Ο διπολικός Αλέξης Τσίπρας

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Στις 9 Απριλίου, Κυριακή των Βαΐων, στην μεγάλη αίθουσα του Wyndham Grand Hotel της πλατείας Καραϊσκάκη, συνεδρίασε η Κεντρική Επιτροπή τού ΣυΡιζΑ, για να συζητήσει τις πολιτικές εξελίξεις. Η συνεδρίαση άνοιξε με ομιλία τού προέδρου του κόμματος και πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και κατέληξε με την έκδοση πολιτικής απόφασης, βάσει της οποίας το κόμμα στηρίζει την κυβέρνηση:

Η Κεντρική Επιτροπή δηλώνει ότι στηρίζει την μεγάλη προσπάθεια της Κυβέρνησης για την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων εντός του πλαισίου του Eurogroup της 7ης Απριλίου αλλά και ότι θα δώσει την μάχη ώστε όλες οι δυνάμεις του κόμματος να κινητοποιηθούν για την υλοποίηση των μεγάλων στόχων του κυβερνητικού προγράμματος. Ταυτόχρονα όμως και η κυβέρνηση οφείλει να εντείνει τις προσπάθειες της για να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της στην άσκηση του κυβερνητικού έργου.

Παράλληλα, όμως, η Κεντρική Επιτροπή συζήτησε και το πυραυλικό χτύπημα των ΗΠΑ στην Συρία και εξέδωσε σχετικό ψήφισμα-καταπέλτη, κάτι απολύτως φυσιολογικό για ένα αριστερό κόμμα:

Η Κ.Ε. του ΣυΡιζΑ καταδικάζει με αποτροπιασμό το ανατριχιαστικό έγκλημα με τη χρήση χημικών εναντίον αμάχων στη Συρία. Όποιοι κι αν είναι οι δράστες, πρέπει να εντοπιστούν μέσω αξιόπιστης διεθνούς έρευνας και να προσαχθούν ενώπιον της διεθνούς δικαιοσύνης. Ταυτόχρονα, πρέπει η διεθνής κοινότητα να μην επιτρέψει το έγκλημα αυτό να αποτελέσει πρόσχημα για νέους πολέμους στην πολύπαθη Μέση Ανατολή. Υπό το πρίσμα αυτό, καταδικάζουμε την πυραυλική επίθεση των ΗΠΑ στη Συρία, που παραπέμπει σε αντιλήψεις παγκόσμιου χωροφύλακα και υποκατάστασης των αρμόδιων διεθνών θεσμών, ενώ δημιουργεί κινδύνους διεθνούς σύρραξης.

Προσέξτε ότι η Κ.Ε. του ΣυΡιζΑ δεν καταδικάζει απλώς την επίθεση αλλά σημειώνει ότι αυτή και παραπέμπει σε αντιλήψεις παγκόσμιου χωροφύλακα αλλά και δημιουργεί κινδύνους διεθνούς σύρραξης. Σίγουρα αυτό το ψήφισμα θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει ως αριστερό.

Την επόμενη μέρα, Μεγάλη Δευτέρα, ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣυΡιζΑ Αλέξης Τσίπρας βρέθηκε στην Μαδρίτη για να πάρει μέρος στην τρίτη σύνοδο των ευρωπαϊκών χωρών τού Νότου, μαζί με τους άλλους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων χωρών της νότιας Ευρώπης (Κύπρος, Ιταλία, Μάλτα, Γαλλία, Ισπανία και Πορτογαλία). Στο τέλος τής συνόδου, οι εφτά εξέδωσαν μια κοινή διακήρυξη με έντεκα σημεία. Το τελευταίο σημείο αφορά το πυραυλικό χτύπημα των ΗΠΑ στην Συρία και αξίζει τον κόπο να δούμε τι διακηρύσσει ομόφωνα ο ευρωπαϊκός νότος επ’ αυτού:

Οι χώρες του Νότου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καταδικάζουν απερίφραστα τις αεροπορικές επιθέσεις με χημικά όπλα στις 4 Απριλίου στο Ιντλίμπ (Συρία). Η επανειλημμένη χρήση χημικών όπλων στη Συρία, τόσο από το καθεστώς Άσαντ από το 2013 όσο και από το Daesh συνιστούν εγκλήματα πολέμου. Όλοι οι δράστες πρέπει να λογοδοτήσουν για αυτή την παραβίαση του διεθνούς δικαίου και θα πρέπει να τους επιβληθούν κυρώσεις στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών. Η επίθεση που πραγματοποιήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες στη στρατιωτική αεροπορική βάση Ας Σαϊράτ στη Συρία είχε την κατανοητή πρόθεση να προλάβει και να αποτρέψει την εξάπλωση και χρήση χημικών όπλων και ήταν περιορισμένη και επικεντρωμένη σε αυτόν τον στόχο. Θα εξακολουθήσουμε να στηρίζουμε τις προσπάθειες και το έργο του ΟΑΧΟ (Οργανισμού για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων) και του ΟΗΕ όσον αφορά τη διερεύνηση της χρήσης χημικών όπλων. Οι χώρες του Νότου της Ευρωπαϊκής Ένωσης επαναλαμβάνουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει στρατιωτική λύση στη σύγκρουση στη Συρία (…).

Παρένθεση. Η διακήρυξη αναφέρεται στο γνωστό μας ISIS ή Ισλαμικό Κράτος με τον όρο Daesh, o οποίος αποτελεί εξαγγλισμένο ακρωνύμιο του αραβικού όρου «al-dowla al-islaamiyya fii-il-i’raaq wa-ash-shaam’» (Ισλαμικό Κράτος Ιράκ-Λεβάντε). Το ISIS έχει απειλήσει ότι θα κόψει την γλώσσα όποιου χρησιμοποιεί αυτό τον όρο, επειδή ακουστικά μοιάζει με τις αραβική λέξη da’es, η οποία, ανάλογα με τα συμφραζόμενα, μπορεί να σημαίνει τον νταή, αυτόν που λιώνει κάτι πατώντας το, τον φανατικό αλλά και αυτόν που σπέρνει διχόνοια. Οι δυτικοί χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο τον όρο Daesh, προφανώς πεισμωμένοι από τις απειλές τού ISIS και παρά την επισήμανση ότι είναι προσβλητικός όρος για τους αραβόφωνους. Κλείνει η παρένθεση.

Πρόσεξτε με πόσο όμορφο τρόπο η διακήρυξη «αποφασίζει» ότι το καθεστώς Άσαντ κάνει χρήση χημικών από το 2013, παρά το γεγονός ότι από την 1/10/2013 η κυβέρνηση της Συρίας έχει παραδώσει τον πλήρη έλεγχο του χημικού οπλοστασίου της στον ΟΑΧΟ. Στο σημείο αυτό, οι ευρωπαίοι ηγέτες συντάσσονται ομόφωνα με εκείνους που υποστηρίζουν ότι ο Άσαντ πρόλαβε και έκρυψε πολλά χημικά όπλα πριν παραδώσει τον έλεγχο στον ΟΑΧΟ, έστω κι αν δεν υπάρχει η παραμικρή απόδειξη για κάτι τέτοιο. Ο εν λόγω ισχυρισμός θυμίζει τον αντίστοιχης σοβαρότητας ισχυρισμό τού Κόλιν Πάουελ, ο οποίος, προσπαθώντας να δικαιολογήσει την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, διατυμπάνιζε ότι ο Σαντάμ είχε χημικά όπλα αλλά δεν είχαν βρεθεί ακόμη.

Προσέξτε, επίσης, πόση κατανόηση δείχνουν οι εφτά για την πυραυλική επίθεση των ΗΠΑ: «Η επίθεση (…) είχε την κατανοητή πρόθεση να προλάβει και να αποτρέψει την εξάπλωση και χρήση χημικών όπλων». Αντίθετα με την Κ.Ε. του ΣυΡιζΑ, οι ευρωπαίοι ηγέτες δεν διαπιστώνουν ούτε «αντιλήψεις παγκόσμιου χωροφύλακα» ούτε «υποκατάσταση των αρμόδιων διεθνών θεσμών» ούτε «κινδύνους διεθνούς σύρραξης». Τίποτε στραβό δεν υπάρχει σ’ αυτή την επίθεση, η οποία είναι κατανοητή.

Αν αναρωτιέστε πώς ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να συνδυάσει το ψήφισμα της 9ης Απριλίου με την διακήρυξη της 10ης Απριλίου, θα σας απαντήσω ότι δεν έχετε ιδέα από πολιτική και, κυρίως, δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι άλλο το κόμμα και άλλο η κυβέρνηση. Αυτό θα έπρεπε να το είχατε κατανοήσει από την εποχή που η κυβέρνηση Τσίπρα έφερνε το τρίτο μνημόνιο αλλά το κόμμα Τσίπρα έβγαζε τον κόσμο στον δρόμο για να διαδηλώσει κατά των κυβερνητικών επιλογών. Ή από την εποχή που το κόμμα Τσίπρα δήλωνε ότι θα καταργούσε τα μνημόνια με «έναν νόμο, ένα άρθρο» αλλά η κυβέρνηση Τσίπρα έβλεπε σ’ αυτή την δήλωση ένα «σχήμα λόγου».

Εν κατακλείδι, αυτό το «την Κυριακή καταδικάζω αλλά την Δευτέρα προσυπογράφω» πιστοποιεί την διπολική προσωπικότητα του Αλέξη Τσίπρα. Κάτι που οφείλαμε να έχουμε καταλάβει τουλάχιστον από τότε που ως πρόεδρος του ΣυΡιζΑ υπερθεμάτιζε το «Όχι» τού δημοψηφίσματος αλλά ως πρωθυπουργός στήριζε το «Ναι». Σίγουρα σ’ αυτή την διπολικότητα οφείλεται το ότι θέλει να περνάει ως αριστερός αλλά συμπεριφέρεται ως ακραιφνής δεξιός, καταλήγοντας μια θλιβερή καρικατούρα «νεοφιλελεύθερου επαναστάτη».

cogito ergo sum