Κομνηνεία αναγέννηση: ο βυζαντινός πολιτισμός του 12ου αιώνα

Νέα Πολιτική

του Μάριου Νοβακόπουλου*

Η σημαντική οικονομική, πολιτική και στρατιωτική ανάκαμψη του Βυζαντίου την εποχή των Κομνηνών δε θα μπορούσε παρά να συνοδευτεί από μια εκπληκτική άνοδο σε επίπεδο τέχνης και πολιτισμού.  Μπορεί οι ορθόδοξοι αυτοκράτορες να αποθάρρυναν, ακόμη και να εδίωξαν τις δυνάμεις που προωθούσαν την αναγέννηση των αρχαιοελληνικών φιλοσοφικών ιδεών του αριστοτελισμού και του πλατωνισμού, αλλά το Βυζαντινό κράτος παρέμενε ο φωτοδότης της Ευρώπης όσον αφορά το αρχαιοελληνικό και το ρωμαϊκό πνεύμα.

Γενικά η αρχαιοελληνική γραμματεία αντιμετωπιζόταν με διάφορους τρόπους.  Αρκετοί φανατικοί χριστιανοί την αποστρέφονταν, αλλά η επίσημη γραμμή της αυτοκρατορίας ήταν διαφορετική.  Ο Όμηρος, οι αρχαίοι ιστορικοί και πολλοί φιλόσοφοι (όσοι τουλάχιστον επιτρέπονταν από την Εκκλησία) μελετούνταν με μεγάλη σπουδή και επιμέλεια.  Η πριγκίπισσα Άννα Κομνηνή καυχιόταν πως είχε άριστη γνώση των αρχαίων ελληνικών συγγραμμάτων.  Η Κωνσταντινούπολη ήταν γεμάτη με αρχαιοελληνικά αγάλματα.

Οι Βυζαντινοί συνέχιζαν να αποκαλούν τους εαυτούς τους Ρωμαίους, αλλά αυτήν την περίοδο λαμβάνει χώρα μία πολύ σημαντική εξέλιξη:  στο κείμενο «Τιμαρίων» του Ψευδο-λουκιανού για πρώτη φορά το όνομα Έλληνας σημαίνει τον εθνικά Έλληνα χριστιανό, όχι τον ειδωλολάτρη.  Φαίνεται όμως πως η αλλαγή αυτή δεν επεκτάθηκε.  Το όνομα «Έλλην» άρχισε να αποενοχοποιείται μετά το 1204 και την περίοδο που εξετάζουμε εξακολουθούσε να είναι προσβλητικό, περιγράφοντας τον παγανιστή, το μη χριστιανό.

«Η κοινή θρησκεία και η συμπάθεια ενώνουν τους λαούς μας».

του Κώστα Μελά

«Η κοινή θρησκεία και η συμπάθεια ενώνουν τους λαούς μας και μας βοηθούν να ξεπερνάμε τις δυσκολίες» είπε ο ρώσος πρόεδρος Β. Πούτιν, στην πρόσφατη επίσκεψή του στο Άγιο Όρος.

Η άποψη αυτή αποτελεί μια κοινότυπη έκφραση , επαναλαμβανόμενη τουλάχιστον από τους Ρώσους  ολόκληρη την περίοδο ύπαρξης του ελληνικού κράτους. Φυσικά με την εξαίρεση της  περιόδου ύπαρξης της Σοβιετικής Ένωσης.

Όμως στην παρούσα φάση η παραπάνω φράση λειτουργεί εντελώς διαφορετικά μιας και εντάσσεται στο γενικότερο θεωρητικό-πολιτικό σχεδιασμό που επιχειρεί το Κρεμλίνο σε μια προσπάθεια να ενδυναμώσει τη θέση του στον παγκόσμιο καταμερισμό ισχύος.

Το Κρεμλίνο επιχειρεί , εκτός της  σκληρής δύναμης που του παρέχει το πυρηνικό οπλοστάσιο που κληρονόμησε από τη ΣΕ, να προωθήσει τη λεγόμενη ήπια δύναμη, η οποία στην προκειμένη περίπτωση έχει ως αιχμή του δόρατός της την Ορθοδοξία, ολοκληρώνοντας , υπό μιαν έννοια, την νέα γεωπολιτική αντίληψη της Ρωσίας.

ΠΝΕΥΜΑ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟΝ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ OFF SHORE…

iskra

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

«Πνεύμα και ηθική», που θα ‘λεγε και ο αξέχαστος Βασίλης Αυλωνίτης. Τουτέστιν και «λίστα Λαγκάρντ» έχουμε, και «Panama papers» έχουμε, και τώρα και ελευθέρας ως προς την συμμετοχή βουλευτών, υπουργών και κρατικών αξιωματούχων σε «οff shore» εταιρείες, έχουμε…

Το φρόντισε – και αυτό – η «αριστερή» κυβέρνηση σε μια από τις παραγράφους των 7.500 χιλιάδων σελίδων του πολυνομοσχεδίου της. Κι από δω και πέρα είναι που ξεκινάει το νέο γαϊτανάκι της υποκρισίας.

Η μεν κυβέρνηση εμφανίζεται να δηλώνει ότι η ρύθμιση αφορά «συνεργάσιμους» (χα!) φορολογικούς παραδείσους και ότι συνιστά ευθυγράμμιση με τα παγκοσμίως καπιταλιστικώς κείμενα. Αλλά γιατί πρέπει να ευθυγραμμιστούμε με τα καπιταλιστικώς κείμενα; Για δυο λόγους: Πρώτον, διότι πρέπει να κάνουμε λίγη υπομονή μέχρι ο ΣΥΡΙΖΑ να κουρδίσει τα νταούλια του για να χορέψει τις αγορές…  πεντοζάλι. Δεύτερον, διότι – κατά την κυβερνητική ανακοίνωση – τούτη η ευθυγράμμιση διευκολύνει (χα! χα!) τους φορολογικούς ελέγχους!

Η δε μνημονιακή αντιπολίτευση, με προεξάρχουσα την ΝΔ – γνωστή και από την εποχή του «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικόν» - κόπτεται μη και ο ΣΥΡΙΖΑ της στερήσει το προβάδισμα που κατέχει στον τομέα του «παπασταύρειου… ηθικού πλεονεκτήματος».

Υπάρχει, φυσικά, και μια μερίδα του Τύπου που ξέρει καλά πως μπορούν να μπαινοβγαίνουν «τούβλα» εντός και εκτός των συνόρων, αλλά τι μυξοπαρθένα θα ήταν η καλόγρια που έγινε πόρνη, αν η πρώτη της δουλειά δεν ήταν να καταγγέλλει την ηγουμένισσα για τα στραβοπατήματά της…

Κάπως έτσι δουλεύει, λοιπόν, το συστηματάκι. Παίζοντας παιχνίδι εντυπώσεων και με τις «off shore». Αφήνοντας ανοικτό παράθυρο – παρά τις διαψεύσεις της κυβέρνησης – για πιθανή αποποινικοποίηση παλιότερων υποθέσεων. Και δουλεύοντας ψιλό γαζί μισθωτούς, άνεργους και συνταξιούχους, λες και όλα αυτά γίνονται στο πλαίσιο της… ταξικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ για να προστατευτούν τα δικά τους συμφέροντα. Λες και στις «off shore» βρίσκονται οι αποταμιεύσεις των φτωχών λαϊκών στρωμάτων!

Αυταρχικό κρεσέντο στη Γαλλία εναντίον του «εχθρού λαού»

Όποιος υποστηρίζει ό,τι λίγο πολύ ζούμε παραλλαγές του ίδιου έργου, υποτιμώντας το δραματικό χαρακτήρα των τελευταίων εξελίξεων, σύντομα θα βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων! Το ρεσιτάλ αυταρχισμού στη Γαλλία δημιουργεί νέα δεδομένα σε όλη την Ευρώπη, καθώς για πρώτη φορά χρησιμοποιείται σε τέτοιο βαθμό η αστυνομική βαρβαρότητα και το κράτος καθημερινά μετέρχεται μεθόδων που χρησιμοποιούν μόνο δικτατορίες, εναντίον του «εχθρού λαού».

ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, για να σχηματίσουμε μια όσο το δυνατόν πιο πλήρη εικόνα των πολλαπλών διακυβεύσεων. Ο Φρανσουά Ολάντ μετά από ένα αρχικό φλερτ με τη γαλλική Αριστερά εντός κι εκτός Σοσιαλιστικού Κόμματος, με αφορμή τη δημιουργία φορολογικού συντελεστή στο ύψος του 75% για τους υπερ-πλούσιους, ξεπερνάει ακόμη και τις επιδόσεις του δεξιού προκατόχου του στην ψήφιση νεοφιλελεύθερων μέτρων. Αποκορύφωμα ήταν οι περικοπές δαπανών ύψους δεκάδων δισ. ευρώ, ο νόμος του υπουργού Οικονομικών και πρώην τραπεζίτη Μακρόν για τη φιλελευθεροποίηση της αγοράς το 2015 και, τώρα, ο νόμος της (αρμόδιας υπουργού) Ελ Κόμρι για τα εργασιακά, που διευκολύνει τις απολύσεις.

Β.Βιλιάρδος : Προς διάλυση η Ευρωζώνη.

Νέα Κρήτη

Η Ελλάδα στεγνώνει σε ένα μάταιο κύκλο ατελέσφορων μέτρων ύφεσης με 4 μηνμόνια που δεν οδηγούν πουθενά, όσο δεν υπάρχει μία γενναία διαγραφή δημόσιου χρέους, δηλώνει ο οικονομολόγος - αναλυτής του analyst.gr  Βασίλης Βιλιάρδος, μιλώντας στον 9.84

Μάλιστα όπως σημειώνει, όλα αυτά συμβαίνουν στο όνομα της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης, την ώρα που όλοι οι δείκτες αλλά και οι κινήσεις σε πολλές χώρες της Ευρωζώνης, δείχνουν ότι το ευρώ παρά τις διορθωτικές παρεμβάσεις συνεχώς, οδεύει προς την διάλυση της.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΔΙ-ΕΞΟΔΟΥ

iskra

Του Κ. ΠΑΠΟΥΛΗ*

Εισαγωγικά: ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΡΕΙΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ:

1) Κανένα οικονομικό σχέδιο, όσο καλά υπολογισμένο κι αν είναι, δεν αρκεί. Πρέπει να λάβει υπ΄οψιν του την κοινωνία που κινείται, τις τάξεις και τα συγκρουόμενα συμφέροντα. Όμως πρέπει να ξεκινήσουμε από το σχέδιο ανάπτυξης της παραγωγής-μείωσης της ανεργίας, να το υπολογίσουμε και να το μελετήσουμε όσο καλύτερα γίνεται και μετά να το συνδυάσουμε με τις αλλαγές που απαιτούνται (για να υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο) (α) στις σχέσεις παραγωγής και, (β) στο πολιτικό, ιδεολογικό και πολιτιστικό εποικοδόμημα. Aυτό, είναι που λείπει από την ελληνική κοινωνία όλα αυτά τα χρόνια, και όχι το ανάποδο, η επίκληση της αλλαγής των κοινωνικών και παραγωγικών σχέσεων. Η συγκεκριμένη απάντηση για την έξοδο από την κρίση είναι προαπαιτούμενο οποιασδήποτε κοινωνικής αλλαγής. Το ανάποδο είναι το αόριστο και μας οδηγεί σε μια ιδεαλιστική θεώρηση των πραγμάτων. Αυτή είναι και η θέση του Ινστιτούτου Κοινωνικών Ερευνών, Δημήτρης Μπάτσης.

Η έξοδος της χώρας από την κρίση με ίδιες δυνάμεις, η ανάκτηση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, η απελευθέρωση από τα δεσμά των πιστωτών, η αποχώρηση από τον σκληρό πυρήνα (το ευρώ), της ζώνης της υπερπαγκοσμιοποίησης (την Ε.Ε.), η ανάκτηση των μέσων οικονομικής πολιτικής που εξασφαλίζει το εθνικό νόμισμα, αλλά και μέσων εμπορικής κ.α., πολιτικών, μέσω της περαιτέρω αποπαγκοσμιοποίησης της πατρίδας μας, θα ενισχύσει σημαντικά τις δυνάμεις της εργασίας και της δημοκρατίας. Η νίκη μιας ευρύτατης κοινωνικής και πολιτικής, αντιμονοπωλιακής- πατριωτικής-δημοκρατικής συμμαχίας αποτελεί και το πρώτο και απαραίτητο στάδιο για οποιαδήποτε συνέχεια και κοινωνικό μετασχηματισμό.

2) Είναι λάθος να κάνουμε σύγκριση με την «προμνημονιακή» Ελλάδα της «χρυσής» εποχής του ευρώ, π.χ. : των ετών 2001-2008. Αυτή η οικονομία ήταν μια οικονομία-φούσκα που η ανάπτυξή της στηρίχθηκε στον εξωτερικό δανεισμό. Μάλιστα μπορούμε να πούμε, με βάση την ανάλυση που έχουμε κάνει για το πώς αναπτύσσεται η ελληνική οικονομία χωρίς εξωτερικό δανεισμό (Thirlwall), η οποία «ταιριάζει» και με τα στοιχεία (των εντός ευρωπαϊκού οικονομικού χώρου) ρυθμούς μεγέθυνσής της (1981-1994), ότι από το 4% της ετήσιας ανάπτυξης της «χρυσής» εποχής, το 2,8% οφείλεται στον εξωτερικό δανεισμό. Το παραγωγικό της μοντέλο ήταν στρεβλωμένο, ενώ το καταναλωτικό της μοντέλο ήταν σαθρό και στηριζόταν κατά μεγάλο βαθμό σε εισαγόμενα αγαθά που καλύπτονταν με μελλοντικό χρέος. Αυτό το παραγωγικό και καταναλωτικό μοντέλο, με αφορμή την διεθνή κρίση, οδήγησε στην παραγωγική και δημοσιονομική χρεοκοπία της χώρας.

Δεν είναι δυνατόν ως διά μαγείας να επιστρέψουμε με την μία σε επίπεδα 2008. Κάνουμε καθαρό, όμως, ότι μιλάμε για άλλο μοντέλο ανάπτυξης, που σε πρώτη φάση στηρίζεται στην ανάκτηση της εγχώριας αγοράς και στην ενεργοποίηση του λανθάνοντος παραγωγικού δυναμικού και σε δεύτερη, σε σχεδιασμένη πολιτική που οδηγεί σε στροφή στη βιομηχανία, πολυτεχνική εκπαίδευση, πολυκλαδική ανάπτυξη με αύξηση της παραγωγικότητας, υποκατάσταση εισαγωγών. Κεντρικός στόχος είναι η πλήρη απασχόληση της εργασίας, το «δουλειά για όλους». Μιλάμε επίσης, για μια αλλαγή της συνολικής κοινωνικής προτεραιότητας, με στροφή σε μέσα συλλογικής κατανάλωσης και κοινωνικού κράτους αλλά και στην αντίληψη για το ατομικό μοντέλο κατανάλωσης.

Ο υβριδικός πόλεμος προκαλεί δέος

Νέα Πολιτική

του Ιπποκράτους Δασκαλάκη*

Η κρίση της Ουκρανίας του 2014 επανέφερε στο προσκήνιο την έννοια των «υβριδικών πολέμων». Αναλυτές, στρατιωτικοί και δημοσιογράφοι αναφέρονται με δέος στην νέα αυτή μορφή πολέμου.

Ο Ρώσσος πρόεδρος Πούτιν, η οργάνωση Hezbollah  και ο ηγέτης του επονομαζόμενου «Ισλαμικού Κράτους» Αλ Μπαγκντάντι εμφανίζονται ως οι αριστοτέχνες χειριστές των «υβριδικών πολέμων».

Από την άλλη πλευρά, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους στο ΝΑΤΟ προετοιμάζονται για την αντιμετώπιση των «υβριδικών απειλών».

Για άλλη μια φορά, η επιφανειακή προσέγγιση των θεμάτων, μαζί με την ενδόμυχη τάση μυθοποίησης και υπερβολής, συσκοτίζουν την νηφάλια και συστηματική εξέταση των αιτίων και των αποτελεσμάτων. Σήμερα, οποιαδήποτε διαφοροποίηση της μορφής μιας σύγκρουσης, ως αποτέλεσμα πλήθους παραγόντων, εμφανίζεται ως ο επαναστατικός επαναπροσδιορισμός της φύσεως του πολέμου, μεγαλοποιείται και υπερπροβάλλεται μέχρι σύντομα να ξεπεραστεί από μια νέα «επαναστατική» μορφή.

Τελικά, όμως, οι βασικές αρχές του πολέμου παραμένουν διαχρονικά αναλλοίωτες σε πείσμα όλων των «νέων επαναστατικών» και περιορισμένης χρονικής διάρκειας εννοιών και μορφών. Επιπλέον, η συστηματική ανάλυση αποδεικνύει ότι η πλειονότητα των πολλά υποσχόμενων σημερινών δήθεν επαναστατικών αλλαγών χρονολογούνται από εκατοντάδες έτη πριν. Ας επανέλθουμε όμως εξετάζοντας παραδείγματα επικαλούμενων «υβριδικών πολέμων».

Προσηλωμένοι στη Διπλωματία για την Ανατολική Μεσόγειο που φλέγεται

Νέα Κρήτη

Η Θάλασσα της Μεσογείου είναι ένας σημαντικός χώρος που δικαίως επονομαζόταν από την αρχαιότητα «σταυροδρόμι των πολιτισμών», σήμερα όμως έχει μετατραπεί σε μια διακεκαυμένη ζώνη ανταγωνισμού, καθώς διενεργείται η διαδικασία της διαμόρφωσης της διεθνούς σκηνής. Αδιαμφισβήτητα τα τελευταία χρόνια, τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στη γεωπολιτική περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα το σύνολο της παγκόσμιας κοινότητας.

Του Δημήτρη Τσαϊλά*

Παράγοντες που επηρεάζουν τη θαλάσσια ασφάλεια

Οι κύριοι λόγοι της προοδευτικής παγκοσμιοποίησης της ασφάλειας της Μεσογείου είναι πρώτα απ' όλα η «πύλη της Μέσης Ανατολής», η Συρία, η οποία έγινε «το μήλο της έριδος», καθώς είναι ένας πόλος έλξης και σταθερής ανταγωνιστικότητας μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη. Από την άλλη μεριά, ο εμφύλιος στη Λιβύη συνεχίζεται ανεξέλεγκτα, ενώ η χώρα είναι η κύρια δίοδος προσφύγων της Βόρειας και της Υποσαχάριας Αφρικής προς την Κεντρική Ευρώπη.

Η πέμπτη εξουσία

Ο Ρολφ Ερνστ Μπρόυερ (αριστερά) με τον Γιόζεφ Άκερμαν (*), επίσης πρόεδρο της Ντώυτσε Μπανκ (2009-2013)

Αν σας πω ότι το παρακάτω κείμενο γράφτηκε πριν 16 ολόκληρα χρόνια, ίσως να το θεωρήσετε προφητικό. Προσωπικά, θα έλεγα ότι αποτελεί μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Συντάκτης του είναι ο Ρολφ Ερνστ Μπρόυερ, πρώην διευθύνων σύμβουλος (1997-2002) και πρόεδρος (2002-2006) της Ντώυτσε Μπανκ. Δημοσιεύθηκε στην γερμανική εφημερίδα Die Zeit την 27/4/2000 με τον τίτλο "Η πέμπτη εξουσία" και αποδεικνύει ότι η ακολουθούμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική δεν προέκυψε ως αναγκαία επιλογή λόγω οικονομικής κρίσης αλλά ως εξέλιξη ενός προδιαγεγραμμένου σχεδίου.

Ρίξτε λοιπόν μια ματιά στα παρακάτω αποσπάσματα και θα καταλάβετε πολλά (αποδελτίωση, ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά και υπογραμμίσεις δικά μου):

Στο ξεκίνημα του 21ου αιώνα δεν υπάρχει έλλειψη από φωνές που προειδοποιούν για τις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης. Η διαδικασία της οικονομικής ολοκλήρωσης έχει αποσπασθεί από την σφαίρα της πολιτικής, στον βαθμό που η εθνική κυριαρχία και η υπεροχή τής πολιτικής συνιστούν θεμελιώδη προβλήματα για την οικονομία.

Η πολιτική θα πρέπει σήμερα, περισσότερο από ποτέ, να διαμορφώνεται με το βλέμμα στραμμένο στις χρηματαγορές. Είτε το θέλει κανείς είτε όχι, οι χρηματαγορές έχουν αναλάβει, ως η πέμπτη εξουσία κατά κάποιον τρόπο δίπλα στα ΜΜΕ, στην τέταρτη εξουσία, έναν σημαντικό ρόλο όσον αφορά την περιφρούρηση των κρατών: την κηδεμονία τους προς όφελος τους.

Πάμε λίγο παρακάτω;

Νέα Πολιτική

του Αντώνη Παπαγιαννίδη*

Τώρα, θα ακολουθήσει μια περιττή συζήτηση. Συζήτηση οπισθοφυλακών, μαντεύουμε! Αναφερόμαστε στο κλείσιμο – τα χαράματα της 25ης Μαΐου, μετά από 11ωρο Eurogroup: τις καταγράφουμε αυτές τις Ευρωγραφικότητες, έτσι για το καλό – της διαβόητης αξιολόγησης. Που “φέρνει” στην Ελλάδα πόρους 10,3 δις ευρώ προκειμένου να συνεχίσει να εξυπηρετεί τις υποχρεώσεις της προς τους “εταίρους”, αλλά και για να ξεκινήσει πάλι να αποπληρώνει τα arrears, τα οφειλόμενα του Δημοσίου προς ιδιώτες (που εδώ και ένα χρόνο και πάνω, αποστραγγίζουν την αγορά). Παράλληλα, το ίδιο Eurogroup δρομολόγησε – με τρόπο αρκετά βυζαντινό, ειν ‘αλήθεια – την ουσιαστική συζήτηση για ελάφρυνση του (πασίδηλα μη-βιώσιμου!) Ελληνικού χρέους.

Η συζήτηση οπισθοφυλακών για την Αντιπολίτευση θα έγκειται – το βλέπουμε ήδη εν εξελίξει, αυτό – σε προσπάθεια αμφισβήτησης ή ξηλώματος όσων πέτυχε όχι τόσο/όχι μόνο η Ελληνική διαπραγματευτική προσπάθεια, όσο η πίεση της πραγματικότητας. (Την οποία πραγματικότητα περιέγραψε σοκαριστικά το ΔΝΤ, που στην ουσία… αυτό έκανε την διαπραγμάτευση στο Eurogroup με τον εμμονικό Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Δείχνοντας πόσο το χρέος θα λειτουργεί σαν βαρίδι για την Ελληνική οικονομία στο μέλλον – αν “μέλλον” είναι να υπάρξει! Και εξηγώντας πως οι εξωπραγματικοί στόχοι για ρυθμούς ανάπτυξης και για πρωτογενή πλεονάσματα του συμφωνημένου Προγράμματος δεν βγαίνουν πέρα). Η Αντιπολίτευση, Αξιωματική ή ελάσσων, θα μας εξηγεί ότι όλα πήγαν στραβά. ότι διάφορες αντισυνταγματικότητες τραυματίζουν τα όσα ψηφίστηκαν. ότι  το Υπερ-Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων/Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας αποτελεί ξεπούλημα, ή προδοσία ή διάφορα ανάλογα…

Η TTIP η CETA και η TISA

analyst

Μέσω των τριών ανίερων, μυστικών διατλαντικών συμφωνιών, γίνεται προσπάθεια να υποδουλωθούν πλήρως οι Πολίτες από την παγκόσμια ελίτ – με την πλήρη κατάργηση της εθνικής τους κυριαρχίας, της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου   

του Βασίλη Βιλιάρδου

«Με τις συμφωνίες TTIP και CETA, οι μεγαλύτερες πολυεθνικές επιχειρήσεις του πλανήτη και τα λόμπι τους, αποκτούν άνευ προηγουμένου εξουσίες – αφού θα μπορούν να επηρεάζουν και να αλλάζουν τη νομοθεσία προς όφελός τους ή να μηνύουν σε ιδιωτικά δικαστήρια τις κυβερνήσεις που δεν συμμορφώνονται.

Σε αυτό το πλαίσιο, καμία χώρα δεν θα έχει τη δυνατότητα να αρνηθεί επενδύσεις ή προϊόντα μιας εταιρείας,ακόμα και αν αυτά ενέχουν κινδύνους για την υγεία των πολιτών, το περιβάλλον ή τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η καλλιέργεια μεταλλαγμένων, την οποία η Ελλάδα μέχρι στιγμής απαγορεύει, αλλά υπό το καθεστώς της TTIP και της CETA θα αναγκαστεί να δεχτεί.

Αυτή τη στιγμή όμως έχουμε μία μοναδική ευκαιρία. Η διαρροή των μυστικών κειμένων της TTIP από το ολλανδικό γραφείο της Greenpeace προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις ενάντια στη συμφωνία από πληθώρα πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών φορέων στην Ευρώπη. Η έμπρακτη εναντίωση του αρμόδιου Έλληνα υπουργού για θέματα εμπορίου, στην TTIP και τη CETA, είναι όχι μόνο ζήτημα εθνικού συμφέροντος, αλλά και ηθικού χρέους» (Greenpeace).

.

Ανάλυση

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει ασφαλώς πολύ μεγάλα προβλήματα, τα οποία εμποδίζουν τόσο την κυβέρνηση, όσο και τους Πολίτες της, να ασχοληθούν με θέματα που αφορούν γενικότερα τον πλανήτη – όπως είναι οι παραπάνω ανίερες, μυστικές συμφωνίες, τις οποίες προωθούν οι αμερικανικές πολυεθνικές (σχεδόν το 50% των γερμανικών πολυεθνικών ανήκει σε ξένους), με τη Greenpeace να προσπαθεί να αντισταθεί.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΙ ΚΑΙ OFFSHORE ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ

iskra

Του ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Κ. ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ**

Τα εξωτικά μέρη όπου φιλοξενούνται οι περίφημεςoffshore (εξωχώριες ή υπεράκτιες) εταιρείες, αποτελούν το απόλυτο μέσο φορολογικής απόδρασης για τις νεοφιλελεύθερες ελίτ των πλούσιων και ισχυρών παγκόσμια. Στην Ελλάδα, αλλά και πλανητικά, οι πλούσιοι, που αποτελούν περίπου το 10% του πληθυσμού με τα υψηλότερα εισοδήματα παγκόσμια (είτε είναι ιδιώτες, είτε πολυεθνικές επιχειρήσεις) χάρη σε αυτές, αποφεύγουν σχεδόν ολοσχερώς την καταβολή οποιουδήποτε φόρου.

Υπάρχουν άνω των 60 φορολογικών παραδείσων στον πλανήτη μας και οι περισσότεροι έχουν έδρα σε εξωτικά νησιά όπως Βερμούδες, Νησιά Κέϊμαν, Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι κλπ. Οι σημαντικότεροι όμως δεν βρίσκονται σε τροπικά νησιά με κοκοφοίνικες ή άγνωστες αφρικανικές χώρες, άλλα στα κέντρα των ισχυρότερων χωρών του κόσμου, όντως σε νησιά όπως το Μανχάταν της Νέας Υόρκης και το Σίτυ του Λονδίνου στο νησί της Μεγάλης Βρετανίας ή σε ηπειρωτικές χώρες της Ευρώπης όπως η Ελβετία (που δεν είναι καν μέλος της ΕΕ) και το Λουξεμβούργο (μέλος της ευρωζώνης που πρωτοστάτησε, προ περίπου τριών ετών, στην παραδειγματική τιμωρία της Κύπρου που του υπέκλεψε μέρος της αφορολόγητης ‘πελατείας’ του).  

Οι φορολογικοί παράδεισοι τοποθετούνται στο επίκεντρο της παγκόσμιας οικονομίας, γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό των παγκόσμιων οικονομικών συναλλαγών, σύμφωνα με σχετικά συντηρητικές εκτιμήσεις, διεξάγονται μέσω αυτών. Αυτοί έχουν διαδραματίσει κεντρικό ρόλο σε οποιοδήποτε σημαντικό οικονομικό γεγονός, μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο και παγκόσμια οικονομική κρίση τις τελευταίες δεκαετίες, με αποκορύφωμα την τελευταία παγκόσμια ύφεση που προκλήθηκε από τηνκατάρρευση των subprimes (ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια) στις ΗΠΑ το 2007-8. Αποτελούν τηνκορυφή του παγόβουνου και είναι απόλυτα συνδεδεμένοι με την οικονομική λειτουργία τουπαγκοσμιοποιημένου απορρυθμισμένου νεοφιφιλελεύθερου χρηματιστικού καπιταλισμού, που έχει επικρατήσει από το 1980 και μετά περίπου, αν και χρονολογούνται περίπου από το 1950.  

Απουσιάζουν οι συγκεκριμένες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες

του Κώστα Μελά

Η συνέχιση της δημοσιονομικής προσαρμογής στην ελληνική οικονομία προφανώς, κινείται σε λάθος κατεύθυνση δυσκολεύοντας περαιτέρω την σταθεροποίηση και την μεγέθυνσή της. Νομίζω ότι ελάχιστοι είναι έτοιμοι να υποστηρίξουν αυτή  την αναγκαιότητα ότι δηλαδή  η λιτότητα χρειάζεται να συνεχισθεί τουλάχιστον μέχρι το 2018 .  

Και όμως σύσσωμοι οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν η πολιτική αυτή να συνεχισθεί. Πρόκειται προφανώς για απόφαση η οποία θα μείνει στην ιστορία ως μια από τις λανθασμένες αποφάσεις που θέτουν σε κίνδυνο μια χώρα αλλά και το πανταχού βαλλόμενο ευρωπαϊκό κατασκεύασμα. Ανεξαρτήτως του αν το μίγμα της οικονομικής πολιτικής που επέλεξε η ελληνική κυβέρνηση είναι το σωστό ή όχι , η συνεχής απορρόφηση πόρων από το ισχνό εθνικό εισόδημα , αυτό είναι το καίριο, αποτελεί κατάπτυστη πράξη σύμφωνα με τη στοιχειώδη οικονομική λογική.

Οι διαμάχες των ελληνικών κομμάτων για την ορθότητα ή όχι του μίγματος οικονομικής πολιτικής εντός του στενού πλαισίου που έχει επιβληθεί ουσιαστικά αποτελούν «φύλλο συκής» της αναλήθειά στους έναντι των ελλήνων πολιτών.

Πως μπορεί να συλληφθεί η φοροδιαφυγή, η φοροαποφυγή και η φοροκλοπή

Του Αντώνη Μακρή * 

Ορισμοί

Φοροδιαφυγή αποκαλείται η καθοιονδήποτε τρόπο απόκρυψη φορολογητέας ύλης ενός φορολογούμενου φυσικού ή νομικού προσώπου από τις φορολογικές αρχές

Φοροαποφυγή αποκαλείται η εφαρμογή καλά σχεδιασμένων λογιστικών Πρακτικών που αποτελούν απόρροια προσεκτικής μελέτης της Εμπορικής νομοθεσίας της φορολογικής πρακτικής των διεθνών προτύπων χρηματοοικονομικής πληροφόρησης δικαστικών και υπουργικών αποφάσεων με μοναδικό στόχο την μείωση της φορολογητέας ύλης ενός φυσικού ή νομικού προσώπου.

Φοροκλοπή αποκαλείται το σύνολο των ενεργειών ενός φυσικού ή νομικού προσώπου που ενώ εισπράττει ως ενδιάμεσος τους αντίστοιχους φόρους δεν τους αποδίδει στον τελικό αποδέκτη που είναι συνήθως κρατική οντότητα.

Οι διαδικασίες είσπραξης των φόρων συμπεριλαμβανομένου και του ΦΠΑ οδηγούνται συνήθως σε αδιέξοδο προσφέροντας χώρο στους επιτηδείους της φοροδιαφυγής, φοροαποφυγής και φοροκλοπής.

Γι αυτό το λόγο η προσέγγιση του προβλήματος πρέπει να γίνει με άλλες μεθόδους οι οποίες δεν θα απαιτούν χρονοβόρες και κοστοβόρες διαδικασίες καθώς και μακροχρόνια εκπαίδευση ανθρώπων. 

1.  Η μη δυνατότητα ελέγχου των επιχειρήσεων και των ιδιωτών όσον αφορά την φοροδιαφυγή , φοροαποφυγή και φοροκλοπή αποτελούν βασικά προβλήματα της δημόσιας διοίκησης μιας χώρας.

2.  Καθώς επίσης και η μη είσπραξη-απόδοση του ΦΠΑ

Αναλυτικά πως θα γίνει η παρακράτηση φόρου σε μισθούς και συντάξεις (Πίνακες - παραδείγματα)

Το Ποντίκι

Υπεγράφη και δόθηκε στη δημοσιότητα από τον Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, η εγκύκλιος με την οποία καθορίζεται η διαδικασία παρακράτησης του φόρου σε μισθούς και σε συντάξεις.

Όπως προβλέπει η εγκύκλιος, οι παρακρατήσεις διενεργούνται για μισθοδοσίες και συντάξεις που εκκαθαρίζονται από τις 27.5.2016 και εξής και όχι αναδρομικά.

Παραδειγματα

A) Έστω μισθωτός με ετήσιο καθαρό εισόδημα (βάσει αναγωγής) 15.000 ευρώ. Συνολική εισφορά αλληλεγγύης: (15.000-12.000)*2,2%=66 ευρώ.

Μηνιαία παρακράτηση εισφοράς αλληλεγγύης: 66/12=5,5 ευρώ (εφόσον στο φορολογούμενο δεν καταβάλλονται Δώρα) ή 66/14=4,71 ευρώ (εφόσον στο φορολογούμενο καταβάλλονται και Δώρα που ισοδυναμούν με δύο μισθούς).

ΝΑΥΣΙΝΟΟΣ: ΑΡΧΑΙΟΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ: ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ

ΝΑΥΣΙΝΟΟΣ - NAUSINOUS - ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΜΠΕΖΟΥΓΛΩΦ

ΝΑΥΣΙΝΟΟΣ: ΑΡΧΑΙΟΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ: ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ - ΜΕ ΤΟΝ ΔΡ. ΞΕΝΟΦΩΝ ΜΟΥΣΑ. ΜΙΑ ΕΚΠΟΜΠΗ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΔΟΚΤΩΡΟΣ ΜΟΥΣΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ. 
ΕΡΓΑΣΙΕΣ: ΔΡ ΞΕΝΟΦΩΝ ΜΟΥΣΑΣ & ΔΡ. ΜΗΝΑΣ ΤΣΙΚΡΙΤΣΗΣ. 
ΜΟΥΣΙΚΗ: ΤΑΚΗΣ ΤΑΦ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΜΠΕΖΟΥΓΛΩΦ
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: STUDIO ΝΑΥΣΙΝΟΟΣ 2016 All rights reserved.
www.nausinous.com
Η ΔΙΑΛΕΞΗ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ ΠΑΣΙΦΑΗ ΚΝΩΣΟΣ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 2016 ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ "ΜΙΝΩΪΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ & ΓΡΑΦΕΣ" www.minoikigrafi.gr

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΕΚΠΟΜΠΗΣ:
ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΑΣΤΡΩΝ
ΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΣΤΗΝ ΠΑΣΙΦΑΗ – ΚΝΩΣΟΣ
Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΑΥΜΑ
ΙΔΕΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ
ΤΑ ΤΗΓΑΝΟΣΧΗΜΑ ΑΓΓΕΙΑ
Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ
ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ
Η ΘΕΑ ΤΗΣ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ
ΚΝΩΣΟΣ: ΙΣΗΜΕΡΙΕΣ & ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΑ
ΜΙΝΩΪΚΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ
Ο ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΜΙΝΩΑ
Η ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΦΑΚΟΙ – ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΑ – Η ΟΠΤΙΚΗ
ΦΑΣΜΑΤΟΣΚΟΠΙΑ
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ – Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΩΝ ΣΦΑΙΡΩΝ
Ο ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ & Ο ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ
ΙΕΡΗ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ
ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΝΟΜΟΥ
ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ & ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΑΣΤΡΟΝΟΜΟΙ
Η ΑΡΧΑΙΑ ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗ
ΟΙ ΚΟΜΗΤΕΣ

Συνέντευξη Λαπαβίτσα: Κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων Epsilon TV

ΟΙ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΙ ΤΟΥ ΞΕΡΞΗ

iskra

Του ΣΤΑΘΗ*

Ήδη από την προεκλογική περίοδο, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βάδιζε αμάχητος προς την εξουσία, ένα κορυφαίο θέμα, το Σχέδιο Βήτα, ήταν θέμα ταμπού. Κάθε συζήτηση για αυτό το ζήτημα είχε «κηρυχθεί εκτός νόμου». Ο ΣΥΡΙΖΑ βάδιζε προς την εξουσία (ή μόνον προς την κυβέρνηση καθώς ακόμα και τώρα κουτοπόνηρα διακηρύσσει ο ίδιος) κολοβωμένος πολιτικώς και συνεπώςτρωτός.

Όλοι οι άλλοι είχαν κι έχουν Σχέδιο Βήτα (και Γάμα) μόνο η Ελλάδα είχε σχέδιο Γάματα, διότι ούτε η Ν.Δ., ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε εν τέλει ο ΣΥΡΙΖΑ είχαν οποιαδήποτε στρατηγική κι ούτε κανένα άλλο κόμμα, πλην ΚΚΕ (του οποίου όμως η στρατηγική δεν είναι του κόσμου τούτου. Ειρήσθω εν παρόδω, αν το ΚΚΕ είχε εμπλακεί στην προσπάθεια αντιμετώπισης των μνημονίων, ίσως η πορεία των πραγμάτων, αλλά και η εξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ να ήταν διαφορετικές. Όμως για το ΚΚΕ ούτε τα μνημόνια, ούτε τα προτεκτοράτα είχαν εξέχουσα σημασία στην ανάλυσή του, παρά μόνον ο καπιταλισμός γενικώς. Δυστυχώς μέσα σε αυτές τις γενικεύσεις, τις λεπτομέρειες τις γράφει ο Διάβολος. Είναι γνωστόν ότι η λύση των προβλημάτων του ανθρώπου βρίσκεται στην ανατροπή του καπιταλισμού. Ως τότε όμως, οι άνθρωποι πνίγονται μέσα στις κρίσεις του συστήματος, όπως οι μετανάστες στις θάλασσες. Το να κάθεται το ΚΚΕ απόμερα στα βράχια και να τους κάνει υποδείξεις δεν βοηθά σε τίποτα. Κι ακόμα

περισσότερο ανώφελο είναι να επιχαίρουν σήμερα ορισμένοι επί των ερειπίων ότι «δικαιώθηκαν». Για τί δικαιώθηκαν; για τους «άμωμους που τους πήγαν του θανατά»; Για την καταστροφή της προσπάθειας του λαού; ή μήπως δεν ήταν προσπάθεια του λαού ή στροφή του προς την Αριστερά;)

Ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπάτησε τον λαό, όπως εξαπάτησε κι ένα μέρος του εαυτού του. Από τη στιγμή που οι Δυνάστες αντελήφθησαν (και το αντελήφθησαν αμέσως, με τις πρώτες συναντήσεις με τον κ. Τσίπρακαι τον κ. Βαρουφάκη) ότι το μόνον όπλο του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια κούφια ρητορική, μας έκαναν κομμάτια. Ο

εκφυλισμός του ΣΥΡΙΖΑ παρακολούθησε αυτή τη διαδικασία κατά πόδας. Οι παιδαριώδεις

Φρυκτωρία

Η 17η Μαΐου ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Τηλεπικοινωνιών. Θεωρούμε σήμερα δεδομένο ότι το κάθε απομακρυσμένο μέρος του κόσμου μας θα έχει σύνδεση με το διαδίκτυο. Μικρά νησιά, δύσβατα και απρόσιτα ορεινά μέρη απολαμβάνουν την χαρά της εξ αποστάσεως επικοινωνίας. Ταυτόχρονα, καθισμένοι αναπαυτικά στον καναπέ του σαλονιού μας ή στην πολυθρόνα του γραφείου μας, μπορούμε να είμαστε παντού, να μιλάμε με πολλούς ταυτόχρονα, να ακούμε μουσική, να πληρώνουμε λογαριασμούς. Κι όλα αυτά χάρη στην πρόοδο των τηλεπικοινωνιών.

Ένας τρόπος επικοινωνίας στην αρχαιότητα ήταν οι φρυκτωρίες. Η λέξη βγαίνει από το ρήμαφρύγω που σημαίνει ξεραίνω, καίω, καβουρδίζω και από το ουσιαστικό ὤρα ή ὤρη (με ψιλή το τονίζουμε), η φροντίδα. Τη ρίζα του φρύγω την βλέπουμε στην φρυγανιά, το ξεροψημένο ψωμί, και στα φρύγανα, τα ξερόχορτα.

Η φρυκτωρία είχε να κάνει με μια μορφή φροντίδας για την φωτιά. Αυτή η φροντίδα ήταν η συνεννόηση μέσω πυρσών από μακριά την νύχτα. Και οι φρυκτωρίες ήταν, λοιπόν, ο αρχαιοελληνικός οπτικός τηλέγραφος, κάτι σαν τα σήματα Μορς, που τον χρησιμοποιούσαν οι πρόγονοί μας, για να μεταδώσουν πληροφορίες κυρίως σε περιπτώσεις πολεμικών συγκρούσεων.

Η ιδιοποίηση της Ιστορίας

Η τάση αναδρομής στο παρελθόν, ως εκδήλωση μιας «αθεράπευτης νεκροφιλίας του ριζοσπαστικού πατριωτισμού», φαίνεται ότι λειτουργεί ως προστατευτικό καταφύγιο από τις δυσκολίες του παρόντος.

Από την έντυπη έκδοση 

Του Δ. Η. Χατζηδημητρίου
dhatz@naftemporiki.gr

Στα μέσα της δεκαετίας του ‘70 η αδυναμία του εγχώριου πολιτικού προσωπικού και των αναλυτών να ερμηνεύσουν, με όρους κοινωνικοπολιτικούς, τη ραγδαία άνοδο του ΠΑΣΟΚ και τη φρενήρη πορεία του προς την εξουσία, βρήκε πρόσφορο καταφύγιο στον ισχυρισμό-μομφή της «κλοπής και ιδιοποίησης των συμβόλων, των αγώνων και των συνθημάτων της Αριστεράς».

Η προηγηθείσα δικτατορία είχε αμβλύνει τα αναλυτικά εργαλεία των δημοσιολογούντων, αλλά και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ δεν έκανε τίποτε για να διασκεδάσει τη βαθιά ριζωμένη πεποίθηση ότι επιδιώκει να νοσφισθεί κληρονομιά που δεν του ανήκει.

Άλλωστε, τα γραφεία του -από τα κεντρικά της Ακαδημίας στην αρχή και στη Χαριλάου Τρικούπη κατόπιν, έως της πιο μικρής κι ασήμαντης Τοπικής του Οργάνωσης στην Ελλάδα- έβριθαν από φωτογραφίες - πορτρέτα των Μαρξ και Ένγκελς, πλάι σε ανάλογα του Άρη Βελουχιώτη και του Τσε Γκεβάρα.

Η εκλογική νίκη τον Οκτώβριο του 1981 και η ανάληψη των κυβερνητικών ευθυνών άφησε τα σύμβολα της επαναστατικής φενάκης -αν ποτέ υπήρξε- ανάμνηση στα κομματικά γραφεία.

ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΟ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΠΑΙΡΝΕΤΕ!

iskra

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Πάμε να θυμηθούμε ένα από τα πολλά που έλεγε ο αρχηγός τους.

Πάμε να απολαύσουμε μια ακόμα οσκαρική ερμηνεία από τον κ.Τσίπρα, πριν γίνει πρωθυπουργός.

Ήταν τότε που – μεταξύ άλλων – έπαιζε και το ρόλο του τιμητή και του κήνσορα της συνείδησης και της αξιοπρέπειας των βουλευτών αλλά και της νοημοσύνης του λαού.

Έλεγε:

Αυτά το 2011… Ας έρθουμε, όμως, στη σήμερα. Τι κάνουν, σήμερα, οι βουλευτές του Τσίπρα κι αυτός μαζί τους; Ιδού:

Ο ένας «θρηνεί». Αλλά ψηφίζει. Από αυξήσεις στα καύσιμα μέχρι αυξήσεις στα τηλέφωνα.

Ο δεύτερος «πονάει». Αλλά ψηφίζει. Από κατάργηση του ΕΚΑΣ μέχρι κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης.

Ο τρίτος «θλίβεται». Αλλά ψηφίζει. Από την ιδιωτικοποίηση του νερού μέχρι την προκαταβολική απαλλαγή από νομικές ευθύνες των επιτετραμμένων του ξεπουλήματος.

ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΑΚΕΛ

iskra

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*  

Να κυβερνάει η Δεξιά του ΔΗΣΥ στην Κύπρο, που άρπαξεδισεκατομμύρια από όλους τους καταθέτες, οι οποίοι ήταν τόσο ηλίθιοι, ώστε να διατηρούν στο νησί καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ, αλλά στις εκλογές της περασμένης Κυριακής να καταποντιστεί η αξιωματικήαντιπολίτευση του αριστερού -τρομάρα του!- ΑΚΕΛ, ήταν ένα δείγμα του τι θα πάθει πιθανότατα και ο ΣΥΡΙΖΑ όταν θα φύγει από την εξουσία, έχοντας προηγουμένως γίνει μνημονιακό κόμμα.  

Το ΑΚΕΛ, το οποίο πάντως δεν έκλεψε τις καταθέσεις όπως έκαναν οι κλέφτες της Δεξιάς, έχασε 7,1 εκατοστιαίες μονάδες! Από το 31,8% που είχε έπεσε παταγωδώς στο25,7%! Οι μνημονιακοί πολιτικοί απατεώνες του ΑΚΕΛ πλήρωσαν για δεύτερη φορά σαφώς ακριβότερα σε ποσοστό από το 2012, όταν έχασαν την εξουσία. Όχι ότι δεν έχασε σε ποσοστό και η Δεξιά που κυβερνούσε. ΄'Έχασε κι αυτή. Από το 34,4% που είχε, έπεσε κατά 3,7 εκατοστιαίες μονάδες και τώρα πήρε μόνο 30,7%. όπως και να το κάνεις όμως, η μείωση του ποσοστού της ήταν μόνο η μισήεκείνης του ΑΚΕΛ, και αυτό είναι τουλάχιστον αξιοσημείωτο. Χώρια που το να χάσουν μόνο 3,7% οι κλέφτες των καταθέσεων δεν συνιστά και καμιά βαριά τιμωρία, όσο και αν, κατά έναν μυστήριο τρόπο, τα λεφτά τα έχασαν μόνο ξένοι και κάποιοι ''κονομημένοι'' πολιτικοί αντίπαλοι του ΔΗΣΥ! Μιλάμε γιαδισεκατομμύρια ευρώ, μην το ξεχνάμε αυτό! Μας έχουν διηγηθεί περίπτωση Κύπριου επιχειρηματία που είχε σε κυπριακή τράπεζα 900.000 ευρώ καταθέσεις και 700.000 ευρώ δάνεια. Ξαφνικά, του έφαγαν τις 800.000 από τις καταθέσεις και βρέθηκε να χρωστάει 600.000 ευρώ παραπάνω από τις100.000 καταθέσεις που του άφησαν!!! Ήταν στα πρόθυρα αυτοκτονία!  

Η κυπριακή Βουλή έχει 56 όλες κι όλες έδρες για τους Ελληνοκύπριους, Ο ΔΗΣΥ πήρε 18 έδρες, τοΑΚΕΛ 16, το ΔΗΚΟ 9 έδρες. Την κυβέρνηση τη συναπάρτιζαν ο Δημοκρατικός Συναγερμός του προέδρου Νίκου Αναστασιάδη και το Δημοκρατικό Κόμμα, που έχει αρχηγό τον ΝικόλαΠαπαδόπουλο, γιο του Τάσου Παπαδόπουλου. Αν προσθέσουμε όμως 18 και 9 μας κάνουν 27, αριθμός που απέχει έτη φωτός από τον μαγικό 29, που δίνει την πλειοψηφία στην 56 μελή, επαναλαμβάνουμε Βουλή. Δηλαδή στη νέα Βουλή πρέπει να βρεθεί οπωσδήποτε και ένα τρίτο κόμμαγια να σχηματιστεί κυβέρνηση! Εκτός πια και αν οι δεξιοί βρουν να αγοράσουν τουλάχιστον δύο βουλευτές άλλων κομμάτων, πράγμα που είναι όμως αρκετά δύσκολο σε κοινωνίες τόσο μικρές όπως η κυπριακή, όπου πάντες γνωρίζουν σχεδόν όλους τους συμπολίτες του. Θα δεχτεί να παίξει αυτόν το ρόλο η σοσιαλιστική ΕΔΕΚ, που πήρε 6,25% σε ποσοστό και 3 βουλευτικές έδρες; Άγνωστο, αλλά όχι αδύνατο. Θα δούμε.  

Από την τέλεια καταιγίδα στην πλήρη παράδοση

του Κώστα Λαπαβίτσα

Τον προηγούμενο Φεβρουάριο είχαν διαφανεί συνθήκες τέλειας καταιγίδας στην Ελλάδα λόγω του προσφυγικού, της κοινωνικής αναταραχής και της δυσκολίας υλοποίησης των υποχρεώσεων του Τρίτου Μνημονίου. Ο κ. Τσίπρας τις αντιμετώπισε με τρόπο που ταιριάζει απόλυτα με την πολιτική του ιδιοσυγκρασία. Απέφυγε την τέλεια καταιγίδα κάνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ ένα απολύτως συστημικό κόμμα και παίρνοντας την έγκριση του Γιούρογκρουπ.

Τακτοποίησε πρώτα το προσφυγικό αποδεχόμενος το ευρωτουρκικό σχέδιο που μείωσε τις ροές. Μετά καθησύχασε το εγχώριο μέτωπο κάνοντας επιμέρους συμφωνίες, με φανερές και κρυφές υποσχέσεις. Τέλος, αποδέχθηκε πλήρως την κυριαρχία των δανειστών νομοθετώντας μέτρα λιτότητας ύψους 5,4 δις, την πώληση «κόκκινων» και «πράσινων» τραπεζικών δανείων, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και τον διαβόητο «κόφτη». 

Λεφτά υπάρχουν … για τα “δικά μας” ΜΜΕ

ardin-rixi

Οι χρηματοδοτήσεις τραπεζών σε εφημερίδες, κανάλια, ραδιόφωνα και ιστοσελίδες

Του Γιάννη Ξένου από τη Ρήξη φ. 123

Οι τράπεζες το 2015 ήταν ουσιαστικά ημιθανείς, για ένα εξάμηνο λειτούργησαν με κάπιταλ κοντρόλ, έχασαν περίπου 40 δισ. σε καταθέσεις και τα «κόκκινα δάνεια» ήταν περισσότερα από ποτέ. Με την ανακεφαλαιοποίηση του προηγούμενου Νοεμβρίου ξεπουλήθηκαν έναντι εξευτελιστικού αντιτίμου σε ξένα κερδοσκοπικά φαντς. Εν τούτοις το καταστροφικό 2015 δαπάνησαν 43 εκατ. ευρώ για διαφήμιση,  ποσό που ξεπερνά κατά πολύ τα 50 εκατ. ευρώ αν προσθέσουμε και την δαπάνη για ΦΠΑ, αγγελιόσημο*, ειδικό φόρο τηλεοπτικών διαφημίσεων και λοιπές επιβαρύνσεις. Η παραπάνω δαπάνη αφορά τις τέσσερις συστημικές τράπεζες (Εθνική, Άλφα Μπανκ, Γιουρομπάνκ και Πειραιώς) και την μικρότερη Αττική Τράπεζα. Συγκεκριμένα η Πειραιώς ήταν η πιο ανοιχτοχέρα, αφού δαπάνησε 19,373 εκατ. ευρώ σε διαφημιστική δαπάνη (χωρίς επιβαρύνσεις), ενώ οι υπόλοιπες τρεις μεγάλες δαπάνησαν πάνω κάτω τα ίδια: Η Γιουρομπανκ 7,929 εκατ. ευρώ (χωρίς τις επιπλέον επιβαρύνσεις), η Άλφα Μπανκ 7,584 εκατ. ευρώ (χωρίς τις επιπλέον επιβαρύνσεις) και η Εθνική 6,394 εκατ. ευρώ (χωρίς τις επιπλέον επιβαρύνσεις). Η μικρή τράπεζα Αττικής, που η ανακεφαλαιοποίηση της τον περασμένο Φεβρουάριο είχε εξελιχθεί σε ένα μικρό θρίλερ, δεν τσιγκουνεύτηκε δαπάνες για διαφήμιση, δίνοντας 1,843 εκατ. ευρώ (χωρίς τις επιπλέον επιβαρύνσεις).

Ελληνοφρένεια - Σ3 | Επ. 52

Alpha TV

Η σινική πρόκληση στον ηγεμόνα

Νέα Πολιτική

του Χρήστου Ζιώγα*

Αναντίρρητα οι σινοαμερικανικές σχέσεις αποτελούν ήδη το κυρίαρχο διεθνοπολιτικό θέμα, όσον αφορά τον πλανητικό καταμερισμό ισχύος, κατά την επόμενη 25ετία. Η Κίνα υποστασιώνει την αναδυόμενη περιφερειακή και πλανητική δύναμη, γεγονός που επηρεάζει αναπόδραστα και τις σχέσεις της με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αμέσως μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η Ουάσιγκτον πρωτοστάτησε ώστε να καταλάβει η Κίνα θέση μονίμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Η κατάληψη της εξουσίας από τις δυνάμεις του Μάο σηματοδότησε την, μεταξύ των δύο χώρων, ρήξη και έναρξη της  αντιπαράθεσής τους εντός του ευρύτερου, τότε, ανταγωνισμού, ανάμεσα στην φιλελεύθερη Δύση και την σοσιαλιστική Ανατολή.

Οι τεταμένες σινοσοβιετικές σχέσεις δρομολόγησαν, στις αρχές της δεκαετίας του ’70, το περίφημο «άνοιγμα» των Ηνωμένων Πολιτειών προς την Κίνα, μεταβάλλοντας σημαντικά τον συσχετισμό ισχύος στο ψυχροπολεμικό διεθνές σύστημα. Η ρεαλιστική προσέγγιση του προέδρου Richard Nixon  στηρίχτηκε εξ’ ολοκλήρου στην εχθρική προδιάθεση αμφοτέρων έναντι της Σοβιετικής Ένωσης. Μετά την πτώση της σοβιετικής ηγεμονίας οι σχέσεις Ουάσιγκτον – Πεκίνου απώλεσαν το βασικό ενοποιητικό τους στοιχείο, που συνίστατο στην σοβιετική απειλή.

Lasciate ogni speranza voi chi dovete

11,6 δισ. στις 31/12/2014 -  2,1 δισ. στις 30/9/2015. Πάνω απ' όλα η σταθερότης!          [πηγή: ΤΧΣ]

Μιας και τις τελευταίες μέρες έχουμε πιάσει κουβέντα για τα οικονομικά μας (επί το ακριβέστερον: για τα μνημονιακά οικονομικά μας), ας πούμε και δυο λόγια για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας(ΤΧΣ), επειδή υπάρχει λόγος. Και, μάλιστα, λόγος τόσο σοβαρός όσο σοβαρό είναι και το ποσό των 103 δισ. ευρώ. Δεν καταλαβαίνετε τι εννοώ αλλά σας υπόσχομαι ότι θα κάνω το παν για να λύσω τις απορίες σας. Στο μεταξύ, θυμηθειτε ότι το ΤΧΣ αποτελεί πλέον θυγατρική τής Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΠ), για την οποία μιλήσαμε προχτές.

Αν ήθελα να μιλήσω επιστημονικά, θα έλεγα το το ΤΧΣ είναι ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, πλήρως ανεξάρτητο από το δημόσιο (αχ, αυτή η ανεξαρτησία...), του οποίου σκοπός είναι "η συνεισφορά στη διατήρηση της σταθερότητας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, προς χάριν του δημοσίου συμφέροντος". Για την επίτευξη του σκοπού του, το ΤΧΣ, μεταξύ άλλων, "παρέχει κεφαλαιακή ενίσχυση στα πιστωτικά ιδρύματα". Κι αν ήθελα να το πω με απλά ελληνικά, το ΤΧΣ είναι το ταμείο που κάνει τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών.

Προχωρούμε. Ανάμεσα στα "άλλα" που ανέφερα προηγουμένως, το ΤΧΣ "διευκολύνει τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων των πιστωτικών ιδρυμάτων". Εδώ κάνουμε στάση. Δεν θέλω να σας κακοκαρδίσω αλλά αυτά τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια (οι ξένοι τα λένε "μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα [Non Performing Exposures - NPE]" κι εμείς "κόκκινα δάνεια") υπολογίζεται ότι στις 31 Δεκεμβρίου 2015 ξεπερνούσαν... πάρτε βαθειά ανάσα... τα 103 δισ. ευρώ. Σχεδόν το 60% του ΑΕΠ της χώρας.