Άλλο συναίνεση, άλλο σιωπή!

Νέα Κρήτη

Ακούμε τον τελευταίο καιρό ότι όλοι θα πρέπει να βοηθήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα στο όνομα του εθνικού συμφέροντος. Η επιτυχία του έργου της κάθε κυβέρνησης είναι προαπαιτούμενο για να βελτιωθεί η ζωή των κατοίκων μιας χώρας. Δεν θα μείνουμε στο γεγονός ότι το "εθνικό συμφέρον" το είχαν ξεχάσει οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ όσο βρισκόντουσαν στην αντιπολίτευση. Θα θέλαμε, όμως, να το προσδιορίσουμε αυτό το "εθνικό συμφέρον". Εκείνο που σίγουρα, πάντως, δεν είναι προς το συμφέρον του έθνους και της Δημοκρατίας είναι η έλλειψη κριτικής προς την κυβέρνηση.

Του Θανάση Μαυρίδη (capital.gr)

Την ώρα που ο κ. Βαρουφάκης εξηγούσε στους Ευρωπαίους ομολόγους του τον τρόπο λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος, στην Αθήνα υπήρχαν φωνές που "απαιτούσαν" πλήρη ευθυγράμμιση των πάντων με την γραμμή της ελληνικής κυβέρνησης. Κι αν κάποιος δεν το έκανε;

Μέχρι χτες χαρακτήριζαν προδότες, γερμανοτσολιάδες και προσκυνημένους όλους όσους στήριξαν την παραμονή της χώρας στο άρμα της  Ευρώπης.  Τώρα, προδότες είναι και πάλι οι ίδιοι άνθρωποι, επειδή ακριβώς επεσήμαναν στην κυβέρνηση ότι δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο πέρα από αυτό που τελικά έκανε!

"Δεν δικαιούστε να ομιλείτε" ακούμε τις τελευταίες ημέρες να λέγεται προς τα κόμματα της προηγούμενης συγκυβέρνησης. Καταρχήν, να τους πληροφορήσουμε ότι σε μία Δημοκρατία όλοι δικαιούνται να ομιλούν. Ακόμη κι εκείνοι που έχουν κοροϊδέψει έναν ολόκληρο λαό, τάζοντάς του λαγούς με πετραχήλια. Ας μας πουν, όμως, τι ακριβώς είναι εκείνο που χρεώνουν στην προηγούμενη κυβέρνηση. Μέχρι χτες τους χρέωναν το μνημόνιο. Αυτοί τι υπέγραψαν; Κάτι άλλο; Αν τώρα τους χρεώνουν την κακή τήρηση του μνημονίου, θα συμφωνήσουμε απόλυτα! Έχουν δίκιο...

Μία Δημοκρατία λειτουργεί μόνο μέσα από τον διάλογο και την κριτική. Χρειάζεται να υπάρχει ισχυρή αντιπολίτευση στην Βουλή και καλόπιστη κριτική από τον Τύπο! Στην συζήτηση που έγινε προχτές στην Βουλή και με αφορμή την αίτηση της άρσης της ασυλίας του κ. Γεωργιάδη, ο μόνος που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων (από πλευράς αντιπολίτευσης) και απέναντι στα όσα συνέβησαν λόγω της στάσης του Προεδρείου της Βουλής ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος του καταπονημένου και διαλυμένου ΠΑΣΟΚ του 4%. Ποιός άλλος ήταν εκεί; Η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας σίγουρα όχι...

Για τον Τύπο δεν έχουμε και μεγάλες προσδοκίες. Με τα τηλεοπτικά κανάλια να οφείλουν την ύπαρξή τους στην ευσπλαχνία του τραπεζικού συστήματος και με αβέβαιο το καθεστώς με το οποίο θα εκπέμπουν αύριο (αν εκπέμπουν), με τον υπόλοιπο Τύπο να εξαρτάται κατά κανόνα από την κρατική διαφήμιση και να οφείλει δάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, είναι πολυτέλεια να ζητάει κανείς πολλά πράγματα! Να είμαστε τίμιοι! Τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης έχουν συνηθίσει στο άθλημα της κυβίστησης. Δεν ήταν ανάγκη να τους το ζητήσει κάποιος ΣΥΡΙΖΑ. Είναι συνηθισμένα να στηρίζουν την εκάστοτε κυβέρνηση. Με το γκουβέρνο πάντα. Επίσης, η τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ για το καθεστώς λειτουργίας των καναλιών είναι σε γενικές γραμμές σωστή. Δεν είναι αυτό το θέμα μας. Αλλά το γεγονός ότι η έλλειψη οικονομικής ανεξαρτησίας στον Τύπο τραυματίζει σοβαρά την Δημοκρατία.

Και για όλα αυτά φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ; Όχι! Λυπάμαι, αλλά δεν φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ. Για την ακρίβεια δεν φταίει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Φταίνε όλοι για το γεγονός ότι δεν έμαθαν να συζητάνε όλα αυτά τα χρόνια. Πόσες φορές είδε ο κ. Σαμαράς τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Κι αν δεν το έκανε σε μια περίοδο τόσο μεγάλης κρίσης, δεν μπορούμε να φανταστούμε πως θα λειτουργούσε σε άλλη περίοδο!  Το αποκορύφωμα όλων ήταν το γεγονός ότι ο κ. Σαμαράς δεν παρέδωσε στον κ.  Τσίπρα!

Κι από την άλλη πλευρά, για ποιόν πολιτικό διάλογο μπορούμε να μιλάμε όταν το επίπεδο της αντιπαράθεσης ήταν κάτω του μηδενός και με κορυφαία επιχειρήματα αν κάποιος ήταν χοντρός ή όχι; Ποιός μιλούσε για προδότες και κρεμάλες; Πόσο προδότες ήσαν οι κκ Σαμαράς και Βενιζέλος, όταν η κατηγορία που τους "βάρυνε" ήταν τελικά το μνημόνιο;

Κάποια στιγμή όλη αυτή η ιστορία πρέπει να τελειώσει! Διότι εθνικό συμφέρον δεν είναι εκείνο που βολεύει ένα κόμμα ή μία οργανωμένη ομάδα συμφερόντων. Εθνικό συμφέρον είναι εκείνο που εξυπηρετεί το μέλλον των παιδιών μας.

Θα επαναλάβω κάτι που έχω πει πολλές φορές! Αργά η γρήγορα θα έρθουμε αντιμέτωποι με σοβαρά προβλήματα. Ένας πραγματικός διάλογος είναι σήμερα κάτι περισσότερο από αναγκαίος. Ο κ. Τσίπρας είναι ένας νέος άνθρωπος. Μπορεί και πρέπει να κάνει το επόμενο βήμα. Οι πολιτικοί θα πρέπει να συζητήσουν. Όχι για να εκλείψει ο αντιπολιτευτικός λόγος, αλλά για να υπάρχει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στο κυβερνητικό έργο. Μας αφορά όλους να μην αποτύχει η κυβέρνηση. Κι αυτή μπορεί να είναι η συμβολή των πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ, η συμμετοχή τους σε έναν ειλικρινή διάλογο και η συναίνεση στα αυτονόητα. Όχι η σιωπή τους!