Σελίδες

Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012

Euroblown: heading for the last round-up / Ευρωκατάρρευση, πηγαίνωντας προς τον ύστατο γύρο

The Slog

The triumph of bollocks over expectation

This afternoon, Mario Draghi spoke his mind, but his mind complained that it wasn’t ready. Thus most observers were left baffled as to what it was that would be doing Whatever It Takes, or indeed by when and for whom. However, Berlin would veto whatever was suggested, but all their differences would be ironed out in the end. Earlier, Wolfgang Schäuble had ironed Francois Hollande thoroughly, and the eurozone leaders will be enjoying him later as a pancake with maple syrup. Signor Draghi said “Believe me” on a number of occasions, but it’s hard to believe what you can’t fathom. The ECB Chairman ended by saying that, “If the europhiles should last for a thousand years, people will say this was their Final Hour”.
Zero Hedge, meanwhile, reckons that Germany’s real debt to gdp ratio is 300%, or perhaps it was the jet to DDT ratio, I’m not entirely sure. All the numbers just seem to run into each other now, in a stream of dissonance. The best example of this is the scores given by Standard & Poors, who would give a credit rating to two flies crawling up a window if you asked them to. Three days ago S&P forecast that local government borrowing in Europe would surge, roughly akin to putting your neck on the line about Greece defaulting one day. But having said that, the ratings agency confirmed a ‘AA+/A-1+’ score for the French Unemployment Benefit budget: not so much a hostage to fortune as a homage to prestidigitation.


The same day, two Italian regions were given BBB+ ratings based on ‘sound budgeting’ – a fiscal event that clearly passed the rest of us by – and then the following morning the Italian town of Florence was briefly given a BBB+, which was hastily withdrawn because of ‘a negative outlook on the sovereign’. I understand that Florence Nightingale will get a C-B+ (-) D at some stage because of her negative outlook for survival. I myself will be happy with DDD—E (+) on the grounds of a generally negative outlook on life.


The outlook in Greece, meanwhile, is for a short fall. If you’re Evangelo Venizelos, it’s a short fall to the ground from any part of your body, as most parts of this man are horizontally aligned in a manner guaranteed to break a fall rather than a limb. But more seriously, the Troika is coming round to the view that the Athens Coalition is miles off target in its repayment reform and rentrenchment schedules…the ‘Three Rs’. My problem is that, much as I love the Greek people who have been so good to me for forty or more years, I can’t take any of this seriously any more. How can one take a bunch of Brussels clowns seriously when they eschew any form of debt forgiveness, and thus wind up costing the european taxpayer five times as much to achieve ten times less?

Anyway, I leave you with this gobble-dy-gook: “The euro is irreversible,” Mario Draghi said at one point oday, and ‘therefore’  his ECB will “undertake outright open market operations of a size adequate to reach its objective.” It is very rare for any Italian to be happy with a vehicle that has no reverse gear at all. But to use such a vehicle in an adequately outright way to reach an objective, well – what can I say? This really does represent somebody doing whatever it takes.

Aπόδοση στα ελληνικά για την ΕΛ.Λ.Α.Σ : N.K



Ο θρίαμβος της βλακείας επί της  προσδοκίας

Αυτό το απόγευμα, ο Mario Draghi μίλησε με το μυαλό του, αλλά το μυαλό του παραπονέθηκε ότι δεν ήταν έτοιμο. Έτσι, οι περισσότεροι παρατηρητές έμειναν αμήχανοι ως προς το τι ήταν αυτό το  “θα κάνει ό, τι χρειάζεται”, και μάλιστα από πότε και για ποιον. Ωστόσο, το Βερολίνο θα ασκούσε  βέτο σε  ό, τι είχε προταθεί, αλλά και όλες οι διαφορές τους θα εξομαλυνθούν στο τέλος. Νωρίτερα, ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε  σιδερωσε τον Francois Hollande για τα καλά, και οι ηγέτες της Ευρωζώνης θα πρέπει να τον απολαμβάνουν από δω και στο εξής  ως τηγανίτα με σιρόπι σφενδάμου! Ο κ. Draghi δήλωσε: «Πιστέψτε με» αναφερόμενος σε  πολλές περιπτώσεις, αλλά είναι πολύ δύσκολο να πιστέψετε ό, τι δεν μπορείτε να καταλάβετε. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ έληξε λέγοντας ότι, “Αν οι ευρωπαϊστές υπήρχαν  για χιλιάδες χρόνια, η ιστορία θα έλεγε  ότι αυτή ήταν η τελευταία ώρα τους”.
Το Zero Hedge, εν τω μεταξύ, εκτιμά ότι το πραγματικό χρέος της Γερμανίας ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι 300%, ή ίσως ήταν η εκτόξευση του λόγω της Ανατολικής Γερμανίας, δεν είμαι απόλυτα σίγουρος. Όλοι οι αριθμοί φαίνονται να ακολουθούν μια  παραφωνία. Το καλύτερο παράδειγμα είναι η βαθμολογία που δόθηκε από την Standard & Poors, η οποία θα έδινε μια αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας ακόμα και σε δύο μύγες που σέρνονται προς το παράθυρο, εάν αυτό τους είχε  ζητηθεί να αξιολογήσουν. Τρεις ημέρες πριν , η S & P προβλέψε ότι ο δανεισμός των  τοπικών κυβέρνησεων  στην Ευρώπη θα ξεθυχεί σαν κύμα, περίπου σαν αυτό που θέτει την Ελλάδα να χρεοκωπεί μία ημέρα.Αλλα με δεδομένο το προηγούμενο, οι οργανισμοί αξιολογήσης επιβεβαίωσαν το  «AA + / A-1 +» για τον γαλλικό προϋπολογισμό του επιδόματος ανεργίας. Πρόκειται περισσότερο για ένα αφιέρωμα στην ταχυδακτυλουργία παρά για τύχη σε κατάσταση ομηρίας.

Την ίδια μέρα, δύο ιταλικές περιφέρειες είχαν ΒΒΒ + βαθμολογίες βασίζομενες  σε έναν  «ήχο του προϋπολογισμού» – ένα φορολογικό γεγονός που σαφώς πέρασε δίπλα μας χωρίς να το καταλάβουμε  – και στη συνέχεια το επόμενο πρωί η ιταλική πόλη της Φλωρεντίας πήρε  μια  + ΒΒΒ αξιολόγηση , που βιαστικά απεσυρθεί λόγω της «αρνητικής προοπτικής εξαιτίας του κρατικού χρέους». Από όσα καταλαβαίνω η Φλωρεντία θα λάβει ένα C-Β + (-) D σε κάποιο στάδιο, λόγω των αρνητικών προοπτικών της για επιβίωση. Εγώ ο ίδιος θα ήμουν ευχαριστημένος με DDD-Ε (+).

Οι προοπτικές της Ελλάδας, εν τω μεταξύ, είναι για μια σύντομη πτώση. Αν είστε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, είναι μια μικρή πτώση στο έδαφος από οποιοδήποτε μέρος του σώματός σας, καθώς τα περισσότερα τμήματα αυτού του ανθρώπου είναι οριζόντια ευθυγραμμισμένα με τρόπο που εγγυάται να σπάσουν στην πτώση αντί ενός άκρου. Αλλά πιο σοβαρά, η τρόικα πιστεύει  ότι η συγκυβέρνηση στην Αθήνα είναι χιλιόμετρα  μακριά από την επικήκυνση του προγράματος μεταρρυθμίσεων.

Το πρόβλημά μου είναι ότι, όσο κι αν αγαπώ τον ελληνικό λαό που ήταν τόσο καλός με  μένα για σαράντα ή περισσότερα χρόνια, δεν μπορώ να πάρω κάποια από αυτά στα σοβαρά πια. Πώς μπορεί κάποιος να πάρει στα σοβαρά ένα μάτσο κλόουν από τις Βρυξέλλες όταν απορρίπτουν οποιαδήποτε μορφή της άφεσης χρέους, και ως εκ τούτου η εκκαθάριση να κοστίζει στον ευρωπαίο φορολογούμενο πέντε φορές περισσότερο για να επιτύχει δέκα φορές λιγότερα πράγματα ;

Τέλος πάντων, σας αφήνω με αυτό : “Το ευρώ είναι μη αναστρέψιμο,” δήλωσε ο Mario Draghi σήμερα, και «συνεπώς» η  ΕΚΤ θα “προβεί σε οριστικές πράξεις ανοικτής αγοράς μεγέθους επαρκούς για να επιτευχθεί ο στόχος της”. Είναι πολύ σπάνιο για οποιονδήποτε  Ιταλό να είναι ευτυχισμένος με ένα όχημα που δεν έχει όπισθεν καθόλου. Αλλά για να χρησιμοποιήσετε κι ένα τέτοιο όχημα με  επαρκώς οριστικό τρόπο για την επίτευξη ενός στόχου, – τι να πω; Αυτό  πραγματικά εκπροσωπεί κάποιον που κάνει ό, τι χρειάζεται.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου