Απίστευτα παιχνίδια των Γερμανών για να κλέψουν τον ΕΝΙSA

Νέα Κρήτη

Μια πρωτοφανής υπόθεση για τα ευρωπαϊκά δεδομένα εκτυλίσσεται για μεγάλο διάστημα στο παρασκήνιο των Βρυξελλών, με τη Γερμανία να έχει ακόμη μία φορά το συνηθισμένο ρόλο του "αποφασίζομεν και διατάσσομεν" στις κατά άλλα "δημοκρατικές" αποφάσεις της Ε.Ε. προς όφελος δήθεν των λαών. Θύμα της υπόθεσης αυτής θα είναι αυτή τη φορά η Κρήτη, αφού πλέον απροκάλυπτα στο Ευρωκοινοβούλιο γίνονται συζητήσεις για την οριστική απομάκρυνση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών - ENISA - από την Κρήτη.

Μάλιστα, σε ρόλο "ύπατου αρμοστή" της Κρήτης, ο Γερμανός εκτελεστικός διευθυντής του οργανισμού, που εδρεύει στην Κρήτη, δε διστάζει να καταθέσει έγγραφα που συκοφαντούν ευθέως το νησί αλλά και την ελληνική κυβέρνηση, η οποία βεβαίως, συμπεριλαμβανομένων όλων των ντόπιων πολιτικών αρχόντων, φαίνεται να βρίσκεται σε πολιτική αφασία σε όλα τα επίπεδα.

Κατηγορίες περί καθυστέρησης του ενοικίου!

Το θράσος τους φτάνει στο σημείο να κατηγορούν την ελληνική κυβέρνηση ότι καθυστερεί το ενοίκιο του κτηρίου των γραφείων του οργανισμού στην Αθήνα, ένα κτήριο που πληρώνεται από το υστέρημα του ελληνικού λαού και με εθελοντική προσφορά από την ελληνική κυβέρνηση ως αντισταθμιστικό όφελος της έδρας του οργανισμού στην Κρήτη, ακριβώς για να βοηθήσει τον οργανισμό να επιτελέσει καλύτερα το έργο του εδρεύοντας στο νησί. «Δώσε αέρα στο χωριάτη-ευρωκράτη να σου ανέβει στο κρεβάτι», όπως λέει και ο σοφός λαός. Πόσω δε μάλλον αν ο χωριάτης-ευρωκράτης είναι και Γερμανός.

Προκλήσεις χωρίς προηγούμενο

Δε φτάνει μόνο αυτό, προχωράνε και σε άλλες προκλήσεις κάνοντας σύγκριση του Ηρακλείου με την Αθήνα σε διάφορα θέματα, μέχρι και το κατά πόσο ελκυστικές για εργασία των συζύγων των υπαλλήλων του οργανισμού είναι οι δύο πόλεις! Μα είναι δυνατόν να συγκρίνει κανείς μήλα με πορτοκάλια; Πρωτεύουσες εκατομμυρίων κατοίκων με πρωτεύουσες ευρωπαϊκών περιφερειών όπως η Κρήτη; Και τι δουλειά έχει να προβαίνει σε τέτοιες άθλιες μεθοδεύσεις ένας υπάλληλος όλων των Ευρωπαίων πολιτών, όπως ο εν λόγω Γερμανός, τον παχυλό μισθό του οποίου πληρώνουμε όλοι εμείς, και ο οποίος είναι ως υπάλληλος της Ε.Ε. δεσμευμένος από την αρχή της ουδετερότητας έναντι των ευρωπαϊκών κρατών-μελών; Και πέραν τούτου, αν είναι έτσι, να ανοίξουν τη συζήτηση ώστε να πάρουν όλους τους ευρωπαϊκούς οργανισμούς από την περιφέρεια της Ευρώπης και να τους μετακομίσουν στις Βρυξέλλες ή στο Μόναχο, που είναι και ο απώτερος στόχος του Γερμανού εκτελεστικού διευθυντή και του γερμανικού διευθυντηρίου του.

Τα μεγάλα συμφέροντα

Στην υπόθεση του ENISA, ένα ακόμη θέμα διεθνούς πολιτικής, όπου η Ελλάδα είναι εκκωφαντικά απούσα, οι προεκτάσεις είναι τόσο οικονομικές όσο και διεθνούς πολιτικής και ασφάλειας με την ευρύτερη έννοια. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών είναι το κατεξοχήν αρμόδιο όργανο της Ευρώπης για την κυβερνοασφάλεια. Μία αγορά που υπολογίζεται διεθνώς σε άνω των 100 δισεκατομμυρίων ευρώ, όπου η γερμανική βιομηχανία κυβερνοασφάλειας έχει ηγετική θέση. Επιπλέον, υποθέσεις όπως του ιού Stuxnet στα πυρηνικά εργοστάσια του Ιράν, πριν λίγα χρόνια, ιός που οι "κακές γλώσσες" λένε ότι είχε και λίγο "άρωμα" Siemens, αναδεικνύουν την κυβερνοασφάλεια σε μείζονα τομέα εθνικής ασφάλειας και άμυνας. Είναι λοιπόν τεράστια τα γερμανικά συμφέροντα για να αφήσουν ένα τέτοιο "διαμάντι" στη ζητιάνο της Ευρώπης... Ελλάδα.

Ο περίεργος ρόλος της Γερμανίας

Για να "κλειδώσει" τον έλεγχο σε όλα τα επίπεδα, η γερμανική κυβέρνηση έστειλε το σημερινό εκτελεστικό διευθυντή από το αντίστοιχο γερμανικό γραφείο για την κυβερνοασφάλεια (BSI) στον ENISA, ως θεματοφύλακα των γερμανικών συμφερόντων. Για να αντιληφθούμε τα μεγέθη, το BSI έχει πάνω από 500 στελέχη, όταν ο ENISA έχει περίπου 50, ενώ οι υπάλληλοί του με πραγματική εξειδίκευση στο αντικείμενο εντός του ENISA δε μετρούνται ούτε στα δάχτυλα του ενός χεριού. Στόχος της Γερμανίας ήταν ανέκαθεν ο οργανισμός να μην μπορέσει να αναπτυχθεί, ώστε να μην "μπαίνει" στα χωράφια του αντίστοιχου γερμανικού οργανισμού. Έτσι, την ίδια στιγμή που η κυβερνοασφάλεια αναπτύσσεται με ραγδαίους ρυθμούς, ο ENISA εσκεμμένα παραμένει με το ίδιο ολιγάριθμο προσωπικό των 50 περίπου ατόμων, εκ των οποίων ελάχιστοι θα προσλαμβάνονταν ως ειδικοί κυβερνοασφάλειας από κάποιον άλλο εργοδότη.

Για περισσότερο από δέκα χρόνια, ο ENISA παραμένει με αυτό το ολιγάριθμο προσωπικό, παρά την ελλιπή ή καθόλου εξειδίκευσή του στην κυβερνοασφάλεια, σε σπουδές και προηγούμενη εργασιακή εμπειρία.

Επιπρόσθετα, είναι "κλειδωμένοι" μόνιμοι υπάλληλοι για πάντα, με παχυλούς μισθούς των 5.000 μέχρι 15.000 ευρώ καθαρά το μήνα (!), των οποίων "φτωχούληδων του Θεού" οι σύζυγοι "δυσκολεύονται" να βρουν δουλειά στην Κρήτη!

Βέβαια σε σοβαρούς διεθνείς οργανισμούς, όπως ο ΟΟΣΑ και τα Ηνωμένα Έθνη, όλα τα στελέχη είναι ορισμένου χρόνου, ώστε να αφενός να υπάρχει κινητικότητα και εμπλουτισμός του οργανισμού με "νέο αίμα", ειδικά σε ραγδαία αναπτυσσόμενους τομείς, όπως στην προκειμένη περίπτωση η κυβερνοασφάλεια, και αφετέρου για να μη δημιουργούνται κλίκες!

Το γελοιότερο όλων στην υπόθεση ENISA είναι ότι στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι υπάλληλοι του οργανισμού είναι Έλληνες, στην ιθαγένεια τουλάχιστον. Ναι, καλά διαβάσατε, Έλληνες, αρκετοί ως ρουσφέτια πολιτικών της προηγούμενης δεκαετίας, που, ενώ "τσιμπάνε" το δεκαχίλιαρο το μήνα για να μην κάνουν τίποτα, έχουν πρόβλημα με τις άνεργες συζύγους και πρέπει να μετακομίσουν στην Αθήνα - φυσικά "τυγχάνει" κάποιοι από αυτούς να είναι Αθηναίοι!

Ο τεράστιες πολιτικές ευθύνες των πολιτικών

Τεράστιες είναι οι πολιτικές ευθύνες των Κρητικών και Αθηναίων πολιτικών διαχρονικά. Το θέμα του Ευρωπαϊκού Σχολείου, παρότι λίγοι οργανισμοί διαθέτουν ευρωπαϊκά σχολεία, ακόμη εκκρεμεί. Ακόμη χειρότερα, οι σημερινοί "μαθητευόμενοι μάγοι" του υπουργείου Παιδείας είναι έτοιμοι να απολέσουν την πιστοποίηση του σχολείου, ως Σχολείο Ευρωπαϊκής Παιδείας.

Μάλιστα, το θέμα του Ευρωπαϊκού Σχολείου εκκρεμεί εις βάρος της Κρήτης γενικότερα, καθώς θα μπορούσε να αποτελέσει πόλο έλξης για εταιρείες και επιστήμονες διεθνώς. Το ίδιο με το υποτιθέμενο θέμα της έλλειψης των απευθείας πτήσεων προς Βρυξέλλες για τις σημαίνουσες προσωπικότητες του ENISA, που δεν επιτρέπεται να κάνουν ενδιάμεσες στάσεις στην Αθήνα πριν ταξιδέψουν για εξωτερικό.

Ακόμη όμως κι έτσι, έτρεξε ποτέ κανείς να δει τι μπορεί να γίνει για το θέμα; Λες και ο Θεόδωρος Βασιλάκης της Aegean λίγες φορές έχει δείξει πόσο ευπατρίδης είναι. Ποτέ όμως κανένας αρμόδιος δεν έθεσε το θέμα στη σωστή βάση ώστε να λυθεί ένα πρόβλημα.

Ο Έλληνας εκπρόσωπος της κυβέρνησης στο Διοικητικό Συμβούλιο του ENISA είναι μία ακόμη πονεμένη ιστορία. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι ο Έλληνας εκπρόσωπος, πέρα από άσχετος με την κυβερνοασφάλεια, δεν είναι καν Κρητικός, σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις επιθυμίες και τα φιρμάνια των "φίλων μας" των Γερμανών, ότι πρέπει ακριβώς να μένει θεατής των εξελίξεων είτε αν πρόκειται για τεχνικά θέματα, όσο και σε θέματα που αφορούν την Κρήτη ως έδρα του ENISA.

Τέλος, μεγάλες οι ευθύνες του Πανεπιστημίου, που αντί να έχει δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς με τον οργανισμό μέσω διαφόρων δράσεων όπως για παράδειγμα μέσω μεταπτυχιακών προγραμμάτων, επιστημονικών εκδηλώσεων και επιχειρηματικών δράσεων στην κυβερνοασφάλεια, όπως έχουν κάνει άλλα ελληνικά πανεπιστήμια, έχει να επιδείξει αμελητέο έργο σχετικά με τον οργανισμό, που φιλοξενεί ακριβώς δίπλα του. Προσθέτοντας στο κλίμα αυτό την κατάσταση της χώρας με το προσφυγικό, τα οικονομικά και τη γενικευμένη απάθεια, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της δημόσιας διοίκησης, η απειλή οριστικής απώλειας του ENISA από την Κρήτη είναι πιο ορατή από ποτέ, αν δεν είναι ήδη προσυμφωνημένη, στη λογική των έντιμων συμβιβασμών.

Αν λοιπόν οι ευρωβουλευτές μας, και ιδίως όσοι προέρχονται από την Κρήτη, οι Κρήτες βουλευτές, η Περιφέρεια, το Πανεπιστήμιο και η Τοπική Αυτοδιοίκηση προτίθενται να αναλάβουν πρωτοβουλία προς την κεντρική εξουσία για να μη χαθεί από την Κρήτη ο μοναδικός ευρωπαϊκός οργανισμός που έχει έδρα την Ελλάδα, αυτά θα πρέπει να έχουν υπόψη τους και όχι ποιο κόμμα φταίει περισσότερο ή λιγότερο. Διαφορετικά σε λίγο καιρό η απομάκρυνση του ENISA από την Κρήτη θα είναι γεγονός και όχι "μελλοντική ασάφεια".

Ρεπορτάζ: Γιώργος Σαχίνης