Τριακόσια ευρώ

Αίσθηση έχει προκαλέσει η αποκάλυψη που έκανε στην Εξεταστική Επιτροπή για το Μνημόνιο ο Πρόεδρος της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ), Βασίλης Κροκίδης πως, το 2011, ο τότε επικεφαλής της Τρόικας στην Ελλάδα, Πολ Τόμσεν, του είχε πει πως ο μισθός στην Ελλάδα πρέπει να είναι 300 ευρώ.

Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω πού οφείλεται η έκπληξη πολλών ανθρώπων για την άποψη του Πολ Τόμσεν.

Αυτά δεν τα έλεγε μόνο ο Πόλ Τόμσεν. Αυτά είναι -ή ήταν τουλάχιστον όταν ήταν στην κυβέρνηση- πολλών στελεχών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.

Υπήρξαν πολιτικοί που προσπαθούσαν να πείσουν τους Έλληνες πως τα 300 ευρώ μισθός δεν είναι χρεοκοπία μιας χώρας αλλά ανάπτυξη. Και οι Έλληνες τους ψήφιζαν.

Τα 300 ευρώ μισθός είναι success story. Το success story του εργοδότη.

Στα τηλεοπτικά κανάλια των ολιγαρχών, οι τηλεδημοσιογράφοι ήταν υπέρ της μείωσης των μισθών.

Όχι των δικών τους μισθών -που είναι υψηλότατοι- αλλά των μισθών των άλλων.

Και αυτοί οι άνθρωποι συνεχίζουν να είναι στις θέσεις τους και να κάνουν προπαγάνδα μέσα από τα χρεοκοπημένα και παράνομα κανάλια των ολιγαρχών.

Αλλά θα τους διαλύσει τους ολιγάρχες η κυβέρνηση. Το έχει πει και ο Αλέξης Τσίπρας. Αλλά όχι τώρα. Το 2016. Μπορεί και το 2017. Άντε, το πολύ το 2018.

Ζήστε εσείς με 300 ευρώ -ή άνεργοι- για μερικά χρόνια ακόμα, και θα έρθει κάποτε και η ώρα αυτών που σας ήπιαν το αίμα. Θα τους τιμωρήσει ο Θεός.

Αν η Ελλάδα δεν γίνει κράτος δικαίου και μια παραγωγική χώρα -και αν παραμείνει στην παγίδα της Ευρωζώνης-, σύντομα τα 300 ευρώ μισθός θα είναι πολλά.

Τα 300 ευρώ μισθός θα είναι για τους πλούσιους.

Πριν από 6-7 χρόνια, όλοι μιλούσαν με θλίψη και συμπόνια για τη γενιά των 700 ευρώ.

Δηλαδή, όποιος έπαιρνε μισθό 700 ευρώ, ήταν καταδικασμένος να μη ζει. Ήταν για κλάματα. Τον λυπόσουν.

Σήμερα, όποιος βγάζει 700 ευρώ το μήνα, θεωρείται προνομιούχος.

Κι όμως, υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται ακόμα μήπως βγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη.

Τι ακριβώς φοβούνται;

Φοβούνται το ενδεχόμενο να ζήσουν ελεύθεροι.

Η πόρτα του κλουβιού είναι ανοιχτή.

Αλλά το πουλί δεν τολμάει να βγει έξω.

Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας, ας έχωσι·
θέλει αρετήν και τόλμην
η ελευθερία.

Πηγή pitsirikos.net