Σελίδες

Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Κωνσταντινούπολη: Η πορεία προς την Άλωση

ardin-rixi


Του Αναστάσιου Λαυρέντζου
Η 29η Μαΐου είναι ημέρα μνήμης και οδύνης για τον ελληνισμό, γιατί αυτή τη μέρα του 1453 η υπερχιλιόχρονη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, πλήρως εξελληνισμένη στην τελική της φάση, πέρασε οριστικά στο παρελθόν. Είχε προηγηθεί βεβαίως μια μακρόχρονη πορεία παρακμής και αποσύνθεσης, ώστε η πτώση της Πόλης να είναι απλώς η τελευταία πράξη. Πώς όμως το μακροβιότερο κρατικό μόρφωμα στη Δυτική Ιστορία έφτασε στο τέρμα του και ποιά τα βαθύτερα αίτια της παρακμής του; Τί διδάγματα θα μπορούσε να αντλήσει ο σύγχρονος παρατηρητής;
Το Βυζάντιο για αιώνες υπήρξε το ισχυρότερο μεσαιωνικό κράτος και από πολλές απόψεις υπήρξε το μόνο κράτος της εποχή του με αρκετά σύγχρονα στοιχεία: ένα αδιαμφισβήτητο κέντρο εξουσίας, ενιαία νομοθεσία σε όλη την επικράτειά του, αναλογικό φορολογικό σύστημα, αξιόλογο σύστημα κρατικής πρόνοιας, ισχυρό νόμισμα, κ.λπ. Ακόμη και ο στρατός μέσα από τον θεσμό των Θεμάτων είχε αποκτήσει στοιχεία «στρατεύσιμης λαϊκής δύναμης», τουλάχιστον την περίοδο του Βασιλείου Β΄ του Βουλγαροκτόνου, ο οποίος στήριξε τους μικροϊδιοκτήτες γης και στηρίχθηκε σε αυτούς. Με τον θάνατο του Βασιλείου του Β΄ (1025) το κράτος βρισκόταν στο απόγειο της δύναμής του: όχι μόνο όλοι οι εχθροί της αυτοκρατορίας σε Ανατολή και Δύση είχαν εξουδετερωθεί, αλλά παρά τους μακροχρόνιους πολέμους τα κρατικά ταμεία ήταν γεμάτα και ο στρατός ήταν ισχυρότερος από ποτέ. Παρ’ όλα αυτά, μόλις 46 χρόνια μετά – ιστορικό διάστημα ελάχιστο για τους ρυθμούς του μεσαίωνα – ο βυζαντινός στρατός θα υφίστατο μια ταπεινωτική ήττα στο Μάτζικερτ (1071), η οποία θα άνοιγε διάπλατα την πόρτα του μικρασιατικού οροπεδίου στα τουρκικά φύλα. Δέκα μόλις χρόνια μετά είχε χαθεί ο έλεγχος στο μεγαλύτερο μέρος της Μ.Ασίας, καθώς σημαντικές πόλεις είχαν περιέλθει στα χέρια Τούρκων φυλάρχων. Πού οφείλεται άραγε αυτή η ραγδαία μεταστροφή των δεδομένων;

Wikileaks: Γιατί οι ΗΠΑ ήθελαν Καραμανλή κι όχι Παπανδρέου


Τους λόγους για τους οποίους οι ΗΠΑ προτιμούσαν την παραμονή του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1978 στην πρωθυπουργία της Ελλάδας έναντι της ανερχόμενης «απειλής» του ηγέτη της αντιπολίτευσης Ανδρέα Παπανδρέου, αναλύει σε έγγραφο προς την Ουάσινγκτον η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα. Το έγγραφο έδωσε στη δημοσιότητα το Wikileaks.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις των Αμερικάνων το 1978 ο Παπανδρεόυ πιθανόν να μην γινόταν ποτέ πρωθυπουργός. Δύο πράγματα ήταν όμως σίγουρτα για εκείνους: ότι θα έκανε τα πάντα για να αναλάβει τα ηνία της χώρας κι ότι κανείς δεν ήταν σε θέση να προβλέψει τι θα έκανε αν όντως πετύχαινε τον στόχο του. «Έτσι, είναι ασφαλές να πούμε ότι τα συμφέροντα των ΗΠΑ θα εξυπηρετηθούν καλύτερα εάν η φιλοδοξία του να γίνει πρωθυπουργός δεν εκπληρωθεί», αναφέρουν χαρακτηριστικά.
«Στην παρούσα φάση δεν έχουμε καλύτερο άνθρωπο στην Ελλάδα από τον Καραμανλή. Παραμένει ακόμη ο ισχυρότερος  ηγέτης αυτής της χώρας και ένας άνθρωπος που έχει πολλά κοινά με τους δικούς μας στόχους. Το πρόβλημα είναι πώς να το πάμε στην κατεύθυνση που θα θέλαμε να πάει. Ο πειρασμός είναι να το πιέσουμε αλλά με αυτόν τον τρόπο κινδυνεύουμε να του προκαλέσουμε αρνητικά συναισθήματα. Εξάλλου δεν υπάρχει απόδειξη ότι η πίεση θα λειτουργούσε. Ειναι πεισματάρης και ενδιαφέρεται μόνο όταν υπάρχει κέρδος για τα ελληνικά συμφέροντα. Ειναι γεγονός ότι τώρα είναι αντιμέτωπος με μια αποτελεσματική αντιπολίτευση οπότε πρέπει να είμαστε προσεχτικοί, σημειώνουν στον αντίποδα οι Αμερικανοί πρέσβεις στην Αθήνα.

Εγκατάλειψη της “κόκκινης γραμμής”των ιδιωτικοποιήσεων δημοσίων επιχειρήσεων;

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση


Μία θεμελιώδης «κόκκινη γραμμή» που προβλήθηκε από την κυβέρνηση «κοινωνικής σωτηρίας» του ΣΥΡΙΖΑ ήταν, παράλληλα με εκείνες των εργασιακών δικαιωμάτων, του ασφαλιστικού συστήματος και της ταπείνωσης της έμμεσης φορολογίας, η αποτροπή των αποκρατικοποιήσεων δημόσιων και κοινωφελών επιχειρήσεων, καθώς και περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού κράτους.
Άλ­λω­στε ιστο­ρι­κή προ­γραμ­μα­τι­κή κα­τεύ­θυν­ση της Ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς στά­θη­κε συ­νέ­χεια ο τερ­μα­τι­σμός των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων, η ανά­κτη­ση της δη­μό­σιας κυ­ριό­τη­τας σε επι­χει­ρή­σεις και δρα­στη­ριό­τη­τες που έχουν πα­ρα­χω­ρη­θεί στο ιδιω­τι­κό κε­φά­λαιο, η κα­τάρ­γη­ση των Συ­μπρά­ξε­ων Δη­μό­σιου και Ιδιω­τι­κού Τομέα, η λει­τουρ­γία ενός δη­μό­σιου τομέα της οι­κο­νο­μί­ας με κοι­νω­νι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά, απο­τε­λε­σμα­τι­κή πα­ρα­γω­γι­κή λει­τουρ­γία και δρα­στι­κό ερ­γα­τι­κό έλεγ­χο. Ένας τέ­τοιος κοι­νω­νι­κός οι­κο­νο­μι­κός το­μέ­ας θε­ω­ρού­νταν, και είναι, ένα ση­μα­ντι­κό πλε­ο­νέ­κτη­μα για μια αρι­στε­ρή κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή, ένας είδος «ατμο­μη­χα­νής» της όποιας οι­κο­νο­μι­κής ανά­τα­ξης, πα­ράλ­λη­λα με μέτρα που αφο­ρούν τις με­γά­λες επι­χει­ρή­σεις του ιδιω­τι­κού τομέα της οι­κο­νο­μί­ας.
Εντού­τοις δια­πι­στώ­νε­ται ότι, πα­ρ’ ό­λες αυτές τις δε­σμεύ­σεις, η «κόκ­κι­νη αυτή γραμ­μή» έχει εξα­φα­νι­σθεί από το προ­σκή­νιο των δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων της ελ­λη­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης με τα νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρα ευ­ρω­παϊ­κά πο­λι­τι­κά, οι­κο­νο­μι­κά και νο­μι­σμα­τι­κά κέ­ντρα. Ο ρόλος του ΤΑΙ­ΠΕΔ έχει ανα­βα­πτι­σθεί και ανα­βαθ­μι­στεί και οι δια­δι­κα­σί­ες υλο­ποί­η­σης των δια­γω­νι­σμών για την πα­ρα­χώ­ρη­ση των πλειο­ψη­φι­κών πα­κέ­των των με­το­χών ση­μα­ντι­κών δη­μό­σιων επι­χει­ρή­σε­ων προ­ω­θού­νται κα­νο­νι­κά από τα αντί­στοι­χα υπουρ­γεία, κατά έναν τρόπο απρο­σχη­μά­τι­στο, ωμό και αναι­τιο­λό­γη­το. Οι διε­θνείς οι­κο­νο­μι­κοί κο­λοσ­σοί αδη­μο­νούν να πραγ­μα­το­ποι­ή­σουν τις επεν­δύ­σεις τους προ­κει­μέ­νου να πε­ριέλ­θει στην κυ­ριό­τη­τά και δια­χεί­ρι­σή τους η εκ­με­τάλ­λευ­ση των δη­μό­σιων επι­χει­ρή­σε­ων που είχαν απο­φύ­γει μέχρι σή­με­ρα την απο­κρα­τι­κο­ποί­η­ση.

Από τη Θεωρία των Παιγνίων στον πραγματικό κόσμο της Διπλωματίας

Νέα Κρήτη


Τις μέρες αυτές, με αφορμή τη διαπραγματευτική τακτική που ακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση και, προσωπικά, ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιάνης Βαρουφάκης στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας στην Ευρωζώνη, πολλά γράφτηκαν και ακόμη περισσότερα λέχθηκαν για την Θεωρία των Παιγνίων. Επιπλέον, περισσότεροι είναι εκείνοι που, ξαφνικά, ανακάλυψαν διάφορα παίγνια-παραδείγματα.
Του Αλέξανδρου Μαλλιά
Είναι λοιπόν μια μέθοδος ανάλυσης, ένα μοντέλο διαπραγμάτευσης και τακτικής που έχει γενική εφαρμογή; Αρκεί κάποιος να «γεμίσει τα τετραγωνάκια», για να πετύχει τη μεγιστοποίηση του κέρδους στο δύσκολο και, εν πολλοίς, άνισο διπλωματικό παιχνίδι ή έστω την εξισορρόπηση των κερδών με τις ζημίες;
Κατά την κλασική εφαρμογή της -προ ΝΑSH- Θεωρίας των Παιγνίων, η συνήθης κατάληξη ήταν το λεγόμενο «zero sum game»(παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος). Ήτοι, τα κέρδη και οι ζημίες δύο αντίπαλων πλευρών ισορροπούν και εξισούνται. Ελλείψει, κατά κύριο λόγο, της συνέχειας στην εξωτερική μας πολιτική, σε συνδυασμό με την επιλογή (σύνδρομο) να αφορίζουμε τον όρο «συμβιβασμός», προτιμώντας συνεχώς, στην ελλαδική πραγματικότητα, τον όρο «νίκη», η κατάληξη στο «μηδενικό άθροισμα», σε διμερείς ή και πολυμερείς μας σχέσεις, κινδυνεύει να καταστεί ο σταθερός και μόνιμος κανόνας. Προσοχή, όμως, όταν αναφέρομαι στη εξωτερική πολιτική δεν περιορίζομαι μόνο στην πολιτική που ασκεί το υπουργείο Εξωτερικών. Αναφέρομαι στο σύνολο των δράσεων της εκάστοτε κυβέρνησης που σχετίζονται με τους διεθνείς μας εταίρους .
Στο κείμενο, που ακολουθεί, προσπάθησα να καταγράψω ορισμένες σκέψεις που αφορούν στα θεωρητικά παίγνια και στην άσκηση της διπλωματίας.

ΕΝΑΣ ... ΣΥΡΙΖΑ στην Πολωνία

Συνέντευξη του Γιάνους Νοντβένκσι στον Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο

 
Η εμφάνιση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και η εκτόξευση ενός μικρού κόμματος στην κυβερνητική εξουσία τόσο γρήγορα προκάλεσε πολύ μεγάλη εντύπωση σε όλη την Ευρώπη. Από τη μια ενεθάρρυνε τις δυνάμεις που θέλουν ανατροπή των κατεστημένων πολιτικών, μια περισσότερο κοινωνική Ευρώπη και τη διατήρηση της εθνικής κυριαρχίας των ευρωπαϊκών λαών. Από την άλλη βέβαια οι δυνάμεις του κατεστημένου, χριστιανοδημοκρατικού ή σοσιαλδημοκρατικού, είδαν στον ΣΥΡΙΖΑ, στην καλύτερη περίπτωση, μια ελληνική «ανορθογραφία». Πρόσφατα, ένα καινούριο κόμμα της αριστεράς γεννήθηκε στην Πολωνία με το όνομα «Σμένα» («Αλλαγή») κι αμέσως φίλοι και εχθροί άρχισαν να το αποκαλούν … ΣΥΡΙΖΑ! Μιλάμε για το επιδιώκει με τον Γιάνους Νιντβέντσκι, μέλος του εθνικού συμβουλίου του.


Γιατί σας αποκαλούν “Πολωνικό ΣΥΡΙΖΑ”;

Επειδή είμαστε το πρώτο κόμμα στην Πολωνία που δημιουργήθηκε και που ριζικά αρνείται την όλη ιδέα του νεοφιλελευθερισμού και την ηγεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ευρώπη. Σε ότι αφορά την παγκοσμιοποίηση, υπάρχουν δύο κυρίως μέρη, το οικονομικό μέρος, τράπεζες, εταιρίες και η όλη ευρωατλαντική ιδέα της οικονομικής ηγεμονίας και υπάρχει και το στρατιωτικό μέρος που είναι το ΝΑΤΟ. Δημιουργήσαμε αυτό το κόμμα για να σπάσουμε αυτό το μονοπώλιο των φιλελεύθερων και νεοσυντηρητικών κομμάτων, που κυρίως κατευθύνεται από την Ουάσιγκτον η το Βερολίνο. Γι αυτό επίσης το κοινωνικό και οικονομικό πρόγραμμα είναι ριζοσπαστικά αριστερό και σοσιαλιστικό. Πιστεύουμε ότι υπάρχει ανάγκη για πολύ περισσότερη ισονομία και εμπνεόμαστε από αυτές τις ιδέες της μαρξιστικής σκέψης, ότι η συσσώρευση του κεφαλαίου μπορεί να καταστρέψει τις κοινωνίες και ότι χρειάζεται να έχουμε πιο δυνατή επιρροή του κράτους ώστε να συγκρατήσουν τις διεθνείς εταιρίες και τις τράπεζες και να προστατέψουμε γενικά τους ανθρώπους, να παρέχουμε περισσότερη ισονομία και να καταπολεμήσουμε την λιτότητα.


Ποια είναι η θέση σας για την Ευρώπη, πιστεύετε ότι η Πολωνία πρέπει να γίνει μέλος της Ευρωζώνης;

Περί ιδεοληψιών και δημοψηφισμάτων…

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση


Tου Σεραφείμ Ι. Σεφεριάδη,
καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
 Αν και τη στιγμή που γράφονται τούτες οι γραμμές το ακριβές περιεχόμενο μιας ενδεχόμενης συμφωνίας με τους δανειστές παραμένει άγνωστο, το σκεπτικό που (θα) την διέπει είναι πασίδηλο όσο και αδιέξοδο: Όποια επιμέρους χαρακτηριστικά και αν έχει, σε καμιά περίπτωση δεν θα δίνει λύσεις στα προβλήματα της οικονομίας και της κοινωνίας.
Για την ακρίβεια, το πραγματικό ερώτημα δεν αφορά το αν η συμφωνία θα είναι «καλή» («αναπτυξιακή») ή «κακή» («υφεσιακή»), αλλά το πόσο κακή θα είναι: πόσο ψηλά θα ανέβει ο ΦΠΑ (δηλαδή πόσο παραπάνω θα μειωθεί η αγοραστική δύναμη των λαϊκών στρωμάτων)· πόσο μεγάλο κομμάτι του παραγωγικού δυναμικού και των υποδομών της χώρας θα ξεπουληθεί στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο αντί πινακίου φακής· για πόσον ακόμη καιρό θα καθυστερεί η ανάταξη των εργασιακών σχέσεων (στο βαθμό, βέβαια, που ο στόχος αυτός δεν θα έχει –λόγω ή έργω- εγκαταλειφθεί) κτλ.
Ούτε και πρέπει να ξεχνούμε ότι, με δεδομένη την υποχώρηση της κυβέρνησης στο μείζον ζήτημα της πλήρους αποπληρωμής του χρέους, ό,τι περισσεύει από τα φορολογικά έσοδα και τη ρευστότητα που θεωρητικά θα επανέλθει, όχι μόνο επανεκκίνηση της οικονομίας, παραγωγική ανασυγκρότηση και ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων δεν θα είναι σε θέση να επιφέρει, αλλά δεν θα αρκεί ούτε καν για να αντιμετωπιστούν οι υπό κατάρρευση δημόσιες υπηρεσίες, στην υγεία, τις συγκοινωνίες, την παιδεία.

Το εκκρεμές. Η παρέμβαση των ΗΠΑ, η Πέμπτη Φάλαγγα και η υπογραφή

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση


Του Αποστόλη Αποστολόπουλου
Ψίθυροι, φήμες, παρέμβαση των ΗΠΑ, αντίδραση του Σόιμπλε, όλα παίζονται ως την τελευταία στιγμή για την περιλάλητη συμφωνία με δυο σταθερές: θα είναι επώδυνη αλλά δεν θα αγγίζει συντάξεις και μισθούς, όχι τώρα, αργότερα βλέπουμε. Αν αυτός ο συμβιβασμός είναι έντιμος θα το κρίνουμε εμείς οι ίδιοι. Η κυβέρνηση και ο κόσμος. Επί της ουσίας, το κλειδί είναι αν η συμφωνία ανοίγει δρόμο, έστω σοκάκι, για βελτίωση από τη στιγμή της υπογραφής της. Αν ο κόσμος νιώσει ότι σταμάτησε η κατηφόρα και υπάρχει ελπίδα, η κυβέρνηση θα πάρει ανάσα. Το μάθημα, πάντως, το πήραμε όλοι: η Ευρώπη, η Ε.Ε., δεν είναι παράδεισος ούτε ίδρυμα αλληλεγγύης. Είναι τόπος σκληρών ανταγωνισμών εθνικών και οικονομικών συμφερόντων και τελεί υπό την επικυριαρχία των ΗΠΑ. Όσο για το ΔNT να μην ξεχνάμε ότι η πρόεδρός του, η Κρ. Λαγκάρντ, έχει δικαστική εκκρεμότητα που την απειλεί με φυλάκιση. Μετά την (άγνωστη) απειθαρχία του Στρος Καν και τη δημόσια ταπείνωσή του, φρόντισαν να βάλουν στη θέση του άνθρωπο που τον ελέγχουν εκ των προτέρων.
Κράτη και συμφέροντα
Η παρέμβαση των ΗΠΑ επιβάλλει ισορροπίες, περιορισμούς, όρια στη χώρα μας. Δεν πρόκειται για ένδειξη φιλίας εκ μέρους των ΗΠΑ. Τα κράτη δεν έχουν φίλους αλλά μόνο σύμμαχους, προσωρινούς και ασταθείς. Τα κράτη δεν έχουν ιδεολογία στην εξωτερική τους πολιτική αλλά μόνο συμφέροντα. Να γίνει σαφές: Μπορεί και ένας αστός πολιτικός/ κυβέρνηση να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της χώρας του, π.χ. ο ΝτεΓκολ, όσο και μια γνησίως αριστερή κυβέρνηση . Ενδέχεται τα κίνητρα και οι στόχοι να είναι διαφορετικοί, να κατανοούν με άλλο τρόπο το συμφέρον αυτό. Αλλά στην ουσία του είναι ένα: η ανεξαρτησία της χώρας. Είναι άλλο ζήτημα η χρήση της ανεξαρτησίας στο εσωτερικό της χώρας.

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ

iskra

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Αντε πάλι τα ίδια ο πρωθυπουργός: «Εγώ θέλω να πω μόνο ότι έχουμε κάνει πάρα πολλά βήματα και ότι είμαστε στην τελική ευθεία, είμαστε κοντά σε μια συμφωνία» δήλωσε για μια ακόμη φορά την Τετάρτη, μετά το τέλος της σύσκεψης της ομάδας διαπραγμάτευσης χωρίς τον… επικεφαλής (!) της, τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, που βρισκόταν στις Βρυξέλλες. «Χρειάζεται όμως να κλείσουμε όλοι τα αφτιά στις Κασσάνδρες, στους κινδυνολόγους» πρόσθεσε ο Αλέξης Τσίπρας, κάνοντας έξαλλους τους Γερμαναράδες. «Δεν είμαστε Κασσάνδρες. Είμαστε ρεαλιστές» δήλωσε οργισμένος ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών Μ. Γέγκερ.
Ο Β. Σόιμπλε πήρε τον Τσίπρα στο ψιλό: «Είναι ωραίο να ακούει κανείς όλα αυτά τα θετικά σχόλια από την Ελλάδα. Επί της ουσίας όμως δεν έχουμε προχωρήσει πολύ πιο πέρα στις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στους τρεις θεσμούς και την ελληνική κυβέρνηση – γι’ αυτό το λόγο εκπλήσσομαι από όσα λέγονται όλη την ώρα από την Αθήνα, και συγκεκριμένα ότι είμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία» δήλωσε στο μεγάλο τηλεοπτικό γερμανικό κανάλι ARD. Μόλις επίσης η ελληνική κυβέρνηση έδωσε ανεπίσημα την πληροφορία ότι η συμφωνία… «καθαρογράφεται», έσπευσε να τη διαψεύσει ο αντιπρόεδρος τηςΚομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις, δηλώνοντας στο αγγλικό πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς: «Εργαζόμαστε εντατικά προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο, αλλά δεν έχουμε φτάσει ακόμα εκεί […] Δεν βάζουμε προθεσμίες ότι θα τελειώσουμε τη Δευτέρα ή την Τρίτη. Γιατί η πρώτη προθεσμία ήταν το τέλος Απριλίου. Όσο το συντομότερο τόσο καλύτερα» υπογράμμισε οΝτομπρόβσκις. Στο μεταξύ, ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιου πήρε τηλέφωνο τον έλληνα πρωθυπουργό για… τρίτη φορά μέσα σε μόλις δέκα μέρες! Είχαν προηγηθεί τηλεφωνήματά του σε σημαντικούς ευρωπαίους ομολόγους του. «Βρείτε λύση τώρα!» ήταν το πνεύμα του Αμερικανού στην επικοινωνία του με τον Τσίπρα, εννοώντας να δεχθεί ο έλληνα πρωθυπουργός κι άλλες υποχωρήσεις, πέρα από αυτές που έχει ήδη κάνει.

Το παιχνίδι της Άγκυρας σε βάρος της Ελλάδας

Την ώρα που τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα στις διαπραγματεύσεις και στο αναμενόμενο με αγωνία αποτέλεσμά τους, στον περίγυρό μας συμβαίνουν πράγματα και θάματα.

Οι εξ ανατολών γείτονές μας, στήνουν ένα μουσουλμανικό τόξο, γύρω από την χώρα μας προσεγγίζοντας ποικιλοτρόπως τους βόρειους γείτονές μας.
του Τάσου Παπαδόπουλου*
Την ώρα που τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα στις διαπραγματεύσεις και στο αναμενόμενο με αγωνία αποτέλεσμά τους, στον περίγυρό μας συμβαίνουν πράγματα και θάματα. Όχι ακριβώς θαύματα, αλλά εξελίξεις, που δείχνουν ότι οι εξ ανατολών γείτονές μας, στήνουν ένα μουσουλμανικό τόξο, γύρω από την χώρα μας προσεγγίζοντας ποικιλοτρόπως τους βόρειους γείτονές μας.
Στην Αλβανία χρηματοδότησαν την κατασκευή του μεγαλύτερου τζαμιού των Βαλκανίων. Στα εγκαίνια παραβρέθηκε ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν. Η επίσκεψη του σηματοδότησε μια σειρά εξελίξεων στις σχέσεις Ελλάδας-Αλβανίας, που κάθε άλλο μπορούν να θεωρηθούν φιλικές προς τη χώρα μας.
Προ της άφιξης Ερντογάν στα Τίρανα, ο Πρόεδρος της Αλβανίας Έντι Ράμα έστειλε ρηματική διακοίνωση προς το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών με την οποία έθετε θέμα για τις περιοχές ερευνών για υδρογονάνθρακες, που διεξάγει η χώρα μας στην περιοχή του Ιονίου. Σύμφωνα με την πλευρά των Τιράνων παραβιάζεται η  αλβανική υφαλοκρηπίδα. Το ερώτημα που προκύπτει είναι, γιατί το θέμα το θυμήθηκαν τώρα οι Αλβανοί, όταν οι χάρτες των ελληνικών ερευνών κυκλοφορούν εδώ και ένα και πλέον χρόνο στην αγορά των ασχολουμένων με την αναζήτηση υδρογονανθράκων. Αλλά και σε πολιτικό επίπεδο έχουμε κινήσεις που δείχνουν όχι προσέγγιση, αλλά πολιτική πατρωνία των αλβανών από την Τουρκία.

Ο «οικονομικός άνθρωπος» την εποχή της κρίσης

Νέα Κρήτη


Ο Νίτσε, πρώτα, το διατυπώνει: «Το μεγαλύτερο μέρος της ψυχικής μας δραστηριότητας, το χρησιμοποιούμε για να ξεχάσουμε˙ αυτό είναι για τα ανθρώπινα όντα ένα ζωτικό ερώτημα». Η λειτουργία της απώθησης, που ευφυώς περιέγραψε ο Φρόυντ ως βασική λειτουργία του ανθρώπινου ψυχισμού, σαν στοιχείο συμβιβασμού με την εξωτερική πραγματικότητα και συνθήκη sine qua non επιβίωσης, μας θέτει μπροστά σε έναν τεράστιο απωθημένο-ξεχασμένο όγκο της ύπαρξής μας, όπως μια κατάσταση προ-αίσθησης, μαύρων ή γκρίζων ζωνών, απόμακρων και αδιαφοροποίητων.
Του Στέλιου Στυλιανίδη*
Ένας τέτοιος μηχανισμός συσκοτίζει ένα μεγάλο μέρος της εσωτερικής και της εξωτερικής πραγματικότητας και περιορίζει τη φιλοδοξία μας να αποδεικνύουμε με τεκμήρια όλη την πολυπλοκότητα που μας περιβάλλει. Ίσως αυτό που μας φαίνεται σαν οικείο και κοινότοπο, πολλές φορές να μην είναι γνωστό σε βάθος. Αυτός ο ισχυρός και πανανθρώπινος μηχανισμός της απώθησης, της λήθης δεν ισχύει μόνο για τις υπαρξιακές αγωνίες και ερωτήματα της ζωής μας, του θανάτου, της καταγωγής ή της ύπαρξης μιας μετά θάνατον ζωής.

Στόχοι της νομισματικής πολιτικής

oikonomica


H άσκηση νομισματικής πολιτικής είναι η διαδικασία με την οποία η νομισματική αρχή μιας οικονομικής περιοχής ελέγχει την ποσότητα και το κόστος του χρήματος στην οικονομία. Επίσημοι στόχοι μιας νομισματικής πολιτικής είναι ο έλεγχος του πληθωρισμού, η ανάπτυξη της οικονομίας, η μείωση της ανεργίας και ο έλεγχος της ισοτιμίας του νομίσματος με ξένα νομίσματα. Η νομισματική πολιτική μπορεί να είναι επεκτατική ή περιοριστική.

Επεκτατική είναι η νομισματική πολιτική που αυξάνει την ποσότητα του χρήματος στην αγορά ενθαρρύνοντας την οικονομική ανάπτυξη. Η αύξηση του χρήματος στην αγορά βέβαια προκαλεί και αύξηση του πληθωρισμού.

Περιοριστική είναι η νομισματική πολιτική που μειώνει την ποσότητα χρήματος στην αγορά συγκρατώντας τον πληθωρισμό.

Ποιοι είναι όμως οι στόχοι της νομισματικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ); Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της ΕΚΤ, ο πρωταρχικός στόχος είναι η διατήρηση της σταθερότητας των τιμών. Η ΕΚΤ στοχεύει στη διατήρηση του πληθωρισμού κάτω από το 2%. Ποιοι όμως επωφελούνται από τον χαμηλό πληθωρισμό;

Οι έχοντες ευέλικτο εισόδημα, έμποροι και ελεύθεροι επαγγελματίες, δεν επηρεάζονται από τον υψηλό πληθωρισμό. Έχουν τη δυνατότητα να αναπροσαρμόζουν τις αμοιβές τους άμμεσα ανάλογα με τις συνθήκες της αγοράς.

Σενάρια ταινιών μικρού μήκους: Σκηνοθέτης: Ε.Κ.Τ. Παραγωγός: ΤτΕ

the Crypt of Banking News



από την Νούλα Χρυσοχοΐδου

Τον Μάρτιο του 2012 η Τράπεζα της Ελλάδος εκπόνησε μια μελέτη αξιολόγησης του Ελληνικού Τραπεζικού Συστήματος. Χρησιμοποιώντας μακροοικονομικά και εποπτικά στοιχεία προέκυψαν τέσσερις (4) συστημικές τράπεζες που κρίθηκαν κατάλληλες για δημόσια στήριξη.  Αυτές οι τράπεζες ήταν η Εθνική Τράπεζα, η Alpha Bank, η Eurobank  και η Τράπεζα Πειραιώς.  
Για την επίτευξη των αναγκών ανακεφαλαιοποίησης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος ήταν απαραίτητη η εκτίμηση των κεφαλαιακών αναγκών που πήρε χώρα τον Ιανουάριο του 2012.  Χρησιμοποιήθηκαν δύο μακροοικονομικά σενάρια το Βασικό σενάριο και το Δυσμενές σενάριο με σκοπό τους την συντηρητική εκτίμηση των κεφαλαιακών αναγκών όλων των τραπεζών για την περίοδο 2012-2014.
          Σύμφωνα με το Μνημόνιο το Βασικό σενάριο, είχε στόχο για τον δείκτη Κυρίων Βασικών Ίδιων Κεφαλαίων (Core Tier I –CT1ratio), το έτος 2012 να κυμαίνεται στο 9%  και το 2013 και 2014 στο 10%.

Οι ένοχοι και οι συνένοχοι

Νέα Πολιτική


του Μελέτη Μελετόπουλου*
Σε κάθε πολιτικό σύστημα, παγκοσμίως, υπάρχουν ανήθικα πρόσωπα και ηθικά πρόσωπα. Ανάμεσα στους ηθικούς και στους ανήθικους, όμως, υπάρχει μία ενδιάμεση, «γκρίζα» κατηγορία, των ηθικά αδιάφορων. Αυτών δηλαδή που, ναι μεν δεν συμμετέχουν ενεργητικά στη διαφθορά, αλλά «κλείνουν τα μάτια», την ανέχονται και δεν αντιδρούν σ’ αυτήν. Αυτή η ενδιάμεση κατηγορία τελικά κρίνει την κατάσταση, γιατί η παθητική της στάση και η ανοχή που δείχνει προς τους διεφθαρμένους, διευκολύνει αυτούς τους τελευταίους να κυριαρχήσουν.
Στην Ελλάδα των αρχών του αιώνα, στην Ελλάδα του Μακεδονικού Αγώνα και των Βαλκανικών Πολέμων, στον Μεσοπόλεμο, και στην πρώτη μετεμφυλιακή εποχή ακόμα, υπήρχαν (ελάχιστοι βέβαια) διεφθαρμένοι πολιτικοί, που όμως απομονώθηκαν και εξουθενώθηκαν από τα υγειά στοιχεία του πολιτικού συστήματος. Και από την κοινή γνώμη, που δεν έκανε εκπτώσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι το υποτιθέμενο «σκάνδαλο της κινίνης» χαντάκωσε την κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου το 1932, ενώ το «σκάνδαλο Καραπάνου» κατέστρεψε το Λαϊκό κόμμα το 1950. Ακόμη και επί δικτατορίας, η υπόθεση με τα «κρέατα του Μπαλόπουλου» αποδόμησε τον ηθικισμό που προέβαλε για τον εαυτό της η στρατιωτική χούντα.

Τραπεζική απόγνωση-analyst.gr

analyst


του Βασίλη Βιλιάρδου
«Οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται από μία αγελαία συμπεριφορά – όπου η αγέλη χάνει ξαφνικά απρόβλεπτα και γρήγορα τη λογική της, όταν κανείς δεν το περιμένει, ενώ την ανακτά με αργό ρυθμό, σταδιακά και διαδοχικά, το ένα μέλος της μετά το άλλο» (C. Mackay).
.

Άποψη  

Παρά τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού, τις οποίες επαναλαμβάνουν ορισμένα στελέχη της κυβέρνησης, αλλά με πολύ πιο χαμηλό, αβέβαιο τόνο, είναι προφανές πως η χρεοκοπία είναι πολύ πιθανότερη, από την επίτευξη συμφωνίας με τους πιστωτές – ενώ οι φόβοι να επιβληθούν έλεγχοι κεφαλαίων σε κάποιο τριήμερο, αναφέρονται πλέον και από τα διεθνή ΜΜΕ (πηγή).
Φαίνεται δε πως η Κομισιόν ερευνά τις επιπτώσεις τυχόν αποτυχίας των συνομιλιών στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας, με αποτέλεσμα να υποστούν ζημίες οι επενδυτές, καθώς επίσης οι καταθέτες – καταρτίζοντας σχέδια εκτάκτου ανάγκης για τις τράπεζες, οι οποίες ευρίσκονται σε απόγνωση, μη διαθέτοντας πλέον τη δυνατότητα του ELA (πηγή).
Με το ατύχημα λοιπόν προ των πυλών (τραπεζικές επιθέσεις), ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ τόνισε πωςένα μικρότερο πρωτογενές έλλειμμα θα σήμαινε ότι, η Ελλάδα θα χρειαζόταν πολύ περισσότερα χρήματα από την Τρόικα (πηγή) – ενώ εμείς θεωρούμε πως η χώρα μας θα βυθιστεί στην ύφεση και στα ελλείμματα, οπότε οι προβλέψεις της Κομισιόν για πλεόνασμα 4,8% δεν πρόκειται ποτέ να επαληθευτούν.

Economist: Ήρθε η ώρα για μια οποιαδήποτε λύση στο ελληνικό ζήτημα, μέσα στον Ιούνιο

enikonomia


Ηρθε η ώρα για μια οποιαδήποτε λύση στο ελληνικό ζήτημα, μέσα στον Ιούνιο, αναφέρει ο Economist.
Οπως υποστηριζει χαρακτηριστικά, το αμερικανικό περιοδικό, «το τελευταίο επεισόδιο στο ελληνικό δράμα που παίζεται εδώ και καιρό, φτάνει στο αποκορύφωμά του καθώς μετά την εκλογή της αριστερής κυβέρνησης του Α. Τσίπρα τον Ιανουάριο, πιστωτές και ελληνική κυβέρνηση ανταλλάσσουν απειλές».
Η λύση αυτή θα μπορούσε να είναι ακόμη και καταστροφική οδηγώντας την Ελλάδα, σε αθέτηση των πληρωμών της, την επιβολή ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων, το πάγωμα των καταθέσεων και τέλος την έξοδο της από το ευρώ.
Αλλά καθώς ο χρόνος και τα χρήματα εξαντλούνται, φαίνεται ότι και οι δύο πλευρές επιθυμούν εν τέλη μια συμφωνία.
Αυτός που όμως βρίσκεται στη χειρότερη θέση από όλους είναι αναμφισβήτητα ο Α. Τσίπρας.

Ανταγωνιστικότητα είναι η ικανότητα μιας χώρας ή περιοχής να δημιουργεί ευημερία

economia


Η παρούσα εργασία πήρε το 5ο ομαδικό βραβείο στον 20ο economia φοιτητικό διαγωνισμό (2014).
των Σοφία Κόλλια και Κωνσταντίνου Κόλλια
Σύμφωνα με τον Fagerberg (1996): «Η ανταγωνιστικότητα αναφέρεται στην ικανότητα μιας χώρας να πετύχει τους βασικούς στόχους της οικονομικής της  πολιτικής, ιδιαίτερα την αύξηση του εισοδήματος και της απασχόλησης, χωρίς να αντιμετωπίζει προβλήματα στο ισοζύγιο πληρωμών». Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών εμφάνισε το 2013, για πρώτη φορά από το 1948, πλεόνασμα 1,24 δισ. ευρώ χάρη κυρίως στην αύξηση των εσόδων από τον τουρισμό και τη σημαντική μείωση των εισαγωγών. Σημαντική ήταν και η συμβολή της μείωσης των τόκων για την εξυπηρέτηση του χρέους[1]. Σε αυτή την μεταβατική περίοδο για την Ελλάδα θα παρουσιάσουμε την εργασία μας για τον 20ο φοιτητικό διαγωνισμό με θέμα <<Ανταγωνιστικότητα και Ελληνική Οικονομία>>.

Από τον παρασιτισμό στην ανταγωνιστική οικονομία

Η Ελλάδα βιώνει με τον πιο βίαιο τρόπο την ανάγκη αλλαγής οικονομικού μοντέλου, που στηρίχτηκε στον παρασιτισμό του Δημοσίου και την αδιαφάνεια. Το σοκ της προσαρμογής για μια οικονομία εθισμένη στην κατανάλωση πέρα από τις δυνάμεις της, που εφησύχαζε για τις συνεχείς απώλειες ανταγωνιστικότητας είναι μεγάλο.

EΚΤ: Χαμηλό 11ετίας για τις καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες

enikonomia


Στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2004 βρέθηκαν οι καταθέσεις στις ελληνικές τραπέζες τον Απρίλιο σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΚΤ.
Οι καταθέσεις «έπεσαν» στα 139,4 δισ ευρώ από 145 δισ ευρώ,σημειώνοντας αρνητικό ρεκόρ εντεκαετίας.
Παράλληλα σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε σήμερα η Τράπεζα της Ελλάδας η μηνιαία καθαρή ροή της συνολικής χρηματοδότησης προς τον εγχώριο ιδιωτικό τομέα ήταν αρνητική κατά 542 εκατ. ευρώ (Απρίλιος 2014: αρνητική καθαρή ροή 674 εκατ. ευρώ), σύμφωνα με την ΤτΕ.

Βαρουφάκης: Έτσι θα βγούμε ξανά στις αγορές


Τη σύναψη ενός δανείου με χαμηλό επιτόκιο από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) μέσω της επαναγοράς μέρους των ομολόγων του ΔΝΤ αλλά και την αγορά των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου που κατέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), σε συνδυασμό με τη συμμετοχή της χώρας μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, προτείνει ο Γιάνης Βαρουφάκης για την έξοδο της χώρας στις χρηματαγορές.

Με συνέντευξή του στην εφημερίδα «Αυγή», ο υπουργός Οικονομικών επισημαίνει ότι, για να ολοκληρωθεί το σχέδιο, πρέπει να αναδιαρθρωθεί το χρέος, ώστε μετά το 2021 να μην τριπλασιαστούν οι ανάγκες πληρωμών.

Αποκάλυψη - Τι θα περιλαμβάνει η συμφωνία; - Πως αξιοποιούνται τα 11,4 δισ του ESM; – Πως η ΕΚΤ έπεισε την Γερμανία;



Η Ελλάδα έχει αποφασίσει να πληρώσει το ΔΝΤ και έχει συγκεντρώσει τα 298 εκατ που πρέπει να καταβάλλει στις 5 Ιουνίου
Η συμφωνία είναι σχεδόν 100% δεδομένη.... 
Κυβερνητικές πηγές, ΕΚΤ και αξιωματούχοι στις Βρυξέλλες βλέπουν συμφωνία και το κυριότερο όλοι εγκαταλείπουν τα σενάρια της χρεοκοπίας, εγκαταλείπουν τα σενάρια της στάσης πληρωμών και των capital controls. 
O σχεδιασμός είναι να υπάρξει Eurogroup στις 4 με 5 Ιουνίου ή το αργότερο 8 Ιουνίου καθώς η Ελλάδα έχει συγκεντρώσει τα 298 εκατ που πρέπει να καταβάλλει στο ΔΝΤ και θα αποπληρώσει 10000% την πρώτη δόση.... 
Με βάση έγκυρη πηγή ενώ Γερμανία και ΔΝΤ έχουν κοινή θέση και στάση, ζητούν πλήρες πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων από την Ελλάδα για να εγκρίνουν την 5η αξιολόγηση της δεύτερης δανειακής σύμβασης, του υφιστάμενου προγράμματος – μνημονίου. 
Τα νέα δεδομένα σύμφωνα με πολύ καλά ενημερωμένες πηγές είναι 

1)Η συμφωνία θα είναι επί τη βάσει της έγκρισης της 5ης αξιολόγησης του τρέχοντος προγράμματος που έχει παραταθεί έως τις 30 Ιουνίου του 2015.
Το πράσινο φως θα συνοδεύεται από δέσμη μέτρων που θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων εργασιακά και ασφαλιστικό με τις επικουρικές να βρίσκονται στο επίκεντρο με συμβιβασμό μεταξύ Ελλάδος και ΕΕ. 

Το μεγάλο παιχνίδι-analyst.gr

analyst

Τα κρατικά ομόλογα θα προηγηθούν της πιθανότατης κατάρρευσης του συστήματος των χρημάτων χωρίς αντίκρισμα – με κίνδυνο να καταστραφεί ολοσχερώς το ηλικίας 200 ετών χρηματοπιστωτικό σύστημα του πλανήτη, υπό τη σημερινή του μορφή

του Άρη Οικονόμου
«Ο καπιταλισμός, μετά από μία έντονα μανιοκαταθλιπτική περίοδο ανοδικών και καθοδικών τιμών όλων των αξιών, με εξτρεμιστική συχνότητα, θα αυτοκαταστραφεί – αφού προηγουμένως εκτοξευθούν τα χρέη στα ύψη, με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν  μαζικές αθετήσεις πληρωμών και υπερπληθωρισμός, οπότε να χαθεί εντελώς η εμπιστοσύνη των ανθρώπων στα χάρτινα, χωρίς αντίκρισμα χρήματα«.
.

Άρθρο   

Οι περισσότεροι από εμάς θα έχουν δει ορισμένους φίλους τους να χάνουν τα περιουσιακά τους στοιχεία από τις τράπεζες ή τα χρήματα τους στο χρηματιστήριο – ενώ πολλοί θα θυμούνται τις μαζικές απώλειες χρημάτων, όταν κατέρρευσε η Lehman Brothers, με αρκετούς να κυριεύονται από συναισθήματα οργής, θλίψης και αδυναμίας αντίδρασης, ξεσπώντας ακόμη και σε λυγμούς.
Άλλοι θα έχουν παρατηρήσει πόσοι αξιοπρεπείς και εργατικοί άνθρωποι από το κοντινό τους περιβάλλον, έχουν χάσει τις θέσεις εργασίας τους, αναγκαζόμενοι να κάνουν ότι μπορούν για να επιβιώσουν – ενώ παράλληλα αρκετοί νέοι, μορφωμένοι και πρόθυμοι να εργαστούν, δουλεύουν για πολλά χρόνια με ελάχιστα χρήματα, αποτελώντας τους σκλάβους της εποχής μας.

Δεν θέλουν το ευρώ οι Πολωνοί

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση


Το ποσοστό των Πολωνών που αντιτίθεται στην εγκατάλειψη του εθνικού νομίσματος ζλότι και στην υιοθέτηση του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος ανήλθε στο 70%, το υψηλότερο μέχρι σήμερα, όπως προκύπτει από δημοσκόπηση του ινστιτούτου CBOS που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
Μόλις το 25% τάσσεται υπέρ της ένταξης στην ευρωζώνη, σύμφωνα με το CBOS, μία ημέρα μετά τις προεδρικές εκλογές στις οποίες νικητής αναδείχτηκε ο συντηρητικός Αντρέι Ντούντα, ο οποίος έχει εκφράσει την άρνησή του στην ένταξη της χώρας στην ευρωζώνη στο άμεσο μέλλον.
Σε δημοσκόπηση του περασμένου Νοεμβρίου, το 68% των Πολωνών είχε ταχθεί κατά και το 24% υπερ του ευρώ, ενώ οι υπόλοιποι είχαν δηλώσει αναποφάσιστοι.

Λαφαζάνης: Συμβολικό το τίμημα συμμετοχής της Ελλάδας στην τράπεζα των BRICS


Η Ελλάδα έχει εξασφαλίσει τη ρωσική στήριξη στο αίτημα, που ετοιμάζεται και κατά πάσα πιθανότητα θα καταθέσει, για να συμμετάσχει στη νέα αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS, δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Παναγιώτης Λαφαζάνης.

«Κατά τη συνάντησή μου με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Σεργκέι Στορτσάκ εξασφαλίσαμε την αποφασιστική ρωσική συμβολή και στήριξη στο αίτημα της Ελλάδας για συμμετοχή στη νέα αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS. Το σχετικό τίμημα για τη συμμετοχή της Ελλάδας, ως ένα από τα πρώτα μέλη της Τράπεζας, θα είναι συμβολικό και θα μπορεί να καταβληθεί με δόσεις, ενώ αμέσως μετά τη συγκρότηση και λειτουργία της θα μπορεί να δεχθεί χρηματοδοτική αναπτυξιακή στήριξη», είπε ο Π.Λαφαζάνης, συμπληρώνοντας ότι συζητήθηκαν μάλιστα και τεχνικές λεπτομέρειες, σχετικά με το πώς θα πρέπει να υποβληθεί το αίτημα, για να γίνει δεκτό, αφού ολοκληρωθούν οι σχετικές διαβουλεύσεις και συνεννοήσεις εντός της ελληνικής κυβέρνησης.

Πλησιάζει η ώρα των διλημμάτων


Η έκτακτη σύγκλιση της πολιτικής ομάδας διαπραγμάτευσης σήμερα και τα αντιφατικά σενάρια περί συμφωνίας που έρχονται από την Ευρώπη δείχνουν ότι το ελληνικό δράμα κορυφώνεται αυτό το Σαββατοκύριακο. Αρκετοί αναλυτές και διεθνή ΜΜΕ έχουν πλέον «στρατοπεδεύσει» γύρω από το Μέγαρο Μαξίμου και αναμένουν κάποιο διάγγελμα του πρωθυπουργού.

Τα σενάρια που κυκλοφορούν στους δημοσιογραφικούς κύκλους είναι πολλά και αντικρουόμενα και τούτο δεν είναι παράλογο αφού εντελώς αντιφατικές είναι και οι δηλώσεις των μελών της κυβέρνησης. Από τη μία ο κύκλος γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα κάνει λόγο για λεπτομέρειες που απομένουν για την συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο ενώ σε άλλο επίπεδο υπουργοί της κυβέρνησης δεν διστάζουν να μιλάνε για πιθανότητα ρήξης.

Στην εξίσωση συμμετέχουν φυσικά και οι «θεσμοί» που με τη σειρά τους μεταδίδουν ανάμεικτα σήματα και προκαλούν ποικίλες αντιδράσεις στην Αθήνα. Οι αξιωματούχοι των Ηνωμένων Πολιτειών σε υψηλό επίπεδο κάνουν λόγο για ανάγκη εξεύρεσης συμφωνίας και για πιέσεις που ασκεί η Ουάσιγκτον στον ΔΝΤ αλλά την ίδια ώρα το Ταμείο αφήνει να διαρρεύσει ότι ζητάει τις απολύσεις ακόμα και των καθαριστριών που επανήλθαν στις θέσεις τους με τον νόμο Κατρούγκαλου.

Τριακόσια ευρώ


Αίσθηση έχει προκαλέσει η αποκάλυψη που έκανε στην Εξεταστική Επιτροπή για το Μνημόνιο ο Πρόεδρος της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ), Βασίλης Κροκίδης πως, το 2011, ο τότε επικεφαλής της Τρόικας στην Ελλάδα, Πολ Τόμσεν, του είχε πει πως ο μισθός στην Ελλάδα πρέπει να είναι 300 ευρώ.

Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω πού οφείλεται η έκπληξη πολλών ανθρώπων για την άποψη του Πολ Τόμσεν.
Αυτά δεν τα έλεγε μόνο ο Πόλ Τόμσεν. Αυτά είναι -ή ήταν τουλάχιστον όταν ήταν στην κυβέρνηση- πολλών στελεχών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.
Υπήρξαν πολιτικοί που προσπαθούσαν να πείσουν τους Έλληνες πως τα 300 ευρώ μισθός δεν είναι χρεοκοπία μιας χώρας αλλά ανάπτυξη. Και οι Έλληνες τους ψήφιζαν.
Τα 300 ευρώ μισθός είναι success story. Το success story του εργοδότη.
Στα τηλεοπτικά κανάλια των ολιγαρχών, οι τηλεδημοσιογράφοι ήταν υπέρ της μείωσης των μισθών.
Όχι των δικών τους μισθών -που είναι υψηλότατοι- αλλά των μισθών των άλλων.

Εκ του αποτελέσματος…*



του Δημήτρη Μηλάκα
Οι ομοιότητες αυτών που συνέβησαν στην Ισπανία με όσα συνέβησαν στην Ελλάδα την πενταετία των μνημονίων είναι πολλές. Ας αρχίσουμε να ξετυλίγουμε το κουβάρι από την πολιτική ταυτότητα και καταγωγή των δύο εμβληματικών θριαμβευτριών στους δήμους της Βαρκελώνης και της Μαδρίτης.
Η Άντα Κολάου, η νικήτρια της Βαρκελώνης, η οποία, υποστηριζόμενη από τους Podemos, υπερίσχυσε και των αποσχιστικών κομμάτων της Καταλωνίας, ήταν ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Θυμάτων των Υποθηκών, η οποία αγωνίστηκε εναντίον των κατασχέσεων κατοικιών από τις τράπεζες.
Η Μανουέλα Καρμένα, ηλικίας 71 ετών, που υποστηρίχθηκε από τους Podemos για τη δημαρχία στη Μαδρίτη, δεν ανήκει σε κανένα κόμμα. Υπήρξε μέλος του Ανωτάτου Δικαστηρίου και ανήκει στους ανθρώπους μεγάλης ηλικίας που έλαβαν μέρος στα κινήματα διαμαρτυρίας εναντίον των περικοπών στην Υγεία και την Παιδεία. Καθώς η ίδια διαθέτει ένα πολιτικά και ηθικά άμεμπτο βιογραφικό, απέναντί της είχε την αναμεμειγμένη σε σκάνδαλα διαφθοράς Εσπεράνθα Αγκίρε. 

Σάββατο 30 Μαΐου 2015

Η Άλωση δεν είναι οριστική

Νέα Κρήτη


Όσοι βλέπουν το Βυζάντιο μόνο και μόνο από το πρίσμα της Άλωσης του 1453, ξεχνούν θελημένα ή όχι τους έντεκα αιώνες που αποτελούν παγκόσμιο ρεκόρ διάρκειας μιας ανθρώπινης υπερδομής, ξεχνούν ότι το βυζαντινό πνεύμα συνεχίζει να ζει μέσα στις εκκλησίες, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι ξεχνούν ότι η Άλωση δεν είναι οριστική. Κι αν άκουγαν το πιο διάσημο ποντιακό άσμα, που είναι βέβαια αφιερωμένο στην Πόλη, θα καταλάβαιναν ότι τα σύμβολα λένε περισσότερα απ' όσα κατανοούν.
Του Νίκου Λυγερού
Έτσι κι εμείς αυτό που θαυμάζουμε στις 29 Μαΐου κάθε χρόνου από τότε που υπάρχουμε είναι ότι οι δικοί μας δεν ξέχασαν ακόμα και μετά από αιώνες κατοχής. Κανένας Έλληνας δεν στέκεται αδιάφορος μπροστά στο μεγαλείο της Αγίας Σοφιάς κι ο καθένας επιθυμεί τη λειτουργία του πιο συμβολικού μας ναού. Δεν μιλούμε για μια παλιά επιθυμία που άλλοι θα την χαρακτήριζαν ως ουτοπική. Αλλά για μια θεμελιακή μελέτη μέσω της Χρονοστρατηγικής, όπου βλέπουμε το ρόλο των κάστρων, τη σημασία του περάσματος, το ευρωπαϊκό πλαίσιο, το παίγνιο του Ελληνισμού και την αξία της πίστης.

Η ιστορία του Τσαρλς Μπόικοτ: Όταν γεννήθηκε ο όρος «μποϊκοτάζ»


Από τον 18o αιώνα και τους αγωνιστές εναντίον του δουλεμπορίου στη Βρετανία, μέχρι το κίνημα για τα Πολιτικά Δικαιώματα των Αφροαμερικανών του 20ου αιώνα και τις σημερινές συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή, το μποϊκοτάζ  αποτελεί ένα ευρέως γνωστό τρόπο διαμαρτυρίας είτε για κοινωνικοπολιτικούς λόγους είτε ως μέθοδος ακτιβισμού κατά του καταναλωτισμού. Ποια είναι, όμως, η ιστορία του μποϊκοτάζ; Από πού προήλθε ο όρος που εδώ και αιώνες εκφράζει την αντίθεση και την αποδοκιμασία; Επιμέλεια: Μικαέλα Κόλλια
 
Η ιστορία του Μπόικοτ

Η λέξη μποϊκοτάζ πρωτοεμφανίστηκε στο Αγγλικό λεξικό κατά τη διάρκεια του ιρλανδικού «Πολέμου της Γης» και προέρχεται από το όνομα ενός Βρετανού στρατηγού, του Τσαρλς Κάνινγκχαμ Μπόικοτ. Η ιστορία του Μπόικοτ ξεκινά να παρουσιάζει ενδιαφέρον με την αποστράτευσή του, το Μάιο του 1874, όταν νοίκιασε για 53 χρόνια την περιουσία του Λόρδου Ερν στην πόλη Κάουντυ Μάγιο της Ιρλανδίας, επειδή εκείνος είχε εξοστρακιστεί από το ιρλανδικό σωματείο γης. Οι ευθύνες του περιελάμβαναν την είσπραξη ενοικίων από τους αγρότες που μίσθωναν κομμάτια της γης ενώ, παράλληλα, το προσωπικό του αποτελούνταν από ντόπιους εργάτες, αχθοφόρους, αμαξάδες και υπηρέτες.

Ραφαηλίδης: Η ομάδα αίματος των καθαρόαιμων Ελλήνων

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση


Το κράτος σε καμιά περίπτωση δεν είναι συνώνυμο του έθνους…
Όλες οι συγχύσεις στην Ελλάδα ξεκινούν από την αδυναμία μας να ξεχωρίσουμε τις έννοιες «έθνος» και «κράτος», που σε καμία περίπτωση δεν είναι συνώνυμα. Η λέξη έθνος είναι σανσκριτικής καταγωγής και, στην κυριολεξία, σημαίνει «ομαιμοσύνη», δηλαδή ομοιότητα του αίματος των ανθρώπων που ανήκουν στην ίδια φυλετική ομάδα.
Είναι φανερό, όμως, πως για να διατηρήσει» την «καθαρότητα» του αίματός της μια φυλή, και συνεπώς να λειτουργήσει σαν μια ευρεία οικογένεια, όπου όλα τα μέλη της θα είναι στενοί ή μακρινοί συγγενείς, πρέπει αυτή η φυλή να είναι καταρχήν ενδογαμική, δηλαδή τα μέλη της να παντρεύονται μεταξύ τους και οι επιμειξίες με αλλόφυλους να απαγορεύονται αυστηρά. Αλλά κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί μόνο σε πολύ κλειστές και πολύ πρωτόγονες κοινωνίες.
Σήμερα, πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχουν «καθαρές» εθνότητες, διότι δεν υπάρχουν κλειστές κοινωνίες. Είναι αυτονόητο, πως κανείς νομοθέτης εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια δε θα μπορούσε να διαφυλάξει την «καθαρότητα» του αίματος μιας φυλής. Άλλωστε, οι άνθρωποι δεν είναι άλογα ράτσας, ταγμένα στις ιπποδρομίες, ώστε να φροντίζουμε για την καθαρότητα του αίματός τους.
Και ωστόσο, δεν έλειψαν ποτέ οι μικρόνοες που αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο σαν ζώο, περιορισμένο σ’ ένα οιονεί αναπαραγωγικό ιπποφορβείο. Και ο ρατσισμός είναι αυτό ακριβώς: Μια μεταφυσική και αυτόχρημα παρανοϊκή πίστη στην «καθαρότητα του αίματος της φυλής» -μια καθαρότητα που εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια ανήκει στην περιοχή του μύθου