Μουσάσι Μιγιαμότο: Ο Θρυλικός Ξιφομάχος

karate.gr

Το Νίτεν-Κι είναι μια συλλογή αφηγήσεων γύρω από την ζωή του θρυλικού ξιφομάχου  Μουσάσι Μιγιαμότο, όπως αυτές ειπώθηκαν από τους προσωπικούς μαθητές του.

Το Νίτεν-Κι ακολουθεί τον Μουσάσι από τη γέννησή του στην Ιαπωνία το 1584 μέχρι τον θάνατό του από φυσικά αίτια 61 χρόνια αργότερα, περιγράφοντας τις περισσότερες από 60 μονομαχίες του και περιλαμβάνοντας και το θρυλικό αγώνα του με τον Σασάκι Κοτζίρο. Οι αφηγήσεις απεικονίζουν με ζωηρά χρώματα τη ζωή του σπουδαίου αυτού μαχητή ο οποίος – αν και δεν παντρεύτηκε ποτέ - δεν ήταν ποτέ μόνος στο πνεύμα και τράβηξε μια βαθιά χαρακιά στην ιστορία των μαχητικών τεχνών, αφήνοντας πίσω του μια χωρίς προηγούμενο κληρονομιά στον κώδικα τιμής των σαμουράι.

Ο Σίνμεν Μουσάσι Φιτζιβάρα νο Γκενσίν γεννήθηκε στην επαρχία Χαρίμα της Ιαπωνίας το 1584. Αργότερα απέρριψε το επίθετο Σίνμεν και υιοθέτησε το επίθετο των συγγενών της μητέρας του, που ήταν Μιγιαμότο.

Η αγωνιστική καριέρα του Μουσάσι στο σπαθί άρχισε στην ηλικία των 13 χρόνων και τελείωσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Καθώς αναπολούσε το παρελθόν του, ο Μουσάσι αναγνώρισε ότι οι νίκες του δεν οφείλονταν στην ικανότητά του στο “χέιχο” (μαχητική στρατηγική), αλλά στο ότι ήταν απλά έξυπνος στο σπαθί και δεν ξέφευγε ποτέ από τον “τρόπο του παραδείσου” ή στο ότι οι αντίπαλοί του δεν είχαν εκπαιδευτεί καλά στον χειρισμό του σπαθιού.

Δανειακή Σύμβαση: Η τρίτη (και φαρμακερή) απόπειρα κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας από την ίδρυσή της και η στάση του ΑΚΕΛ

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Οι αποφάσεις που καλείται να λάβει η κυπριακή Βουλή των Αντιπροσώπων δεν συνιστούν μια επιλογή α’ ή β’ οικονομικής πολιτικής. Ισοδυναμούν με έμμεση κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και επομένως, καμία Βουλή, καμμιά κυβέρνηση, κανείς Πρόεδρος δεν έχουν δικαίωμα να τις πάρουν, πολύ περισσότερο όταν εξελέγησαν υπό τελείως διαφορετικές συνθήκες και χωρίς να έχουν ζητήσει καμία εντολή για αυτά τα οποία πράττουν. Αντίθετα, ο σημερινός ιδίως Πρόεδρος δεσμεύτηκε ρητά, μερικές μέρες προ της εκλογής του, ότι δεν θα συγκατατεθεί σε «κούρεμα καταθέσεων», όπως έπραξε μερικές μόνο μέρες μετά την εκλογή του. Η σημασία της αθέτησης τέτοιας δέσμευσης είναι τέτοια για τη μοίρα του κυπριακού λαού που ο άνθρωπος αυτός δεν μπορεί πλέον να παραμένει Πρόεδρος της Δημοκρατίας που πρόδωσε και κατέστρεψε, με τους συγγενείς του μάλιστα να διώχνουν από την Κύπρο τα κεφάλαιά τους προ της λήψης των αποφάσεων κουρέματος. Ούτε είναι λογικό πολιτικοί ηγέτες και δυνάμεις να τάσσονται εναντίον των Μνημονίων και των Δανειακών, χωρίς να ζητάνε ταυτόχρονα την άμεση παραίτηση του Αναστασιάδη και της κυβέρνησής του. Τέτοιες πολιτικές δεν έχουν νόημα και λογική, δεν μπορούν να οδηγήσουν πουθενά, αντανακλούν την έλλειψη συνείδησης της πραγματικής κατάστασης ή την απροθυμία να γίνουν αυτά που πρέπει να γίνουν για να αντιμετωπισθεί.

Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι αντικείμενο επιβουλής από τη Βρετανία και τους διαδόχους και συμμάχους της στην αποικιοκρατία, καθ’ όλη την ιστορική της διαδρομή, ακόμη και πριν εγκαθιδρυθεί! ‘Ηδη, στις συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου, την «Ανταλκίδειο Ειρήνη», όπως την ονόμασε, σε μια ιστορική αγόρευσή του στη Βουλή των Ελλήνων, ο Πρόεδρος της ΕΔΑ Ηλίας Ηλιού, συμφωνίες που χαρακτήρισαν ως το πιο παράλογο σύνταγμα του κόσμου, μαζί με το κενυάτικο, οι πιο διακεκριμένοι Βρετανοί συνταγματολόγοι, ενυπήρχε ο σπόρος του κυπριακού, με τη μορφή που το ξέρουμε μετά το 1963.

ITALY CRISIS: Read Letta’s lips, BamB austerity is over

The Slog

by John Ward

From the moment he was ‘chosen’ (rather than elected) Enrico Letta (left) made it clear: no more austerity for Italy. Just in case anyone in Brussels-am-Berlin might be hard of hearing, yesterday in the Italian assemby, Signor Letta gave everyone a watch-my-lips moment: austerity is dead, time to change course. Despite troll propaganda to the contrary, I’ve been saying for nearly a year now that events in ClubMed and then opposition at home will lead to Germany leaving the euro before Greece does. Yesterday, Enrico Letta turned that strong likelihood into a near-certainty.

The balance of power in the EU changed the minute Francois Hollande was elected President of France. Last week, a suitably well-timed leak from Hollande’s Parti Socialiste berated “German austerity” and the “egoistic intransigence of Mrs Merkel”. For the last six months, Spain has been poking the eurocrats  in the eye, and deriding the output of Olli Rehn. Beppo Grillo changed the game in Italy, and with a bit of luck Alekos Alavanos might do the same in Greece. The openly anti-EMU Alternativ für Deutschland (AfD) is already, as of yesterday, the fastest-growing Party in German history.

But for those who would like the EU to return to its Common Market days (minus only Brussels) there is still a long way to go. Lest anyone be in any doubt about this, Enrico is a dyed-in-the-wool pro-EU Leftie of the old school. What he wants is a reconfigured EU in which default is recognised as an option and Nordeurope doesn’t wind up carpetbagging its way across a scorched-earth ClubMed. Given his own way, Wolfgang Schäuble would go merrily carpetbombing his way through Southern Europe until everyone was suitably in line or dead, but that’s not going to happen now. And while Letta might think the euro can be saved, the obvious market reality is that it can’t. It’s all coming to a rather unpleasant boil.

Θες φοροαπαλλαγή, γίνε εφοπλιστής:

Outside the Wall

Η τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, στον νέο επενδυτικό νόμο που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή, φρόντισε να κατοχυρώσει όλες τις φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν ο. εφοπλιστές και οι ναυτιλιακές τους εταιρείες εδώ και δεκαετίες και να προσθέσει μερικές ακόμα απαλλάσσοντας τους ακόμα και από τη\ καταβολή των «ελάχιστων».

Μάλιστα οι κυβερνώντες φρόντισαν να περάσουν με τροπολογία επί του νομοσχεδίου τις ευνοϊκές ρυθμίσεις. Αρχικά υπήρχε ρύθμιση για έκτακτη εισφορά σε ναυτιλιακές επιχειρήσεις που υπάγονται στις διατάξεις του νόμοι 27/1975 (πρόκειται για τον περιβόητο νόμο που εξασφαλίζει πάνω από 60 φοροαπαλλαγές στο εφοπλιστικό κεφάλαιο), αλλά έπειτα από παρεμβάσεις τα»» εφοπλιστών απευθείας στο πρωθυπουργικό γραφείο και τις φήμες που ήθελαν τον υπουργό Ναυτιλίας Κ. Μουσουρούλη να είναι έτοιμος να υποβάλει την παραίτηση του, τα πάντα... διορθώθηκαν. Ετσι πέρασαν από την «πίσω πόρτα» τόσο οι φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών, όσο και μια σειρά από προνομιακές ρυθμίσεις που μειώνουν τους φορολογικούς συντελεστές επί των κερδών των ξένων εφοπλιστικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, οι οποίες ως επί το πλείστον διαχειρίζονται ελληνικά κεφάλαια.

Ανώτερος κατώτατος μισθός

freepen

Με πολύ μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε την Κυριακή το βράδυ η προσπάθεια της συγκυβέρνησης να ορίσει τον ανώτατο μισθό για όποιον μένει από εδώ και μπρος άνεργος σε δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα.

Μέσα σ’ ένα κλίμα ευφορίας, 168 βουλευτές είπαν ναι στο πολυνομοσχέδιο που, μεταξύ άλλων, απολύει 15.000 δημοσίους υπαλλήλους και επιτρέπει στα σούπερ μάρκετ να πουλάνε ξαναζεσταμένες κατεψυγμένες φρατζόλες.

Με μια τροπολογία που κατατέθηκε λίγο πριν τις 12 το βράδυ, αποφασίστηκε να προσληφθούν μερικές χιλιάδες άνεργοι στους δήμους για πέντε μήνες με μισθό “έως τα 490 ευρώ”.
Το νέο πολυνομοσχέδιο κοστολογεί την εργασία με 490 ευρώ το πολύ, ενώ αν κάποιος είναι κάτω από τα 25 τότε θα αμείβεται με 420 ευρώ μέχρι να ωριμάσει.

Όταν ρώτησαν τον Γιάννη Στουρνάρα το λόγο για τον οποίο επιβάλλει τόσο χαμηλά ημερομίσθια, απάντησε ότι αυτό το νομοσχέδιο αφορά τους ανέργους κι όχι τους κανονικούς ανθρώπους σαν εκείνον και συμπλήρωσε ότι θα πρέπει να λέμε κι ευχαριστώ που πληρωνόμαστε ακόμη σε ευρώ.
Την ίδια ώρα, συγγενείς και φίλοι των ηγεσιών των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ διαδήλωναν έξω απ’ τη βουλή ενάντια στο πολυνομοσχέδιο.

Ο λαός καταδικάζεται ερήμην του

freepen

Μια κι από ότι βλέπουμε, δεν υπάρχουν πολίτες στη δίκη. Δεν ενδιαφέρονται να παραστούν ή είναι απλά φυγάδες. Φυγάδες στο κόσμο τους. Μέρες άγιες λένε, όπου η αγιοσύνη έχει ένα όριο μεταξύ λαχτάρας για τα σφαχτά του Πάσχα ή σε περίπτωση που δεν υπάρχει χρήμα για το πασχαλινό τραπέζι σ΄ενα μοιρολόι του τύπου “τι θα απογίνουμε” Κατασκευασμένες συνειδήσεις, διαγραμμένες μνήμες, είναι εύκολο να ξεριζωθεί ένα δέντρο που έχει ήδη σαπίσει.

Είναι εύκολο σ΄ενα πλήθος που αναγνωρίζεται από τη γκρίνια του κι όχι τα έργα του. Την προσμονή του σ΄ενα Μεσσία που θα τον προσκυνήσει για να τον σώσει και στη συνέχεια θα τον σταυρώσει επειδή δεν του έκανε τα χατίρια.

Το έργο των Παθών, της Σταύρωσης και της Ανάστασης  είναι σε συνεχή επανάληψη. Εκατομμύρια άνθρωποι σφάζονται για το Θεό που πιστεύει ο καθένας. Μαρτυρούν και σκοτώνουν σ΄ονομά του. Λατρεύουν και μισούν.  Το πρόβλημα είναι πως το κάνουν προσμένοντας , όπως και στην πολιτική τους ζωη, κάποιο αντάλλαγμα. Ενα μέσον σωτηρίας. Μια σωτηρία που θα έρθει τυλιγμένη σε πακέτο δώρου με κούριερ στο σπιτι.

Για τα χθεσινά ας πω δυο παραπάνω λόγια

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Όπως,

για την εντυπωσιακά ομαλή, υπερψήφιση του 4^ου μνημονίου, χωρίς ν’ ακουστεί ούτε ένα κιχ, για την για μια ακόμα φορά παράσταση εντός βουλής, έστω και με τις πατροπαράδοτες ενστάσεις, εντάσεις και αντεγκλήσεις, ανέξοδες τελικά και ατελέσφορες, μιας και η όποια αντιπολίτευση στο χώρο τούτο, ουδέν δύναται να κατορθώσει, όπως να διασπάσει τις γραμμές του εχθρού και να ταρακουνήσει κάποιες αντίπαλες συνειδήσεις όπως γίνηκε κάποιες φορές στο παρελθόν, χωρίς τη συνδρομή της έξωθεν λαϊκής πίεσης, και χθες, όπως και προχθές και αντι-προχθές, τέτοια πίεση δεν υπήρξε, πίεση, που όσο περνάει ο καιρός όλο και λιγοστεύει, όχι γιατί έχουν εκλείψει οι λόγοι, όσο η ελπίδα, τόσο από αυτούς που καλούνται να δώσουν φωνή στους εντός, όσο κι απ’ εκείνους που είναι σε θέση και έχουν καθήκον να τους καλούν, όπως κόμματα και συνδικάτα.

Κι αυτά τα δυο είναι λίγο πολύ αλληλένδετα, από τη μια τα μεγάλα συνδικάτα, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ λίγη πια αξιοπιστία έχουν και ακόμα πιο λίγη εκτίμηση απολαμβάνουν, οπότε ανάλογα, και τα καλέσματά τους ελάχιστη ανταπόκριση βρίσκουν, αφ’ ετέρου με τέτοια συνδικάτα, που εκ των περιστάσεων θα έπρεπε να τραβήξουν μπροστά, (τι στο διάολο, χθες για μισθούς και μαζικά πογκρόμ ψηφίζανε στη βουλή), δύσκολα κάποιος να εμπνευστεί και να στοιχηθεί από πίσω.

ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΩΣ ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ*

Eπισπεύδει τη Σταύρωση ο «Εφιάλτης»-Αναστασιάδης. Περνάει Μνημόνιο - Δανειακές Μεγάλη Βδομάδα!

 ‘Ένα δάνειο-αυτοκτονία για την Κύπρο

Ισλανδία της Μεσογείου – μόνη λύση για τη Μεγαλόνησο

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

 Φίλοι ανησυχούν για κίνδυνο επαναφοράς του σχεδίου Ανάν. Κάνουν λάθος. Το σχέδιο Ανάν είναι ήδη εδώ, ονομάζεται Μνημόνιο και Δανειακή. Υποχρεώνοντας το κυπριακό κράτος να συνάψει ένα δάνειο για να σώσει τράπεζες που δεν σώζονται, μετατρέπει το ήδη πολύ σοβαρό πρόβλημα των μη βιώσιμων τραπεζών σε πρόβλημα μη βιώσιμου κράτους.

Η ουσία του σχεδίου Ανάν ήταν η κατάλυση της νόμιμης εξουσίας του κυπριακού λαού, του κράτους και της δημοκρατίας του, προς όφελος μιας Τρόικας «Ξένων Δικαστών» που θα διόριζε ο Διεθνής Παράγων και θα διόριζαν τους διαδόχους τους. (Ποτέ το σχέδιο Ανάν δεν έδωσε στην Τουρκία την Κύπρο).

Η παγκόσμια σημασία της ρύθμισης Ανάν συνίστατο στο ότι οι πολίτες μιας νεώτερης αστικής δημοκρατίας συνομολογούσαν μόνοι τους την απεμπόληση του νόμιμου δικαιώματος αυτοκυβέρνησής τους, κάτι που δεν συνέβη στην αποικιοκρατία, εισάγοντας στην Ευρώπη του 21^ου αιώνα καινούριο μοντέλο ολοκληρωτισμού. Τη δουλειά αυτή θα κάνει τώρα το Μνημόνιο.

Η τρόικα είναι μια καταπληκτική εφεύρεση. Αν κάποιος διέτασσε να βγουν από τα σπίτια τους και να τρώνε σε συσσίτια οι μισοί Κύπριοι, να ρίχνουν έναν αριθμό κάθε μέρα από τις ταράτσες, να καταστραφεί ότι απομένει από την οικονομία, τα ασφαλιστικά ταμεία, τους θεσμοί δημόσιας υγείας-εκπαίδευσης, οπωσδήποτε θα γινόταν μια λαϊκή εξέγερση. Αν εισέβαλαν ξένα στρατεύματα κάποιοι θα αντιστέκονταν.

Τίποτα δεν έμεινε όρθιο στις εκλογές της Ισλανδίας!

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Γ.Δελαστίκ

Σαρώθηκαν σε πρωτοφανή βαθμό στις εκλογές που έγιναν το Σάββατο στην Ισλανδία τα κόμματα των σοσιαλδημοκρατών και των αριστερών και οικολόγων που συναποτελούσαν τον κυβερνητικό συνασπισμό που ασκούσε την εξουσία στη χώρα από το 2009, όταν στο απόγειο της οικονομικής κρίσης εκδιώχθηκε κλωτσηδόν η Δεξιά.

Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και η Αριστερά – Πράσινοι επέδειξαν εξαιρετική πολιτική δειλία υποκύπτοντας διαρκώς σε απαιτήσεις της Αγγλίας, της Ολλανδίας και της ΕΕ κατά την περίοδο της διακυβέρνησής τους, καθιστάμενα έτσι στη συνείδηση των Ισλανδών κόμματα – φορείς εθνικής υποτέλειας. Αυτό εξόργισε σε υπέρμετρο βαθμό τους ψηφοφόρους τους με αποτέλεσμα να χάσουν πάνω από το 50% των ψήφων τους! Από το 51,5% που είχαν πάρει και τα δύο κόμματα μαζί το 2009, έπεσαν στο… 23,8% στις προχθεσινές εκλογές! Πρόκειται για το χειρότερο αποτέλεσμα που έχουν σημειώσει ποτέ αθροιστικά η Κεντροαριστερά και η Αριστερά της Ισλανδίας εδώ και πάνω από… 80 (!) χρόνια.

Από το 1931 συγκεκριμένα, μια εποχή που η Ισλανδία δεν ήταν ακόμη ανεξάρτητο κράτος αλλά αποικία της Δανίας (ανεξάρτητη έγινε το 1944) και τότε οι σοσιαλδημοκράτες και οι κομμουνιστές είχαν πάρει μόνο 18,7%. Εκτοτε το ποσοστό τους υπερέβαινε πάντοτε το 25% αθροιστικά. Οι σοδιαλδημοκράτες που ήταν πρώτο κόμμα με 29,8% και 20 έδρες το 2009, έχασαν αισθητά πάνω από τις μισές ψήφους τους και έπεσαν στο… 12,9% (περίπου στο ποσοστό του ΠΑΣΟΚ!) προχθές, χάνοντας τις 11 από τις 20 έδρες τους στο 63μελές ισλανδικό κοινοβούλιο, μένοντας μόνο με 9 έδρες. Τα ίδια χάλια ουσιαστικά παρουσίασε και το κόμμα Αριστερά – Πράσινοι.

Πέρα από τις εύκολες καταδίκες για τις «ματωμένες φράουλες»

real

του Σταύρου Λυγερού

ΤΟ ΑΙΜΑΤΗΡΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ στη Μανωλάδα μόνο κεραυνός εν αιθρία δεν ήταν. Μπορεί αυτή τη φορά οι επιστάτες-μπράβοι να ξεπέρασαν τα συνήθη όρια, αλλά είναι εδώ και χρόνια κοινό μυστικό ότι σε πολλές αγροτικές καλλιέργειες, όπως και σε άλλες παραγωγικές δραστηριότητες, επικρατούν εργασιακές συνθήκες που παραπέμπουν σε καθεστώς δουλείας.

Οι δριμύτατες καταδίκες εκ μέρους της κυβέρνησης και των κομμάτων ηχούν προκλητικά υποκριτικές, δεδομένου ότι η κατάσταση αυτή είναι κοινό μυστικό και συνεχίζεται απρόσκοπτα, επειδή ακριβώς το πολιτικό σύστημα και οι αρμόδιες Αρχές κάνουν τα στραβά μάτια. Με άλλα λόγια, το επεισόδιο στη Μανωλάδα δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Είναι η ακραία εκδήλωση ενός ευρύτερου φαινομένου, το οποίο, εάν δεν αντιμετωπισθεί ριζικά, θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε ακόμα χειρότερα γεγονότα.

Με τη σειρά του, αυτό το φαινόμενο είναι γέννημα-θρέμμα της μαζικής παράνομης μετανάστευσης. Σχεδόν όλοι όσοι συλλαμβάνονται για παράνομη είσοδο στην Ελλάδα δεν έχουν χαρτιά. Κατά κανόνα δηλώνουν ψεύτικα ονόματα και εθνικότητα για να αποφύγουν την απέλαση. Οι Αρχές τούς εφοδιάζουν με ένα έγγραφο διοικητικής απέλασης, σύμφωνα με το οποίο πρέπει με δικό τους μέσο να εγκαταλείψουν την Ελλάδα εντός ενός μηνός!

ECONOMIC SIGNALS: Things are getting steadily better than even worse, even though the good signs are worse than when things were bad.

The Slog

by John Ward

Why do our economic headlines suggest headless chickens?

For two months now, I have felt that the best thing is to stay short in long, but also sell short while holding folding, just in case the long game stops spreading portfolios from broadening bond yield concentrations in the eurozone – or of course, narrowing interest-rate swaps take the heat off derivative swaps in Asia. It’s also pretty clear (to me at least) that falling gold prices and rising unemployment are a sure sign of something, and could be a wake-up call for all those silver fans anxiously looking to buy Portuguese Escudo futures in the absence of any present danger they can link to the past.  It could therefore be a good time to play the currency markets, or even float the idea of a Yuan market-play hedged against the Dollar-price of dark liquidity clouds within virtually platformed American Eagle instruments.

I got to this clarified strategy by each day reading the online, TV and press headlines that are there to guide investors like me: that is, those who have only a functioning left brain and a firm grip on reality to guide them. Today’s efforts have so far been in the same vein:

‘Eurozone confidence falls for second straight month, strengthening case for a rate cut on Thursday’ Daily Telegraph

H λιτότητα σκοτώνει

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Toυ Αρη Χατζηστεφάνου

Η πολιτική περικοπών στο δημόσιο τομέα επαναφέρει στην Ευρώπη ασθένειες που είχαν αντιμετωπιστεί εδώ και αιώνες

«Η ευρωζώνη σκοτώνει την Ευρώπη» έλεγε προ ημερών ο διάσημος Γερμανός οικονομολόγος Γιοακιμ Σταρμπάτι, από το βήμα του εναρκτήριου συνεδρίου της πρωτοβουλίας Alternative für Deutschland (Εναλλακτικές για τη Γερμανία) – μια πλατφόρμα που συγκεντρώνει τους βασικότερους εκπροσώπους του ευρωσκεπτικισμού στη χώρα της Μέρκελ. Μερικές εβδομάδες νωρίτερα όμως μια άλλη ομάδα επιστημόνων εξέδιδε μια ακόμη πιο σοβαρή προειδοποίηση: Η λιτότητα που επιβάλλουν οι χώρες της ευρωζώνης, προκειμένου όπως υποστηρίζουν να διασώσουν το ενιαίο νόμισμα, σκοτώνει κυριολεκτικά τους Ευρωπαίους πολίτες.

Η έκθεση, η οποία δημοσιεύτηκε στην έγκριτη ιατρική επιθεώρηση Lancet, κάνει ειδική αναφορά στην αύξηση των αυτοκτονιών, που είναι η εμφανέστερη μορφή θανάτου λόγω της κρίσης αλλά και στην εξάπλωση επιδημιών, και μάλιστα από ασθένειες που είχαν να κάνουν την εμφάνισή του για δεκαετίες εάν όχι για αιώνες στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Η τελευταία περίπτωση συνδέεται άμεσα με την αύξηση των ανασφάλιστων εργαζομένων αλλά και στη γενικότερη αδυναμία του πληθυσμού να επισκέπτεται αρκετά συχνά γιατρούς και νοσοκομεία.

Mη βιώσιμο χρέος – το «απόλυτο όπλο» καταστροφής*

Aπολογισμός και προοπτικές μετά την κυπριακή καταστροφή

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Το κυριότερο χαρακτηριστικό της κατάστασης που ζούμε σε Ελλάδα και Κύπρο είναι ότι δεν καταλαβαίνουμε τι και γιατί συμβαίνει, ή πάντως το καταλαβαίνουμε πολύ λίγο. Στην Ελλάδα σε λίγο δεν θα έχουμε μισθούς και συντάξεις, ο μισός πληθυσμός είναι ήδη άνεργος, η ελληνική οικονομία είναι ένα κουφάρι. Οι ‘Ελληνες μεταναστεύουν με όλο και ταχύτερους ρυθμούς από δύο κράτη που σταδιακά παύουν να υπάρχουν. Είναι τόσο απίστευτα αυτά, που δεν πιστεύουμε ότι συμβαίνουν, προτού συμβούν και σε μας τους ίδιους – αλλά, τότε, είναι πια αργά για να αντιδράσουμε. ‘Ένα περιβάλλον ολοκληρωτισμού εγκαθίσταται σε μια χώρα όπου οι τηλεοράσεις αναστάτωσαν τους τηλεθεατές με τους τρεις νεκρούς της Βοστώνης (και τα κόμματα, ακόμα και της αριστεράς έσπευσαν να βγάλουν ανακοινώσεις, υποβάλλοντας τα σέβη τους στις ΗΠΑ), αλλά δεν είπαν κουβέντα για τους οκτώ ‘Ελληνες αυτόχειρες, μεταξύ των οποίων και μια κοπελίτσα που αυτοπυρπολήθηκε, στις 48 ώρες που προηγήθηκαν της βόμβας στις ΗΠΑ. ‘Όχι μόνο ζούμε ήδη σε περιβάλλον δικτατορίας, είναι πολύ πιο αποτελεσματική (και αόρατη) από αυτές που γνωρίσαμε, όσοι γνωρίσαμε.

Ειδικά στην Κύπρο, προκαλεί κατάπληξη η έλλειψη ικανοποιητικής  κατανόησης του τι συμβαίνει από το σύνολο σχεδόν του πολιτικού προσωπικού του νησιού. Από τον Νοέμβριο του 2002, στηριζόμενοι στις πρώτες πληροφορίες για το τι θα περιείχε το σχέδιο Ανάν, υπογραμμίσαμε, στον «Κόσμο του Επενδυτή», ότι πρόκειται για σχέδιο που αποβλέπει στην κατάλυση του κυπριακού κράτους – αυτό που πετυχαίνει δηλαδή ένας εισβολέας με χρήση στρατιωτικής βίας. Σχέδιο αποκαλυπτικό και πρωτοποριακό για τον επερχόμενο, παγκόσμιο ολοκληρωτισμό.

Ο κύβος ερρίφθη!

real

του Νίκου Χατζηνικολάου

Τα αδιάσειστα ιστορικά ντοκουμέντα που «ξετρύπωσε» και φέρνει σήμερα στο φως της δημοσιότητας η δημοσιογραφική έρευνα της Real news για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο αποδεικνύουν ότι οι ελληνικές απαιτήσεις απέναντι στη Γερμανία, απαιτήσεις που αρχίζουν επιτέλους δειλά-δειλά να διατυπώνονται και να προβάλλονται, έστω και με καθυστέρηση εξήντα πέντε ετών, έχουν εξαιρετικά ισχυρή ηθική και νομική βάση. Τα έγγραφα που δημοσιεύει η εφημερίδα μας αποτελούν σημαντικό όπλο στα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης, καθώς πιστοποιούν με καταλυτικό και αναμφισβήτητο τρόπο τη μεγάλη ληστεία που έγινε από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής σε βάρος της χώρας μας. Και βέβαια το γεγονός ότι αποδεικνύεται πλέον και με επίσημη κρατική αλληλογραφία πως το Βερολίνο όχι μόνον είχε αποδεχθεί το χρέος του προς την Αθήνα, αλλά και είχε αρχίσει ήδη από τον Απρίλιο του 1943 και για ένα μικρό διάστημα -μέχρι τα τέλη του 1944- να το αποπληρώνει σε δόσεις, δίνει τώρα στη χώρα μας τη δυνατότητα να ζητήσει και να λάβει εκτός του αρχικού δανείου και μεγάλα χρηματικά ποσά για τόκους υπερημερίας.

ΟΙ ΟΦΕΙΛΕΣ, όμως, της Γερμανίας προς την Ελλάδα δεν περιορίζονται στο αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και στις πολεμικές αποζημιώσεις, που όλες οι χώρες πλην της δικής μας διεκδίκησαν και έλαβαν μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Οπως αποκαλύπτει σήμερα η «R», οι κατακτητές κυριολεκτικά λεηλάτησαν τον ελλαδικό χώρο, αρπάζοντας μέγα τμήμα των σπάνιων και ανεκτίμητων αρχαιολογικών μας θησαυρών. Το 1946, η τότε ελληνική κυβέρνηση ζήτησε με έγγραφό της από τους δήμαρχους και κοινοτάρχες σε ολόκληρη την επικράτεια να καταγράψουν τα κλαπέντα αντικείμενα και να της στείλουν λεπτομερή και αναλυτικό κατάλογο. Ενας δημοσιογράφος, ο Γιώργος Λεκάκης, κατάφερε μετά από μακροχρόνια έρευνα στα επίσημα αρχεία του ελληνικού κράτους και με διαδοχικές επισκέψεις στα γερμανικά μουσεία να καταγράψει σε ένα βιβλίο-κιβωτό πάνω από 8.500 αρχαία αντικείμενα που «σήκωσαν» από την Ελλάδα και έστειλαν στη Γερμανία οι αξιωματούχοι του Γ’ Ράιχ. Αξίζει να διαβάσετε σήμερα στην «R» για τον στρατηγό Ρίνγκελ, που κατάκλεψε το Μουσείο της Κνωσού, για τον κατοχικό διοικητή της Ακρόπολης Κράικερ και τις ασχήμιες των Γερμανών στον Παρθενώνα, για τις καταστροφές που προκάλεσαν οι κατακτητές στις Μυκήνες και σε άλλα μνημεία του πολιτισμού μας...

Η αντεπίθεση του Βερολίνου και τα σενάρια του χάους

inprecor

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Τη λιτότητα πολλοί εμίσησαν…  … τις υπεραξίες της ουδείς. Αλήθειες και ψέματα γύρω από την πολεμική κατά της γερμανικής «συνταγής»- Η αντεπίθεση του Βερολίνου και τα σενάρια του χάους

Είναι μάλλον ήπιος ο χαρακτηρισμός «ακήρυκτος πόλεμος» για όσα εκτυλίσσονται εδώ και μέρες ανάμεσα στους κορυφαίους πόλους του παγκόσμιου καπιταλισμού, με επίκεντρο την Ευρώπη. Στην πραγματικότητα είναι ένας κανονικά κηρυγμένος πόλεμος, με τις εχθροπραξίες και τα θερμά επεισόδιά του.
Το τελευταίο από αυτά σημειώθηκε χθες, με τη διαρροή μιας εξαιρετικά επιθετικής έκθεσης της γερμανικής Bundesbank, κατά της ΕΚΤ. Στην έκθεση επικρίνεται το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων που εφάρμοσε η ΕΚΤ, αναφέρεται ότι ποτέ δεν ήταν «απίθανη η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη», χαρακτηρίζεται ως «μη εγγυημένη» η σημερινή σύνθεση της ευρωζώνης και προαναγγέλλεται παρέμβαση της γερμανικής κεντρικής τράπεζας κατά της ΕΚΤ στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Καλσρούης, στις 11 Ιουνίου.

Ελλείμματα θα φέρουν οι ιδιωτικοποιήσεις

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Tου Λεωνίδα Βατικιώτη

Εφ. Πριν, 28.4.13

Χάριν του κάθε Μελισσανίδη που θα εισπράττει στο εξής τα κέρδη των πρώην ΔΕΚΟ θα απολύονται οι δημόσιοι υπάλληλοι

Έτη φωτός απέχει από την πραγματικότητα η εικόνα σταθεροποίησης που επιχειρεί να εμφανίσει η κυβέρνηση στα δημόσια οικονομικά. Έτσι, το πλεόνασμα που εμφανίζεται στην εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού κατά το πρώτο τρίμηνο, με βάση τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Γενικό Λογιστήριο την Τρίτη ύψους 520 εκ. ευρώ (έναντι ελλείμματος ύψους 334 εκ. ευρώ πέρυσι) δεν είναι παρά αποτέλεσμα «δημιουργικής οικονομικής»! Όχι δημιουργικής λογικής ή στατιστικής μιας κι αυτές οι τεχνικές αφορούν παιχνίδια με αριθμούς και ποσοστά που ελάχιστα επηρεάζουν την πραγματικότητα.

Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με καθυστερήσεις πληρωμών – πραγματικών χρημάτων δηλαδή – που επισείουν τεράστια προβλήματα στην οικονομία, από καθυστερήσεις καταβολής μισθών μέχρι χρεοκοπίες επιχειρήσεων, βαθαίνοντας την ύφεση. Ειδικότερα, η μαγική εικόνα που παρουσιάστηκε, ήταν αποτέλεσμα της ματαίωσης δαπανών από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ύψους 671 εκ. ευρώ, κι επίσης της παρακράτησης φόρων από το δημόσιο ύψους 467 εκ. ευρώ, οι οποίοι έπρεπε να είχαν αποδοθεί στους πολίτες. Αν λοιπόν είχαν γίνει αυτές οι δαπάνες, τότε το αποτέλεσμα θα ήταν έλλειμμα ύψους 618 εκ. ευρώ, κι όχι πλεόνασμα. Κι αυτό παρά τη σφαγή που έχει επέλθει σε κάθε λογής κοινωνική δαπάνη από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Βαλκανίλα και καγκουριά

Outside the Wall

Τις νύχτες η Αθήνα είναι σιωπηλή και αργόσυρτη, σχεδόν ακίνητη. Οι πιάτσες ταξί φυτρώνουν παντού, μικρές κίτρινες αποικίες. Παρ’ όλ’ αυτά, κίνηση βουβή, αραιή. Η άνοιξη καταφέρνει να ζωηρέψει την πόλη μόνο πέριξ του Σαββάτου, και μόνο στις ορισμένες ζώνες διασκέδασης. Πολλά μπαρ φτάνουν τη happy hour με φτηνά ποτά έως τις 9 και 10, για να πείσουν την πελατεία να κεραστεί κάτι· οι νεότεροι ψωνίζουν μπίρες και κρασιά χύμα από το περίπτερο, τα πίνουν σε σκαλάκια και παγκάκια, σε αστικά ξέφωτα.

Στις λεωφόρους έχουν ελαττώσει τις περατζάδες ακόμη και οι κάγκουρες, η πολυπληθής πλην ανομοιογενής φυλή των λαϊκών που ιππηλατούν στην πόλη πάνω σε παπιά με κομμένες εξατμίσεις ή σε πειραγμένα αυτοκινητάκια φορτωμένα μπάσα, με σαμπγούφερ που πιάνουν όλο το πορτμπαγκάζ. Στις αντλίες παραγγέλνουν βενζίνη τρία ή πέντε ευρώ, όσο για μια βόλτα το σαββατόβραδο.

Στις κεντρικές συνοικίες, ακόμη και στα θεματικά πάρκα της διακσέδασης, Γκάζι και Ψυρρή, το χρώμα και η αύρα έχουν αλλάξει, τα αλλάζει ραγδαία η κρίση και η φτώχεια. Μια βαλκανίλα τα σκεπάζει όλα, ημιορατή ακόμη, σαν τούλινος μαδύας, που όμως επιμένει και εντείνεται, σταθερά.

Δεν εννοώ μόνο τα μικρομπακάλικα και τα πρόχειρα στέκια φαγητού με τις εξωτικές αλλόγλωσες επιγραφές, τα πακιστάνικα κουρεία, τα τηλεφωνικά-ιντερνετικά μαγαζάκια. Είναι κι αυτά ασφαλώς, ανεπτυγμένα σε διάρκεια σχεδόν μιας εικοσαετίας. Εννοώ περισσότερο μια υποχώρηση του επιδεικνυόμενου πλούτου δυτικού τύπου, στα αυτοκίνητα, στα ρούχα, στα αξεσουάρ, στον τρόπο που ξεχώριζαν οι πολίτες ευρωζώνης από τους τριτοκοσμικούς και τους ανατολικοευρωπαίους. Τα διακριτικά γνωρίσματα συγχέονται, διότι η αγοραστική δύναμη των ανέργων είναι παντού ίδια, μηδαμινή. Η βαλκανική αύρα, ίσως και ανατολικομεσογειακή, απλώνεται πολύχρωμη, μελαγχολική, με υποβόσκουσα επιθετικότητα, πλανάται πάνω σε ρημαγμένες βιτρίνες και φαλιρισμένα μαγαζιά, σε θορυβώδη γκράφιτι και μαρκαρίσματα, σε καφενεία ανάγκης με φωναχτές επιγραφές «καφές 1€», σε φούρνους που ξεφυτρώνουν διαρκώς, στα κλειστά περίπτερα και τις πολλαπλασιαζόμενες τυφλές ζώνες του κέντρου. Ιδίως μετά το δειλινό, όταν τα χρώματα ξεβάφουν και τα φώτα είναι λιγοστά.

Συμμαχία των χωρών του νότου για την έξοδο από το ευρώ

Του Θεόδωρου Κατσανέβα

Τελικά η ανατροπή της ευρωκόλασης και της  γερμανοποίησης της Ευρώπης, φαίνεται ότι θα έρθει από τις χώρες του νότου και ειδικότερα από την Ιταλία όπου οι επικρατούσες εκεί πολιτικές δυνάμεις,  αλλά και το μέγεθος της χώρας, επιτρέπουν μια τέτοια πρωτοπορία. Η  υπεραλαζονία των κυβερνώντων Γερμανών, γιατί υπάρχουν και οι αντίθετοι μέσα στην ίδια αυτή μεγάλη χώρα, ναυάγησε αιματηρά σε δύο παγκόσμιους πολέμους. Στο σύγχρονο   παγκόσμιο οικονομικό  πόλεμο  όπου πρωτοστατούν, νιώθουν πολύ ισχυροί ύστερα από τη συνένωση της Δυτικής με την Ανατολική Γερμανία, την πρόσκαιρη  αποστασιοποίηση των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, την αποδυνάμωση της Γαλλίας, τη δορυφοροποίηση ή απονεύρωση των άλλων βοειοκεντρικών χωρών και τα ανοίγματά του Βερολίνου προς τη Ρωσία.  Όλα αυτά, θυμίζουν παρόμοιες γεωστρατηγικές κινήσεις στα πρόθυρα του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, οι οποίες τελικά ανατράπηκαν και οδήγησαν στην αιματηρή ήττα του Τρίτου Ράιχ. Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγωδία ή ως φάρσα.

Το φοβερό δίδυμο Μέρκελ-Σόϊμπλε, φαίνεται να ακολουθεί παρόμοιες φιλόδοξες ονειρώξεις γερμανικής ηγεμονίας, αξιοποιώντας την οικονομική της παντοδυναμία και το υπερόπλο της, το ευρώ, το οποίο ελέγχει απόλυτα. Μένει να δούμε πιο θα είναι το τέλος αυτών των ονειρώξεων αλλά και του δικού μας δράματος.  Τελικά, η εγγενής  υπεραλαζονία των κυβερνώντων Γερμανών μπορεί να οδηγήσει και πάλι στην καταστροφή τους.  Όμως στον ολέθριο αυτό  δρόμο,  έχουν υπάρξει και θα υπάρξουν  μεγάλα ερείπια κυρίως στις χώρες του νότου, με πρώτη τη δική μας που έχει τραυματική εμπειρία από γερμανική κατοχή. Γι΄αυτό, σημασία έχει οι εδώ αντιπολιτευόμενες δυνάμεις να μην  καταθέτοντας μόνο  την οργή τους, χωρίς να προτάσσουν συγκεκριμένες ρεαλιστικές λύσεις για την ανατροπή του Μνημονίου που είναι αδιαχώρητος Σιαμαίος αδερφός με το ευρώ. Τελικά, η μονοδιάστατη οργίλη αντιπολίτευση στο Μνημόνιο, λειτουργεί ως βαλβίδα διαφυγής της λαϊκής οργής, αγανάκτησης και απελπισίας. Η μοναδική βιώσιμη προοπτική ελπίδας, έχει ως κεντρικό άξονα την έξοδο από το ευρώ με την επιδίωξη μιας κοινής πορείας υπό τη σκέπη της συμμαχίας των χωρών του νότου απέναντι στην ολέθρια γερμανοποίηση της Ευρώπης.

Ο Αρνηθείς δεν Μετανιώνει

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Κ. ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ*

Οι ελληνικοί πολιτικοί κύκλοι έχουν διαδώσει την άποψη ότι η Κύπρος φέρθηκε επιπόλαια λέγοντας το αρχικό «όχι» στην τρόικα, γιατί μετά ήρθαν πολύ χειρότεροι όροι. Οι σοφοί Έλληνες πολιτικοί, βλέπετε, είπαν «ναι» από την αρχή και μας γλίτωσαν από τα χειρότερα. Δυστυχώς για τη θαυμάσια αυτή θεωρία, η τελική απόφαση στην Κύπρο δεν έχει ακόμη ληφθεί. Το κοινοβούλιο θα πρέπει τις επόμενες εβδομάδες να επικυρώσει τη συμφωνία και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα το κάνει.

Το ΑΚΕΛ δεν πρόκειται φυσικά να τη δεχτεί, αλλά υπάρχουν βαθύτατοι δισταγμοί και στα κεντρώα κόμματα, συμπεριλαμβανομένου του ΔΗΚΟ. Ακόμη και στο ΔΗΣΥ του κ. Αναστασιάδη υπάρχει έντονος προβληματισμός, παρά τις κορόνες περί παραμονής στο ευρώ. Τα αστικά και μεσοαστικά στρώματα εξετάζουν σοβαρά την προοπτική απόρριψης της συμφωνίας και εξόδου από την ΟΝΕ.

Δεν πρέπει να προξενεί έκπληξη το γεγονός. Τα ηγετικά στρώματα της Κύπρου έχουν διαμορφωθεί στον αγώνα κατά της βρετανικής αποικιοκρατίας στη σκληρή γειτονιά της Μέσης Ανατολής. Η είσοδος στην Ε.Ε. και η υιοθέτηση του ευρώ είναι πολύ πρόσφατες εξελίξεις, ενώ η μνήμη της ισχυρής κυπριακής λίρας είναι ζωντανή. Δεν υπάρχει συνεπώς ο τρόμος που χαρακτήρισε τα ελληνικά ηγετικά στρώματα και μόνο στη σκέψη της σύγκρουσης με τους «εταίρους».

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ; (4) - ΌΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ!

iskra

Του ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ*

Χαρακτηριστικό του καθαρά αποπροσανατολιστικού ρόλου που αντικειμενικά παίζει σήμερα ένα μεγάλο τμήμα της Μαρξιστικής Αριστεράς (συνήθως Τροτσκιστικών τάσεων, αλλά όχι μόνο!) είναι ότι μη έχοντας καμιά αντίληψη του νέου συστημικού φαινομένου που αποτελεί η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, και της αποκεντρωμένης άτυπης Υπερεθνικής ελίτ που την διαχειρίζεται, καταφεύγει στα Μαρξιστικά κιτάπια του 19ου αιώνα για να καταλήξει ότι ο δρόμος για την αυτοχειραφέτηση των εργαζομένων και τον σοσιαλισμό περνά μέσα από την παγκοσμιοποίηση! Έτσι, επιστρέφουμε στην παρωχημένη ιδέα της “Προόδου” και στην υιοθέτηση αντιδραστικών στην ουσία τους θέσεων, όπως ότι η αποικιοκρατία έπαιζε προοδευτικό ρόλο, σαν “αναγκαίο” κακό στην ίδια πορεία για τη σοσιαλιστική κοινωνία! Περιττό να αναφέρω ότι παρόμοιες απόψεις (όπως και οι αντίστοιχες των Νέγκρι και Χαρντ) αγκαλιάζονται από τα διεθνή ΜΜΕ που παίζουν σήμερα τον ρόλο των ιδεολογικών οργάνων της παγκοσμιοποίησης. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν πολλοί από τους ίδιους “αριστερούς” που αγκαλιάζουν την παγκοσμιοποίηση υιοθέτησαν χθες τη σφαγή του λαού της Λιβύης από την υπερεθνική ελίτ, και σήμερα της Συρίας, με το να υποστηρίζουν τους Νατοϊκούς “επαναστάτες” που, αφού αρχίσουν τις σφαγές, στη συνέχεια καλούν το ΝΑΤΟ για να τις ολοκληρώσει!

Τα «ψιλά γράμματα» του πολυνομοσχεδίου

real

Από σαράντα κύματα πέρασε το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, μέχρι να κατατεθεί. Διορθώσεις επί διορθώσεων, προσθαφαίρεση διατάξεων, ρυθμίσεις της τελευταίας στιγμής -οι οποίες μπήκαν και βγήκαν λόγω αντιδράσεων- χρωμάτισαν το σκηνικό που διαμορφώθηκε γύρω από το περιλάλητο νομοθέτημα του υπουργείου Οικονομικών με τα προαπαιτούμενα -και όχι μόνο- για να εκταμιευθούν δύο δόσεις συνολικού ύψους 8,8 δισ. ευρώ.

Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει ρυθμίσεις για τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς τις εφορίες και τα ασφαλιστικά ταμεία, το νέο χαράτσι για το 2013, τις απολύσεις στο Δημόσιο, τον νέο τρόπο καταβολής του ΦΠΑ, το άνοιγμα και άλλων επαγγελμάτων, όπως και τις αλλαγές στην οργανωτική δομή του υπουργείου Οικονομικών.

Οι νάρκες... που επιχειρήθηκε να μπουν στο πολυνομοσχέδιο εξουδετερώθηκαν. Ούτε η επίμαχη διάταξη για τους συμβασιούχους του Δημοσίου (αν και είχε ξεμείνει στην εισηγητική έκθεση και αποσύρθηκε στη συνέχεια), ούτε η διάταξη για τη μείωση των νέων συντάξεων του ΟΑΕΕ κατά 35% ενσωματώθηκαν τελικώς σε αυτό. Εκτός και αν μας προκύψουν κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή…

Nαόμι Κλάιν: “Το μεταλλείο χρυσού των Σκουριών είναι μια άμεση απειλή για την ασφάλεια, την επιβίωση και για οικονομία και γι’αυτό οι άνθρωποι αντιδρούν εξαιρετικά έντονα”

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Σύμφωνα με τη διάσημη συγγραφέα Ναόμι Κλάιν, η συστημική χρήση του σοκ και του φόβου από τις οικονομικές ελίτ για να υπονομεύσουν ευάλωτες κοινότητες είναι εμφανής στην “μετά τη διάσωση” Ελλάδα. Από την άνοδο του ρατσισμού στο ξεπούλημα των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου της χώρας, πολλά από αυτά που θα καθορίσουν το άμεσο μέλλον της Ελλάδας είναι προβλέψιμες συνέπειες των πολιτικών της λιτότητας.

Η Ναόμι Κλάιν είναι η συγγραφέας του μπεστ-σέλλερ “το Δόγμα του Σοκ”. Το βιβλίο επιχειρηματολογεί ότι επιχειρηματικά συμφέροντα και ισχυρά κράτη εκμεταλλεύονται συλλογικά σοκ με τη μορφή των φυσικών καταστροφών, των οικονομικών προβλημάτων ή της πολιτικης αναστάτωσης σαν ευκαιρία για την επιθετική αναδιάρθρωση των οικονομιών των ευάλωτων χωρών. Ισχυρίζεται ότι επειδή οι υπέρ-καπιταλιστικές πολιτικές είναι καταστροφικές για την πλειοψηφία των πολιτών, δεν μπορούν να εφαρμοστούν χωρίς ένα σοκ, από τη διογκωμένη από τα ΜΜΕ ανασφάλεια μέχρι τα αστυνομικά βασανιστήρια που καταπνίγουν τη λαϊκή αντίσταση.

Στην αποκλειστική της συνέντευξη στη Lynn Edmonds, η Ναόμι Κλάιν εξηγεί πώς πιστεύει ότι σχετίζεται το Δόγμα του Σοκ με τη σημερινή Ελλάδα. Ένα μικρό απόσπασμα παρατίθεται εδώ μεταφρασμένο, η πλήρης συνέντευξη στα αγγλικά και ένα βίντεο ακολουθούν (από εδώ):

Krugman : A Heartbreaking Work of Staggering Folly

Από το blog του Θεόδωρου Κατσανέβα

April 23, 2013, 

A Heartbreaking Work of Staggering Folly

As I have been writing a lot lately, the clean little secret of the global economic crisis is that standard economic theory actually performed pretty well.

It’s true that few anticipated the severity of the 2008 crisis — but that wasn’t a deep failure of theory, it was a failure of observation. We actually had a pretty good understanding of bank runs; we just failed to notice that traditional banks were a much smaller share of the system than before, and that unregulated, unguaranteed shadow banks had become so important. Once that realization hit, as Gary Gorton (pdf) has documented, standard bank-run theory made perfectly good sense of the story.

And the aftermath of the crisis — persistent low interest rates despite high deficits, impotence of monetary policy, major negative impacts of fiscal austerity — may not have been what most economists or government agencies predicted, but it’s what they should have predicted; Econ 101 macroeconomics, as I often point out, has worked pretty well.

Γιατί έσπασε ο άξονας Λευκωσίας-Μόσχας

Συνέντευξη του Αλεξάντρ Ντούγκιν στον Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο

 Πρώτη φορά από την έναρξη της κυπριακής κρίσης, ένας υψηλά ιστάμενος παράγων της ρωσικής πολιτικής, ο Αλεξάντρ Ντούγκιν, «εξ απορρήτων» του Προέδρου Πούτιν, αν τουλάχιστον πιστέψουμε τον αγγλοσαξωνικό τύπο, λύνει τη σιωπή του αποκαλύπτοντας «τι παίχτηκε» μεταξύ Λευκωσίας και Μόσχας και στέλνοντας ένα έμμεσο πλην σαφές μήνυμα προς Κύπρο-Ελλάδα. Οι απαντήσεις του είναι αποκαλυπτικές για το πως βλέπουν τις κυπριακές εξελίξεις διαφορετικές τάσεις μέσα στην ρωσική ελίτ, τάσεις που εκδηλώθηκαν στην αποκλίνουσα ρωσική συμπεριφορά στη Λιβύη και τη Συρία. Ο κ. Ντούγκιν εκφράζει μάλλον πεσιμιστικές προβλέψεις για τις αμερικανικές επιδιώξεις στη Αν. Μεσόγειο, προβλέποντας χαοτικές καταστάσεις σε όλα τα κράτη της περιοχής, περιλαμβανομένων Ελλάδας και Κύπρου.    

Επικεφαλής της έδρας κοινωνιολογίας των διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Λομονόσωφ (ρωσικό «Χάρβαρντ»), ο Ντούγκιν θεωρείται από τους σημαντικότερους «ιδεολόγους» της Ρωσίας του Πούτιν. Είναι ο ιδρυτής της σύγχρονης ρωσικής γεωπολιτικής, αρχιτέκτων της «πατριωτικής», «ευρασιατικής» στροφής του Ρώσου Προέδρου. Τα βιβλία του, μεταφρασμένα σε πολλές γλώσσες, διδάσκονται στις στρατιωτικές ακαδημίες της Ρωσίας (και της Τουρκίας). Έχει δώσει διαλέξεις σε Σταίητ Ντηπάρτμεντ και Πεντάγωνο, ενώ ασκεί μεγάλη επιρροή στους κύκλους στρατού και υπηρεσιών.    

Για τους ‘Ελληνες έχει τεράστια σημασία να αντιληφθούμε τι ακριβώς «παίζεται» στα διεθνή κέντρα, με τα οποία η Αθήνα δεν επικοινωνεί παρά υποτυπωδώς και δεν αναπτύσσει στρατηγικό διάλογο, περιοριζόμενη κυρίως σε «φωτογραφήσεις» πολιτικών για εσωτερική κατανάλωση, τη στιγμή που η Ελλάδα βρίσκεται σε πρωτοφανή κρίση και αποτελεί μια από τις πρώτες προτεραιότητες της πολιτικής όλων των μεγάλων δυνάμεων! Από μόνη της, η κατάσταση αυτή μπορεί να προκαλέσει και έχει ήδη προκαλέσει τεράστια καταστροφή σε μια χώρα, η ιστορία της οποίας ήταν, κατά πολύ μεγάλο ποσοστό, αντανάκλαση γεωπολιτικών ανταγωνισμών.  

CYPRUS LEAKS: MoA signed without Parliamentary approval as Troikanauts give Cyprus the Greece treatment

The Slog

by John Ward

Annexation in action as liberal democracy dies on the vine

You may remember that there was supposed to be a vote in the Cypriot Parliament – an imminent vote, in fact – about whether the final MoA with the Troika was acceptable to that legislature. Dr Schäubleliebe tried to weazel round that by saying it wasn’t necessary because of some guff or other he’d just come up with, but he was (for once) ignored.

But not much has happened since then. Or to be precise, nothing has happened at all. Today I’ve been handed this document by an Athens source:

Εθνικό Νόμισμα

Ο Σπύρος Λαβδιώτης στο ΕκΚεντρικό Δελτίο (ΑΡΤ tv, 8/4/2013). 'Ολη η εκπομπή στο spirospero.gr και περισσότερα για το Εθνικό Νόμισμα στο http://spiros26.wordpress.com

Οι Γερμανοί δε διδάχθηκαν από την ΙΣΤΟΡΙΑ. Για αυτό και θα την ξαναζήσουν!

freepen

Λαός ο οποίος δε διδάσκεται από τα λάθη της ιστορίας του, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει. Αυτό φυσικά μπορεί να ισχυριστεί κανείς και για την Ελλάδα που δεν έμαθε από τα λάθη της ώστε να βρίσκεται σήμερα σε αυτή την κατάσταση.


του Στρατή Μαζίδη

Το ίδιο όμως θα μπορούσαμε να πούμε και για τους γερμανούς. Από το 1914 έως το 1918 αιματοκύλησαν την Ευρώπη στον Α’ ΠΠ, τον πλέον αιματηρό πόλεμο που γνώρισε η ανθρωπότητα.

Το τέλος του πολέμου βρήκε τη Γερμανική Αυτοκρατορία διαλυμένη και με περιορισμένα πλέον τα εδάφη της.

Πριν καν συμπληρωθούν είκοσι χρόνια από το σκληρό αυτό μάθημα ανέδειξαν ως ηγέτη τους τον Αδόλφο Χίτλερ που παρέσυρε το γερμανικό λαό με τα …μεγαλεπίβολα οράματά του. Τα πρώτα χρόνια του πολέμου οι δυνάμεις του Αξονα κυριαρχούσαν και ο Χίτλερ ήλεγχε σχεδόν όλη την Ευρώπη προβαίνοντας παράλληλα στις γνωστές φρικαλεότητες. Ήταν φανερό πως ο γερμανικός λαός δεν είχε διδαχθεί από την πρόσφατη ιστορία του και τα όσα είχαν διαδραματιστεί κατά τον Α’ΠΠ. Η λήξη της μάχης του Στάλινγκραντ το Φεβρουάριο του 1943 είχε ως αποτέλεσμα να αρχίσει σιγά σιγά η επανάληψη της ιστορίας που κατέληξε στην ισοπέδωση της Γερμανίας από τις συμμαχικές δυνάμεις. Μια γερμανική ήττα που ξεκίνησε από αυτήν εδώ τη γη και την ηρωική αντίσταση μέχρι την πτώση της καρδιάς του Αξονα.

Πότε θα Παραδεχθούμε ότι το Ευρώ έχει Αποτύχει

spirospero

του Σπύρου Λαβδιώτη

Η Ελλάδα βιώνει σήμερα την μεγαλύτερη οικονομική συντριβή στην σύγχρονη ιστορία της.

Η ακούσια ανεργία έχει ανέλθει στο συγκλονιστικό επίπεδο του 28.4% στην Αττική, ενώ στην επικράτεια η ανεργία στους νέους έχει αναρριχηθεί στο 60%- ένα αποκαρδιωτικό επίπεδο για μια αναπτυγμένη οικονομία. Ενάμισι εκατομμύριο του εργατικού δυναμικού βρίσκονται στους δρόμους, με επιδόματα ανεργίας κάτω του επιπέδου συντήρησης, ενώ χιλιάδες μαγαζιά βάζουν λουκέτο και οι επιχειρήσεις σ' ένα σκηνικό τρόμου χρεοκοπούν η μία μετά την άλλη.

Έχουν ήδη περάσει πέντε χρόνια ύφεσης τα οποία προκάλεσαν συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 25%, τουτέστιν 50 δις € συνολικής αγοραστικής δύναμης έχουν εξανεμισθεί.

Η υπαγωγή της Ελλάδος στους επαχθείς όρους των Μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων της εθνικής υποτέλειας επέφερε ολέθρια αποτελέσματα κατ' ομολογία μάλιστα των ίδιων δανειστών, με το mea culpa του ΔΝΤ. Oι πολιτικοί μας ηγέτες αποδείχτηκε από την κατάρρευση της οικονομίας εν μέσω καλπάζουσας ανεργίας, ότι αναληθώς διαβεβαίωναν τον πολύπαθο ελληνικό λαό ότι η Α' δανειακή σύμβαση των 110 δις ευρώ και το περιβόητο PSI με την Β' δανειακή σύμβαση των 130 δις ευρώ, είναι αναγκαίες για την «σωτηρία της χώρας».

Ο λόγος είναι, ισχυρίστηκαν, ότι πρέπει να παραμείνει η Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ. Και το ερώτημα, έστω και χρεωκοπημένη!

Η αλήθεια για τη λιτότητα στην Ευρώπη φέρνει αλλαγές

Σοφοκλέους 10

Υπάρχει ένα παλιό γνωμικό στους πολιτικούς κύκλους των ΗΠΑ ότι ο ορισμός της γκάφας στην Ουάσιγκτον είναι να πει κάποιος κατά λάθος την αλήθεια.Σε μια στιγμή αυθορμητισμού σε ένα από τα πάνελ συζητήσεων που κυριαρχούν καθημερινά στις Βρυξέλλες, ο José Manuel Barroso, αυτή την εβδομάδα φαίνεται να έκανε ακριβώς αυτό. Δήλωσε δημοσίως αυτό που πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες είχαν προηγουμένως παραδεχτεί μόνο σε ιδιωτικές συζητήσεις: η λιτότητα στην ευρωζώνη για την αντιμετώπιση των κρίσεων είναι πλέον αντιμέτωπη με την όλο και πιο σθεναρή οργή των ψηφοφόρων.

«Ξέρω ότι υπάρχουν κάποιοι τεχνοκράτες, οι οποίοι μας λένε ποιο είναι το τέλειο μοντέλο για να ανταποκριθούμε σε μια κατάσταση, αλλά όταν ρωτάμε πώς θα το εφαρμόσουμε μας λένε: «Αυτό δεν είναι δική μου δουλειά,» δήλωσε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε ένα όχι και τόσο κομψό υπονοούμενο προς το δικό του προσωπικό. «Πρέπει να έχουμε μια πολιτική που είναι σωστή. Ταυτόχρονα, πρέπει να έχουμε ... αποδοχή, πολιτική και κοινωνική.»

Η εισήγηση του ήρθε στο τέλος μιας κακής περιόδου για τους υποστηρικτές της λιτότητας. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει δημοσιεύσει νέες εκτιμήσεις που δείχνουν εμβάθυνση της ύφεσης σε ορισμένες από τις πιο βαθιά χρεωμένες χώρες όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα που ακολουθούν προγράμματα σκληρής λιτότητας. Αυτό συνέπεσε με την σχεδόν-ακύρωση των συμπερασμάτων μιας από τις πλέον σημαντικές εργασίες που συνέδεε το υψηλό δημόσιο χρέος με την οικονομική στασιμότητα.

Γ. Βαρουφάκης: «H Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας έχει ενστερνιστεί την διάλυση της ευρωζώνης» (video)

Το κουτί της Πανδώρας

Ο οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης, μιλώντας το πρωί της Παρασκευής στην τηλεόραση του ΑΝΤ1 δήλωσε, με αφορμή σχετικό δημοσίευμα των Financial Times, ότι η Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας, σε αντίθεση με την κ. Μέρκελ, έχει ενστερνιστεί τη διάλυση της ευρωζώνης.

Συγκεκριμένα, όπως ανέφερε ο γνωστός οικονομολόγος, «όπως προκύπτει από έγγραφο το οποίο εστάλη στο διοικητικό δικαστήριο της Γερμανίας, η Κεντρική Τράπεζα της χώρας μέμφεται τον επικεφαλής της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι για τις προσπάθειές του να διασώσει το Ευρώ και να κρατήσει σε αυτό την Ελλάδα».

Μαύρη τρύπα πάνω από 100 εκατ. ευρώ στην Ιπποκράτους: Ξόδευαν χωρίς νόμιμα παραστατικά

Outside the Wall

Σχόλιο: Οι εντιμότατοι Νεο - Φιλελεύθεροι ΣοσιαΛΗΣΤΕΣ, ικανότατοι στη διαχείρηση τα του οίκου τους, τους εμπιστευόμαστε να "τακτοποιήσουν" και να διαχειρηστούν τις ζωες μας... με τις υγείες μας..


Σημεία και τέρατα για την οικονομική διαχείριση του ΠΑΣΟΚ τη χρονική περίοδο 2004-2010 περιλαμβάνει σύμφωνα με δημοσίευμα της "Εφημερίδας των Συντακτών", το πόρισμα που συνέταξαν μετά από εντολή της σημερινής κυβέρνησης πέντε διεθνούς κύρους εταιρίες ορκωτών λογιστών και πιο συγκεκριμένα οι Grand Thorton, Ernst and Young, KPMG, Deloitte Touche και PWC Greece.
Η μαύρη τρύπα στα ταμεία του κόμματος υπερβαίνει τα 100 εκατ. ευρώ, τα οποία υπήρχαν στο αποθεματικό του ΠΑΣΟΚ το 2007 και για λόγους που δεν έχουν καταστεί γνωστοί και εφικτοί να διευκρινιστούν έκανα φτερά.

Με βάση τα ίδια συνταρακτικά στοιχεία, 500.000 ευρώ εμφανίζονται ως δαπάνες που έχουν εγκριθεί με την υπογραφή του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου του κόμματος Γιώργου Παπανδρέου. Επίσης, ποσό περίπου 800.000 ευρώ φέρεται να εμφανίζονται στο όνομα του Νίκου Αθανασάκη, διευθυντή την επίμαχη περίοδο του πολιτικού γραφείου του Γιώργου Παπανδρέου.

Δαπάνες ύψους 1,5 εκατ. ευρώ αποδίδονται στο όνομα "Καλογεροπούλου", η οποία έχει διατελέσει συνεργάτιδα του Γ. Παπανδρέου.

Επιπλέον, γα την ίδια τριετία, στα 53,3 εκατ. ευρώ ανέρχονται οι δαπάνες γνωστού ταξιδιωτικού πρακτορείου, με το οποίο συνεργάζονταν το ΠΑΣΟΚ για μετακινήσεις στελεχών, ενώ εντοπίστηκαν να έχουν εκδοθεί 45.000 εισιτήρια για ένα μόνο χρόνο.