Οι δικαστικές αποφάσεις στην μνημονιακή εποχή

inprecor

thesecretrealtruth.blogspot

της Δέσποινας Σπανού

Την Παρασκευή 10.10.14 εκδικάστηκε στο ΣτΕ η αίτηση ακύρωσης της ΑΔΕΔΥ κατά των αποφάσεων του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, με τις οποίες επιχειρείται να τεθεί σε εφαρμογή το Νομοθετικό Πλαίσιο της αξιολόγησης- λαιμητόμου ,που έχει κυρίως ως στόχο τις απολύσεις προσωπικού και τις περαιτέρω μειώσεις μισθών. Οι πληροφορίες μας λένε ότι σύμφωνα με την εισήγηση (η οποία αποφεύγει να θίξει το περιεχόμενο του Νόμου) η όλη διαδικασία της αξιολόγησης κρίνεται ως σωστή και άρα ο Νόμος πρέπει να υλοποιηθεί.

Η απόφαση του Δικαστηρίου η οποία αναμένεται να εκδοθεί τους προσεχείς μήνες (αν επιβεβαιωθεί) αποτελεί συνέχεια όλων των προηγουμένων αποφάσεων των τελευταίων μηνών και ιδιαίτερα αυτών που εκδόθηκαν μετά την απόφαση της Κυβέρνησης για οικονομική αποκατάσταση των δικαστών!

Συγκεκριμένα το ΣτΕ (δηλαδή οι ίδιοι οι Δικαστές) αποφάσισε πριν μερικούς μήνες και έκρινε ως αντισυνταγματικές τις περικοπές των αποδοχών και των συντάξεών τους και η Κυβέρνηση αμέσως δεσμεύτηκε να υλοποιήσει την απόφαση και να τους αποκαταστήσει, πράγμα που δεν έχει κάνει σε καμία άλλη περίπτωση.

 ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ;

Α. Έχουν κρίνει -και συγκεκριμένα το ΣτΕ- ότι οι διατάξεις του μνημονίου δεν αντίκεινται στο Σύνταγμα και άρα όλες οι δυσμενείς συνέπειες για τον ελληνικό λαό (σε μισθούς συντάξεις, εργασιακά δικαιώματα και άλλα) είναι αποδεκτές διότι τάχα εξυπηρετούν το εθνικό συμφέρον!

Β. Έχουν κρίνει (τα αρμόδια δικαστήρια) όλες τις απεργίες ως παράνομες ή και καταχρηστικές αποδεχόμενοι τα αιτήματα της κυβέρνησης καθιστώντας με αυτόν τον τρόπο το δικαίωμα της απεργίας απαγορευμένο.

Γ. Έχουν εκδώσει απόφαση που κήρυξε την απεργία –αποχή από την αξιολόγηση, που έχει αποφασίσει η ΑΔΕΔΥ, ως παράνομη και καταχρηστική με την πρωτοφανή αιτιολογία ότι δεν μπορεί να γίνεται απεργία απέναντι σε Νόμους που απορρέουν από συμβάσεις της χώρας, δηλαδή δεν μπορεί να γίνεται απεργία ενάντια στο μνημόνιο .Επί της ουσίας η απόφαση απαγορεύει το δικαίωμα της απεργίας. Εδώ όμως πρέπει να τονίσουμε και να υπενθυμίσουμε ότι οι ίδιοι οι δικαστές είχαν απόσχει από τα καθήκοντά τους επί μήνες (πράγμα που δεν προβλέπεται από οποιονδήποτε Νόμο) χωρίς να γίνει οποιαδήποτε παρέμβαση διεκδικώντας την ικανοποίηση των αιτημάτων τους, που σαφώς έρχονταν σε αντίθεση με τις μνημονιακές πολιτικές.

Δ. Έχουν κρίνει όπως πληροφορηθήκαμε πριν από λίγες μέρες στη διάσκεψη του δικαστηρίου για το ΕΦΑΠΑΞ των Δημοσίων Υπαλλήλων, (η απόφαση θα εκδοθεί το 2015) και κατά πλειοψηφία αποφασίστηκε ότι η μείωση του ΕΦΑΠΑΞ κατά 38,5% είναι συνταγματική. Έκριναν δηλαδή ως συνταγματικό και δίκαιο ότι το καταβαλλόμενο ποσόν δεν εξαρτάται από τις εισφορές του ασφαλισμένου, αλλά από το χρόνο αποχώρησής του (!) πράγμα που αντίκειται και στον ίδιο τον Νόμο αλλά ακόμα και στις διατάξεις του Συντάγματος περί ισότητας. Το πλέον εξωφρενικό μάλιστα είναι ότι έκριναν ότι είναι συνταγματική η περικοπή ακόμα και σε εκείνους οι οποίοι όταν αποχώρησαν και είχαν ασφαλιστική προσδοκία ενός συγκεκριμένου ποσού δεν το έλαβαν διότι αυθαίρετα καθυστέρησε το ταμείο και αντί να το λάβουν εντόκως, κατά την διάρκεια της αναμονής, υπέστησαν και περικοπή της τάξης σχεδόν του 40%. Θυμίζει την λαϊκή παροιμία «εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι». Και όμως οι αξιότιμοι Δικαστές , έκριναν και αυτή την διαδικασία συνταγματική.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΚΡΙΝΑΝ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ;

Η απόφαση που αφορά αυτούς τους ίδιους και την οποία έσπευσε να υλοποιήσει η κυβέρνηση. Οι ίδιοι δηλαδή κρίνουν ότι ολόκληρος ο ελληνικός λαός μπορεί να λεηλατηθεί αρκεί να διατηρήσουν τα δικά τους προνόμια .

Το εξωφρενικό είναι ότι για τις αποφάσεις που αφορούν όλον τον υπόλοιπο κόσμο επικαλούνται τάχα το εθνικό συμφέρον , το οποίο όμως παραβλέπουν μόνο όταν αφορά τα δικά τους συμφέροντα ή τα συμφέροντα και τις επιλογές των μνημονιακών κυβερνήσεων .

Το όλο ζήτημα δημιουργεί ένα θέμα μείζονος ηθικής τάξης και αναδεικνύει την αλληλοκάλυψη και αλληλοϋποστήριξη μεταξύ δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας , η οποία ουσιαστικά λειτουργεί ως εντολοδόχος της Κυβέρνησης.

Θεωρητικά, τα δικαστήρια θα έπρεπε να αποτελούν καταφύγιο του κάθε πολίτη που εκτιμά ότι αδικείται από τους Νόμους και τις αποφάσεις για να διεκδικήσει την δικαίωσή του. Δυστυχώς όμως στην χώρα μας και ιδιαίτερα με τα ανώτερα Δικαστήρια αυτό αποτελεί μια μεγάλη αυταπάτη.

Γνωρίζουμε όλοι ότι η άσκηση της δικαστικής εξουσίας δεν είναι άριστη, όπως βέβαια συμβαίνει και σε άλλες χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής, αυτό όμως που συμβαίνει στην Ελλάδα και αναδεικνύεται περισσότερο τα τελευταία μνημονιακά χρόνια είναι η απόλυτη πρόκληση, μια και οι δικαστές λειτουργούν ως εντολοδόχοι της κυβέρνησης και ενδιαφέρονται μόνο για την διατήρηση των δικών τους κεκτημένων και των κεκτημένων των διαφόρων οικονομικών και κυβερνητικών παραγόντων .

Δείχνουν δε προκλητική περιφρόνηση για τα δικαιώματα της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, εξευτελίζοντας κάθε έννοια δικαιοσύνης.

Κύριοι Δικαστές μη νομίζετε όμως ότι είστε στο απυρόβλητο , οι αποφάσεις σας κρίνονται όχι μόνο νομικά αλλά κυρίως ηθικά.

Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι γνωρίζουμε ότι μόνο με τους αγώνες μας θα επιβάλλουμε λύσεις που αφορούν όχι μόνο την κατοχύρωση των εργασιακών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων, αλλά και την κατοχύρωση του δημοκρατικού πολιτεύματος και των δημοκρατικών ελευθεριών στην χώρα μας, που εσείς με την στάση σας και τις αποφάσεις σας παραβιάζετε διαρκώς.

Πηγή: Ίσκρα