Η βρώμικη πέμπτη φάλαγγα

analyst

Εάν σε μία χώρα εδραιωθεί η φτώχεια, τότε τίποτα δεν είναι σε θέση να την ξεριζώσει – πόσο μάλλον όταν η βαθιά κρίση που βιώνει βαφτίζεται «προσαρμογή» από τους υπηρέτες του διεθνούς τοκογλυφικού κεφαλαίου, για να είναι πιο εύκολη η υποταγή των Πολιτών της και η λεηλασία της.   

.

«Η Ελλάδα ζούσε με δανεικά επί δεκαετίες, ενώ το βιοτικό της επίπεδο είχε αναβαθμιστεί πλασματικά σε σημείο που δεν ανταποκρινόταν στο παραγωγικό επίπεδο της χώρας. Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα στο μέσο της παγκοσμιοποίησης είχαν εξαφανιστεί και το Μάιο 2010 η χώρα είχε ουσιαστικά χρεοκοπήσει. Μετά το τεράστιο δάνειο που πήρε από το ΔΝΤ και τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης το 2011 και το 2012, με την έμμεση βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), το 2015 η Ελλάδα παρέτεινε την προσαρμογή κατά τουλάχιστον 7 χρόνια.

Αλλά η προσαρμογή θα συνεχιστεί. Γι’ αυτό είναι λάθος η χρήση της λέξης κρίση. Η Ελλάδα περνάει από μία μακροχρόνια περίοδο καθοδικής πορείας του βιοτικού της επιπέδου, σε επίπεδο που αντανακλά τη σημερινή θέση της στον παγκόσμιο καταμερισμό της εργασίας. Φυσικά, η θέση αυτή μπορεί να αναβαθμιστεί, όταν η Ελλάδα υιοθετήσει και εφαρμόσει ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο που θα αντικατοπτρίζει ακριβέστερα τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη δημιουργία της Ευρωζώνης. Αλλά μέχρι τότε θα ήταν σώφρον οι Έλληνες πολίτες να συνειδητοποιήσουν ότι έπαυσε πλέον να υπάρχει κρίση και ότι η περίοδος προσαρμογής θα είναι επίσης εκτενής και επίπονη.

Πριν από λίγο καιρό, ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Διεύθυνσης και πρώην αρχηγός αποστολών της Ελλάδας στο ΔΝΤ, ο P. Thomsen έκανε την πρόβλεψη ότι η ανεργία θα πάρει 21 χρόνια για να επανέλθει στα επίπεδα του 2009. Η κυβέρνηση απάντησε με δήλωση που ο Τύπος περιέγραψε σαν σκωπτική ή ειρωνική. Αλλά ο κ. Thomsen έχει δίκιο. Την ίδια πρόβλεψη είχε κάνει το 2014 και ο διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της Γ.Σ.Ε.Ε.

Ας προσθέσω και τη δική μου πρόγνωση: με βάση τη διεθνή εμπειρία μου στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, οι πολλαπλές ληξιπρόθεσμες οφειλές στην εσωτερική διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας θα χρειαστούν επίσης περί τα 20 χρόνια για να εξαλειφθούν. Το συμπέρασμα είναι ότι η κρίση που ξεκίνησε το 2010 έπαψε να είναι κρίση και μετατράπηκε σε μακροχρόνια διόρθωση του ελληνικού εισοδήματος στο επίπεδο που επιβάλλει η παραγωγική ικανότητα της χώρας». (Θάνος Κατσάμπας, πρώην ανώτατο στέλεχος του ΔΝΤ και εκπρόσωπος της χώρας μας, συνεργάτης σήμερα του Ατλαντικού Συμβουλίου, πηγή).

.

Επικαιρότητα

Έχουμε γράψει πως εάν σε μία χώρα εδραιωθεί η φτώχεια, τότε τίποτα δεν είναι σε θέση να την ξεριζώσει. Όταν δε όλοι προσπαθούν να μας πείσουν, όπως ο παραπάνω αξιότιμος υπάλληλος των μπράβων των τοκογλύφων, του ΔΝΤ και εμείς αποδεχόμαστε ότι

(α) οι Έλληνες ζούσαν με δανεικά – παρά το ότι το 2010 είχαμε τα χαμηλότερα ιδιωτικά χρέη συγκριτικά με πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αμελητέα κόκκινα δάνεια και σχετικά υγιέστερες τράπεζες αφού δεν ήταν εκτεθειμένες στα ενυπόθηκα αμερικανικά,

(β) η Ελλάδα το 2010 ήταν χρεοκοπημένη και όχι υπερχρεωμένη – με δημόσιο χρέος χαμηλότερο από της Ιταλίας ή της Πορτογαλίας,

(γ) το έλλειμμα του προϋπολογισμού της το 2009 ήταν τεράστιο, χωρίς να αναφέρονται ούτε στη διόγκωση του από την ΕΛΣΤΑΤ, ούτε στο γεγονός πως τα ελλείμματα άλλων χωρών ήταν την ίδια εποχή ανάλογα, όπως των Η.Π.Α. (-9,8%) ή της Ισπανίας (-11%, πηγή), καθώς επίσης ότι

(δ) το ΔΝΤ και η Ευρώπη μας διέσωσαν, παρά το ότι προηγουμένως η χώρα είχε διασυρθεί διεθνώς από την κυβέρνηση της, με στόχο την απομόνωση της από τις αγορές – οπότε την υπαγωγή της στο ΔΝΤ που στη συνέχεια την οδήγησε στην παγίδα του PSI, μέσω της οποίας καταστράφηκε εντελώς,

τότε η φτώχεια εδραιώνεται – ενώ η εγκληματική συμμορία της Τρόικα που επανειλημμένα παραδέχθηκε τα λάθη της εξιλεώνεται και η κρίση μετονομάζεται σε «προσαρμογή». Ο στόχος είναι βέβαια να αποδεχθούν με σκυμμένο κεφάλι, αδιαμαρτύρητα δηλαδή οι Έλληνες την αλλαγή ιδιοκτησίας της χώρας τους – μέσω του ξεπουλήματος των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, σε συνδυασμό με τους πλειστηριασμούς των ιδιωτικών σε εξευτελιστικές τιμές. Επί πλέον το διαμελισμό της Ελλάδας με αφετηρία τη Μακεδονία, τη λεηλασία των ομογενών της Β. Ηπείρου και ότι άλλο τους ζητηθεί – χωρίς να αντιλαμβάνονται πως με τον τρόπο αυτό θα πάψουν να υπάρχουν ως Έθνος, όταν ολοκληρωθεί η δήθεν «προσαρμογή».

Ακόμη πιο εξοργιστική είναι η παρομοίωση της Ελλάδας με τα κράτη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, από τα οποία «αντλεί τις εμπειρίες» του το πρώην διορισμένο από τη χώρα μας στέλεχος του ΔΝΤ και σήμερα μέλος του «Ατλαντικού συμβουλίου» – ενός οργανισμού που όλοι γνωρίζουν ποιά συμφέροντα εξυπηρετεί.

Ολοκληρώνοντας, ο σκοπός του είναι βέβαια να αποδεχθούμε τα μαρτύρια, στα οποία θα μας υποβάλλουν με το τεσσαρακονταετές μνημόνιο – όπως την ακόμη μεγαλύτερη πτώση του βιοτικού μας επιπέδου, τη συνέχιση της μαζικής μετανάστευσης των νέων μας, την αλλοίωση της κοινωνίας μας με την εισροή των ξένων μεταναστών στη θέση τους που δεν θα προβληματίζονται από τη φτώχεια κοκ. Εύλογα λοιπόν συμπεραίνει κανείς πως λειτουργεί ως η πέμπτη φάλαγγα των δανειστών που γνωρίζουν ότι, μόνο εκ των έσω μπορεί να αλωθεί ένα κράτος.