Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ”ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΡΘΟΤΗΤΑΣ”

ithesis

του Ανδρέα Μουντζουρούλια

H Πολιτική ορθότητα είναι η χρήση λέξεων ή συμπεριφορών που δεν θεωρούνται «προσβλητικές» για καμία ομάδα ανθρώπων. Oρισμένες λέξεις ή εκφράσεις που χρησιμοποιούνται για χρόνια, πρέπει τώρα να καταργηθούν ως «προσβλητικές» για κάποια άτομα και θα πρέπει να αντικατασταθούν με άλλες που δεν είναι «προσβλητικές».

O William Safire σε άρθρο του στους New York Times είχε ερευνήσει την καταγωγή της φρασεολογίας και ανακάλυψε πως προέρχεται από την Κομμουνιστική βιβλιογραφία του 20ου αιώνα. Μην ξεχνάμε σε αυτό το σημείο πως ο Ιταλός κομμουνιστής Γκράμσι, διανοούμενος και ακτιβιστής, είχε παρατηρήσει ότι υπήρχαν σοβαρά εμπόδια στην επιτυχία των κομμουνιστικών κινημάτων στην Ευρώπη. Ο έλεγχος του κράτους και των μέσων παραγωγής δεν ήταν αρκετός. Για να πετύχει το κίνημα πρέπει να κερδίσει την ηγεμονία στην παραγωγή και διαμόρφωση αξιών και αρχών. Απαραίτητη προϋπόθεση για να επιτευχθεί αυτό είναι καταρχήν ο έλεγχος της εκπαίδευσης.

Η χρήση της φρασεολογίας έγινε άκρως διαδεδομένη στην δεκαετία του 80′. Το κίνημα της ”πολιτικής ορθότητας” άρχισε στο Πανεπιστήμιο του Winsconsin-Madison το οποίο είναι από τα πιο φιλελεύθερα κολλέγια των ΗΠΑ. Όπως βλέπουμε μαρξιστές και φιλελεύθεροι, ή καλύτερα νεοφιλελεύθεροι έχουν κοινή αντίληψη στα ζητήματα της αποδόμησης της ελευθερίας της έκφρασης αλλά και της αποδόμησης των αξιών και της εθνικής συνείδησης.

Στα αμερικανικά πανειστήμια, οι φιλελεύθεροι άρχισαν σιγά-σιγά την επιβολή της πολιτικής ορθότητας, έχοντας ως σκοπό την απόπειρα καταπολέμησης των διακρίσεων απέναντι σε θεωρούμενες ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (μαύρους, ομοφυλόφιλους, μετανάστες κτλ.) και για το σκοπό αυτό κρίθηκε σκόπιμη η χρήση «ουδέτερων» και ανώδυνων εκφράσεων σχετικά με τις ομάδες αυτές (για παράδειγμα «έγχρωμος» αντί «μαύρος»). Σίγουρα κανείς από εμάς δεν εναντιώνεται σε αυτές τις συγκεκριμένες ομάδες, αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι πρέπει να σεβόμαστε την διαφορετικότητα, όμως η η όλη κίνηση γενικεύτηκε υπέρμετρα και εξετράπη σε υπερβολές, για να εξελιχτεί τελικά σε de facto φίμωση της γλώσσας με μια σειρά απλές διαδικασίες.

Ετσι λοιπόν οι λέξεις όπως (ανισότητα, διακρίσεις, σεξισμός, ξενοφοβία, εθνικισμός, ρατσισμός, φασισμός κτλ.) δαιμονοποιήθηκαν, με την απαίτηση να βγουν από το καθημερινό λεξιλόγιο και ταυτόχρονα οι λέξεις αυτές χρησιμοποιήθηκαν ως ανεξίτηλα κοινωνικοπολιτικά στίγματα.

Με άλλα λόγια, η πολιτική ορθότητα ιδεολογικοποιεί στοιχεία της γλωσσικής χρήσης (κατά βάση, αλλά όχι μόνο λεξιλογικά) τα οποία προηγουμένως θεωρούνταν από τη γλωσσική κοινότητα φυσικά και ουδέτερα.

Πρόκειται για κακοποίηση της σημασίας των λέξεων, που είναι εκδήλωση παρακμής του πολιτικού ήθους. Όταν οι λέξεις χάνουν τη σημασία τους, συσκοτίζεται η ορθή αντίληψη για τα πράγματα, εμποδίζεται η ομαλή ένταξη στον αντικειμενικό κόσμο και διαταράσσεται η αρμονική σχέση με το κοινωνικό περιβάλλον. Οπότε, μέσα στη σύγχυση που καλλιεργείται συστηματικά: α) υποχρεώνεται κανείς να δεχτεί ως αλήθειες ορισμένα κραυγαλέα ψεύδη, β) στερείται το δικαίωμα της διαφωνίας και της διαμαρτυρίας και γ) καταντά εύκολο και ανήμπορο θύμα μεθοδεύσεων που σχεδιάζονται από οργανωμένες μειοψηφίες και προωθούνται με τη διαδικασία της στοχευμένης τρομοκράτησης.

Και αυτό το βλέπουμε στις μέρες μας, όπου διάφοροι ”προοδευτικοί” και ισλαμολάγνοι, προσπαθούν να κολλήσουν διάφορες ταμπέλες και να περιθωριοποιησουν όλους όσοι αντιστέκονται στην ατζέντα που θέλουν να επιβάλλουν.

Ετσι βλέπουμε να επιβάλλουν και να διαδίδουν την ετικέτα του «ισλαμοφοβικού», του «ρατσιστή» και του «ξενόφοβου» σε όποιον τολμήσει να επισημάνει την αδυναμία ενσωμάτωσης του τεράστιου όγκου των μουσουλμάνων στην Ευρώπη.

Διότι στόχος των οπαδών της πολιτική ορθότητας είναι ο εκμαυλισμός της κοινωνίας, η δημιουργία πολυπολιτισμικών κρατών και η κατάργηση της εθνικής και πνευματικής υπόστασης.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ”ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΡΘΟΤΗΤΑΣ”

1. Για παράδειγμα, στη Γαλλία ένας γνωστός δημοσιογράφος καταδικάστηκε, γιατί είπε ότι οι έμποροι ναρκωτικών είναι «κυρίως μαύροι και Άραβες».

Το antbaro.gr μας παρουσιάζει δύο συγκεκριμένα παραδείγματα.

2. Πρόσφατο κρούσμα γλωσσικής «λοβοτομής»: φαίνεται ότι οι πανάρχαιες και ιστορικά «καθαγιασμένες» λέξεις «πατέρας» και «μητέρα», οι οποίες, νοηματικά, συνυφάνθηκαν ανέκαθεν με την κοινωνική υπόσταση των ανθρώπων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, δηλαδή αποτέλεσαν δομικά στοιχεία της διαχρονικής κουλτούρας μας ως έλλογων όντων, βαίνουν προς βίαιη και οριστική απαγόρευση. Πραγματικά, σε δημόσια έγγραφα ορισμένων «προηγμένων» χωρών, οι ενδείξεις «όνομα πατρός», «όνομα μητρός» έχουν ήδη αντικατασταθεί από τις ενδείξεις «γονέας Α΄», «γονέας Β΄», ώστε να καταπολεμηθούν τα «σεξιστικά στερεότυπα» σύμφωνα με την απόφαση 12267 της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να μην περιέρχονται σε δύσκολη θέση οι παντρεμένοι μεταξύ τους ομοφυλόφιλοι καθώς αντιμετωπίζουν τις προβλεπόμενες διαδικασίες για την εκ μέρους τους υιοθέτηση παιδιών.

3. Σουηδία: Βιβλιοθήκη αφαιρεί βιβλίο που ασκεί κριτική στην μετανάστευση.

Όπως αναφέρει το filoumenos.com, μια βιβλιοθήκη στην πόλη Ljungby της Σουηδίας αποφάσισε να αφαιρέσει το βιβλίο “Invandringen oh Mörklägningen” («Μετανάστευση και Συγκάλυψη») από τη συλλογή της. Το ότι οι βιβλιοθήκες στη Σουηδία αποσύρουν βιβλία που δεν ταιριάζουν στην «σωστή» πολιτική ατζέντα δεν είναι ένα νέο φαινόμενο. Ως παράδειγμα αυτής της πολιτικής, ο Τεντέν αφαιρέθηκε το 2012, λόγω του ότι διέθετε «μη πολιτικά ορθές» εικόνες Αφρικανών, αλλά επέστρεψε στα ράφια μετά από δημόσια κατακραυγή. Σύμφωνα με τη βιβλιοθήκη το βιβλίο που σήμερα έχει καταργηθεί, θα πρέπει να αφαιρεθεί επειδή δεν ευθυγραμμίζεται με τις «αξίες» της βιβλιοθήκης, λέει η σουηδική ιστοσελίδα Fria Tider. Αυτού του είδους η λογοκρισία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια παραβίαση του καθήκοντος που έχουν οι βιβλιοθήκες και άλλα ιδρύματα που είναι η παροχή πληροφοριών στο κοινό.

Η δήθεν πολιτική ορθότητα έχει σαν στόχο και σκοπό να αντικαταστήσει την φυσική και τη λογική τάξη των πραγμάτων, όπου από πίσω κρύβεται η στυγνή δικτατορία της διεθνοποιημένης Αγοράς και της παγκοσμιοποίησης. Σήμερα όποιος διαφωνεί με την πολιτική ορθότητα είναι φασίστας… Ο πολιτικός μαρξισμός με τον φιλελευθερισμό κοσμοπολιτισμό στρέφονται εναντίον των ιδανικών και των αξιών.

Πρέπει λοιπόν όσοι σεβόμαστε την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας να πολεμήσουμε πνευματικά αυτούς που μας οδηγούν στην άβυσσο. Πρέπει το φως να κερδίσει το σκοτάδι.

Οι δηλητηριασμένες θεωρίες πρέπει να καταπολεμηθούν με την γνώση. Το υγιές μυαλό μπορεί να κερδίσει αυτούς που προσπαθούν να παρέμβουν και να πάνε κόντρα κόντρα στην φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Η ιδεολογική επιθετικότητα θα είναι το όπλο της νίκης και έτσι, όπως όλες οι τυραννίες, όπως όλες οι δικτατορίες, έτσι και η δικτατορία της πολιτικής ορθότητας κάποια στιγμή θα πέσει.