Η εκλογική «πελατεία» και η εκκρεμότητα*

Το Ποντίκι

του Σταύρου Χριστακόπουλου

ΤΟ 32% του πληθυσμού θα αφορά η καταβολή του κοινωνικού μερίσματος, κατά την υπουργό Εργασίας. Κάπου τέσσερα εκατομμύρια πολίτες υπολογίζει τους ωφελούμενους η «Αυγή». Κάτι λιγότερο από το 20% των φόρων πληρώνει το 81% των φορολογουμένων, αφού το υπόλοιπο 80% της φορολογικής επιβάρυνσης επιμερίζεται στο υπόλοιπο 19% του πληθυσμού. Με βάση αυτό το στοιχείο οι ανεκτά φορολογούμενοι ανέρχονται σε 4,8-5 εκατομμύρια πολίτες.

 

ΜΕ ΒΑΣΗ αυτά τα δύο μεγέθη γίνεται αντιληπτός ο λόγος για τον οποίο οι υπουργοί της κυβέρνησης δηλώνουν χωρίς κανένα άγχος περί πολιτικού κόστους ότι συνειδητά υπερφορολογούν ό,τι έχει απομείνει από την πάλαι ποτέ «μεσαία τάξη», ώστε να ελαφρύνουν τη μεγάλη μάζα των οικονομικά ασθενέστερων: διότι τα οφέλη από αυτή την τεράστια δυνάμει εκλογική πελατεία πιθανότατα υπερβαίνουν τις απώλειες από όσους ζουν τη φορολογική πανωλεθρία.

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ πλευρά είναι επίσης κατανοητό το γιατί η Ν.Δ., η οποία έχει κάνει σημαία την υπερφορολόγηση, αναγκάζεται τώρα στη λεγόμενη «κοινωνική στροφή» της, αφού το 19% των υπερφορολογουμένων δεν αποτελεί κάποια ζηλευτή -σε επίπεδο ποσοστών- εκλογική δεξαμενή. Χώρια το ότι αυτή η κοινωνική κατηγορία πιθανότατα ήδη ψηφίζει Ν.Δ. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο στην Πειραιώς αποφάσισαν ότι, αντίθετα με πέρσι, θα ψηφίσουν το κοινωνικό μέρισμα.

 

ΤΙ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ τα παραπάνω; Ότι είναι πρακτικά έτοιμη η κυβερνητική ρητορική για την επόμενη (μήπως προεκλογική;) περίοδο. Σύμφωνα με αυτήν, το κοινωνικό μέρισμα είναι ήδη ένας «θεσμός», τον οποίο μια πιθανή κυβέρνηση της Ν.Δ. και των συμμάχων της θα πρέπει να «ξηλώσει» προκειμένου να ελαφρύνει τα βάρη του 20%, όπως υπόσχεται, με κίνδυνο να έρθει σε αντιπαράθεση με το 80%.

 

ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ότι, σύμφωνα με το σημερινό ρεπορτάζ του «Π», οι Ευρωπαίοι δανειστές είναι σύμφωνοι με μια «καθαρή» έξοδο από τα μνημόνια και ότι εδώ και μήνες η Ν.Δ. προβάλλει την υπερφορολόγηση ως σχεδόν μοναδικό σημείο πολιτικής αιχμής, η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα θα «χτίσει» την προεκλογική της επιχειρηματολογία σε τρεις άξονες: στη θετική προοπτική που ανοίγει για τη χώρα εκτός μνημονίων, στον νεοφιλελεύθερο Μητσοτάκη που θα σαρώσει την κυβερνητική πολιτική για τους φτωχούς και στο «ηθικό μειονέκτημα» της Ν.Δ. και κεντρικών στελεχών της.

 

ΑΝ ΜΑΛΙΣΤΑ τρέξει εντός των πρώτων μηνών του 2018 και η εκταμίευση των πόρων του ΕΣΠΑ, η οποία προς το παρόν υπολείπεται της έγκρισης δράσεων, τότε θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν ο στόχος για «εκλογές το 2019» θα παραμείνει. Ποιος θα θέλει άλλωστε να υπάρχει εκλογική εκκρεμότητα την 1.1.2019, όταν θα κόβονται οι συντάξεις 1,9 εκατομμυρίων συνταξιούχων;

* Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1996 στις 23-11-2017