίσει γι’ αυτόν και για την οικογένεια του μια μεγάλη περιουσία. Με αυτό τον τρόπο η ανακάλυψη του παιχνιδιού της Monopoly και η προώθηση του στην αγορά κατέστη σύμβολο της επιχειρηματικότητας και της εισαγωγής νέων καινοτόμων ιδεών και προϊόντων στην αγορά.

Η πραγματική ιστορία όμως πίσω από την ανακάλυψη του παιχνιδιού της Monopoly υπήρξε διαφορετική. Πίσω από την αληθινή ιστορία του παιχνιδιού κρύβεται μια δραστήρια και μαχητική γυναίκα, η Elizabeth Magie, που στα τέλη του 1800 εργαζόταν ως στενογράφος και γραμματέας, έγραφε ποίηση και αγωνιζόταν για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών και η οποία επεδίωξε μέσω της ανακάλυψης του παιχνιδιού της Monopoly να συμβάλλει στη διάδοση της πολιτικό- οικονομικής φιλοσοφίας του Henry George, ενός προοδευτικού διανοούμενου της εποχής, προκειμένου να αναδείξει τα αδιέξοδα του τρόπου λειτουργίας της αγοράς ακινήτων εκείνης της εποχής που οδηγούσε εκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια και στο περιθώριο.

Το δόγμα της αφαίρεσης

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

Με τον τρόπο αυτό, γεγονότα φυσικά, κοινωνικά, ιστορικά και ψυχολογικά, εκπίπτουν σε θεωρητικές αρχές υποστηρικτικές των κυρίαρχων ελίτ

Ίσως χρειαζόμαστε μια κάπως διαφορετική αριθμητική για να καταλάβουμε καλύτερα τον χαοτικό κόσμο μας. Για παράδειγμα, ο αριθμός –ας πούμε– τέσσερα, μπορεί να προκύπτει ως το αποτέλεσμα της αφαίρεσης του αριθμού ένα από τον αριθμό πέντε. Σιγά το πρωτότυπο, θα πει κανείς, και σωστά. Αν όμως φανταστούμε το τέσσερα ως ένα αφαιρεμένο πέντε, το τέσσερα δηλαδή ως ολίγον από πέντε, ή αντίστοιχα βέβαια, το πέντε ως αφαιρεμένο δέκα ή το χίλια ως αφαιρεμένο δέκα χιλιάδες κ.ο.κ., τότε πιθανόν διανοίγεται μια κάπως διαφορετική «αριθμητική» οπτική.

Μπορεί να συμβαίνει κάτι ανάλογο στην κοινωνία; Να πρόκειται δηλαδή για μια κοινωνία αφαίρεσης; Και δεν μιλώ απλά για ένα «σύστημα αδιαφορίας και αποξένωσης στην καθημερινή ζωή», όπως το όρισε ο κοινωνιολόγος Φίλιππο Βιόλα, ήδη από το 1980. Δεν πρόκειται δηλαδή «απλά» για μια αφηρημένη κοινωνία, θεμελιωμένη πάνω σε ένα σύστημα αδιαφορίας για την ίδια την ύπαρξή μας. Δεν πρόκειται «απλά» για μια κοινωνία «αφηρημένη, με την έννοια ότι αυτή η κοινωνία κάνει αφαίρεση από την κοινωνική πραγματικότητα και δεν λαμβάνει υπόψη το πώς ζουν πραγματικά τα συγκεκριμένα πρόσωπα». Πρόκειται για μια κοινωνία στην οποία η αφαίρεση είναι συστημικό προαπαιτούμενο. Είναι προϋπόθεση της συστημικής λειτουργίας της. Η αναγκαία συνθήκη του. Γιατί χωρίς την «αφαίρεση», το Σύστημα δεν λειτουργεί. Και αυτό, αν είναι αληθές, είναι ένα ενδιαφέρον στοιχείο, αν μη τι άλλο, για όσους επιθυμούν την ανατροπή του.

Σ.Καλεντερίδης : Προσοχή στη διαχείριση ειδήσεων Ελληνοτουρκικών

Νέα Κρήτη

Εξαιρετική προσοχή στη διαχείριση ειδήσεων και θεμάτων που αφορούν τα ελληνοτουρκικά συνέστησε ο γεωπολιτικός αναλυτής Σάββας Καλεντερίδης  μιλώντας στον 9.84 με αφορμή και την νέα υπόθεση διαφυγής των 2 Τούρκων των ειδικών δυνάμεων στην Ελλάδα.

Παράλληλα εξήγησε γιατί η διαχείριση πληροφοριών αυτή τη περίοδο αποκτά εθνική σημασία, ώστε να αποφευχθούν επικίνδυνες κλιμακώσεις από γεγονότα που θα μπορούσαν να επιλυθούν με άλλους χειρισμούς.

Γρηγορόσημα στα xειρουργεία τέλος

Νέα Κρήτη

Σύμφωνα με  απόφαση του Υπουργού Υγείας Ανδρέα Ξανθού, μετά από σχετικό σχέδιο νόμου , που υπερψηφίστηκε, στα  δημόσια νοσοκομεία  είναι  πλέον υποχρεωτική η τήρηση λίστας  χειρουργείου. Πρακτικά λοιπόν οι ασθενείς πλέον θα γνωρίζουν με ακρίβεια τον χρόνο αναμονής τους για να χειρουργηθούν και η λίστα , εκτός επειγόντων περιστατικών, θα τηρείται απαρέγκλιτα.

Ταυτόχρονα σταματάει και η γνωστή  ιδιότυπη "επετηρίδα" των χειρουργικών τραπεζιών σε βάρος των νεότερων κατά βάση χειρουργών.  

Υπεύθυνος παρακολούθησης  αυτής της λίστας είναι ο εκάστοτε Διοικητής του Νοσοκομείου  και  την ευθύνη  τήρησης  της λίστας θα έχει η Επιτροπή Χειρουργείων. Η καινοτομία όμως έγκειται στο γεγονός, ότι η Επιτροπή Χειρουργείων προκύπτει από εδώ και στο εξής,  μετά από  εκλογική διαδικασία, ως προς τους γιατρούς της Επιτροπής,  ενώ το τρίτο μέλος θα είναι υπάλληλος του νοσοκομείου, που θα ορίζεται με απόφαση του Διοικητή του νοσοκομείου και εκπροσωπώντας τον στην Επιτροπή Χειρουργείων.

Δ.Σιμόπουλος : Ταξίδι 700.000 Χρόνων

Νέα Κρήτη

Ο φυσικός και αστρονόμος και επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Διονύσης Σιμόπουλος,  μιλώντας σήμερα στον 9.84   για την πρόσφατη ανακοίνωση της NASA, του εντοπισμού σε απόσταση 40 ετών φωτός άλλων 4 αστεριών όμοια με τη Γη,  την χαρακτήρισε μάλλον  όχι και τόσο εντυπωσιακή όσο πίστευαν πολλοί! Ούτως ή άλλως με τις σημερινές ταχύτητες που έχει αναπτύξει η τεχνολογία μας, θα χρειαζόμασταν τουλάχιστον 700 χιλιάδες χρόνια για να φτάσουμε εκεί.

Η άποψη που αποδέχονται σήμερα οι περισσότεροι βιολόγοι είναι ότι όταν σε κάποιο κατάλληλο περιβάλλον δημιουργηθεί τυχαία ο πρώτος μονοκύτταρος μικροοργανισμός, θα αρχίσει να ακολουθεί την αλυσίδα της εξέλιξης που δεν τελειώνει πουθενά. Ακόμα και ο σημερινός άνθρωπος δεν είναι παρά ένας μόνο κρίκος μιας τέτοιας αλυσίδας, και όχι το τελικό προϊόν. Και αν εδώ πάνω στη Γη υπάρχει άφθονη ζωή, τότε ποιες είναι οι πιθανότητες ζωής, νοήμονος ζωής, και κάπου αλλού στο Σύμπαν; Οποιοσδήποτε υπολογισμός είναι, προς το παρόν τουλάχιστον, παρακινδυνευμένος .

Η Νέα Δημοκρατία και τα τείχη του αδιεξόδου της.

Νέα Πολιτική

του Λευτέρη Κουσούλη*

Η χώρα εγκαθίσταται στην ακινησία και το τέλμα.

Προϊόν των στρατηγικών κυβερνητικών επιλογών που προτάσσουν το εξουσιαστικό σχέδιο εις βάρος των λύσεων.

Απέναντι σε αυτό το παγιωμένο τέλμα αντιστοιχείται σε ένα παράλληλο αδιέξοδο το στρατηγικό αδιέξοδο της Νέας Δημοκρατίας.

Και μάλιστα μέσα σε υψηλά τείχη γύρω της.

Εδώ δεν έχουμε παρά την επιβεβαίωση του γνωστού. Η Νέα Δημοκρατία είναι ένα νεκρό κόμμα, ως φεουδαρχικού τύπου κόμμα.

Η καλή εξέλιξη της εκλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη σε συνδυασμό με τη μέθοδο της ανάδειξής του, δεν φαίνεται να αρκεί ώστε να την μεταπλάσει. Η φεουδαρχικότητα του πολιτικού αυτού χώρου ως μαύρη τρύπα εξουθενώνει πρόσωπα, ιδέες και αντιλήψεις. Αν προστεθεί σε αυτό η ιδεολογική και πολιτική ανεπάρκεια, που εγγενώς συνοδεύει τη συντηρητική παράταξη, η Νέα Δημοκρατία καθίσταται μέγα εμπόδιο στην εξέλιξη της σύγχρονης Ελλάδας. Το αποδειχθέν ανώριμο αίτημα των εκλογών αποτελεί επιβεβαίωση του αδιεξόδου.

Θάλασσα, πικροθάλασσα... (1)

Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια... (εφημ. Ναυτεμπορική, 19/11/1959)

Στο προηγούμενο σημείωμα απολαύσαμε τον πρόεδρο των εφοπλιστών Θόδωρο Βενιάμη να πλέκει το εγκώμιο του κλάδου του και να μας τραβάει το αφτί για τα "ανεδαφικά συνδικαλιστικά προσκόμματά" μας που δεν επιτρέπουν στους πατριώτες εφοπλιστές να βοηθήσουν την χώρα δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας. Τις προάλλες βγήκε στην τηλεόραση αυτό το απολειφάδι τής πολιτικής σκηνής, το οποίο ακούει στο όνομα Θόδωρος Πάγκαλος, για να επιμείνει με περίσσιο θράσος ότι "μαζί τα φάγαμε" και ότι ο κύριος υπεύθυνος για την καταστροφή τής χώρας είναι ο τυροπιτάς που δεν κόβει απόδειξη.

Προφανώς, η σύγχρονη Ελλάδα προσπαθεί να βρει τον δρόμο της ανάμεσα σε καλούς εφοπλιστές και κακούς τυροπιτάδες. Ίσως έτσι να εξηγείται ο διαχρονικός καημός τής ελληνικής πολιτείας να στηρίξει όσο μπορεί περισσότερο την χειμαζομένη τάξη των εφοπλιστών, είτε νομοθετώντας ευνοϊκά υπέρ τους είτε παραβλέποντας μερικές "ανωμαλίες" που σκάνε από καιρού εις καιρόν (όπως, λόγου χάρη, την ιστορία με κάτι πρόστιμα για φοροδιαφυγή δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που καταλόγισε ο ΣΔΟΕ πριν λίγα χρόνια εις βάρος τού γνωστού εφοπλιστού κ. Βίκτωρος Ρέστη, περί της οποίας ουδείς εκ των δύο προαναφερθέντων Θοδωρήδων έχει αρθρώσει ποτέ την παραμικρή λέξη).

Η αλήθεια είναι ότι, από καταβολής τού ελληνικού κράτους, ο μόνος απόλυτα προστατευμένος από φορολόγηση κλάδος στην Ελλάδα είναι οι εφοπλιστές. Στον κρατικό προϋπολογισμό κάθε χρόνο επαναλαμβάνονται τα φορολογικά προνόμια των εφοπλιστών, τα οποία έχουν φτάσει πλέον σε τέτοια έκταση που σε κάνουν να πιστεύεις ότι μεταξύ των περίφημων "σημαιών ευκαιρίας" πρέπει να προσμετράται και η ελληνική. Κι όμως, υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι το κράτος πρέπει να κάνει κι άλλα πράγματα για να βοηθήσει τους εφοπλιστές. Όπως ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο οποίος, μιλώντας στην ολομέλεια της βουλής στις 17/4/2008, είπε, μεταξύ άλλων (*):

Επικίνδυνα πράγματα

του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη

Αν δεν ήταν και το κυλιόμενο - σε επίπεδο Βραζιλιάνικου ή Τουρκικού  σήριαλ - σκηνικό των "διαπραγματεύσεων" για την διαβόητη δεύτερη αξιολόγηση του Μνημονίου-3, να μονοπωλεί το ενδιαφέρον (;), πάντως να διεκδικεί τον χρόνο στα τηλεοπτικά δελτία και τον χώρο στα πρωτοσέλιδα, η κατάσταση που εξελίσσεται στα ΕλληνοΤουρκικά/στο Αιγαίο θα είχε εγκαταστήσει τον κόσμο σε ένα καθεστώς καθημερινού άγχους. Όχι δηλαδή πως τα ως άνω δελτία και πρωτοσέλιδα δεν δίνουν μια αίσθηση ανοιχτής κρίσης: εκεί που είχαμε εικόνες από τα κόκπιτ αναχαιτίσεων με F-16 και Mirage στις Τουρκικές παραβιάσεις και παραβιάσεις, τώρα  βλέπουμε πραγματικά πυρά από Τουρκικό σκάφος δίπλα στο Φαρμακονήσι και περατζάδες όλου του Τουρκικού Επιτελείου στα Υμια, μαθαίνουμε να διακρίνουμε κανονιοφόρους από ακταιωρούς και πυραυλακάτους  από τορπιλακάτους...

Όμως, να, τις εντελώς τελευταίες μέρες, όπου προδήλως η ένταση ανεβαίνει, έχουμε από την Ελληνική πλευρά ένα δίδυμο σύμπτωμα, που ανεβάζει την ανησυχία. Πρώτον, ο παραδοσιακά παρών στην πρώτη γραμμή με τα battle-dress του και τα ελικόπτερα και τις μαχητικές ατάκες του Υπουργός Εθνικής Αμύνης Πάνος Καμμένος έχει πάει πίσω-πίσω-πίσω στην εικόνα. Ακόμη και για το επεισόδιο με πραγματικά πυρά δίπλα στο Φαρμακονήσι, ανεσύρθη ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς (μετά από 72 ή 96 ώρες αναμονή, to cool down που λένε στα διπλωματικά επιτελεία) για να πει, στις "Ιστορίες" του ΣΚΑΙ στον Αλέξη Παπαχελά, ότι η Τουρκία κόντεψε να υπερβεί τις "κόκκινες γραμμές", ότι αυτό που έγινε στο Φαρμακονήσι "ήταν εξαιρετικά σοβαρό", ότι "δεν θα είμαστε πάντα ανεκτικοί" και ότι "κάποια στιγμή η απάντησή μας θα είναι σκληρή". Εξειδικεύσεις δεν δόθηκαν! Ούτε καν υπαινικτικά.

Τι πέτυχε ο Ισημερινός σε δέκα χρόνια με τον Ραφαέλ Κορέα

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Χτύπημα στη φτώχεια και ανάπτυξη της οικονομίας, ακόμη και απέναντι σε δυο από τις σοβαρότερες κρίσεις της ιστορίας του Ισημερινού, καταγράφει έρευνα του αμερικανικού Κέντρου Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών (CEPR).

Εξετάζοντας την περίοδο της τελευταίας δεκαετίας, η έρευνα διαπιστώνει ότι ο Ραφαέλ Κορέα, αφήνει την προεδρία έχοντας πετύχει ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 1.5% για μια δεκαετία, από 0.6% που ήταν την προηγούμενη τριακονταετία.

Η φτώχεια μειώθηκε κατά 38% και η απόλυτη φτώχεια κατά 47% ενώ ιδιαίτερα σημαντική ήταν και η μείωση της εισοδηματικής ανισότητας.

Οι δαπάνες για την υγεία διπλασιάστηκαν ενώ συνολικά οι κοινωνικές δαπάνες αυξήθηκαν από το 4.3% του ΑΕΠ το 2006 στο 8.6% το 2016.

Συνολικά οι δημόσιες δαπάνες αυξήθηκαν από το 4% του ΑΕΠ το 2016 στο 14,8 το 2013 και σταθεροποιήθηκαν στο 10% το 2016.

Ο Ραφαέλ Κορέα δεν ήταν ριζοσπάστης πολιτικός ούτε περιφερόταν σε φεστιβάλ με σημαίες του Τσε Γκεβάρα δηλώνοντας μαρξιστής οικονομολόγος.

Αντίθετα η κριτική που δέχθηκε από τα αριστερά για τον τρόπο διακυβέρνησής του ήταν σκληρή – και δικαίως τη δέχθηκε.

Η ελληνική FETA και η καναδική CETA

analyst

Γενικότερα για τις διατλαντικές συμφωνίες, το γεγονός και μόνο ότι οι συζητήσεις που τις αφορούν είναι υποχρεωτικά μυστικές, δημιουργεί μεγάλες υποψίες – ενώ ειδικά για την CETA όλοι γνωρίζουν πως αποτελεί μία κρυφή παγίδα, η οποία προσφέρει μεγάλα πλεονεκτήματα στις Η.Π.Α., χωρίς κανένα μειονέκτημα.

Με απλά λόγια, επειδή σχεδόν όλες οι αμερικανικές πολυεθνικές έχουν κάποια θυγατρική στον Καναδά ή μπορούν να ιδρύσουν όταν το κρίνουν σκόπιμο, τότε θα δύνανται να απολαμβάνουν όλα τα προνόμια και τα δικαιώματα που θα τους προσφέρει η CETA στην Ευρώπη – καταθέτοντας αγωγές εναντίον κρατών, δήμων και πόλεων, όταν θεωρούν πως οι αποφάσεις τους τις ζημιώνουν.

Για παράδειγμα, όταν μία εταιρεία όπως η Monsanto δεν μπορεί να προωθήσει την έγκριση ενός γενετικά μεταλλαγμένου προϊόντος της στην Ευρώπη, ή μία άλλη όπως η Kellogg δεν επιτρέπεται να πουλήσει τα δημητριακά της από γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι, τότε θα μπορεί να ζητήσει την υποχρεωτική έγκριση του προϊόντος ή την αποζημίωση της (διαφυγόντα κέρδη) από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, μέσω της θυγατρικής του Καναδά – απευθυνόμενη σε κάποιο ιδιωτικό διαιτητικό δικαστήριο, το οποίο τελικά θα αποφασίσει.