Δογματισμός στην διαχείριση του Κυπριακό

Νέα Κρήτη

Πρόσφατα, εξηγούσαμε ότι δογματισμός είναι η ατεκμηρίωτη γνώμη που οι «οπαδοί» της υιοθετούν ως απόλυτα ορθή, χωρίς καν ορθολογιστική τεκμηρίωση. Ο  δογματισμός είναι συνυφασμένος με οικονομικές θεωρίες. Για παράδειγμα, ο μαρξισμός επικρίνεται γιατί αντιμετωπίζει τα πάντα ως μια συνεχή «ταξική αντιπαλότητα», ενώ δογματισμός υπάρχει και στο άλλο άκρο, τη  δεξιά,  όπου οι «οπαδοί» της ελεύθερης  οικονομίας, εναποθέτουν τα πάντα στις δυνάμεις της αγοράς. Το γεγονός ότι αρνούνται πως είναι «οπαδοί» δογματισμού είναι σύμπτωμα της πώρωσης που επικρατεί, σε βαθμό που θεωρούν τον δογματισμό τους επιστήμη.   

Δογματισμός επικρατεί και σε σχέση με το κυπριακό. Καλό δείγμα είναι η περιβόητη πλέον προσέγγιση  για επίλυση του Κυπριακού βάσει της οποίας «επειδή μέσω συνομιλιών θα προκύψει λύση, όλα είναι υπό διαπραγμάτευση». Αυτή είναι πολιτική χωρίς πάτο, χωρίς έστω μια συγκεκριμένη κόκκινη γραμμή. Ό,τι και αν διεκδικήσει η Τουρκία (π.χ. από το φυσικό αέριο μέχρι τους έποικους και από τις εγγυήσεις μέχρι τις περιουσίες μας) ο εγκέφαλος των «οπαδών της λύσης» σταματά πάντα στο εξής: «Δεν υπάρχει άλλη επιλογή παρά μόνο ο διάλογος». Έτσι, τα προηγουμένως αδιανόητα, έγιναν σήμερα μέρος των διαπραγματεύσεων.

Ένα πρόσφατο παράδειγμα δογματισμού στο Κυπριακό είναι οι Ελληνοκύπριοι δημοσιογράφοι και  πολιτικοί, που επιχειρούν να διαψεύσουν εκείνους που φυλακίστηκαν, είναι υπό καταδίωξη, απειλούνται ή  τους απαγορεύεται η έξοδος  από την Τουρκία ή διώκονται στα κατεχόμενα,  επειδή υπερασπίζονται την  ελευθερία της έκφρασης ενάντια στην καταπίεση. Αυτή την καταπίεση βιώνουν εκατοντάδες δημοσιογράφοι και ακτιβιστές στην Τουρκία που έχουν διαφορετική άποψη από τον Ερντογάν. Όμως, είναι χρήσιμο να επικεντρωθούμε σε δύο πρόσωπα και οι δύο εκδότες εφημερίδων. Στα κατεχόμενα,  ο Σ. Λεβέντ, εκδότης της εφημερίδας «Αφρίκα», δέχτηκε απανωτά πλήγματα από το κατοχικό καθεστώς.

Ο ίδιος αυτός αγωνιστής της ελευθερίας έκφρασης επικρίνει έντονα γνωστούς Ελληνοκύπριους (αναφέρονται   τρία ονόματα  δημοσιογράφων και πολιτικού) που επιμένουν «συνεχώς ότι (στα κατεχόμενα) δεν διοικούμαστε με εντολές και ότι διοικούμε τους εαυτούς μας χωρίς την παρέμβαση της Τουρκίας». Άλλη περίπτωση είναι ο κ. Τουμανλί, εκδότης της τουρκικής εφημερίδας «Ζαμάν» που το νέο-οθωμανικό καθεστώς του Ερντογάν δεν επέτρεψε να παρευρεθεί σε συνέδριο στο Ευρωκοινοβούλιο  με θέμα την «Ελευθερία του Τύπου στην Τουρκία», όπου συμμετείχα με παρέμβασή μου. Ο εκδότης της «Ζαμάν» μίλησε μέσω τηλεδιάσκεψης και περιέγραψε με τον χειρότερο τρόπο την κατάσταση γύρω από τον τύπο που είναι εξαναγκασμένος να προσαρμόζεται στην πολιτική του Ερντογάν.

Προσωπικά, δεν γνωρίζω άλλο ευρωπαϊκό κράτος όπου έχει επικρατήσει τόσος δογματισμός όσο στην Κύπρο. Μόνο στην Κύπρο, Ελληνοκύπριοι αναλυτές, πολιτικοί και αυτόκλητοι τουρκολόγοι επιδιώκουν να ωραιοποιήσουν τις διώξεις, φυλακίσεις και συνεχείς απειλές που βιώνουν όσοι στην Τουρκία αντιστέκονται δημόσια στο νέο-οθωμανικό προσωπείο του Ερντογάν. Την ωμή πραγματικότητα στην Τουρκία αναγνωρίζουν η ΕΕ και η διεθνής κοινότητα συντριπτικά, άλλο αν για συμφέροντα δεν προχωράνε σε τιμωρία. Το… περίεργο είναι που στην Κύπρο -με χώρο της υπό τουρκική κατοχή- βρίσκονται οι πλέον φανατικοί «οπαδοί» του Ερντογάν, οι οποίοι παραβλέπουν την πραγματικότητα επειδή δεν συμφέρει στο πλασάρισμα μιας… νέο-οθωμανικής «λύσης» στο Κυπριακό. Άλλωστε, όπως φανερώνεται πιο κάτω, για τους «οπαδούς της λύσης» ζητούμενο δεν είναι τα στοιχεία, ούτε η τεκμηρίωση.

Τις προάλλες, στο "Έθνος της Κυριακής" παρουσιάστηκαν έγγραφα που φανερώνουν ότι οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν πλουσιοπάροχα το πλασάρισμα του Σχ. Ανάν με 10 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο, ξεκινώντας από το 1997. Βάσει μόνο των εγγράφων που αξιολογήθηκαν «αθώα» για να δημοσιοποιηθούν, εκατομμύρια διοχετεύονταν μέσω Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που εμφανίζονταν σαν τα μανιτάρια στην Κύπρο. Τότε είχαμε και το περίεργο της έκδοσης εφημερίδων καθόσον ο τομέας βρισκόταν σε μαρασμό. Αν αναλογιστούμε ότι τεράστιος όγκος εγγράφων και στοιχείων αξιολογήθηκαν σημαντικά ώστε να μην αποδεσμευτούν, προκύπτει ένα κρίσιμο ερώτημα. Τα εκατομμύρια ποσά, προφανώς πολλαπλάσια  από τότε ως σήμερα, σε ποιους διοχετεύονται;   

Κώστας Μαυρίδης - Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ και S&D costas.mavrides@europarl.europa.eu